icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
123.4K
ชม
49
บท

แพน เด็กสาวที่ถูกแม่เลี้ยงขายให้กับเศรษฐี เพื่อแลกกับการปลดหนี้ในครอบครัว ในวันที่หลีกหนีความชิบหายไม่พ้นก็ยังมาซวยเจอเขา เขาที่ทำร้ายน้ำใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ -เอากับเธอให้กูดูหน่อย- เนื้อเรื่องบางส่วน "เธอจะเรียกร้องสิทธิอะไร เธอลืมไปแล้วหรอ ว่าเราจ่ายค่าตัวเธอไปเท่าไหร่ แล้วเราซื้อตัวเธอมาเพื่ออะไร" น้ำเสียงถามกลับอย่างเย้ยหยัน ทำให้คนใต้ร่างน้ำตาคลอ -ชีวิตที่น่าสมเพช-

บทที่ 1 หนังสด

พรหมลิขิตนรก

ตอนที่1

หนังสด

"วันนี้ทำโอเพิ่มอีกแล้วหรอ"

"อือ"

"พักบ้างนะ แกหักโหมทำงานหนักมาหลายเดือนแล้ว"

"ทำไงได้ล่ะ" แพนเด็กสาววัยสิบเจ็ดย่างสิบแปด ได้ยืนทำหน้าสลดคุยกับเพื่อนร่วมงานที่ตักเตือนเธอที่โหมงานหนักจนแทบไม่ได้พักมาหลายเดือนติด เธอเองไม่ใช่ไม่เหนื่อย แต่ในตอนนี้เธอยังพักไม่ได้

แพนทำงานอยู่ร้านสะดวกซื้อชื่อดังเนื่องจากเธออายุไม่ถึงเกณ เธอจึงทำงานได้ไม่เต็มเวลาเท่าที่เธอต้องการ จึงต้องรับจ๊อบอื่นเพิ่ม เพื่อจะได้หารายได้ให้เพียงพอ ถึงจะเหนื่อย แต่ต้องสู้

ช่วงค่ำประมาณทุ่มนึง

"กลับมาแล้วหรอพี่แพน"น้ำพิงน้องสาวต่างแม่ได้เอ่ยทักทายพี่สาว เมื่อเห็นพี่สาวมีท่าทางเร่งรีบ

"อือ" ถึงจะแปลกใจที่วันนี้น้องสาวต่างแม่ทักทายเธออย่างดี แตกต่างจากทุกทีที่แทบจะไม่คุยกับเธอเลย แต่ก็ต้องตอบส่งๆไป เพื่อไม่ให้แม่เลี้ยงเจ้าปัญหามาหาเรื่องเธอได้อีก

"รีบไปไหนพี่แพน"

"พี่ต้องไปทำงานต่อ"

"แหมๆๆ ไม่ต้องขยันทำงานหนักไปหรอก เดี๋ยวก็สบายละ"เรียวปากเล็กกระตุกยิ้มเมื่อพูดจบประโยค แต่แพนเองไม่ทันได้สังเกต เธอต้องรีบไปให้ทันรถเมล์ ถ้าไม่งั้นต้องพึ่งพี่วินที่คิดราคาโหดเกินจริงอีกแน่ๆ

ณ คลับไฮโซดังใจกลางเมือง

แพนมองตัวเองในกระจกบานเล็ก ตอนนี้เธอแทบไม่เหลือคาบเด็กสาววัยมัธยม เธอทำงานเป็นเด็กเสร์ฟในผับจึงต้องแต่งหน้าแต่งตาเฉี่ยวเพื่อให้เข้ากับงานที่ทำ เรียวปากถูกทาด้วยลิปสติกสีน้ำตาลอมส้ม ผมถูกรวบตึงจนเห็นโคลงหน้าได้ชัดเจนขึ้น พร้อมกับใส่ยูนิฟร์อมที่เผยให้เห็นเนินหน้าอกเล็กน้อย ถึงพี่ๆในร้านจะชอบชมเธอเวลาเธอแต่งตัวแบบนี้แต่เธอไม่ชอบตัวเองในแบบนี้เลย เนื่องจากเธอเองไม่มีทางเลือกอะไรมาก เพราะงานร้านสะดวกซื้อมันให้เงินน้อยไปถ้าเทียบกับที่นี่ แพนสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เพื่อกระตุ้นกำลังใจในตัวเองให้ตื่นขึ้น

