เด็กร่านของเฮียเดช

Name: เด็กร่านของเฮียเดช
Rating: 5.0 (1 reviews)

ซีไซต์

โรแมนติก | จบเล่ม

5.0

ความคิดเห็น

11.8K

ชม

บท

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้ ++++++ “อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู” สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก “เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม” “ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ” “ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น” คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

ชีวิตคนเมือง มีเสน่ห์ โรแมนติก พี่น้อง หวาน

บทที่ 15 ตอนจบ

01-02 19:11

บทที่ 1 ชีวิตของเอยและการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

คืนนี้หลังจากที่ธนเดชชายหนุ่มอายุสามสิบหกปีกลับมาจากกินเลี้ยงกับลูกค้า เขาก็พบว่าเอยน้องสาวของเพื่อนสนิทที่เขารับมาดูแลกำลังนั่งรอเขาอยู่แม้ว่าจะเป็นเวลาเลยเที่ยงคืนมาแล้ว

“เอยทำไมไม่นอน ดึกขนาดนี้แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องไปมหาลัยหรือไง”

“หนูมีเรื่องจะคุยกับเฮียค่ะ”

“เรื่องด่วนอะไร เอาไว้วันหลังเฮียกินเหล้ามาเฮียง่วงแล้ว”

เอยย่อมรู้เพราะเธอได้กลิ่นเหล้าโชยออกมาจากตัวเขา ทว่าเธอรอเขาแบบนี้มาเป็นอาทิตย์แล้ว แต่เขาก็ยุ่งจนไม่มีเวลาให้เธอ ดังนั้นคืนนี้เอยจึงตัดสินใจรอพบเขาให้ได้

“เฮียฟังเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ หนูแค่อยากจะบอกเฮียเอาไว้ก่อนค่ะ”

หนุ่มใหญ่จ้องมองหญิงสาวร่างบางที่อยู่ในชุดนอนลายคิตตี้ ผมของเอยยาวสลวยลงมาถึงกลางหลังใบหน้ารูปไข่คิ้วตาริมฝีปากสวยปนน่ารักและสดใสสมวัย

เขาสูดลมหายใจเข้าลึก เมื่อเผลอจ้องมองใบหน้าสวยของเธอ

“วันนี้เฮียไม่ค่อยดี คุยพรุ่งนี้แล้วกันเอยรีบไปนอนเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กนอนดึกไม่ดีนะ”

เขาต้องรีบไล่เอยอย่างเร่งด่วน แน่ล่ะเพราะบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ภายใต้กางเกงกำลังแข็งขึ้นมาแล้ว เขาไม่ต้องการทำให้เอยตกใจและพลอยเกลียดเขาไปด้วย

แต่เอยกลับกางแขนกั้นเขาเอาไว้ไม่ให้ธนเดชหนีไปไหนได้อีก พร้อมกับพูดเร็ว ๆ

“เฮียเดชค่ะ คือว่า หนูอยากจะขอย้ายออกไปอยู่ข้างนอกกับเพื่อนได้ไหมคะ จะได้ใกล้มหาวิทยาลัยด้วยค่ะ”

ธนเดชหยุดชะงักไปทันใด เขามองเอยด้วยสีหน้าตกใจ

“ทำไมเหรออยู่กับเฮียมีอะไรไม่สบายใจ”

เด็กสาวส่ายหน้า

“คือหนูเข้ามหาลัยแล้วนะคะ อยากอยู่ใกล้มหาลัยเวลาทำกิจกรรมจะได้สะดวกค่ะ”

เขาสูดลมหายใจยาว

“มีอะไรไม่สะดวก คนขับรถเฮียก็มีให้ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ลำบาก”

เอยก้มหน้า เธอแค่อยากอยู่กับเพื่อนตามประสาวัยรุ่นอีกอย่างเธอคิดว่าธนเดชมีแฟนแล้วเพราะเดี๋ยวนี้ธนเดชดูเหมือนจะคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งทางโทรศัพท์บ่อย ๆ ยังเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าที่รักด้วย

เธอไม่ได้ถามเพราะรู้ฐานะของตัวเองดีว่าเธอก็แค่น้องสาวเพื่อน แต่เธอก็ไม่อยากเห็นเขากับผู้หญิงคนอื่น เอยรู้สึกเจ็บปวดแปลก ๆ จึงคิดหาทางหนี แต่เธอไม่สามารถพูดออกไปได้จึงได้อึกอัก

“คือ...”

ธนเดชพูดสวนขึ้น

“ทำไมเหรอ...อ๊ะ...หรือว่าเอยมีแฟน”

จากนั้นสีหน้าของเขาก็มืดคลึ้มลงทันใด

“คือว่า...”

ธนเดชเมื่อเห็นเอยไม่ตอบจึงพูดต่อว่า

“เฮียว่าหนูอย่าออกไปอยู่ข้างนอกเลยนะ มันอันตราย”

“ไม่ค่ะหนูจะไป หนูดูแลตัวตัวเองได้ค่ะ เฮียไม่ต้องเป็นห่วง”

เอยยังยืนยันจะไปให้ได้ ทำให้ธนเดชโมโหมากน้ำเสียงของหนุ่มใหญ่แข็งกระด้างขึ้นมาทันใด

“ไม่ได้ เฮียไม่อนุญาต”

“ทำไมคะ”

