ชาวัน หนุ่มหล่อ รวย เอาแต่ใจตัวเอง และไม่เคยสนใจความรู้สึกของใครมาก่อน ต้องจำยอมรับผิดชอบ รุ้งทอง หญิงสาวที่ความจำเสื่อมเพราะเขาเป็นต้นเหตุ ชาวันรับสมอ้างเป็นสามีของรุ้งทอง ด้วยเหตุนี้รุ้งทองจึงถือสิทธิ์ว่าเป็น “เมีย” โดยที่ชาวันเองไม่มีทางขัดขืน เพราะหัวใจเขาไปอยู่ในมือของเธอ หัวใจของอสูรตัวแสบ...นามชาวัน ฉายา “ชาละวัน” ไอ้เข้ตัวเอ้ ยอมสยบในอุ้งมือของสาวน้อย รุ้งทอง อย่างหมดลาย
บทที่ 1 ชาวัน
“ชาวัน”
เสียงเรียกลงหนักมีผลทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยรีบผลักกระเป๋าเสื้อผ้าไปใต้เตียงแล้วสปริงดีดตัวขึ้นเอามือปัดกางเกงกระโดดไปยืนหน้ากระจกสำหรับแต่งตัวทำเหมือนกำลังสำรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองจนดวงหน้าค่อนข้างกลมของสตรีวัยเพิ่งจะสี่สิบเศษๆ ยิ้มออกมาได้เหมือนจะโล่งอก
“แม่นึกว่าหนูจะเบี้ยวแล้ว”
เขาชักสีหน้าเบื่อหน่ายและหงุดหงิดระคนกันแม่เรียกเขาเหมือนเขาเป็นลูกเล็กๆ เหมือนเขาเป็นสัตว์น่าเกลียดพันธุ์นั้นด้วยเขาเคยขอหลายครั้งแล้ว แต่แม่ก็บอกว่านั่นเป็นคำขานเรียกชวนให้เอ็นดู แต่สำหรับเขาแล้วหาความเอ็นดูไม่ได้เขาสะอิดสะเอียนแล้วทำให้คนที่ไม่รู้จักตัวเขาพากันคิดว่านายชาวันนี้เป็นเด็กตัวเล็กๆ บางคนยังคิดว่าน่าจะเป็นเด็กผู้หญิง
“ไม่เอาน่าทำหน้าเก๊กแบบนั้นหาหล่อไม่เจอรีบๆ ไปดีกว่าคุณปู่จะรอ”
“ท่านไม่รอเราหรอก”
เขาบอกอย่างรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร“ท่านสนุกกับอย่างอื่นมากกว่าและงานนี้ท่านจัดเพื่อตัวท่านเอง”
ปู่เขาอีกคนหนึ่ง ปู่ที่เป็นคนตั้งชื่อเขาชายหนุ่มไม่ชอบประวัติชื่อของตัวเองเพราะปู่โปรดปรานเรื่องไกรทองมาก แต่ปู่ดันไพล่ไปโปรดตัวร้ายในเรื่องอย่างเจ้าชาละวันที่เป็นจระเข้ พอมีหลานคนแรกและเป็นหลานสายตรงคนเดียวปู่ก็ขอตั้งชื่อเอง
...ไม่ต้องไปรบกวนพระหรอกเว้ยคนสมัยนี้กระทั่งจะตั้งชื่อลูกเต้าก็ไปกวนพระไม่ให้มีเวลาปฏิบัติกิจทางศาสนา...
