เขา เจ้านายผู้เย็นชา แต่เก็บซ่อนความรักเอาไว้ในใจมาเนิ่นนาน เธอ เลขาสาวที่ไม่มีทางเลือก ต้องกลับมาทำงานกับคนที่เคยเป็นศัตรู จากการหยอกล้อในวัยเรียน สู่อีกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากับความจริง ว่าความสัมพันธ์นี้ไม่อาจหนีหัวใจตัวเองได้
เช้าแรกของสัปดาห์ ตึกไฟแนนซ์ “คีรีภัทร โฮลดิ้ง” สะท้อนสกายไลน์เมืองด้วยประกายเข้ม ลินินสูดลมหายใจลึกๆ มือกำแน่นรวบรวมความกล้าไว้สุดแรง ซองเอกสารสมัครงานถูกรั้งอยู่ในอ้อมแขน เธอรู้ดีว่านี่คือไพ่ใบสุดท้ายหลังเกิดวิกฤติครอบครัวอย่างไม่ให้ตั้งตัว
“ถ้าทำที่ไหนไม่ได้ ก็ต้องทำที่นี่” เธอบอกตัวเองเบา ๆ
เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ต้อนรับด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ก่อนส่งบัตรผู้มาติดต่อให้ ลิฟต์กระจกพาเธอไต่สูงขึ้นทีละชั้น จนประตูเปิดสู่โถงสำนักงานผู้บริหารชั้นบนสุด
“คุณลินินใช่ไหมคะ เชิญทางนี้ค่ะ” ผู้ช่วยฝ่ายบุคคลนำเธอไปยังห้องกระจกทางฝั่งตะวันออก โลโก้บริษัทฝังอยู่บนบานประตูเหมือนตราประทับ
เมื่อประตูเลื่อนเปิด เสียงหัวใจของลินินเหมือนตกลงพื้น
ผู้ชายหลังโต๊ะไม้สีเข้มเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร แววตาคมกริบภายใต้กรอบแว่นบางสะท้อนแสง รอยยิ้มเอาแน่เอานอนไม่ได้ ลมหายใจเธอสะดุดวูบ
กฤษณ์ เขาคือคู่กัดสมัยมัธยมของเธอ คนที่ชอบดึงยางรัดผมของเธอแล้วทำหน้ากวน ๆ คนที่ชอบทำเสียงยียวน จนเธออยากฟาดหนังสือการบ้านใส่หน้า คนที่เธอคิดว่าคงไม่มีวันได้เจออีก
“สวัสดี” เขาพูดเสียงเรียบ
“ไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่นี่”
ลินินยืดตัวตรงเพื่อตั้งสติ
“ดิฉันมาสมัครงานตามประกาศ ในตำแหน่งเลขาฯ ค่ะ”
“เห็นแล้ว” กฤษณ์เคาะปลายนิ้วบนแฟ้มใบสมัคร
“เรซูเม่คุณสะอาด ตรงสเป็ก และ” เขาเงยหน้าขึ้นอีก
“ความจำผมก็ดี”
เสี้ยววินาทีที่สายตาสบกัน ลินินรู้สึกเหมือนอดีตกับปัจจุบันชนเข้าหากัน เธอไม่เปิดช่องให้เขาได้คุมเกมง่าย ๆ
“ถ้าคุณจะทบทวนเรื่องในอดีต ดิฉันขอทบทวนเรื่องงานแทนดีกว่าค่ะ”
มุมปากของกฤษณ์ยกยิ้ม คล้ายพึงพอใจ
“ดี งั้นเริ่มเลย คุณรับแรงกดดันได้แค่ไหน”
“เท่าที่งานต้องการค่ะ”
“งานนี้อยู่ใกล้ผมมาก ทุกอย่างจะผ่านมือคุณก่อนออกจากห้องนี้ ตารางนัด เอกสารดีลใหญ่ จดหมายโต้ตอบ ตลอดจนการประสานงานกับบอร์ด” เขาพูดไป เปิดแฟ้มข้อมูลไปด้วยด้วยท่วงท่าที่ชำนาญ