“ก็บอกแล้วว่าอันตราย ไม่ให้ไปก็คือไม่ให้ไป เฮียรับปากพี่ชายของเอยเอาไว้ก่อนเขาเสียว่าจะดูแลเอยให้ดีที่สุด แล้วจะให้เฮียปล่อยเอยไปอยู่ข้างนอกได้ยังไง หรือว่าเอยจะมีแฟนจริง ๆ”

เอยเถียงอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เธอแค่จะขอออกไปอยู่ข้างนอก ทำไมเฮียเดชต้องโมโหขนาดนี้กัน เธอไม่ยอมหรอก

“ยังไงหนูก็จะออกไปอยู่ข้างนอก หนูอายุสิบแปดแล้วนะคะ แล้วถ้าหนูจะมีแฟนมันก็เป็นเรื่องปกติ หนูโตแล้วนะคะ ไม่ใช่เด็ก ๆ อีกอย่างเฮียบอกเองว่าถ้าอายุสิบแปดปีเงินในธนาคารของหนูก็จะสามารถเบิกมาใช้ได้เองตามเงื่อนไขไม่ใช่เหรอคะ ให้หนูไปเถอะค่ะ”

เอยพูดพร้อมกับจ้องตากับธนเดชเขม็ง อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน สาเหตุนั้นเองทำให้ธนเดชโมโหจนขาดสติและเกิดเลือดขึ้นหน้า

“ได้ เอย หนูเป็นคนบังคับเฮียเองนะ หนูจะไม่มีวันไปไหนได้ทั้งนั้น”

ธนเดชพูดจบก็เข้าไปกระชากตัวเอยเข้ามาใกล้ โดยที่เอยยังไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้ตัวของเอยแซถลาปะทะกับอกแกร่ง ทำให้เอยตกใจมาก แต่ช้าไป ธนเดชจับข้อมือทั้งสองข้างไว้แน่น ทำให้สายตาของเธอและเขาจ้องกันอย่างไม่ลดละ

“นี่เฮีย ปล่อยเอยนะ เอยเจ็บเอยไม่อยากเกลียดเฮีย”

พูดโพล่งออกไปด้วยอารมณ์โกรธและหวาดกลัว แต่ทว่าคำว่า เกลียด ที่สาวเจ้าเอ่ยออกมาเมื่อครู่ ช่างเสียดสีทิ่มแทงใจหนุ่มใหญ่เป็นอย่างยิ่ง

ทั้ง ๆ ที่เขาคอยเฝ้าดูแลเธอมาอย่างดี ตั้งแต่เอยอายุได้แค่สิบขวบเท่านั้น

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา

ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น

ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง

หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว

แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้

น้ำเสียงของเขายังแข็งกร้าว

“เอยจะไปจริง ๆ เหรอ”

“ค่ะ หนูไม่อยากอยู่กับเฮียแล้ว หนูมีแฟนแล้วพวกเรารักกันค่ะ เฮียไม่มีสิทธิ์มาห้าม”

ธนเดชโกรธจนตัวสั่น ตอนนี้เขาขาดสติจริง ๆ แล้ว

“หึ ก็ลองดูว่าเฮียทำอะไรหนูได้ ไอ้ผู้ชายคนนั้นเอยจะได้รู้ว่ามันสู้เฮียไม่ได้”

“เฮียจะทำอะไรหนู อย่านะเฮีย อย่า”

“ทำไมล่ะ กลัวเหรอ ไม่ต้องกลัวเอย เฮียจะทำให้หนูมีความสุขที่ใครก็มอบให้หนูไม่ได้เหมือนเฮีย”

เขาจ้องเธอเขม็งพลางขยับเข้าไปใกล้มองเธอด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ

อาจจะเพราะว่าเขาเมาเขาจึงขาดสติง่ายขนาดนี้เมื่อผู้หญิงที่เขาคิดว่าจะดูแลตลอดชีวิตคิดจะโบยบินหนีเขาไปแบบนี้

ได้ถ้างั้นต่อไปนี้เขาจะทำทุกอย่างกับร่างกายของเอย ปรนเปรอเสพสุขให้เอยต้องการแต่เขา คนใจดีและโง่คนนี้จะไม่มีอีกแล้ว เมื่อคิดได้ดังนั้นธนเดชก็ก้มลงไปประกบปากกจูบเอยอย่างดุดัน

“อื้อ อื้อ...”

เอยส่งเสียงอู้อี้ออกมา เพราะตกใจและเริ่มหายใจไม่ออก ธนเดชจึงยอมผละออก

เพี๊ยะ

ยังไม่ทันได้พูดอะไร หน้าของเขาก็หันไปตามแรงตบของเอย

“ทำไมเฮียทำแบบนี้กับหนู”

น้ำเสียงของธนเดชคล้ายเมามาย

“ฉันทำได้มากกว่านี้ ฉันจะทำให้เธอดูเอง ว่าฉันสามารถทำอะไรกับเธอได้บ้าง”

พูดจบธนเดชดึงตัวเอยมาประชิดอีกรอบ แต่คราวนี้เขาผลักตัวเอยไปชนกับผนังกำแพง แล้วก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวผ่องสลับกันซ้ายขวาพร้อมทั้งดูดเม้มสลับไปมา จนเกิดเป็นรอยแดง

ปากและลิ้นของเขาไล้เลียขึ้นไปขบเม้มใบหูเบาๆ จากนั้นก็ขยับมาจูบซุกไซร้ซอกคอกระทั่งสร้างความเสียวซ่านให้เอยจนหญิงสาวอ่อนระทวย

“อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู”

สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก

“เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม”

“ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ”

“ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น”

คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด

หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา

เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ

“ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

อ่านต่อ