หล่อนคือของที่ได้มา...แลกกับเงินจำนวนหนึ่ง เธอเย็นชาแต่กลับกระตุ้นความร้อนระอุในตัวเขาได้ชะงัด ‘เมีย’ นิยามคำนี้ไม่เคยมีอยู่ในสมอง แม้ โจนาธาน อักรัก รูธ ถึงเขาจะเป็นแค่คนพิการ เนื่องจากอุบัติเหตุรถยนต์ร้ายแรง จากหนุ่มสุดหล่อ ขวัญใจสาวๆ กลายเป็นผู้ชายกราดเกรี้ยวเจ้าอารมณ์ ไม่มี... พยาบาลสาวคนไหนทานพายุอารมณ์ของเขาได้ เมื่อพวกหล่อนมาเพราะหวังอย่างอื่น แต่ก็ต้องหอบผ้าหนีตายกันจ้าละหวั่น!! ชายหนุ่มจะดับความร้อนเร่าในกายได้อย่างไร เมื่อหล่อนหน้าด้านหน้าทนตั้งใจทำงาน...แต่ไม่เคยคิดกับเขาในทางชู้สาว ปึก!! การต้อนรับจากผู้ชายตัวใหญ่ที่นั่งหน้าบึ้งกลางเตียง เขาโยนหมอนใส่หน้าเธอ แต่วันวาดก็ต้องทน เมื่อชายหนุ่มคือเงื่อนไขที่เธอต้องก้มหน้าทน บิดาของเธอก่อหนี้ไว้เรือนล้าน จากการเล่น ‘การพนัน’ ข้อตกลงเดียวที่เธอจะช่วยท่านได้ คือการยอมรับดูแลคนไข้จอมโวย โดยไม่มีข้อแม้...หากเขาเดินได้...เธอจะเป็นอิสระ!!
บทนำ...
บ้านสีขาวหลังใหญ่ ล้อมรั้วด้วยต้นตีนตุ๊กแก พันธุ์ไม้เลื้อยสีเขียวที่ไต่ไปตามกำแพงปูนก่อไว้เป็นฐาน มันเติบโตปกคลุมเนื้อปูนจนมองแทบไม่เห็น ที่เห็นจากสายตาหากมองผ่านๆ คือรั้วต้นไม้สีเขียวครึ้ม ด้านในบ้านมีเนื้อที่กว้างขวางพอสมควรทีเดียว มีบ้านสองหลังถูกปลูกสร้างบนที่ดินผืนนี้ บ้านสวยหลังนี้เป็นบ้านของคนมีอันจะกินครอบครัวหนึ่งในย่านนี้ เจ้าของบ้านเคย...มีหน้ามีตา เพราะเป็นคนของหลวง ท่านรับราชการเป็นครู มีอาชีพอันทรงเกียรติ แต่เมื่อหมดวันทำงาน เกษียณอายุตามกำหนด ความนับหน้าถือตาก็ลดหย่อนลง หากเป็นเมื่อสมัยเก่าก่อน มักจะมีลูกศิษย์ ลูกหาแวะเวียนมาเยี่ยม มาหาไม่เคยขาด แต่...คงเป็นเพราะอำนาจบารมีที่เคยมีลดลง...คนเหล่านั้นจึงหายหน้าหายตาไป และนี่เอง...เป็นต้นกำเนิดให้ เกิดการพลิกผันครั้งใหญ่กับครอบครัว ‘พิศิษรุ่งเรือง’
ทะนง พิศิษรุ่งเรือง เป็นหัวหน้าครอบครัว ปัจจุบันท่านอายุ63 ปีเต็มทะนงเป็นชายร่างใหญ่ ค่อนไปทางท้วมนิดๆ สุขภาพแข็งแรงตามอายุ และดูไม่แก่ หากเทียบกับคนรุ่นเดียวกัน วันเวลา...ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเคยทรงภูมิทรุดโทรมลง กาลเวลาทำให้คนที่เคยมีสติ เพราะใช้สมองเป็นส่วนใหญ่คนนั้น...หายไป เมื่อประมุขเฒ่า หลงใหลในอบายมุข เนื่องจากมีเวลาว่างมากเกินไปในหนึ่งวัน ว่างจนต้องการกิจกรรมพิเศษทำ แต่สิ่งที่ทะนงเลือก คือการเดินเข้าสู่...ประตู...นรก!!
ทรัพย์สินที่เคยมี เคยสะสมไว้ในตอนที่รุ่งเรือง เริ่มถูกทยอยออกขาย เพื่อชดใช้หนี้สินที่ท่านสร้าง ใหม่ๆ การเงินก็คล่องดี เมื่อสมบัติมากมีพอให้จับจ่าย แต่เมื่อนานวันเข้า...เงินทองเริ่มร่อยหรอ...ที่นี้แหละ มันจึงเป็นที่มาของปัญหาที่ประเดประดังเข้าใส่...
“มีใครอยู่บ้างโว้ย!!”
เสียงตะโกนดังขรม ร่างสูงใหญ่แต่ค่อนไปทางท้วมยืนโอนไปเอนมา
“มีอะไรให้อิฉันช่วยไหมคะ?” สาวใหญ่อายุ อานามไม่น่าจะไกลจากท่านเท่าไร ถลันเข้ามาถาม เธอพยายามเข้าไปประคอง แต่กลับถูกผลักจนกระเด็น...
