/0/28592/coverbig.jpg?v=20251029000412&imageMogr2/format/webp)
ซูลี่สวยแต่ชอบเสแสร้ง โม่สิงหย่วนไม่เคยสนใจฟังคำหวานที่ซูลี่พูดล้อเล่นเลย ต่อมา ซูลี่ก็เลิกเอาใจเขา โม่สิงหย่วนคว้าเธอเข้ามากอด “ซูลี่ เอาใจฉันหน่อยสิ ฉันจะยกทุกอย่างให้หมด” โม่สิงหย่วนมักจะสุขุมรอบคอบเสมอ จนกระทั่งพบซูลี่ เขาก็หมดความควบคุม
ทันทีที่ประตูเปิดออก ก็เห็นร่างของคนสองคนกำลังนอนทับกันอยู่บนโซฟา หัวสมองของซูลี่ระเบิดออกทันที
ระหว่างทางเธอจินตนาการว่าเธอโผล่ไปที่บ้านของเหอชู่หมิง บอกกับเขาว่าในที่สุดก็ยุติความสัมพันธ์ระยะไกลตลอดเวลาสองปีแล้วสักที เขาจะต้องดีอกดีใจอย่างแน่นอน
แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ภาพที่เห็นกลับเป็นภาพที่เกินกว่าจะรับไหวขนาดนี้
เธอกำหมัด คนที่อยู่บนโซฟากำลังดื่มด่ำจนไม่สังเกตเห็นเธอ
เธอพยายามอดกลั้นความรู้สึกขยะแขยงเอาไว้ หยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดโหมดบันทึกวิดีโอ
ตอนที่พวกเขาเปลี่ยนท่านั้น ในที่สุดผู้หญิงก็เหลือบมาเห็นซูลี่ เธอตกใจจนกรีดร้องออกมาทันที
เหอชู่หมิงเองก็ตกใจเหมือนกัน รีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัว แอบซ่อนผู้หญิงเอาไว้ข้างหลังของตัวเองทันที
“คุณกลับมาได้ยังไง คุณทำอะไร?”
ซูลี่ตาแดงก่ำ ”ภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจขนาดนี้ แน่นอนว่าฉันต้องบันทึกเอาไว้โพสต์ลงไปในไทม์ไลน์สักหน่อยน่ะสิ”
เหอชู่หมิงได้ยินแบบนี้ก็ไม่สนใจผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังแล้ว ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วลงไปขอร้องอ้อนวอนขอโอกาสกับซูลี่ที่พื้นทันที
“ถ้าคุณก้าวมาอีกแค่ก้าวเดียว ฉันจะโพสต์ลงไปในไทม์ไลน์ทันที” ซูลี่พูดขู่
เหอชู่หมิงไม่เชื่อเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเดินตรงไปข้างหน้าต่อ
ซูลี่เปิดเข้าไปในไทม์ไลน์ทันที
เหอชู่หมิงรู้สึกช็อกตกใจ
ผู้หญิงที่อ่อนโยนว่านอนสอนง่ายมาตลอดกลับทำเรื่องที่ร้ายกาจได้ขนาดนี้!
“ซูลี่ อยากตายหรือไง!” เหอชู่หมิงโกรธจนเส้นเลือดปูดนูนออกมาจากหน้าผาก แทบอยากจะฆ่าซูลี่ให้รู้แล้วรู้รอดไปซะ
ซูลี่หยิบโทรศัพท์ออกมา หมายเลข 110 ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอแล้ว “ฉันแจ้งตำรวจแล้ว”
เหอชู่หมิงเบิกตากว้าง พูดอะไรไม่ออก “เธอ...”
เมื่อเห็นว่าซูลี่ไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น ท่าทางโหดเหี้ยมไร้ความเมตตา เหอชู่หมิงก็ชี้ไปหาเธอทันที “ดี เธอนี่มันร้ายจริง ๆ!”
แววตาของซูลี่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น “สองปีที่ผ่านมา ฉันถือซะว่าฉันตาบอดก็แล้วกัน ไม่สิ ฉันควรจะบอกว่าเพราะคุณมันชั่วต่างหาก”
...
