Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ไอ้เสือของผม

ไอ้เสือของผม

LIPPO/WEALTHY

5.0
ความคิดเห็น
14.4K
ชม
63
บท

ชีวิตที่พลิกผันเปลี่ยนเด็กหนุ่มกำพร้าให้มีเจ้าพ่อมาเฟียรับเขาไปอุปการะเลี้ยงดูราวกับน้องชายร่วมสายเลือด ความสัมพันธ์ของทั้งสองแปรเปลี่ยนเป็นคนรักในเวลาต่อมา จึงตัดสินใจที่จะมีลูกน้อยด้วยกัน แต่ใครจะรู้ว่าคนที่เด็กน้อยรักและเทิดทูนที่สุดในชีวิตจะกลายเป็นคนที่ทำลายชีวิตเขาให้พังพินาศที่สุดด้วยเช่นกัน การตัดสินใจที่จะหนีออกมาจากคฤหาสน์สุดหรู เพราะเขาไม่สามารถทนกับความรุนแรงและความเจ้าชู้ได้ ในที่สุดเด็กหนุ่มกลับได้พบรักกับนายแบบนู้ดชื่อดังอย่างไม่ตั้งใจ… เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ชีวิตของเขาจะพลิกผันอีกหรือไม่ไปติดตามพร้อมๆกันค่ะ

บทที่ 1 ลากตัวกลับบ้าน

“ปีโป้กลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้!”

ผมสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีจังหวะเร้าใจได้อย่างชัดเจน มันทำให้ผมต้องรีบหันกลับไปทางต้นเสียงเรียกอย่างรวดเร็ว…

“คุณแม็ก!!”

ผมร้องทักคนตรงหน้าเสียงหลงด้วยความตกใจและหวาดกลัวขึ้นมาทันที

บรรยากาศที่อึกกระทึกครึกโครมเมื่อสักครู่นี้กลับเงียบสงัดราวกับว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่นี่ ไม่กี่วินาทีต่อมาได้มีกลุ่มชายชุดดำหลายสิบคนบุกเข้ามาภายในผับที่ผมเพิ่งสนุกสุดเหวี่ยงไปเมื่อสักครู่ หลังจากนั้นไม่ถึงนาทีแขนเล็กๆของผมก็ถูกมือใหญ่จับไว้แน่นคล้ายกับว่าจะให้แขนของผมแหลกคามือนั้นให้ได้

“คุณแม็กปล่อยมือผมนะครับ ผมเจ็บ!..”

สายตาของนักท่องราตรีเกือบร้อยคู่ต่างจับจ้องดูมาที่ผมกับคุณแม็กสามีโหดของผมตาไม่กระพริบ เนื่องด้วยภาพที่ทุกคนเห็นช่างดูน่าสงสารสำหรับคนตัวเล็กอย่างผมมาก ที่ชายร่างกำยำแข็งแรงกำลังใช้ฝ่ามือใหญ่บีบข้อมือเล็กๆ อย่างแรงจนเห็นเส้นเลือดปูดขึ้นบริเวณต้นแขนแกร่งชัดเจน ซึ่งหลังเกิดเหตุไม่ถึงห้านาทีไฟแสงสีเสียงของผับก็ถูกปิดลงพร้อมกับเปิดไฟขาวสว่างโล่ จนทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด

ทุกคนต่างมีสีหน้าดูตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าโดยไม่คาดคิดว่าคนตัวใหญ่จะใช้ความรุนแรงกับคนร่างบอบบางได้ถึงเพียงนี้ ทั้งฉุด กระชาก ลาก เหวี่ยงอย่างไม่ปราณี ขณะที่ปากก็พร่ำบ่นต่างๆ นานาใส่ผมที่อยู่ในกำมือไม่หยุด

“ฉันดูแลแกไม่ดีใช่ไหม ถึงต้องมาหาเศษหาเลยทำตัวไร้ค่าแบบนี้ ฉันเลี้ยงดูอย่างสุขสบาย อยากได้อะไรก็ปรนเปรอให้ทุกอย่างแต่ทำไมแกทำตัวแบบนี้….”

“ปล่อยนะ! ปล่อยผมเถอะ ปล่อยให้ผมได้เป็นอิสระบ้าง ที่ผมมาเที่ยวแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นการหาเศษหาเลยเหมือนคุณแม็กนะครับ อย่าคิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเอง!”