“เวลาของผมเป็นเงินเป็นทอง คุณจะผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด”
“ค่ะ” เธอพยักหน้ารับ
“ถ้าค่าตอบแทนคุ้มกับความรับผิดชอบ”
เขาหลุดหัวเราะในคอ
“คมเหมือนเดิม”
การสัมภาษณ์ไม่ได้ยาวนานเท่าที่ลินินกังวล เขาถามตรง เธอตอบตรง วัดกันด้วยความนิ่งของน้ำเสียงมากกว่าความคมคายของสำนวน จนท้ายที่สุด ผู้ช่วยฝ่ายบุคคลที่นั่งจดบันทึกอยู่เงียบ ๆ เอ่ยขอเอกสารเพิ่มเติม กฤษณ์จึงปิดแฟ้มพลิกกลับมา
“เริ่มงานพรุ่งนี้ได้ไหม”
ลินินชะงัก
“พรุ่งนี้”
“บริษัทนี้ต้องการคนทำงานเร็วและเก่ง” เขาว่าเสียงเรียบ
“คุณบอกว่ารับแรงกดดันได้ แสดงให้เห็นหน่อยสิ”
ความจริงคือเธอไม่มีตัวเลือกอื่น เงินค่ารักษาแม่ และค่าเทอมของน้องชายไม่รอใคร ลินินพยักหน้า
“ได้ค่ะ”
ดวงตาของกฤษณ์ทอประกาย ไม่ใช่แววเยาะ ไม่ใช่แววเมตตา แต่เป็นบางอย่างที่อ่านยาก ทว่าคล้ายรอคอยมานาน
“ดี ยินดีต้อนรับเลขาคนใหม่”
บ่ายวันเดียวกัน ลินินกลับบ้านพร้อมสัญญาจ้างงานชุดหนา แนบท้ายด้วยข้อกำหนดความลับและผลประโยชน์ คำศัพท์ทางกฎหมายเรียงตัวกันแน่น เธอนั่งหน้าพัดลม เก็บรายละเอียดทีละข้อ สะดุดกับเงื่อนไขสองสามบรรทัดที่ถูกทำตัวหนา
“ระยะเวลาการจ้างห้ามยุติสัญญาก่อนครบกำหนด เว้นแต่ ต้องจ่ายค่าชดเชย”
เธออ่านซ้ำ ๆ พอให้รู้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้ไม่ใช่ตั๋วชั่วคราว แต่เธอคำนวณในใจแล้ว ยังไงก็ต้องผ่านทั้งหมดนี้ให้ได้
หลังเซ็นชื่อ เธอมองรูปครอบครัวบนตู้โชว์ มารดายิ้มจาง ๆ นัยน์ตาอ่อนล้า เธอสูดลมหายใจ ไม่ว่ากฤษณ์จะเป็นใครในอดีต วันนี้เขาคือเจ้านาย พรุ่งนี้เธอคือเลขา
เช้าวันถัดมา โถงชั้นผู้บริหารครึกครื้น เสียงรองเท้าและแป้นคีย์บอร์ดผสมคลอไปกับกลิ่นกาแฟอ่อน ๆ ลินินมาถึงก่อนเวลา เธอจัดโต๊ะใหม่ เช็กอีเมล เปิดปฏิทิน จัดเรียงวาระประชุมตามที่ได้รับมอบหมาย เมื่อคืนประทับใจตัวเองเล็ก ๆ ที่จับจังหวะได้เร็ว
“กาแฟคุณกฤษณ์ครับ” บาริสต้าส่งถุงผ้าพรีเมียมมาให้ เธอรับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ รู้สึกถึงสายตาบางคู่ที่มองมาไม่วางตา
“ขอบคุณค่ะ” เธอก้มศีรษะน้อย ๆ แล้วหันกลับสู่โต๊ะทำงาน ตรงหน้าคือประตูห้องผู้บริหารบานใหญ่ เธอสูดลมหายใจ เคาะสองครั้ง