ซูลี่ออกมาจากบ้านของเหอชู่หมิง จากนั้นก็ไปยังบ้านของลู่จิ้งที่เพื่อนสนิท
อยู่ที่บ้านของลู่จิ้งมาห้าวัน ลู่จิ้งด่าทอสาปแช่งเหอชู่หมิงตลอดทั้งห้าวัน
เช้าวันนี้เธอเห็นซูลี่กำลังดูโทรศัพท์ด้วยอารมณ์ที่หดหู่ จึงเดินตรงเข้าไปโอบเธอเอาไว้ “ผู้ชายเลว ๆ ไม่คุ้มให้เธอเสียน้ำตาเลยสักนิด”
ซูลี่ส่ายหน้า “ฉันไม่ได้เสียใจตั้งนานแล้ว เพียงแค่ลังเลกับเรื่องแต่งงานที่ซูเว่ยอันเตรียมให้กับฉันเท่านั้น”
“อะไรนะ?”
พ่อของซูลี่เตรียมเรื่องแต่งงานให้กับเธอ เอาแต่โน้มน้าวให้เธอกลับมาพูดคุยกัน
บอกว่าฐานะทางบ้านของฝ่ายชายดีมาก แถมคนก็ทั้งสูงทั้งหล่อ แล้วก็เป็นลูกชายคนเดียวอีก
ตราบใดที่เธอตกลงแต่งงานด้วย ตระกูลของฝ่ายชายก็จะให้สินสอดทองหมั้นเจ็ดหลัก ถ้าตั้งท้องภายในสองเดือน ก็จะได้เงินอีกห้าร้อยล้าน หากให้กำเนิดลูกสักคน ก็จะกลายเป็นนายหญิงของตระกูล มีทรัพย์สินมากมายนับไม่ถ้วน
ลู่จิ้งได้ยินแบบนี้ก็ตบมือทันที ก่อนจะหัวเราะเยาะเย้ย “นี่น่าจะเป็นเจตนาของแม่เลี้ยงนั่นของเธอสินะ” ถ้ามีเรื่องที่ดีงามขนาดนี้จริง ๆ ทำไมเธอถึงไม่ให้ลูกสาวของตัวเองไปแต่งงานแทนล่ะ มันคือกับดักชัด ๆ ”
“เธอรู้เรื่องราวภายในเหรอ?”
“พูดมาแล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่มีเรื่องสำคัญบางเรื่องที่ไม่ได้บอกเธอ”
“หืม”
ลู่จิ้งพูดขึ้น “คนคนนั้นชื่อโม่สิงหย่วน มีเงินทองมีหน้าตามีอำนาจอิทธิพลจริง ๆ เมื่อก่อนผู้หญิงของไนท์ซิตี้ต่างก็อยากจะแต่งงานกับเขาทั้งนั้น ต่อให้ไม่ได้แต่งงานขอแค่ได้หลับนอนสักครั้งก็ยังดี
“โม่สิงหย่วน...” ซูลี่พึมพำชื่อนี้ “รู้สึกคุ้น ๆ นิดหน่อย”
ลู่จิ้งสบถอย่างแผ่วเบา “คนของไนท์ซิตี้ต่างก็คุ้นกับชื่อนี้กันทั้งนั้นแหละ”
ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “ปีที่แล้วมีการเปิดเผยว่าเขาป่วยหนัก มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน ได้ยินมาว่าตอนแรกเขามีแฟน หลังจากที่รู้เรื่องนี้ก็ดูเหมือนจะหนีไปต่างประเทศแล้ว”
“พูดตามตรง คนที่ใกล้ตายแล้ว แต่งงานกับเขาก็ไม่ต่างอะไรจากแต่งงานกับคนตาย”
ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง น่าเวทนาจริง ๆ
ลู่จิ้งเบะปาก “พอมีแม่เลี้ยง พ่อแท้ ๆ ก็เหมือนไม่มี คำนี้มันจริงที่สุด แม่เลี้ยงคนนั้นของเธอต้องการให้เธอแต่งงานไปเป็นแม่ม่าย”
“หลังจากที่เขาตายไปแล้วก็แต่งงานใหม่ได้”
ลู่จิ้งเบิกตากว้าง “เดี๋ยวนะ นี่เธอคิดจริงเหรอเนี่ย ผู้ชายคนนั้นป่วยระยะสุดท้ายแล้ว ตอนนี้สภาพจะขี้เหร่ขนาดไหนกัน อีกอย่างไปแต่งงานกับคนเขาในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ ก็เท่ากับต้องการมีผู้สืบสกุลเอาไว้ก่อนตายไม่ใช่หรือไง”
“คนแบบนี้มันวิปริตจะตาย!”
