5.0
ความคิดเห็น
77.8K
ชม
144
บท

"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""

ตัวเอก

: มู่ชิงเกอ และ เฟิงจิ่วเฉิน

บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)

“ไม่…… เจ้าควักลูกตาข้าไปแล้ว เจ้าปล่อยลูกของพวกเราไปเถิด!”

ณ อาณาจักรเทียนอันแห่งดินแดนชางหลาน

ยามค่ำคืนที่มหามณเฑียรหลวง

มู่ชิงเกอที่ร่างกายอ่อนแอกำลังนอนฟุ๊บอยู่บนแท่นบูชา พลังจิตของนางถูกดูดไปจนหมด ข้อเท้าที่เรียวเล็กก็ถูกตัดไป ดวงตาทั้งสองข้างของนางโบ๋แห้งเกอะไปด้วยลอยเลือด

เลือดของนางไหลลงมาตามแท่นบูชา ย้อมทับบันไดแห่งสวรรค์ทั้งเก้าสิบเก้าขั้น

ส่วนนางกำลังแบกท้องโต ๆ นอนรอความตายอยู่บนแท่นบูชาอย่างหมดสภาพ

แต่……

ในตอนกลางวันนางยังเป็นองค์หญิงเฟิงหนิงผู้สูงศักดิ์ของอาณาจักรเทียนอันอยู่เลย นางไม่เพียงแต่เกิดมามีหน้าตาสะสวยงดงามจนน่าพิศวงเท่านั้น แต่ตอนอายุสิบเก้านางยังได้เป็นปรมาจารย์ระดับสูงในหมู่นักสื่อวิญญาณ อีกทั้งยังมีชื่อเสียงดังกึกก้องไปทั่วโลกอีกด้วย

ถึงแม้ว่าซวนหยวนหยูผู้เป็นคู่หมั้นของนาง จะทำนางตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังอายุน้อย แต่โชคดีที่หลังจากนางท้องเขาก็จะดูแลนางเป็นอย่างดีทุกวัน อีกทั้งยังให้สัตปฏิญาณว่าจะมาขอพรให้กับงานมงคลสมรสที่มหามณเฑียรหลวงอีกด้วย

ในสายตาของนางมีเพียงเรื่องที่น่ายินดีสองเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น

ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ จู่ ๆ มู่ชิงอวี่ผู้เป็นน้องสาวบุญธรรมของมู่ชิงเกอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ใบหน้าที่เหมือนกับนางทุกประการปรากฏตัวอยู่ตรงหน้านาง

หลังจากนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด ความฝันทุกอย่างพังลงในชั่วพริบตา

“ท่านพี่ ท่านยังโง่เขลาและไร้เดียงสาเหมือนเดิมเลยนะเจ้าคะ จนถึงตอนนี้แล้วท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ ลูกในท้องของท่านไม่ใช่ลูกของเฮียหยูเสียหน่อย!”

“หึ นังสารเลวยังไม่สำนึกอีก อวี่เออร์ของข้าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ดีกว่าเจ้าเป็นพันเป็นหมื่นเท่า!! !”

เมื่อได้ยินว่าซวนหยวนหยู และมู่ชิงอวี่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย มู่ชิงเกอก็รู้สึทรมานราวกับจะขาดใจ

ที่แท้คนที่ขืนใจนางในคืนนั้น ก็คือผู้อื่น.....

แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ เด็กก็เป็นผู้ที่บริสุทธิ์ไม่ใช่หรือไร?

มู่ชิงเกอทำได้เพียงอดทนเก็บความเจ็บปวดในใจเอาไว้ พยักหน้าอย่างเศร้า ๆ นางกัดฟันอดทนต่อคำกล่าวหาและการใส่ร้ายทุกอย่างจากพวกเขา แล้วขอร้องอ้อนวอนอย่างขมขื่น

“อ๋องจ้าว มู่ชิงอวี่...... พวกท่านก็ได้พลังจิตทั้งหมดของข้าไปแล้ว อีกทั้งยังควักดวงตาสีม่วงที่มีศาสตร์ตาทิพย์ของข้าไปแล้ว ตอนนี้ขอเพียงแค่พวกท่านยอมปล่อยลูกในท้องของข้าไป ข้าพร้อมที่จะให้พวกท่านได้ทุกอย่าง!”

แต่ใครจะไปรู้ เสียงของซวนหยวนหยูกลับยังคงเย็นชาอยู่

“มีเลือดของเด็กคนนี้ อวี่เออร์ถึงจะสามารถแทนที่เจ้าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นข้าจะยอมรับไอ้เด็กเวรนี่ และฝืนทนอยู่ร่วมกับเจ้ามานานกว่าแปดเดือนไปทำไม!”

