Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ซีรี่ย์บาป  บาปหวาน/บาปสวาท

ซีรี่ย์บาป บาปหวาน/บาปสวาท

พันตะวัน/พฤศตะวัน

4.0
ความคิดเห็น
5.7K
ชม
30
บท

ซีรีย์บาป 2 เรื่อง 2 รส กับความรักที่ปนเปไปด้วยความใคร่และความรู้สึกผิด บาปหวาน / พฤศตะวัน - ผิดไหม? ที่เธอรักพ่อเลี้ยง สามีใหม่ของแม่ที่ตายไปนานแล้ว แต่เธอจะทำอย่างไรดี ในเมื่อพ่อเลี้ยงของเธอ ยังคงรักแม่ของเธอโดยไม่มีทีท่าว่าจะลืม บาปสวาท /พันตะวัน - เมื่อความใคร่เข้ายึดครองการใช้ชีวิต คู่แต่งงานที่ต่างก็หมดรักกัน จึงต้องหาทางออกเพื่อให้ตัวเองสมประโยชน์

บทที่ 1 ep1

“บาปหวาน”

(นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น)

ผู้เขียน : พฤศตะวัน

มนัสวีลากกระเป๋าล้อเลื่อนไปตามทางเดินของท่าอากาศยานเชียงราย เธอเพิ่งสำเร็จการศึกษาปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยจากกรุงเทพฯ วันนี้เป็นวันแรกที่เธอจะได้กลับมาอยู่บ้านเสียที หลังจากที่หนีไปเรียนต่อ เพราะเหตุผลบางประการที่ไม่สามารถอยู่ร่วมบ้านเดียวกันแม่ได้

แม่ของมนัสวี ชื่อ มนันยา แต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงหนุ่มที่อายุน้อยกว่าเกือบ ๑๐ ปี แรกๆ หญิงสาวก็พอจะทำใจอยู่ว่า แม่อาจจะเหงา เพราะพ่อตายไปหลายปีแล้ว แต่อยู่ไปๆ มนัสวีกลับรู้สึกอึดอัดที่จะต้องอยู่ร่วมบ้านกับผู้ชายคนนั้น....ตฤณภพ

วันนี้...มนัสวีจะกลับบ้าน เธอแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดด้วยยีนส์สั้นแค่คืบ เสื้อสายเดี่ยวคอคว้านลึก สวมทับด้วยแจ็คเกตยีนส์ และรองเท้าส้นสูง สวมแว่นตาสีดำ ขยับก้าวอย่างมั่นใจ ราวกับโลกใบนี้เป็นของเธอ

“คุณวีครับ...ทางนี้ครับ”

เสียงตะโกนเรียก เมื่อเธอลากกระเป๋าออกมาพ้นประตูผู้โดยสารขาออก หล่อนถอดแว่นกันแดดแล้วเพ่งมองผู้ที่ยืนรอรับอยู่ ผิดหวังนิดๆ ที่ไม่ใช่คนที่หล่อนรอคอย

“ลุงเกิด...สวัสดีค่ะ มาคนเดียวหรือคะ”

“ครับ...คุณท่านให้ผมมารับคุณหนู เพราะวันนี้ติดประชุมคนงานที่ไร่”

มนัสวีพยักหน้ารับแล้วเดินตามลุงเกิดไปช้าๆ นึกในใจว่า..ไม่ควรหวัง

“คุณหนูไม่กลับมาเยี่ยมบ้านเลยนะครับ นับจาก...”

“วีไม่รู้จะกลับมาทำไมนี่คะลุง แม่ก็ไม่อยู่”

“แต่พ่อเลี้ยงก็บ่นถึงคุณหนูอยู่นะครับ”

“คุณอา...ไม่แต่งงานใหม่หรือ?”

น้ำเสียงสั่นเบาๆ เมื่อต้องถาม เธออยากรู้..หลังจากที่แม่ตายแล้ว เขาเป็นยังไงบ้าง

“ไม่หรอกครับ ทุกวันนี้ก็เหมือนจะยังทำใจไม่ได้”

“แต่แม่ก็เสียไปปีกว่าแล้วนะ...ทำไมคุณอายังทำใจไม่ได้”

“คนรักกันนี่ครับ ก็ย่อมผูกพันกันธรรมดา”

ลุงเกิดเล่าไป เหมือนคนที่ผ่านชีวิตมามาก มนัสวีนิ่งอึ้งไป ตฤณภพรักแม่เธอจริงๆ อย่างที่แม่เธอบอกไว้ อายุที่ห่างกันไม่ใช่อุปสรรคอะไรเลย สำหรับคนที่จะมีความรัก

“วี คิดว่าเขาแต่งงานกันเพราะธุรกิจเสียอีก”

หญิงสาวพยายามเบี่ยงประเด็น

“ไม่หรอกครับ พ่อเลี้ยงรวยมาก่อนที่จะมาร่วมธุรกิจกับคุณนันอีกนะครับ”

“งั้นหรือ?”

