คุณกู่ เลิกด่าผมได้แล้ว เมียผมเสียแล้ว

คุณกู่ เลิกด่าผมได้แล้ว เมียผมเสียแล้ว

Sophia

5.0
ความคิดเห็น
ชม
25
บท

ห้าปีก่อน, หร่วนชิงเซี่ยไม่สนใจคำทัดทานของคนรอบข้างและแต่งงานกับกู้ชิงซู เธอไม่ได้รักอะไรเลยนอกจากหน้าตาของกู้ชิงซู โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น รักจนยอมให้เขานอกใจ รักพอที่จะทนเค้านอกใจได้ แม้กระทั่งเมื่อรู้ว่าเขาพาผู้หญิงอื่นมาอยู่ที่บ้านสามวันสามคืน หร่วนชิงเซี่ยก็ไม่โกรธ “กู้ชิงซูทำเกินไปหน่อยแล้ว!” “ชิงเซี่ย, เธอจะหลงรักเขาจริงๆ หรือเปล่า?” หร่วนชิงเซี่ยมองดูเพื่อนที่โกรธเคืองตรงหน้าและตอบอย่างจริงจัง “ตราบใดที่เขายังมีใบหน้านั้นอยู่, ฉันก็จะให้อภัยเขาได้เสมอ และจะรักเขาตลอดไป ” “ฉันยังติดค้างเขา” วันหนึ่งต่อมา กู้ชิงซูและผู้หญิงคนนั้นประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ มีรอยแผลเป็นที่ไม่สามารถหายได้บนใบหน้า หร่วนชิงเซี่ยจากไปอย่างไร้เยื่อใยและหายไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง ต่อมา เขาคุกเข่าต่อหน้าเธอและถามว่าทำไม เธอลูบรอยแผลเป็นใกล้ดวงตาของเขา ความเจ็บปวดในใจของเธอทวีคูณขึ้น “กู้ชิงซู, เพราะคุณ เขาต้องตายซ้ำสอง”

บทที่ 1

ห้าปีก่อน, หร่วนชิงเซี่ยไม่สนใจคำคัดค้านของทุกคนและแต่งงานกับกู้ชิงโจว

เธอไม่ได้รักอะไรเลยนอกจากใบหน้าของกู้ชิงโจว โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น รักจนยอมทนที่กู้ชิงโจวนอกใจ

แม้กระทั่งเมื่อรู้ว่าเขาพาผู้หญิงคนนั้นมาบ้านอยู่ถึงสามวันสามคืน หร่วนชิงเซี่ยก็ไม่โกรธ

"กู้ชิงโจวทำเกินไปหน่อยแล้ว!"

"ชิงเซี่ย, เธอคงไม่รักเขาจริงๆ ใช่ไหม ?"

หร่วนชิงเซี่ยจ้องมองเพื่อนที่โกรธเคืองตรงหน้าแล้วตอบอย่างจริงจัง

"ตราบใดที่เขายังมีใบหน้าที่ฉันหลงใหล ฉันก็จะให้อภัยเขาตลอดไป และจะรักเขาตลอดไป"

"นี่คือสิ่งที่ฉันเป็นหนี้เขา"

วันต่อมา กู้ชิงโจวและผู้หญิงคนนั้นประสบอุบัติเหตุขณะเที่ยวเล่น

ใบหน้าของเขามีแผลเป็นที่ยากจะหาย หร่วนชิงเซี่ยจากไปอย่างเยือกเย็นและหายไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง ต่อมาเขาคุกเข่าต่อหน้าเธอและถามว่าทำไม

เธอลูบไล้แผลเป็นที่อยู่ใกล้ดวงตาของเขา ความเจ็บปวดที่บาดลึกในหัวใจเพิ่มขึ้นทีละน้อย

"กู้ชิงโจว, เพราะเธอ เขาเหมือนตายไปอีกครั้ง"

...

หร่วนชิงเซี่ยชอบที่สุดเมื่อกู้ชิงโจวเคลื่อนไหวบนตัวเธอ เหมือนตอนนี้ เธอหลงใหลลูบดวงตากู้ชิงโจวที่มีรอยยิ้ม "สวยจริงๆ

..." คำชมตามสัญชาตญาณทำให้ชายหนุ่มขยับตัวอย่างแข็งขัน

หร่วนชิงเซี่ยเริ่มไม่ไหวแล้ว "กู้ชิงโจว พอเถอะ...อืม..."

