Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แต่งก่อนค่อยรัก

แต่งก่อนค่อยรัก

มะนาวสีชมพู

5.0
ความคิดเห็น
5.7K
ชม
44
บท

แค่เพียงสบตาความปรารถนาอันร้อนแรงของเขาก็ได้ก่อตัวขึ้น ในเมื่อแต่งงานกันแล้ว เขาย่อมมีสิทธิ์ในตัวเธอทุกประการ

บทที่ 1 แต่งก่อนค่อยรัก

แต่งก่อนค่อยรัก

คำโปรย

แค่เพียงสบตาความปรารถนาอันร้อนแรงของเขาก็ได้ก่อตัวขึ้น ในเมื่อแต่งงานกันแล้ว เขาย่อมมีสิทธิ์ในตัวเธอทุกประการ

แนะนำตัวละคร

คมสัน (เฮียแสน) อายุ 34 ปี

เขาหล่อ รวย อบอุ่น หยอดเก่งและเจ้าเล่ห์ ม้าพยศอย่างเธออีกไม่นานจะกลายเป็นแมวเชื่องๆให้เขาเชยชม

ขวัญทิพย์ (น้ำขิง) อายุ 24 ปี

เธอสวย น่ารัก ทุกครั้งที่ได้สบตากับเขา ร่างกายของเธอมีบางอย่างผิดปกติ เหมือนกำลังถูกมนต์รักจากเขาสะกด

❤️❤️❤️❤️❤️

เรื่องย่อ...เมื่อย่ามารู้ว่าหลานชายออกเที่ยวหญิง ท่านจึงจัดการหาเมียให้ทันที หลังจากการจดทะเบียนสมรสเสร็จสิ้นแล้ว น้ำขิงต้องย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านของเขาที่มีเพียงแค่เขาและเธอสองคนเท่านั้น เธอจะรอดพ้นความหิวกระหายของเขาได้นานแค่ไหน โปรดติดตามอ่านต่อได้ในเรื่องค่ะ

❤️❤️❤️❤️❤️

ตอนที่ 1 ตามประสาคนโสด

คมสัน หรือ ที่ใครๆมักจะเรียกเขาว่าเฮียแสน เขามีอาชีพทำสวน ปลูกต้นโป๊ยเซียนขาย โดยมีพื้นที่มากกว่าสิบห้าไร่ ถือว่าเป็นสวนที่ใหญ่ที่สุดของภาคเลยก็ว่าได้ สวนนี้เดิมทีเป็นของคุณปู่ที่เสียไปแล้ว

คมสันเป็นหลานชายเพียงคนเดียวที่ถูกปู่กับย่าเลี้ยงมาเหมือนลูกคนเล็ก จึงได้สานต่อธุรกิจทำสวนโป๊ยเซียนต่อจากท่าน ต้นโป๊ยเซียนมีลักษณะเป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ลำต้นอวบน้ำมีหนาม ออกดอกสวยทั้งปี ส่วนสายพันธุ์ที่มีและกำลังพัฒนาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มีมากกว่าหนึ่งร้อยสายพันธุ์

เช้าวันนี้คมสันกลับมาบ้านในช่วงสายๆ บ้านที่มีแค่เพียงเขาอาศัยอยู่คนเดียว ไม่นับรวมลูกน้องในสวน เมื่อคืนเขาออกไปหาความสำราญตามประสาหนุ่มโสด ซึ่งเป็นเรื่องปกติของเขา เขามักจะหายไปในช่วงหัวค่ำแล้วกลับเข้ามาในช่วงเช้าของวันใหม่ ซึ่งเป็นแบบนี้เป็นประจำ

“ไปไหนมา!” เสียงเข้มของคนที่กำลังนั่งรออยู่เอ่ยถามขึ้น ทำให้เจ้าตัวที่กำลังเดินเข้าบ้านมาในแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวสะดุ้งตัวโยน เมื่อหันไปเห็นว่าใครนั่งรออยู่ที่โซฟากลางบ้าน

“อุ้ย! ย่า...มาได้ยังไงครับเนี่ย” ย่าบัวคือแม่ของพ่อ ท่านเป็นคนเลี้ยงคมสันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย บ้านหลังนี้คือบ้านของท่าน แต่ตอนนี้ท่านได้ย้ายไปอยู่กับลูกชาย นั่นก็คือพ่อของคมสันนั่นเอง สาเหตุเป็นเพราะท่านอายุมากแล้ว ลูกชายจึงขอร้องให้ไปอยู่ด้วยกัน ส่วนคมสันวันๆเอาแต่ทำงานกับออกเที่ยว คงไม่มีเวลามาดูแลคนแก่