รัชนี หล่อนคือสาวใหญ่คนนั้น รัชนีเป็น ‘เมียเก็บ’ ที่ทะนงมีซุกไว้ในบ้าน ตามความนิยมของคนมียศมีตำแหน่ง เพียงแต่รัชนียินยอมเพราะความรักเทิดทูนที่มีต่อทะนง เธอเคยเป็นลูกศิษย์ในวัยเยาว์ แต่ดันแอบหลงรักอาจารย์ใหญ่ที่หล่อเหลาและมีหมาด จนยอมตกเป็นเบี้ยล่าง ยอมแม้จะถูกคนรอบข้างตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไร้ศักดิ์ศรี
“แม่นีเองเรอะ...ฉันหิวน้ำ หาน้ำให้กินหน่อยสิ...” ทะนงหันมายิ้มให้ภรรยาคนรอง หลังเพ่งมองจนแน่ใจ เขาเดินตัวเอียงไปทิ้งตัวนั่งที่เก้าอี้เหล็กที่ตั้งอยู่หน้าบ้าน ศีรษะของเขาตกห้อยลงมาเพราะหมดแรง
รัชนีถอนใจเบาๆ เธอเดินเลี่ยงไปทางหลังบ้านเพื่อนำสิ่งที่สามีต้องการมาให้ โดยไม่ผ่านตัวบ้านหลังใหญ่ เมื่อเป็นเขตหวงห้ามสำหรับนาง...
บ้านพิศิษรุ่งเรือง มีทะนงเป็นประมุข ภรรยาออกหน้าออกตาของเขา คือพิไล...อดีตครูสาวเช่นเดียวกัน อาจจะเป็นความวุ่นวายยุ่งเหยิงสักนิด เพราะครอบครัวนี้แตกต่างกับครอบครัวอื่นๆ เมื่อบ้านสองหลังที่ตั้งอยู่ภายในรั้วเดียวกันนั้น ประกอบไปด้วยบ้านใหญ่สีขาว...ซึ่งคือที่พักของทะนงกับพิไล และบ้านอีกหลัง...เป็นบ้านชั้นเดียวสีขาวอีกเช่นกันขนาดบ้านย่อมกว่าบ้านหลังแรก 3 เท่า!! เป็นบ้านของรัชนีกับบุตรสาว...
มันเป็นความโชคดี หรือโชคร้ายก็ไม่แน่ใจนัก พิไลไม่มีบุตร!! หล่อนจึงนำหลานสาวมาอุ้มชู เพื่อจะไม่ทำให้ตัวเองด้อยค่า และเป็นการคานอำนาจเมียรอง เมื่อเป็นถึงภรรยาหลวง แต่กับไม่มีทายาทให้ทะนงอุ้มชู
พิไลลักษณ์คือหลานสาวสุดโปรดที่พิไลเอามาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
วันวาด คือบุตรที่เกิดจากรัชนี และเป็นที่จงชังของพิไล เมื่อสาวน้อยนางนั้นโดดเด่นทั้งหน้าตาและผลการเรียน สร้างความภาคภูมิใจให้กับทะนง ผิดกับพิไลลักษณ์ที่มีโอกาสมากกว่าหลายร้อยเท่า!! แต่ผลการเรียนของหล่อนกลับดิ่งลงเหว ลุ่มๆ ดอนๆ จะตกไม่ตกแหล่ จนกระทั่งพิไลต้องตัดใจ หันมาส่งเสริมพิไลลักษณ์เรื่องอื่น แม้จะขัดใจแต่ทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้ เมื่อมันสมองของคนพระเจ้าให้มาไม่เท่ากัน
ความอลหม่าน เกิดขึ้นภายในครอบครัวนี้มานานเกือบ20 ปี...
มันคงอยู่เช่นนี้ไปอีกนาน หากความริษยายังคงอยู่ในหัวใจ ไม่มีครอบครัวไหนหรอกที่จะสงบสุข หากในรั้วบ้านเดียวกัน มีภรรยาน้อย และภรรยาหลวงอาศัยอยู่ด้วยกัน แม้ฝ่ายมาทีหลังจะอ่อนน้อมถ่อมตัว
“คุณพี่!!”
บทที่ 1 1
05/03/2022
บทที่ 2 2
05/03/2022
บทที่ 3 3
05/03/2022
บทที่ 4 4
05/03/2022
บทที่ 5 5
05/03/2022
บทที่ 6 6
05/03/2022
บทที่ 7 7
05/03/2022
บทที่ 8 8
05/03/2022
บทที่ 9 9
05/03/2022
บทที่ 10 10
05/03/2022
บทที่ 11 11
05/03/2022
บทที่ 12 12
05/03/2022
บทที่ 13 13
05/03/2022
บทที่ 14 14
05/03/2022
บทที่ 15 15
05/03/2022
บทที่ 16 16
05/03/2022
บทที่ 17 17
05/03/2022
บทที่ 18 18
05/03/2022
บทที่ 19 19
05/03/2022
บทที่ 20 20
05/03/2022
บทที่ 21 21
05/03/2022
บทที่ 22 22
05/03/2022
บทที่ 23 23
05/03/2022
บทที่ 24 24
05/03/2022
บทที่ 25 25
05/03/2022
บทที่ 26 26
05/03/2022
บทที่ 27 27
05/03/2022
บทที่ 28 28
05/03/2022
บทที่ 29 29
05/03/2022
บทที่ 30 30
05/03/2022
บทที่ 31 31
05/03/2022
บทที่ 32 32
05/03/2022
บทที่ 33 33
05/03/2022
บทที่ 34 34
05/03/2022
บทที่ 35 35
05/03/2022
บทที่ 36 36
05/03/2022
บทที่ 37 37
05/03/2022
บทที่ 38 38
05/03/2022
บทที่ 39 39
05/03/2022
บทที่ 40 40
05/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ วรดร
ข้อมูลเพิ่มเติม