ซึ่งชายหนุ่มคิดว่าเหตุผลของปู่นั้นไม่ค่อยจะเข้าท่าก็เรื่องให้พระตั้งชื่อลูกหลานที่เกิดใหม่ๆ และดูดวงชะตานั้นคนไทยยุคก่อนสืบสาวไล่เรียงกันขึ้นไปก็ให้พระเป็นผู้มีสิทธิ์ขาดกันอยู่แล้ว
คนสมัยใหม่เสียอีกไม่นิยมเพราะตั้งกันเอง หาชื่อที่มันวิจิตรพิสดารประเภทที่หาคำแปลไม่ได้เป็นชื่ออันแสนไพเราะ แต่ชวนฉงนหรือไม่ก็เป็นชื่อประเภทฟังแล้วร้องอุทานฮือฮาว่าช่างเท่และแปลกหูเสียนี่กระไร แต่พอแปลแล้วลมแทบใส่เพราะความหมายนั้นออกมาในทางไม่ดี
ยังดีที่ปู่ยอมตัดพยางค์กลางออกเหลือแค่ชาวัน ไม่เป็น
นายชาละวัน ไม่อย่างนั้นตอนที่เขาสามารถจัดการกับเรื่องของตัวเองได้ตามกฎหมายเขาคงจะเดินไปขอเปลี่ยนชื่อตัวเองที่อำเภออย่างแน่นอน
ชายหนุ่มคิดว่าคงจะไม่ยอมมีชื่อว่าชาละวันเป็นอันขาด
แต่ปู่ก็ยังเป็นตาแก่ที่แสนจะดื้อรั้นและเอาแต่ใจตัวเองร่ำไป
ปู่บอกว่าเพราะรักมาก หลายหนปู่ก็เรียกเขาเสียเต็มยศว่าชาละวันไม่มีอะไรร้ายเท่ากับว่าการมีชื่อเป็นเจ้าตัวร้ายในนิทานพื้นบ้านนั่นอีกแล้ว
เขาเกลียดชื่อตัวเอง มีแต่ปู่คนเดียวที่ภูมิใจนักหนา
แม่เขาก็ไม่กล้าขัดปู่ด้วย
แม่กลัวปู่จนลนลาน แม้ตอนนี้แม่จะไม่ได้เป็นสะใภ้ของปู่อีกแล้วพ่อกับแม่ของเขาหย่าขาดจากกัน
พ่อไปมีเมียใหม่
และแม่ก็ไปมีผัวใหม่
ครอบครัวเขาขาดๆ วิ่นๆ ไม่ค่อยจะเป็นระเบียบ
มีอะไรหลากหลายที่ยุ่งเหยิง และเขาเองไม่อยากจะเก็บเอาเรื่องนี้มาเป็น‘ปม’ แต่หลายคนใกล้ชิดตัวเขายืนยันว่าเขามีปัญหา
นั่นทำให้ชาวันอยากจะลุกโดดเตะปากคนพูดให้รู้แล้วรู้รอด
แค่คิดเขาก็ยังอยากถูกกล่าวหาว่าเป็นไอ้ตัวร้าย เสียงค่อนขอดจากบรรดาเครือญาติลับหลังคือ
...มันร้ายเพราะชื่อมันนั่นแหละ มีอื่นหมื่นแสนไม่ตั้งไปตั้งได้ว่าไอ้ชาละวันร้ายสุดๆ …
เขาร้ายมาตั้งแต่ยังเด็ก มีคนคิดแทนให้เสร็จว่าต้นเหตุนั้นมาจากการที่เขาเป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่ต่างแยกย้ายกันไปมีครอบครัวใหม่
ทิ้งเขาเอาไว้ในบ้านที่ขาดความรักความอบอุ่น และอย่างดีก็เร่ร่อนไปพักกับพ่อกับแม่สลับกันไป
และเพราะเขาอยู่ใกล้กับปู่มากเกินไป
ปู่ที่ให้ท้ายเขาประเภทพิลึกพิลั่น
ปู่ที่เลี้ยงหลานชายแบบผู้ชายเต็มตัว อันใดที่ห้าว อันใดที่ลุยจะสนับสนุนสุดขีด
และปู่ก็มีส่วนทำให้ชาวัน ‘กร่าง’ ไม่ยอมก้มหัวให้กับใครเลย
คงจะมีนิสัยอย่างเดียวที่เขาไม่ได้รับมาจากปู่ นั่นคือความเจ้าชู้
ปู่นั้นยังไม่เคยเลิกราเรื่องผู้หญิง ยิ่งแก่ยิ่งเหมือนมะพร้าวห้าว
ปู่ยังอวดสรรพคุณว่าเตะปี๊บดังตลอดกาล และปู่ประกาศด้วยว่าจะขอดำรงตัวเป็นนักรักอภิมหาอมตะนิรันดร์กาลแข่งกับบริษัทเทปทีเดียว
ลูกหลานสายอื่นก็ได้เลือดปู่ไปมากบ้างน้อยบ้างมีแต่ชาวันคนเดียวที่ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิง
เพราะเขาคิดเอาเองว่าผู้หญิงนั้น ‘ตอแหล’ เหมือนกันไปหมด
ความรู้สึกของเขาต่อผู้หญิงไม่ค่อยจะดีมากนัก เพราะเขาเคยมีประสบการณ์มาด้วยตัวเองสมัยยังแตกหนุ่มใหม่ๆ
“หนูจ๋า...”