เธอรู้สึกว่าเขาเข้าลึกขึ้นอีก น้ำตาแทบไหล ตาแดงช้ำ "กู้ชิงโจว, หนึ่งชั่วโมงแล้วนะ!"

กู้ชิงโจวเอานิ้วแตะริมฝีปากเธอ "ชู่ เรียกฉันว่าอาจู" หร่วนชิงเซี่ยตัวเกร็งทันที ไม่อยากเรียกชื่อนั้น "ทำไมเธอไม่อยากเรียกฉันอย่างนั้น

?" ชายหนุ่มขยับเร็วขึ้น แต่หร่วนชิงเซี่ยหมดอารมณ์

แม้ถึงจุดสุดยอดก็ยังกัดฟันไม่ยอมส่งเสียง กู้ชิงโจวไม่สนใจ

เขาสั่นสะท้านทั้งตัวแล้วถอนตัวออกจากหร่วนชิงเซี่ย

ร่างกายของหร่วนชิงเซี่ยเข้ากับกู้ชิงโจวได้อย่างดี

แม้กู้ชิงโจวจะมีคนรักมากมาย แต่เขาก็ยังต้องกลับบ้านทุกวันเพื่ออยู่กับหร่วนชิงเซี่ย

แต่วันนี้ต่างออกไป เพียงหนึ่งชั่วโมงกู้ชิงโจวก็หยุดแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

หร่วนชิงเซี่ยไม่ได้รอเขา จัดการเช็ดเลือดจากริมฝีปากที่กัดและไปอาบน้ำที่ห้องนอนแขก

เมื่อออกมาเจอกู้ชิงโจวที่แต่งตัวเรียบร้อยกำลังออกไป

"มีเพื่อนสนิทกลับมาจากต่างประเทศ ฉันจะไปรับเขา เธอเข้านอนเลย ไม่ต้องรอฉัน" ฟังคำอธิบายของกู้ชิงโจว หร่วนชิงเซี่ยตอบสั้นๆ "ฉันมีประชุม" กู้ชิงโจวหยุดใส่รองเท้า

หันมามองเธอด้วยสายตาไม่เชื่อ "ตอนนี้เธอยังมีแรงไปประชุมอีกเหรอ?" "ดูเหมือนว่าฉันทำให้เธอไม่พอใจ ?"

คำสุดท้ายพูดด้วยความเคียดแค้น หร่วนชิงเซี่ยไม่ตอบ กลับเข้าห้อง สีแดงบนใบหน้าหายไปอย่างรวดเร็ว

เหลือเพียงความว่างเปล่า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นผู้ช่วยของกู้ชิงโจว ฉินผู้ช่วยพูดอย่างลำบากใจ "พี่เซี่ย

วันนี้ข้อมูลโครงการยังให้ไม่ได้ กู้หัวหน้ายังไม่มาบริษัทเลย" ฟังรายงานของเขา หร่วนชิงเซี่ยขมวดคิ้ว

การประชุมสำคัญช่วงสิ้นปีจัดขึ้นมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว แต่ยังไม่คืบหน้า

เพราะข้อมูลโครงการที่กู้ชิงโจวรับผิดชอบยังไม่ได้สรุป ไม่สามารถล่าช้าได้อีกแล้ว

หร่วนชิงเซี่ยไม่มีทางเลือก ต้องโทรหากู้ชิงโจวเอง "เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ มีเอกสารต้องเซ็น"

กู้ชิงโจวน่าจะเชื่อมต่อบลูทูธในรถ เสียงลมหวีดหวิวได้ยินชัด "ฉันจะกลับพรุ่งนี้" "แต่ฉันต้องใช้ในการประชุมวันนี้..." "อาจู ฉันทำให้เธอเสียงานหรือเปล่า

?" เสียงผู้หญิงอ่อนหวานดังขึ้น "เธอปล่อยฉันลงข้างทางก็ได้ ฉันไปเองได้ รีบกลับไปทำงานเถอะ"

กู้ชิงโจวตัดการเชื่อมต่อบลูทูธทันที "หร่วนชิงเซี่ย ฉันจะกลับพรุ่งนี้ อย่าโทรมาอีก" "เธอไม่เคยบอกว่ารังเกียจผู้หญิงที่ตามหาผู้ชายหรอกเหรอ? เธอก็เป็นแบบนี้แล้ว" ไม่รู้ฟังผิดหรือเปล่า