พ่อกับแม่ของคมสันมีอาชีพเปิดร้านอาหารอยู่ในตัวจังหวัด ส่วนบ้านหลังที่คมสันอยู่ ตั้งอยู่ในจังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอ

บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้สองชั้นหลังใหญ่ ชั้นบนเป็นพื้นที่ส่วนตัว มีสองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ ส่วนชั้นล่างก็จะเป็นในส่วนของห้องครัว ห้องนั่งเล่น ห้องทำงานและพื้นที่ใช้สอยอื่นๆ

“เดินมามั้ง” เสียงของผู้เป็นย่าเอ่ยประชด ท่านกำลังรู้สึกโมโหที่เห็นหลานชายกลับมาบ้านเอาเวลานี้

“อย่าดุสิครับ ความดันขึ้นไม่รู้ด้วยนะ"

"ย่ายังไม่ตายง่ายๆหรอก ไม่ต้องมาแช่ง"

"จะมาหาผมทำไมไม่โทรมาบอกก่อนล่ะ ให้ผมไปหาย่าก็ได้ ไม่ต้องลำบากมาให้เหนื่อยหรอกครับ” ระยะทางจากบ้านสวนไปบ้านแม่ยี่สิบกิโลเมตร ใช้เวลาขับรถประมาณครึ่งชั่วโมง ถึงกระนั้นก็ไม่ได้รู้สึกไกลแต่อย่างใด เพราะว่าไปกลับบ่อยจนชินแล้ว

“ถ้าย่าไม่มา แล้วจะรู้มั้ย ว่าแกออกเที่ยวกลางคืน ไปอ่างไหนมาล่ะ”

“แหม...ย่าก็ อ่างที่ไหนกันครับ ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย” คนเป็นหลานชายเริ่มเฉไฉ ไม่เห็นกับตาหลักฐานก็ไม่มีเรื่องอะไรเขาจะยอมรับ

“ไม่ต้องมาเล่นลิ้นกับย่านะแสน ถามจริงๆเถอะ ไม่อยากแก่ตายหรือไง ติดโรคขึ้นมาจะทำยังไง” ผู้เป็นย่าเป็นห่วงหลานชายที่สุด คมสันเป็นหลานในไส้แถมยังเลี้ยงมาเองกับมือ ย่อมต้องรักมากเป็นธรรมดา แต่เจ้าหลานชายของท่านก็เอาแต่รักสนุกเจ้าชู้เพลย์บอยไปวันๆ ทำให้คนแก่อย่างท่านอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้

“สมัยนี้เขามียากินแล้วครับย่า” ประโยคนี้ของหลานชายหัวดื้อทำเอาคนเป็นย่าอย่างท่านต้องทำอะไรสักอย่าง ดูเหมือนว่าคมสันจะไม่ยอมหยุดเที่ยวง่ายๆ

“ยังจะมาทำเป็นพูดดีอีก อายุแกก็ไม่น้อยแล้ว ทำไมไม่หาเมียสักคนล่ะ” วิธีนี้คงเป็นวิธีที่ดีที่สุด ที่จะทำให้หลานชายของท่านหยุดเที่ยวกลางคืนได้

“ย่าก็หาให้ผมหน่อยสิ ขอสวยๆ ขาวๆ อวบๆ นมใหญ่ๆ” จบคำพูดของคนเป็นหลานชาย ฝ่ามือเหี่ยวย่นของผู้เป็นย่าก็คว้าหมับเข้ามาที่ใบหูของคนเป็นหลานชายจากนั้นก็ออกแรงบิดทันที

“นี่แน่ะ! นมใหญ่ๆเหรอ”

“โอ๊ยๆๆๆ ปล่อยครับปล่อย ผมเจ็บนะ” เหมือนว่าจะบิดได้ไม่เต็มแรงสักเท่าไหร่ แต่ก็สามารถทำให้ใบหูขาวๆของคมสันแดงก่ำได้ไม่น้อย

“ก็บิดให้เจ็บน่ะสิ นิสัยเหมือนปู่ของแกไม่มีผิด!”