“เชิญ” กฤษณ์ยืนอยู่ริมหน้าต่าง ม่านกรองแสงทำให้เงาเขาดูสูงกว่าเดิม เขาหันมา สายตาไล่จากถ้วยกาแฟก่อนจะมองสบตาเธอ
“เริ่มงานก่อนเวลา ดีมาก”
“วันนี้ดิฉันจัดเอกสารตามลำดับเร่งด่วนไว้แล้วค่ะ รายที่สามต้องเซ็นก่อนสิบเอ็ดโมง เพราะอีกฝั่งต้องยื่นที่ธนาคารตอนบ่าย”
“อืมดี” เขารับแฟ้ม
“คุณจำได้ด้วยว่าเอสเปรสโซผมไม่เอาฟองนม”
“คุณยังมีรสนิยมเหมือนสมัยเรียนหรือคะ” เธอหลุดถามออกไป ก่อนจะนึกได้ว่าไม่ควรพูดมันออกไปเลยสักนิด
กฤษณ์เลิกคิ้ว เหมือนแปลกใจเล็กน้อย
“ก็มีบางอย่างที่ไม่เปลี่ยน” เขาหยุดนิดหนึ่ง
“เช่นความดื้อของบางคน” เขาพูดไปอีกทาง
“ดิฉันเรียกว่าความตั้งใจค่ะ” เธอยิ้มบาง ๆ เมื่อรู้ว่าเขากำลังประชดหรือพูดแดกดันอะไรสักอย่าง
ดวงตาเขาหรี่ลง เหมือนเป็นการวัดใจ จากนั้นก็หันกลับไปที่แฟ้มงานอย่างรู้หน้าที่ อารมณ์ในห้องเปลี่ยนกลับไปเป็นโหมดธุรกิจร้อยเปอร์เซ็นต์อย่างรวดเร็ว
ตลอดทั้งเช้า ลินินรับสาย ประสานคิว คอยยื่นเอกสารเซ็นและชี้จุดสำคัญให้สั้น กระชับ เธอพบว่าเมื่องานคือประเด็น ทุกอย่างไหลลื่นเกินคาด แม้บางจังหวะสายตาของกฤษณ์จะดุเข้มเมื่อพนักงานบางคนตอบช้า แต่เขาไม่ข้ามเส้นของใคร เขาเพียงคาดหวังมาตรฐานสูง และเธอก็ทำได้
เที่ยงตรง ประตูลิฟต์ส่วนตัวเปิด ผู้บริหารอาวุโสสามคนเข้ามาพร้อมเอกสารดีลใหญ่ ลินินส่งสัญญา ชี้โพสต์อิทเครื่องหมายสีให้
“หน้านี้บอร์ดขอคำยืนยันอีกข้อค่ะ ดิฉันสรุปไว้ท้ายแฟ้ม” กฤษณ์เหลือบมองเธอนิดหนึ่ง เหมือนจะชม แต่เปลี่ยนเป็นขอบคุณสั้น ๆ อย่างมืออาชีพ
บทที่ 1 1
28/11/2025
บทที่ 2 2
28/11/2025
บทที่ 3 3
28/11/2025
บทที่ 4 4
28/11/2025
บทที่ 5 5
28/11/2025
บทที่ 6 6
28/11/2025
บทที่ 7 7
28/11/2025
บทที่ 8 8
28/11/2025
บทที่ 9 9
28/11/2025
บทที่ 10 10
28/11/2025
บทที่ 11 11
28/11/2025
บทที่ 12 12
28/11/2025
บทที่ 13 13
28/11/2025
บทที่ 14 14
28/11/2025
บทที่ 15 15
28/11/2025
บทที่ 16 16
28/11/2025
บทที่ 17 17
28/11/2025
บทที่ 18 18
28/11/2025
บทที่ 19 19
28/11/2025
บทที่ 20 20
28/11/2025
บทที่ 21 21
28/11/2025
บทที่ 22 22
28/11/2025
บทที่ 23 23
28/11/2025
บทที่ 24 24
28/11/2025
บทที่ 25 25
28/11/2025
หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN
ข้อมูลเพิ่มเติม