คำพูดของเขาแฝงความคาดหวังเหมือนอยากได้คำตอบยืนยันจากหร่วนชิงเซี่ย

แต่หร่วนชิงเซี่ยกดวางสายทันที

จนกระทั่งวางสาย หัวใจของเธอก็เต้นดังเหมือนเสียงกลองในหู

เธอไม่รู้ว่าคนที่นั่งข้างกู้ชิงโจวคือใคร

แต่ดูเหมือนว่าเธอเคยได้ยินเสียงหวานนั้นมาก่อน

เมื่อเดือนที่แล้วที่บริษัทไปต่างประเทศ เธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ของกู้ชิงโจวดังตอนกลางคืน "อาจู ที่นี่สวยมาก ถ่ายรูปให้ฉันหน่อย!" "อาจู ฉันชอบอาหารจานนี้ สั่งเพิ่มได้ไหม

?" ความเจ็บปวดที่บาดลึกในหัวใจ

หร่วนชิงเซี่ยหายใจถี่ หยิบรูปถ่ายของกู้ชิงโจวข้างๆ ลูบดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักของเขา "เธอจะหักหลังฉันไหม อาจู?" น้ำตาไหลลงตามแก้ม

หร่วนชิงเซี่ยพยายามกลั้นมือที่สั่น "เธอไม่มีทางทรยศฉันได้!"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Sophia

ข้อมูลเพิ่มเติม
ฉันเลิกกับแฟนเพราะเขาลืมเปลี่ยนธนบัตร

ฉันเลิกกับแฟนเพราะเขาลืมเปลี่ยนธนบัตร

นิยายสั้น

5.0

ฉันตามจีบสวี่อี้มานานแปดปี แต่เมื่อเห็นว่าเขาตั้งชื่อเล่นแฟนเก่าว่า “ที่รัก” ฉันก็ขอเลิก “ก็แค่ลืมเปลี่ยนชื่อเล่นเองเหรอ?” ฉันจ้องมองมุมปากของสวี่อี้ที่มีรอยยิ้มเยาะเย้ย แล้วพยักหน้า เพื่อนของเขาด่าฉันว่าเล่นไม่เป็น ฉันแค่จ้องมองสวี่อี้โดยไม่พูดอะไร ดวงตาของสวี่อี้เย็นชาเหมือนน้ำแข็ง ผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็แค่นหัวเราะแล้วพูดว่า “เลิกก็เลิกเถอะ แต่อย่าร้องไห้ขอคืนดีแล้วกัน” ทั้งกลุ่มหัวเราะกันครื้นเครง ฉันเปิดประตูออกไป พร้อมกับบีบเอกสารผลการตรวจสุขภาพในเสื้อคลุมแน่น เดินเข้าสู่ความมืดของกลางคืน เดิมทีฉันอยากจะสร้างความฝันที่สวยงามให้กับช่วงสุดท้ายของชีวิต แต่การฝืนทำให้เป็นไปตามที่หวังมันขมขื่นเหลือเกิน มันขมยิ่งกว่ายาที่ฉันเคยกินอีก ในชาติหน้าฉันจะไม่กินอีกแล้ว

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ตำนานตาม่วง

ตำนานตาม่วง

Wald Bridges
5.0

"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

Zuey
4.0

เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

Ellary Delossa
5.0

หยุนม่านชิง บุตรสาวของฮูหยินเอกจากจวนโหวหวยอัน ซึ่งถูกสลับตัวตอนอายุยังน้อย และเติบโตในชนบท เมื่อนางได้กลับมาที่จวนท่านโหวหวยอัน นางคาดหวังความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่ไม่คาดคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาจวนโหวถูกยึดครองโดยหยุนโหรวเจียที่เป็นลูกสาวปลอม ในการวางแผนของลูกสาวปลอมและคู่หมั้นของนาง หยุนม่านชิงต้องแต่งงานในฐานะอนุภรรยา ต้องทำตัวนอบน้อมและก้มหัวให้ทุกคนเพื่อเอาใจคนในบ้าน นางคิดว่าจะได้ความรักและความสามัคคีในครอบครัว แต่กลับต้องถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่องจนถึงแก่ชีวิตเมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางกลับมาสู่วันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาง หยุนม่านชิงไม่ยอมอดทนอีกต่อไป นางค่อยๆ เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของลูกสาวปลอม ไม่ได้ต้องการความรักที่เป็นเพียงภาพลวงอีก และได้เรียกคืนทุกสิ่งที่เป็นของนางทีละนิดเมื่อนางตัดสินใจที่จะตัดขาดจากจวนท่านโหวอย่างสิ้นเชิง คนทั้งจวนกลับคุกเข่าขอร้องไม่ให้นางจากไป!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