“ไม่เอาน่าย่า ปู่เสียไปตั้งนานแล้ว อย่าขุดเอาแกขึ้นมาด่าเลย”

“ถ้าย่าหาเมียให้ แกจะเอามั้ย” ย่าบัวเอ่ยถามหลานชายตัวโตของท่านด้วยน้ำเสียงจริงจัง ขืนออกเที่ยวอยู่แบบนี้มีหวังคนแก่อย่างท่านคงนอนตายตาไม่หลับ

“ก็อย่างที่บอก ขอสวยๆ ขาวๆ อวบๆ นม...อ๊ะ!” คมสันยังพูดไม่ทันจบดี ฝ่ามือข้างเดิมของผู้เป็นย่ากำลังจะยกขึ้นหวังจะเอื้อมมาบิดใบหูของหลานชายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเจ้าหลานชายตัวแสบจะรู้ทัน รีบคว้าเอามือเหี่ยวย่นของย่ามากอบกุมเอาไว้ แต่ท่านก็เลือกที่จะชักมือออก

“ถ้าได้เมียแล้ว แกต้องสัญญากับย่าว่าจะหยุดเที่ยวทุเรศๆแบบนี้”

“ใครฟ้องย่าว่าผมออกเที่ยว” ต้องเป็นลูกน้องในสวนคนใดคนหนึ่งแน่ๆ

“ย่าหัวหงอกขนาดนี้แล้ว แค่มองดูก็รู้ ไม่ต้องมีใครมาฟ้องหรอก”

“มาหาผมแต่เช้าแบบนี้ ย่ามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ” คมสันรีบเปลี่ยนเรื่องพูด ขืนคุยเรื่องเดิมมีหวังย่าของเขาคงด่าไม่เลิกแน่ๆ

“เช้าบ้านแกสิ! ลูกน้องในสวนเขาทำงานกันหมดแล้ว เจ้าของสวนอย่างแกมัวแต่ทำอะไรอยู่” ใครจะบอก?

“ใจเย็นๆสิครับ อย่าโมโห เดี๋ยวความดันก็ขึ้นหรอก ตกลงย่ามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”

“ไม่ได้มีธุระอะไร มาดูสวนเฉยๆ เห็นมีไม้เมล็ดสีสวยๆหลายต้นนี่” คุยเรื่องงานน้ำเสียงของผู้เป็นย่าก็เริ่มเบาลงหน่อย ถึงแม้ว่าท่านจะไม่ค่อยชอบนิสัยรักสนุกในส่วนนี้ของหลานชายนัก แต่ท่านก็ต้องชื่นชมในเรื่องการทำงานที่คมสันทำมาตลอด

“ครับ” จากสวนโป๊ยเซียนเล็กๆของปู่ ตอนนี้ได้ขยายใหญ่โต มีออเดอร์ส่งออกไปไกลถึงต่างประเทศปีๆหนึ่งคิดเป็นเงินแล้วก็มากโขอยู่ พอมีรายได้สามารถเลี้ยงตัวเองและคนงานในสวนได้ จุดมุ่งหมายหลักของปู่ก่อนที่ท่านจะสิ้นใจก็คือ อยากให้คนแก่แถวบ้านที่ยังพอมีแรงทำงาน มีรายได้สามารถพึ่งพาเลี้ยงดูตนเองได้ เจตนาของปู่ในวันนั้น ทำให้มีคมสันและสวนโป๊ยเซียนในวันนี้

“ช่วงนี้ขายดีมั้ย” โป๊ยเซียนออกดอกตลอดทั้งปี จึงเป็นที่นิยมของคนที่รักต้นไม้ดอกไม้ ไม่ว่าช่วงไหนก็ขายได้ตลอด

“ดีปกติครับ เดือนหน้ามีออเดอร์ส่งนอกห้าพันต้น คนงานเร่งมือกันน่าดูช่วงนี้” เรื่องการส่งออกโป๊ยเซียนไปต่างประเทศ ที่สวนไม่ได้ส่งเองแต่จะมีพ่อค้ามารับอีกทอด หน้าที่ของทางสวนก็คือทำผลผลิตให้พอกับความต้องการของลูกค้า ส่วนราคาก็จะอยู่ในส่วนของขายส่ง