มนัสวีพึมพำราวกับเพิ่งรู้เรื่องนี้ ทั้งที่แต่แรก เรื่องราวของตฤณภพถูกเล่าผ่านแม่ของเธอมาแล้ว เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ร่ำรวยที่ทางภาคเหนือมักจะเรียกกันว่าพ่อเลี้ยง เขาถูกห้อมล้อมด้วยสาวๆ แต่กลับมาหลงรักแม่ของเธอ ที่เป็นหม้ายหมาดๆ

ตอนนั้นเธออยู่ ม.ปลายแล้ว หลังจากนั้น เธอก็ย้ายไปเรียนที่กรุงเทพฯ นานๆ จึงจะกลับมาเจอแม่กับเขา และภายหลังจากที่แม่เสียไปด้วยอุบัติเหตุ...เธอก็ไม่กลับมาที่บ้านอีกเลย จนเธอเรียนจบและตัดสินใจกลับมาที่นี่อีกครั้ง

***************

รถเลี้ยวเข้าคฤหาสน์หลังงามในทุ่งกว้าง บ้านที่แม่ลงทุนสร้างขึ้นมาใหม่ เพื่ออยู่กับเขา และขายบ้านเก่าของพ่อไปอย่างไม่ไยดี เธอเปิดประตูรถออกมาแล้วแหงนหน้ามอง บ้าน...ที่มันควรจะอบอุ่น แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกใจเต้นแรง ราวกับว่าไม่ใช่บ้านของเธอ

“ยอมกลับมาแล้วหรือ?”

เสียงเข้มงวดทักมาเบาๆ พร้อมกับชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หนวดเครารกรุงรัง ในมือถือแก้วบรั่นดี แล้วทอดสายตามองเธอนิ่งๆ

“สวัสดีค่ะ คุณอา”

หญิงสาวยกมือไหว้ แล้วมองสบตาชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม

“เดี๋ยวให้เด็กเอากระเป๋าไปเก็บในห้องเดิมของเธอ ส่วนเธอมาคุยกับอาที่ห้องหน่อย”

เขาออกคำสั่งแล้วหันหลังกลับเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวของเขา มนัสวีมองตามแล้วเกิดความรู้สึกแปลกๆ ในหัวใจ

“อยู่ที่โน่น สบายดีหรือ?”

เขาถามเมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาในห้องและนั่งลงที่โซฟาใกล้ๆ ตัว ฝั่งตรงข้ามกับเขา

“ค่ะ...คุณอาก็เห็นนี่คะว่าวีสบายดี”

ชายหนุ่มยิ้ม มองหญิงสาวนิ่งๆ มนัสวีสวยเหมือนแม่ แต่ท่าทางไม่เหมือนมนันยาสักนิด คงเพราะกำลังอยู่ในช่วงวัยสาวสะพรั่ง ทั้งการแต่งกายก็ดูจะไม่หวงเนื้อหวงตัวเท่าไหร่ คอเสื้อที่เปิดกว้าง และกระโปรงที่สั้นจนถึงต้นขา

“ถ้าแม่เราอยู่...คงได้อบรมเรื่องการแต่งตัวแบบนี้”

“ทำไมหรือคะ”

หญิงสาวโน้มตัวเข้ามาหาชายหนุ่ม คอเสื้อที่เปิดกว้างหย่อนลงจนเห็นเนินเนื้อตั้งเต้าขาวสล้างที่เบียดอัดกันอยู่กับเสื้อชั้นในตัวนิด ตฤณภพชะงักเมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า แล้วเมินมองไปทางอื่น

“ระวังหน่อย..”