ความเจ็บปวดจากการถูกหลอกลวงและถูกทรยศ มันทำให้มู่ชิงเกอรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น

สุดท้ายนางก็ยังคงอ้อนวอนต่อมู่ชิงอวี่อย่างไม่ลดละ เสียงของนางแทบจะสั่นเครืออยู่แล้ว

“อวี่เออร์ ข้าขอร้องล่ะ เจ้าปล่อยลูกข้าไปเถิด! ข้ายังทำดีกับเจ้าไม่มากพออีกหรือ?”

“เจ้าก็ดีกับข้าอยู่หรอก……” ทันใดนั้นมู่ชิงอวี่ก็ขยับเข้าไปใกล้อย่างดุดัน แล้วก็พูดด้วยเสียงที่มีแค่มู่ชิงเกอได้ยินเพียงคนเดียวว่า “เพราะเหตุนี้ ข้าก็เลยทำให้เจ้าได้มีค่ำคืนที่สุขสันต์ แล้วก็มีไอ้มารหัวขนคนนี้มามาอย่างไรเล่า บัดนี้ข้าจะช่วยเจ้าดูแลมันเอง เจ้าตายไปอย่างสบายใจได้เลย!”

ขณะที่กำลังพูด นางก็เอามีดสั้นแทงเข้าไปที่ท้องของมู่ชิงเกอ

คมมีดกรีดลงบนท้อง แล้วเด็กก็ถูกดึงตัวออกมา

ในขณะเดียวกัน ลำแสงสีม่วงก็พุ่งข้ามท้องฟ้าอันมืดมิดลงมา

มู่ชิงเกอเจ็บปวดปางตาย นางร้องโหยหวนอยู่ท่ามกลางแอ่งเลือดราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังโกรธแค้นไม่มีผิด

“ต่อให้ข้าจะเป็นผีไปแล้ว ข้าก็จะไม่ปล่อย..... ไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!”

“คงต้องขึ้นอยู่กับว่าคนสารเลวเช่นเจ้า จะยังโชคดีได้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกรึเปล่าแล้วล่ะ!”

ซวนหยวนหยูเตะนางออกไปจากชั้นที่เก้าสิบเก้าของมหามณเฑียรหลวงอย่างแรง!

มู่ชิงเกอถูกเตะลงไปในเหวลึกราวกับว่าวที่เชือกขาด ภายในชั่วพริบตาร่างของนางก็หายไปท่ามกลางเมฆหมอก

ซวนหยวนหยูยืนกอดมู่ชิงอวี่อยู่บนแท่นบูชา ส่วนมู่ชิงอวี่ก็กำลังอุ้มเด็กเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เดินจากไปพร้อมกันประหนึ่งสามคนพ่อแม่ลูก

ซึ่งพวกเขาไม่รู้เลยว่า จู่ ๆ ก็มีลำแสงของดวงตาสีม่วงพุ่งออกมาจากกลางหน้าผาด้านหลังของพวกเขา!

จากนั้นรัศมีอันแรงกล้าก็เปล่งออกมาจากตัวของมู่ชิงเกอ!

มู่ชิงเกอที่ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้ว หอบหายใจเข้าออกอย่างรุนแรง!

เจ็บเหลือเกิน!

นางไม่เพียงแต่เจ็บระบมไปทั้งร่างกายเท่านั้น แต่ดวงตาของนางยังมองไม่เห็นอีกด้วย!

ตอนนี้ในเบ้าตาของนางมีเพียงแสงสีม่วงจากศาสตร์ตาทิพย์ที่ยังหลงเหลืออยู่เท่านั้น ซึ่งช่วยให้นางมองเห็นได้อย่างเลือนราง

ภายใต้การมองเห็นที่แทบจะมืดสนิท ความทรงจำอันน่าเศร้าต่าง ๆ ก็พรั่งพรูขึ้นมาในหัวของนาง

มู่ชิงเกอนักฝึกดวงตาสัตว์อสูรอันดับหนึ่งในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดผู้สง่างาม ได้ข้ามเวลามาอยู่ในร่างของหญิงสาวผู้โชคร้ายคนหนึ่ง!

ทว่าด้วยความที่มู่ชิงเกอเป็นคนจำฝั่งใจมาตลอด ในเมื่อนางมารับช่วงต่อร่างของเจ้าของร่างเดิมแล้ว ความอัปยศอดสู และความเจ็บปวดทั้งหมดที่นางต้องแบกรับในวันนี้ ในภายภาคหน้านางจะส่งคืนกลับไปเป็นร้อยเท่าพันเท่า หากไม่ตายกันไปข้างนางจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!