“เจ้าแสบบ่นหาน่ะ ไม่คิดจะไปหาลูกบ้างเหรอ” แสบอายุห้าขวบเป็นเด็กผู้ชาย พูดเก่ง คุยเก่ง น่ารัก เวลาเจอหน้าพ่อแสน แสบมักจะชอบบอกพ่อว่า 'พ่อ...แสบอยากมีแม่' ทำเอาคนฟังแอบขำทุกทีที่ได้ยิน

“ว่าจะไปเย็นนี้ครับ”

“อือ...ย่าจะกลับแล้ว อากาศร้อนเดินไม่ไหว กลับบ้านดีกว่า” ย่าบัวอาศัยลูกน้องที่ร้านอาหารขับรถมาให้ ว่าจะมาสักพักแล้วจะกลับ แต่ที่ต้องอยู่นานเป็นเพราะรอหลานชายกลับมาบ้าน

“ทำไมรีบกลับล่ะครับ รอกลับเย็นๆพร้อมผมก็ได้” ย่าลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่ แล้วกำลังจะเดินออกจากบ้านไป

“มีธุระ”

“ธุระอะไรครับ”

“หาเมียให้แกไง” คมสันคิดว่าย่าพูดเล่น หาเมียนะไม่ใช่หาคนงาน คงไม่ได้หาง่ายขนาดนั้น

“ขอสวยๆ ขาวๆ อวบๆ นะครับ” คมสันตะโกนตามหลังย่าไปด้วยน้ำเสียงขี้เล่น

“จะสวยแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องแก่เหมือนย่า เลือกคนดีช่วยกันทำมาหากินไม่ดีกว่าเหรอลูก” คมสันทำได้แค่เพียงส่งยิ้มไปให้ผู้เป็นย่าเท่านั้น เขาไม่ได้โต้ตอบอะไรกลับไป เพราะถ้าโต้ตอบมีหวังวันนี้คงไม่จบเรื่องนี้ได้ง่ายๆแน่

❤️❤️❤️❤️❤️

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ มะนาวสีชมพู

ข้อมูลเพิ่มเติม
คุณหมอสะดุดรัก

คุณหมอสะดุดรัก

โรแมนติก

5.0

เรื่อง...คุณหมอสะดุดรัก คำโปรย พริ้งพราวเพื่อนลากให้ไปเที่ยวผับแต่เธอดันถูกยาปลุกเซ็กเข้า แล้วบังเอิญมาเจอกับเขา คุณหมอหนุ่มวัย35ปี แล้วคุณหมอจะมีวิธีช่วยเธออย่างไร... แนะนำตัวละคร วายุภักษ์ ภักดีวัฒนากุล (วายุ) อายุ 35 ปี เขาเป็นผู้ชาย ขี้เล่น อารมณ์ดี และที่สำคัญเขายิ้มเก่งมากๆ วายุเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลสาขาที่เชียงใหม่และยังพ่วงด้วยตำแหน่งคุณหมอโรคหัวใจ เขาเป็นลูกชายคนโตของ เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขาอยู่หลายแห่งของประเทศไทย วายุมีความจำเป็นต้องย้ายมาจากสาขาที่เชียงใหม่ เพราะน้องชายที่ประจำอยู่เกิดอุบัติเหตุ วายุเลยมาประจำอยู่สาขาที่กรุงเทพแทนเป็นการชั่วคราว กมลเนตร ธนพัฒน์ธาดา (พริ้งพราว) หญิงสาวบริสุทธิ์ อายุ 24 ปี ทำงานในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ และเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้เธอกับเขาอยู่ด้วยกันและค่อยๆ สนิทกัน เหนือเมฆ ภักดีวัฒนากุล (เมฆ) น้องชายคนเดียวของวายุ ตั้งแต่เขาประสบอุบัติเหตุเดินไม่ได้ เขาก็กลายเป็นคนอารมณ์ร้อน พยาบาลพิเศษที่จ้างมาดูแล ไม่มีใครสามารถอยู่กับเขาได้ จนได้มาเจอกับ...ข้าวหอม ศศินาทิพย์ คงเจริญ (ข้าวหอม) พยาบาลจบใหม่ เธออยู่ในช่วงทดลองงาน ถูกทางโรงพยาบาลขอร้องให้ไปดูแลคนป่วยที่บ้านตลอด 24 ชั่วโมง โดยมีเงื่อนไข และเงื่อนไขนั้นทำให้เธอยอมตอบตกลงรับทำงานนี้ @@@@@@