ผมเกินจะอดทนได้ก่อนที่จะตัดสินใจตอบโต้ทันที โดยไม่เกรงกลัวฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบข้อมือขณะนั้น ผมลืมไปว่าก่อนหน้านี้ผมหวาดกลัวคนตรงหน้าแค่ไหน เพียงคําพูดไม่กี่คำของคุณสามีที่สาดใส่ผมไม่หยุดหย่อน จนเป็นเหตุให้ผมฟิวส์ขาดในที่สุดก่อนจะหลุดคำพูดที่อัดอั้นมานานออกมา

“มึงอยากรู้มากใช่ไหมว่าทำไมกูต้องออกมาทำตัวแบบนี้ ก็กูไม่อยากน้อยหน้ามึงไงแม็ก.. มึงบอกว่ามึงเลี้ยงดูกูอย่างดี ให้ชีวิตที่สุขสบายกับกู แต่มึงกลับไม่เคยใส่ใจให้ความรักความเมตตาอย่างที่กูต้องการเลยแม้แต่ครั้งเดียว วันๆ ก็ใช้แต่เงินฟาดหัวกู แล้วมึงก็ออกไปหาความสุขสำราญกับคนอื่นไม่ซ้ำหน้า กูไม่หนีไปจากมึงตั้งแต่ตอนนั้นก็ถือว่าเป็นบุญหัวมึงมากแค่ไหนแล้ว ทำตัวสำส่อนเอาไปทั่ว กูบอกตามตรงเลยนะวันนี้กูไม่กลัวอะไรมึงแล้วแม็ก มึงจะฆ่ากูตอนนี้เลยก็ได้ มึงอย่าคิดว่ามึงเป็นมาเฟียมีอิทธิพลใหญ่โตแล้วจะทำห่าอะไรก็ได้นะ เมื่อมึงทำได้กูก็ทำได้เว้ย!! กูพูดจบแล้วปล่อยแขนกูได้หรือยัง..”

ปั้ก!!

“ว๊าย/กรี๊ด!!”

เสียงหมัดกระทบเข้ากับแก้มผมอย่างแรง เสียงกรีดร้องของสาวๆ ดังขึ้นด้วยความตกใจ ส่วนผมเองก็ตั้งตัวไม่อยู่เซล้มไปตามแรงหมัดของไอ้สามี จนหัวไปกระแทกเข้ากับบันไดปูนทางออกของผับเข้าเต็มๆ

“เลือด! นายน้อยเป็นยังไงบ้างครับ”

ผมได้ยินเสียงลูกน้องคนสนิทของไอ้สามีบ้าอำนาจร้องเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่อเห็นอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับศีรษะของผม

“ไม่ต้องไปช่วยมัน.. ออกไป แค่นี้ไม่ตายหรอก ปากดีแบบนี้เท่านี้ยังน้อยไป มานี่!”

สามีผมมีสีหน้าเฉยชาพลางเอื้อมมือจับเจ็บแขนผมดึงขึ้นอย่างแรง ก่อนจะกึ่งจูงกึ่งลากไปขึ้นรถยนต์คันหรูของมันที่จอดอยู่หน้าประตูด้านหน้าผับอย่างไร้ความปราณี ในขณะที่ผมเองพยายามใช้ฝ่ามือเรียวกุมศีรษะบริเวณที่กระแทกกับบันไดปูนด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับชำเลืองมองมันด้วยด้วยความรู้สึกเจ็บแค้นเป็นที่สุด

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์ยุโรปใจกลางกรุงเทพฯ

“ลุก! ถึงบ้านแล้วอย่ามาทำตัวสำออยนะ ฉันไม่ชอบ!”

ผมยังอยู่ในอารมณ์ขุ่นมัวก่อนจะร้องเรียกคนด้านข้าง เพื่อให้ลงจากรถยนต์โดยในระหว่างทางผมแทบไม่สนใจใยดีอะไรคนเจ็บเลย เพราะทันที่ผมเห็นภาพที่เขาโอบกอดลำคอชายคู่ขาเขาเต้นยั่วยวนไปมา มันก็แทบจะทำให้ผมอยากจะฆ่าเขาให้ตายคามือตรงนั้นแล้ว ยังมาพูดยั่วโมโหผมอีกมีหรือครับที่ผมจะทนไหว แต่คนที่ผมเรียกกลับนิ่งไปผมจึงค่อยๆประคองเขามาซบที่ไหล่ก็รู้ว่าเขาหมดสติไปแล้ว

“ปีโป้!!”

คนรักของผมหมดสติพร้อมกับมีเลือดสีแดงฉานเปียกบริเวณเสื้อด้านข้างเป็นแถบ ซ้ำยังมีสีหน้าที่ซีดลงจนดูน่ากลัว ผมรู้สึกร้อนรนทำตัวไม่ถูก พูดไม่เป็นภาษา จึงทำได้เพียงตีไหล่คนขับรถแล้วพูดว่า

“โรงพยาบาลๆๆ..”

ระหว่างทางไปยังโรงพยาบาล

“ฉันขอโทษนะปีโป้ ฉันทำให้แกต้องเจ็บตัวอีกแล้ว ฉันขอโทษนะ แกห้ามเป็นอะไรไปนะ แกเองก็ไม่น่าพูดยั่วโมโหฉันเลย ปีโป้ต้องไม่เป็นอะไรนะ….”