ซูลี่พูดเบา ๆ “แต่ให้เยอะนะ!”
“...”
“อีกอย่าง พอเขาตายไป ฉันก็จะได้สืบทอดมรดกของเขาต่อด้วย” สีหน้าของซูลี่เรียบเฉย “ถึงตอนนั้นก็จะมีเงินมีอิสระ คนมากมายต่างก็อิจฉากันทั้งนั้น”
ลู่จิ้งถลึงตาโตด้วยความตกใจ “เธอเสียใจจนเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม?”
บทที่ 1 เขามีชีวิตอยู่ไม่ถึงเดือนมีนาปีหน้า (ภาค 1)
24/10/2025
บทที่ 2 เขามีชีวิตอยู่ไม่ถึงเดือนมีนาปีหน้า (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 3 ถอด (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 4 ถอด (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 5 ผู้ชายคนนั้น โหดร้ายมาก (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 6 ผู้ชายคนนั้น โหดร้ายมาก (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 7 นอกจากเตียงแล้ว คุณจะไปนอนตรงไหนก็ได้ (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 8 นอกจากเตียงแล้ว คุณจะไปนอนตรงไหนก็ได้ (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 9 หกล้มในห้องน้ำของเขา (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 10 หกล้มในห้องน้ำของเขา (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 11 มีการสัมผัสกันทางกาย (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 12 มีการสัมผัสกันทางกาย (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 13 เรียกสามีของคุณ มารู้จักกันหน่อย (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 14 เรียกสามีของคุณ มารู้จักกันหน่อย (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 15 อย่ารักโม่สิงหย่วน (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 16 อย่ารักโม่สิงหย่วน (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 17 ไม่ได้ทำร้ายเขาเพื่อคุณ (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 18 ไม่ได้ทำร้ายเขาเพื่อคุณ (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 19 เข้าไปอยู่ในชีวิตของเขา (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 20 เข้าไปอยู่ในชีวิตของเขา (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 21 ไม่มีทางทรยศหักหลังสามี และชีวิตแต่งงาน (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 22 ไม่มีทางทรยศหักหลังสามี และชีวิตแต่งงาน (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 23 โม่สิงหย่วน ฉันไม่อยากให้คุณตาย (ภาค 1)
วันนี้08:58
บทที่ 24 โม่สิงหย่วน ฉันไม่อยากให้คุณตาย (ภาค 2)
วันนี้08:58
บทที่ 25 ผู้หญิงสวย ปลอมกันหมด (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 26 ผู้หญิงสวย ปลอมกันหมด (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 27 คุณเป็นภรรยาของโม่สิงหย่วนเหรอ (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 28 คุณเป็นภรรยาของโม่สิงหย่วนเหรอ (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 29 อืม เขาเป็นสามีของฉัน (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 30 อืม เขาเป็นสามีของฉัน (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 31 มุดเข้าไปในผ้าห่มของเขา (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 32 มุดเข้าไปในผ้าห่มของเขา (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 33 แล้วคุณจะให้ฉันนอนด้วยไหม (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 34 แล้วคุณจะให้ฉันนอนด้วยไหม (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 35 เข้าไปในโลกของเขาไม่ได้ (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 36 เข้าไปในโลกของเขาไม่ได้ (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 37 ทักษะการจูบยังไม่ดีนัก ยังต้องปรับปรุงอีกเยอะเลย (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 38 ทักษะการจูบยังไม่ดีนัก ยังต้องปรับปรุงอีกเยอะเลย (ภาค 2)
วันนี้08:57
บทที่ 39 ทนนายมานานแล้ว (ภาค 1)
วันนี้08:57
บทที่ 40 ทนนายมานานแล้ว (ภาค 2)
วันนี้08:57