พ่อม่ายกับยัยพี่เลี้ยง

พ่อม่ายกับยัยพี่เลี้ยง

โรแมนติก

5.0

เรื่อง...พ่อม่ายกับยัยพี่เลี้ยง คำโปรย...นักธุรกิจหนุ่มลูกติด มีปมชีวิตความใสซื่อและความดีของเธอทำให้เขาสนใจ ส่วนลูกชายที่ไม่ยอมไปโรงเรียนเพราะโดนเพื่อนล้อว่าไม่มีแม่ อยากได้เธอมาเป็นแม่ซึ่งเขาก็เห็นด้วยกับลูกชายเช่นกัน แนะนำตัวละคร คุณอาทิตย์ เจริญเดชาพงษ์ (คุณอาทิตย์) หนุ่มหล่อรวย เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้ากลางใจเมือง และยังมีธุรกิจ ผลิต นำเข้า และส่งออก เกี่ยวกับสิ่งอิเล็กทรอนิกส์ รายใหญ่ที่สุดในประเทศอีกด้วย แต่อาทิตย์เขามีลูกติดชื่อน้องเกียร์เป็นเด็กผู้ชายอายุสามขวบ แม่เสียชีวิตตอนคลอดน้องเกียร์ออกมาได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง เพราะเธอเสียเลือดมาก นันทิชา มงคลสวัสดิ์ (มิรา) หญิงสาวที่พึ่งเรียนจบมาใหม่ๆ เธอตกงาน ที่บ้านกำลังลำบาก เธอออกหางานทำเพราะต้องส่งน้องเรียน น้องเธออยู่มัธยมต้น เป็นผู้หญิงชื่อลิลิน พ่อแม่เสียไปนานแล้ว เหลือกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง โดยได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านถึงรอดมาถึงทุกวันนี้ได้

คุณหมออาสากับยัยเด็กบนดอย

คุณหมออาสากับยัยเด็กบนดอย

โรแมนติก

5.0

เรื่อง...คุณหมออาสากับยัยเด็กบนดอย โปรย...ความรักมันไม่ได้เกี่ยวกับอายุ...แต่มันเกี่ยวอยู่ที่ใจ เขาไม่อยากมีลูกเพราะฉะนั้นเขาก็เลยไม่คิดที่จะมีเมีย ความรักเป็นเรื่องตลกไม่มีเขาก็อยู่ได้ แนะนำตัวละคร แสงเหนือ หรือ หมอแสง อายุ 32 ปี นิสัย ปากร้าย อารมณ์ดี ขี้เล่น อบอุ่นและขี้หึงสุดๆ แต่เขาไม่อยากมีลูกเพราะฉะนั้นเขาก็เลยไม่คิดที่จะมีเมีย ความรักเป็นเรื่องตลกไม่มีเขาก็อยู่ได้ ปิ่นงาม หรือ ปิ่น อายุ 20 ปี เธอสวย เก่ง เธอใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่บนดอยสูง เธอมีความสุขตามอัตภาพของเธอ แต่แล้วชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อมีเขาเดินเข้ามา ************* (เรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...คุณหมอเจ้าแผนการ) ปล.นิยายเรื่องนี้ทุกเหตุการณ์เป็นการสมมุติขึ้นทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความเป็นอยู่ ศาสนา วัฒนธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ในเนื้อหาของเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้น

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

อรนุช เทพทัต
4.9

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า  "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย"  รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

กวินท์
5.0

เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยวุนปรากฏตัวเข้าในชีวิตของเสิ่นหยวู เขาทำดีต่อเธออย่างอ่อนโยน และให้ความอบอุ่นแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน สุดท้าย เสิ่นหยวูจึงเข้มแข็งขึ้นหลังผ่านพ้นไปกับทุกอย่างแล้ว แต่เมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยในที่สุด เธอจะยอมรับและอดทนได้ไหม? อยู่เบื้องหลังตู้หยวุนผู้ที่หล่อเหลาดูมีเสน่ห์นั้นเป็นใคร?และเมื่อพบคำตอบแล้ว เสิ่นหยวูจะรับมือยังไง ?