เสียงพร่ำวอนจากปากชายฉกรรจ์อย่างผมที่ไม่มีใครรู้เลยว่า เจ้าพ่อมาเฟียผู้มีอิทธิพลกว้างขวาง แค่เอ่ยชื่อก็ทำให้คู่ต่อสู้ต่างเกรงขาม ต้องมาเสียน้ำตาให้กับคนรักที่เป็นผู้ชายอย่างปีโป้ได้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ LIPPO/WEALTHY

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

โรแมนติก

5.0

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

คุณหมอที่รัก NC18++

คุณหมอที่รัก NC18++

โรแมนติก

4.4

กฤษฎิ์ พิสิฐกุลวัตรดิลก "อาหมอกฤษฎิ์" หนุ่มใหญ่วัย 34 ปี มาเฟียในคราบคุณหมอสูตินรีเวชแห่งโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำของประเทศ โหด เหี้ยม รักใครไม่เป็น เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น สำหรับเขารักแท้ไม่เคยมีรักดีๆ ก็มีให้ใครไม่ได้ แต่สุดท้ายดันมาตกหลุมรักแม่ของลูกอย่างถอนตัวไม่ขึ้น❤️ "เฟียร์สตีนอยู่ดีๆรู้ตัวอีกทีก็มีลูกสาววัย4ขวบแล้วอ่ะครับ แถมแม่ของลูกทำเอาใจเต้นแรงไม่หยุดเลยนี่เรียกว่าตกหลุมรักใช่ไหมครับ" นลินนิภา อารีย์รักษ์ "ที่รัก" สาวน้อยวัยแรกแย้มบริสุทธิ์ผุดผ่อง ฐานะยากจนสู้ชีวิต เพราะความจำเป็นทำให้เธอต้องตกเป็นของเขา คนนั้นด้วยความเต็มใจ จนทำให้เธอต้องกลายมาเป็นคุณแม่ยังสาวด้วยวัยเพียง 18 ปี แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลกเหวี่ยงให้เธอกลับมาพบกับเขาคนนั้นอีกครั้ง พ่อของลูกคนที่เธอถวิลหาไม่เคยลืม ❤️ "ตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรก ห่างกันไกลแค่ไหนใจยังคงคิดถึงเธอเสมอ ❤️พ่อของลูก" หนูน้อยแก้มใส กมลชนก อารีย์รักษ์ สาวน้อยวัย 4 ขวบ สดใสร่าเริง ฉลาดมาก ซนมาก แสบมาก เซี้ยวมาก เฟียสมาก ใครเห็นเป็นต้องหลงรักในความช่างพูดและขี้อ้อนของน้อง "ลุงหมอเป็นพ่อขาของแก้มใสเหรอคะ" หนูเป็นลูกของคุณพ่อกฤษฎิ์กับคุณแม่ที่รักค่ะ หนูจะเป็นกามเทพตัวจิ๋วที่จะมาแผลงศรให้คุณพ่อกับคุณแม่รักกัน❤️มาเอาใจช่วยหนูกันด้วยนะคะ

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

โรแมนติก

5.0

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

สมัยใหม่

5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ไอ้เสือของผม
1

บทที่ 1 ลากตัวกลับบ้าน

30/12/2021

2

บทที่ 2 รู้สึกเสียใจ

30/12/2021

3

บทที่ 3 เจ็บหนัก

30/12/2021

4

บทที่ 4 ตัดสินใจหนี

30/12/2021

5

บทที่ 5 เพื่อความอยู่รอด

30/12/2021

6

บทที่ 6 โคตรเสียใจ

30/12/2021

7

บทที่ 7 อย่าเล่นกับไฟ

30/12/2021

8

บทที่ 8 แกล้งตาย

30/12/2021

9

บทที่ 9 สอดแนม

30/12/2021

10

บทที่ 10 ผู้ช่วยชีวิต

30/12/2021

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11

24/03/2023

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12

24/03/2023

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13

24/03/2023

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14

24/03/2023

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15

24/03/2023

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16

24/03/2023

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17

24/03/2023

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18

24/03/2023

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19

24/03/2023

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20

24/03/2023

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21

24/03/2023

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22

24/03/2023

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23

24/03/2023

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24

24/03/2023

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25

24/03/2023

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26

26/03/2023

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27

26/03/2023

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28

26/03/2023

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29

26/03/2023

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30

26/03/2023

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31

26/03/2023

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32

26/03/2023

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33

26/03/2023

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34

26/03/2023

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35

26/03/2023

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36

26/03/2023

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37

26/03/2023

38

บทที่ 38 ตอนที่38

26/03/2023

39

บทที่ 39 ตอนที่ 39

26/03/2023

40

บทที่ 40 ตอนที่ 40

26/03/2023