“ระวังอะไรคะ”

มนัสวีถามยิ้มๆ เธอเอนตัวลงพิงพนักเบาะ แล้วยกขวาขึ้นไขว่ห้าง พอดีกับสายตาของตฤณภพมองมาพอดี

“มีอะไรหรือคะคุณอา”

“เฮ่อ....เวลานั่งก็นั่งให้มันระวังหน่อยวี เป็นสาวเป็นนาง”

“โธ่คุณอา บ่นเป็นคนแก่ไปได้...คุณอายังไม่ทันจะสี่สิบเลยไม่ใช่หรือคะ?”

ตฤณภพพยายามระงับอารมณ์ เขายกแก้วบรั่นดีขึ้นดื่ม แล้วเดินออกไปมองหน้าต่าง หันหลังให้เธอเสีย

“อาบ่น..เพราะเห็นแก่พี่นันที่คงไม่ชอบให้วีเป็นแบบนี้”

“แล้วคุณอาชอบไหมคะ?”

เธอถามเสียงล้อๆ

ตฤณภาพหันขวับมามองอย่างโกรธๆ พอดีกับที่มนัสวีถอดเสื้อยีนส์ออกเป็นแต่เสื้อสายเดี่ยวตัวข้างในที่คอกว้างและรัดรึงไปทุกสัดส่วน

“ยายวี”

“ค่ะ คุณอา...”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พันตะวัน/พฤศตะวัน

ข้อมูลเพิ่มเติม
ซีรีย์ รักต่างวัย  เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

ซีรีย์ รักต่างวัย เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์รักต่างวัย เรื่องของความรักที่ไม่อาจหักห้าม แม้วัยต่างกันแต่หัวใจเร่าร้อนอยู่ด้วยกัน เสน่หาหญ้าอ่อน: มีนา หรือมีน สาวน้อยวัย 19 ต้องเข้าไปพัวพันธุรกิจของเหมืองนิลดีที่มี อรรคพล หนุ่มใหญ่ใจดีเป็นเจ้าของ เมื่อญาติของเธอทุจริต เธอจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือ แต่จะเป็นไรไปล่ะ เมื่อเธอก็ยินยอมพร้อมใจอยู่แล้ว เสน่หาโคแก่: พฆัคฆ์หรือเสือ นักธุรกิจพันล้าน หนีรักเข้าป่า จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าไม่ได้ชาวบ้านและเด็กสาวที่ชื่อ แป้งร่ำช่วยเอาไว้ และนั่นเป็นที่มาของโคแก่ที่เล็งหญ้าอ่อนไว้

ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง  จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์พ่อเลี้ยง สองเรื่องราว สองคู่ ระหว่างพ่อเลี้ยงที่แตกต่างความคิดกันอย่างสิ้นเชิง แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาเหมือนกันคือความรักให้คนที่ชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง /พฤศตะวัน - เมื่อหญิงสาวต้องกลายเป็นเครื่องมือการติดตามแม่ของเธอ จากชายหนุ่มที่เคยรักแม่ แต่...เสน่ห์ของจำเลยอย่างเธอ พ่อเลี้ยงหรือจะอดใจไหว พ่อเลี้ยงบำเรอรัก/ พฤศตะวัน - วิชนี เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อทวงมรดกของแม่คืนจากพ่อเลี้ยง ทว่า พ่อเลี้ยงที่เธอนึกเกลียดเขามาตลอดนั้นว่าแย่งแม่ของเธอไปจากพ่อ กลับกลายเป็นแค่ตัวหลอก และเป็นผู้ปกป้องเธอมาตลอด

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท  เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์ดอกไม้สวาท ความแตกต่างคือความงาม ดอกไม้ 2 ชนิดที่ใช้ชีวิตแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เกสรดอกชู้ /พันตะวัน - ธีธัช หนุ่มหล่อผู้มีความสามารถกลับมาเมืองไทยกะทันหัน หลังจากแม่เสียชีวิต ต้นเหตุมาจากแม่ลูกคู่หนึ่ง ซึ่งเขาจะต้องเอาคืนให้ได้ และอันดาคือเหยื่อในความแค้นครั้งนี้ ผกากลีบทอง /พันตะวัน - บุหงาและอาทิตย์ ต้องแต่งงานตามความต้องการของผู้ใหญ่ แต่เส้นทางความรักของคนทั้งคู่ ต่างมีสิ่งที่ต้องปกปิดกันและกัน บุหงาสาวสวยเสนห์แรงจึงต้องเผชิญเรื่องรักในทิศทางที่เธอไม่อาจควบคุม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