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ทวงสวาท ทายาทเมียเก็บ

ทวงสวาท ทายาทเมียเก็บ

ภัคร์ภัสสร
5.0

+++++++++++++ “อือ... พริบีนา... จะ...เจ็บค่ะ” “ฉันชอบ... เวลาเธอเจ็บเพราะฉัน” สิ้นคำเขาก็ขบอีกครั้ง จนร่างของเธอเต็มไปด้วยรอยแดงๆ เหมือนกลีบกุหลาบช้ำๆ “คนบ้า!” “ฉันดูดเธอได้ทั้งคืน... ดูดแรงๆ ตลอดทั้งเนื้อทั้งตัว...” ‘รวิสรา’ ต้องตกใจจนแทบสิ้นสติ เมื่อจู่ๆ ‘พริบีนา เอล เชสตัค’ มกุฎราชกุมารผู้หล่อเหลาแห่งเอล มอร์เรเวีย ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า และบอกว่าเขาคือเจ้าของที่แท้จริงของเพนต์เฮาส์หรูใจกลางปารีส ที่แม่ของเธอทิ้งเอาไว้ให้ ก่อนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย หากเรื่องกลับวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม... เมื่อรู้ว่าน้องชายวัยขวบเศษของเธอ คือทายาทที่เกิดจากการขโมยสเปิร์มของเขา หญิงสาวจึงจำใจสุ่มเสี่ยงต่อความหวั่นไหว แล้วยอมใช้ชีวิตร่วมชายคาเดียวกัน กับเจ้าชายหนุ่มผู้เร่าร้อนตลอดหนึ่งสัปดาห์ เพื่อแย่งกรรมสิทธิ์ในตัวเด็กน้อย โดยไม่ให้สูญเสียพรหมจรรย์ของตัวเอง

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
แต่งก่อนค่อยรัก
1

บทที่ 1 แต่งก่อนค่อยรัก

07/03/2025

2

บทที่ 2 ตอนที่ 2 ข้อเสนอ

07/03/2025

3

บทที่ 3 ตอนที่ 3 ย่าบัวเอาจริง

07/03/2025

4

บทที่ 4 ตอนที่ 4 ตอบตกลง

07/03/2025

5

บทที่ 5 ตอนที่ 5 พบหน้า

07/03/2025

6

บทที่ 6 ตอนที่ 6 พาเข้าบ้าน

07/03/2025

7

บทที่ 7 ตอนที่ 7 คนเจ้าชู้

07/03/2025

8

บทที่ 8 ตอนที่ 8 ต่อรอง

07/03/2025

9

บทที่ 9 ตอนที่ 9 ไม่ยอมทำหน้าที่เมีย

07/03/2025

10

บทที่ 10 ตอนที่ 10 เข้าใจผิด

07/03/2025

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11 อ่อยเมีย

07/03/2025

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12 ได้เลือด

07/03/2025

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13 แค่กอด

07/03/2025

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14 จุดประสงค์ที่ย่าต้องการ

07/03/2025

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15 ย่าจะสอนให้

07/03/2025

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16 ง้อในแบบเฮียแสน

07/03/2025

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17 ย่าสอนหลาน

07/03/2025

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18 สาเหตุของคนนอนไม่หลับ

07/03/2025

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19 ข้าวใหม่ปลามัน

07/03/2025

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20 แสบอยากมีน้อง

07/03/2025

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21 คิดว่าท้อง

07/03/2025

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22 สอนงาน

07/03/2025

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23 บริสุทธิ์ Nc18+ 1

07/03/2025

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24 บริสุทธิ์ Nc18+ 2

07/03/2025

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25 สวนสีชมพู

07/03/2025

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26 เข้าใจผิด

07/03/2025

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27 แกล้งให้หึง

07/03/2025

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28 รู้ความจริง

07/03/2025

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29 Nc18+

07/03/2025

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30 ปรับความเข้าใจ

07/03/2025

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31 เปิดตัว

07/03/2025

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32 งานประกวด

07/03/2025

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33 ทำเวลา Nc18+

07/03/2025

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34 ฉลอง

07/03/2025

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35 แม่ค้าออนไลน์ 1

07/03/2025

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36 แม่ค้าออนไลน์ 2

07/03/2025

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37 แม่ค้าออนไลน์ 3

07/03/2025

38

บทที่ 38 ตอนที่ 38 บอกรัก

07/03/2025

39

บทที่ 39 ตอนที่ 39 เซอร์ไพรส์

07/03/2025

40

บทที่ 40 ตอนที่ 40 หาฤกษ์

07/03/2025