จุมพิตเจ้าสาวมาเฟีย

นับดาว ศิริวัฒนา

นับดาว ศิริวัฒนารีบเดินข้ามถนน เมื่อรถยนต์จอดติดไฟแดง เธอเร่งฝีเท้ารีบก้าวเดินไปข้างหน้าพลางยกนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาอย่างเป็นกังวล เข็มนาฬิกาเดินเชื่องช้า ผิดกับใจของนับดาวที่เดินเร็วจี๋ มันเลยเวลาเข้าทำงานไปเป็นเวลาเกือบชั่วโมง

ทอมผู้จัดการคาสิโนยืนหน้าตาถมึงทึงอยู่หน้าประตูทางเข้าของพนักงานคาสิโน่IDM นี่เป็นสถานที่ทำงานของนับดาวหลังจากเลิกเรียน หญิงสาวจะมาทำงานพาร์ทไทน์หลังเลิกเรียน เธอต้องเก็บเงินเดือนเป็นค่าใช้จ่ายในการเรียน และมอบให้มารดาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านบางส่วน

“เธอมาสาย...” เสียงดุดันของทอมเอ่ยขึ้น ทอดมองนับดาวด้วยแววตาอ่อนใจ

“ขอโทษค่ะ...หนูดาวสัญญาว่าจะมาให้เร็วกว่านี้ ทอมก็รู้รถมันติดมากเพราะเป็นวันศุกร์” เธอแก้ตัวเสียงอ่อยๆ

ทอมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา นับดาวขยันขันแข็งหล่อนไม่เคยเกี่ยงงาน แถมยังนอบน้อมถ่อมตนจนทอมรู้สึกเอ็นดู เขาจึงปล่อยปละไม่ได้เอาความ เรื่องการมาทำงานสายเป็นประจำของสาวน้อยคนนี้

“ฉันต้องทำตามกฎ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่เธอมาสาย ฉันคงต้องหักเงินเบี้ยเลี้ยงของเธอ”

“ค่ะ...” นับดาวพยักหน้ารับ ขยับเข้าไปเก็บของใช้ส่วนตัวที่ล็อกเกอร์เก็บของ เมื่อทอมโบกมือไล่ให้ไปทำงาน

“เห้อ...” เสียงถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยดังออกมาจากริมฝีปากอิ่ม นับดาวเร่งรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินเข้าไปประจำที่ทำงานเหมือนทุกวัน

“เด็กเส้นนี่นะ ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนไล่ออกไปแล้ว เธอใช้อะไรล่อเขานะ ตาผู้จัดการขี้บ่นถึงได้เอ็นดูเธอเป็นพิเศษ” ครีร่าสาวน้อยทรงโต หล่อนมีหน้าที่เสิร์ฟเครื่องดื่ม สาวอวบเดินโฉบเข้ามากระแนะกระแหนก่อนจะเดินจากไป เหลือไว้แค่คำพูดกระทบกระเทียบ