เขาหยุดคิดเมื่อแม่ขยับเข้ามาใกล้ขนลุกเกรียวกับเสียงเรียก
หวานๆ ของแม่
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เรียกหนู”
“แม่ติดปากแล้วนี่จ๊ะ”
“ก็หัดบ้างซิ ทีหัดอย่างอื่นยังหัดได้หมด”
เขากระแทกอย่างไม่ไว้หน้าเธอเผื่อนลงนิดหนึ่ง“ทีกอล์ฟไม่น่าจะเป็นก็ยังหัดเอาจนเป็นเดินตากแดดจนหัวแดง”
เขามองที่ศีรษะที่มีทรงผมเซตมาอย่างประณีต สีผมนั่นไม่ออกดำ ทั้งที่ชาวันรู้ว่าโคตรเหง้าต้นตระกูลของเขานั้นเป็นไทยแท้ๆ ไทยเข้มข้น แต่สีผมออกน้ำตาลแดงเธอยกมือแตะทรงผมอย่างเบามือสีหน้ายังไม่ดูดี
“สีไม่สวยหรือจ๊ะ วัน”
ค่อยยังชั่วไม่เรียกเขาหนูอีกเพราะสำหรับเขาเป็นจระเข้หรือเป็นหนูก็ย่ำแย่พอๆ กันนั่นแหละ
“น่าเกลียด”
เขาแสยะปากให้เห็นๆ อีกด้วย
“ตากแดดมากเกินไปซิ”
“เปล่าแม่ย้อม แม่ว่าสวยน ะใครเห็นใครชม ยิ่งเวลาโดนแดดมันออกเงาเลื่อมซ้วยสวย”
“ไอ้พวกที่ชมมันบ้ากันหมดแล้ว”
เธอตีแขนลูกชายทีหนึ่ง กวาดตามองการแต่งตัวของเขาแล้วนิ่วหน้า
บทที่ 1 ชาวัน
16/04/2022
บทที่ 2 เรื่องสนุกๆ
16/04/2022
บทที่ 3 ชื่อเป็นไอ้เข้
16/04/2022
บทที่ 4 อดีตเมียของชาติชาย
16/04/2022
บทที่ 5 เงินกู้
16/04/2022
บทที่ 6 ฉันใดก็ฉันนั้น
16/04/2022
บทที่ 7 ถูกเนื้อต้องตัว
16/04/2022
บทที่ 8 ตอแหลทั้งที ทำให้แนบเนียนหน่อย
16/04/2022
บทที่ 9 จุดหมายปลายทาง
16/04/2022
บทที่ 10 (เวลา)ส่วนตัว
16/04/2022
บทที่ 11 ไม่พูดเรื่องส่วนตัว
16/04/2022
บทที่ 12 ค่าทำขวัญ
16/04/2022
บทที่ 13 เดือดร้อน
16/04/2022
บทที่ 14 คนถ่อย
16/04/2022
บทที่ 15 คนถ่อย 2
16/04/2022
บทที่ 16 อาย...และแค้นเคือง
16/04/2022
บทที่ 17 ไม่มั่นใจ
16/04/2022
บทที่ 18 อุบัติเหตุ
16/04/2022
บทที่ 19 คู่กรณีในเรื่องอุบัติเหตุ
16/04/2022
บทที่ 20 หมีจะเป่าเพี้ยง
16/04/2022
บทที่ 21 ร้องโวยวาย
16/04/2022
บทที่ 22 อย่าไปยุ่ง
16/04/2022
บทที่ 23 โรคประสาท
16/04/2022
บทที่ 24 ไม่อนุญาต
16/04/2022
บทที่ 25 ประชด
16/04/2022
บทที่ 26 ประสาทเสีย
16/04/2022
บทที่ 27 ไม่ยอมผูกพัน
16/04/2022
บทที่ 28 อีกนานแค่ไหน
16/04/2022
บทที่ 29 ขอกอดอย่างซาบซึ้ง
16/04/2022
บทที่ 30 เอาใจ
16/04/2022
บทที่ 31 ร้องอยู่ในใจ
16/04/2022
บทที่ 32 เจอกับตัวเองแล้วจะรู้สึก
16/04/2022
บทที่ 33 ขายหน้า
16/04/2022
บทที่ 34 ครอบครัวเก่าแก่ของเมือง
16/04/2022
บทที่ 35 เรื่องปวดหัว
16/04/2022
บทที่ 36 มาสู่ขอ
16/04/2022
บทที่ 37 หมกมุ่น
16/04/2022
บทที่ 38 ติดอกติดใจ
16/04/2022
บทที่ 39 ฉันเป็นโรคประสาท
16/04/2022
บทที่ 40 รู้เห็นเป็นใจ
16/04/2022
หนังสืออื่นๆ ของ อาริตา กันยามาส
ข้อมูลเพิ่มเติม