ในช่วงเวลาสำคัญของความเป็นความตายนี้ นางไม่มีเวลามาคิดอะไรมากแล้ว

ขั้นแรกนางตวัดมือออกไป จิ้มจุดฝังเข็มสำคัญหลายจุดอย่างแรงเพื่อห้ามเลือด ทำให้เลือดแข็งตัว สามารถบรรเทาอาการปวดลงได้

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

Daniel
5.0

-- ในศตวรรษที่ 26 ทหารรับจ้างอันดับหนึ่งได้กลับชาติมาเกิดใหม่ กลายเป็นลูกเลี้ยงที่ไร้ค่าของตระกูลผู้มีชื่อเสียง แต่เมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง โลกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ย่ำยีชายทรยศ ข่มเหงหญิงเลว จัดการกับพวกที่ทำให้ชีวิตติดขัด เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งตามใจปรารถนา ควบคุมเทพสัตว์นับพัน ถลุงยาวิเศษ วางข่ายศักดิ์สิทธิ์ วาดยันต์ผี ทุกอย่างนางทำได้อย่างชำนาญ อยู่เหนือกว่าอัจฉริยะทั้งห้าภพ โลกนี้นางครอบครอง ไม่สามารถบำเพ็ญตบะงั้นหรือ แต่นางเป็นผู้ครอบครองพลังครบทุกธาตุ ไม่มีคุณสมบัติมากพอบำเพ็ญลัทธิหรือ นางนอกจากบำเพ็ญลัทธิอสูรลัทธิเทพลัทธิวิญญาณลัทธิมารทั้งสีแล้ว ยังสร้างลัทธิภูตผีอีกด้วย ไร้ค่า ไม่มีความสามารถงั้นหรือ นางคือราชาผี ที่สืบทอดพลังหยินขั้นสูง แค่กระดิกนิ้ว พญาวิญญาณแค้นนับหมื่นก็พรั่งพรูมาปรนนิบัติ เพียงแต่ว่าจักรพรรดิผู้ลึกลับที่ตามตื้อนางนั้น มันคือยังไงกัน เฝิงอี้ "เพิ่งเจอหน้ากันก็ถอดเสื้อข้า เช่นนั้นเราสู้กันบนเตียงอีกรอบดีหรือไม่" เย่วเฉิงเฟิงยิ้มยั่ว "ผู้ชายมีแต่จะเป็นตัวถ่วงของข้า ท่านจักรพรรดิ ท่านเดินทางดีๆ ลาก่อนนะ"

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

เธอพลาดที่ทิ้งฉัน

เธอพลาดที่ทิ้งฉัน

Moritz Hearsum
5.0

ซูมู่หยูคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลที่พลัดพรากจากกันไปนาน หลังจากกลับมาสู่ครอบครัว เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาใจญาติๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวตน เกียรติศักดิ์ หรือผลงานการออกแบบ เธอก็ถูกบังคับให้มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับลูกสาวบุญธรรม อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับความรักและการดูแลจากครอบครัวแต่อย่างใด แต่กลับโดนเอาเปรียบตลอด นับแต่นั้นเป็นต้นมา มู่หยูไม่ยอมให้ใครอีกเลย และตัดความรู้สึกและความรักทั้งหมดออกไป ปัจจุบันเธอเป็นสายดำระดับเก้า เชี่ยวชาญภาษาถึงแปดภาษา เป็นผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ และนักออกแบบระดับโลก ซูมู่หยูกล่าวว่า "จากนี้ไป ฉันเป็นหนึ่งของตระกูลซู"

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

Tann Aronson
5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ตำนานตาม่วง
1

บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)

27/06/2025

2

บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)

27/06/2025

3

บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)

27/06/2025

4

บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)

27/06/2025

5

บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)

27/06/2025

6

บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)

27/06/2025

7

บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)

27/06/2025

8

บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)

27/06/2025

9

บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที

27/06/2025

10

บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ

27/06/2025

11

บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย

27/06/2025

12

บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ

27/06/2025

13

บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น

27/06/2025

14

บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด

27/06/2025

15

บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์

27/06/2025

16

บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ

27/06/2025

17

บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ

27/06/2025

18

บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน

27/06/2025

19

บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง

27/06/2025

20

บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน

27/06/2025

21

บทที่ 21 พิษ

27/06/2025

22

บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก

27/06/2025

23

บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย

27/06/2025

24

บทที่ 24 หมอผี

27/06/2025

25

บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง

27/06/2025

26

บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์

27/06/2025

27

บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร

27/06/2025

28

บทที่ 28 เปิดโรงหมอ

27/06/2025

29

บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย

27/06/2025

30

บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ

27/06/2025

31

บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป

27/06/2025

32

บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี

27/06/2025

33

บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง

27/06/2025

34

บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ

27/06/2025

35

บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง

28/06/2025

36

บทที่ 36 มู่ซินโหรว

29/06/2025

37

บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด

30/06/2025

38

บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา

01/07/2025

39

บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง

02/07/2025

40

บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ

03/07/2025