"สู้สิวะแพน พ่อรอแกอยู่" คำพูดที่มีแค่ตัวเองเท่านั้นที่พูดให้กำลังใจตัวเอง ก่อนที่มือเรียวจะดันจะเปิดประตูเข้าไปยังที่ทำงานกลางคืนอีกงานนึงของเธอ

เสียงเพลงดังสลับกับไฟสลัว ผู้คนมากมายผลัดกันลุกขึ้นเต้น บางคนก็นั่งเศร้าดื่มน้ำสีอันพันไม่หยุด นี่เป็นสิ่งที่แพนเห็นทุกวันจนชินตาไปแล้ว

แพนถือถาดที่มีไวน์ในมือ พร้อมกับเดินไปยังห้องวีไอพีชั้นบนสุดของคลับ วันนี้เธอได้รับหน้าที่ให้มาดูแลลูกค้าห้องนี้

"อุ๊ย ขอโทษค่ะ" หญิงสาวมัวแต่เทลาะกับส้นสูงเธอพึ่งจะซื้อมาถูกๆ มันกัดเท้าเธอแดงจนมีเลือดไหล ไม่ทันสังเกตุเห็นแขกในห้องเดินออกมาพอดี ชายหนุ่มร่างสูงเหร่ตามองหญิงสาวที่ก้มหน้าก้มตาขอโทษเขาอยู่

"มีอะไรรึป่าวคะ"สาวหุ่นบางรีบถามเมื่อชายหนุ่มที่เธอควงอยู่หยุดเดินเอาดื้อๆ

"ป่าว" น้ำเสียงนิ่งเฉยแต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจ ทำเอาแพนที่ไม่กล้าเงยหน้ามองรู้สึกใจหายตกไปอยู่ตาตุ่ม ผับนี้เป็นผับระดับไฮโซ ยิ่งคนที่จองห้องวีไอพี ส่วนใหญ่จะไม่ใช่แค่ไฮโซทั่วไป แต่เป็นมาเฟียในคาบไฮโซต่างหาก

"งั้นไปต่อกันเถอะ ข้าวไม่ไหวแล้ว"สาวสุดเอ๊กกระซิบข้างหูชายหนุ่มพร้อมกับขบที่หูไปเบาๆ เพื่อให้ชายหนุ่มลูกค้ากระเป๋าหนักเจ้าประจำของเธอ หยุดสนใจพนักสาวเสริฟ์ตรงหน้าเขาสักที

แพนยกน้ำสีอันพันเสริฟให้แขกที่นั่งสังสรรอยู่อย่างมืออาชีพ ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาคู่นึงที่มองเธออย่างพึงพอใจ

-ขวับ-

"ปล่อยนะคะคุณลูกค้า"แพนพยายามดึงมือตัวเองกลับ เมื่ออยู่ๆก็โดนลูกค้าที่นั่งอยู่ดึงมือเธอมาดม

"สวยขนาดนี้ มานั่งดื่มข้างเสี่ยดีกว่า เดี่ยวเสี่ยจ่ายติ๊บให้หนักๆ" คนเมาไม่รอช้าดึงแพนเข้ามานั่งข้างเขา พร้อมกับไล่สายตามองไปยังเนินหน้าอกสวย

"หนูเป็นเด็กเสริฟ์ค่ะ ไม่ใช่...."

"เสิร์ฟมันจะได้ติ๊ปเท่าไหร่กันเชียว มานั่งดูแลเสี่ยดีกว่า"คนเมาไม่ยอมปล่อย แถมยังพยายามยกเหล้าให้เธอดื่มอีก

"เสี่ยหรือเหี้ย"น้ำเสียงดุดันดังอยู่ข้างหน้าเธอ แสงไฟระยิบระยับทำให้เเพนมองเห็นชายที่มาดึงแก้วเหล้าออกจากมือคนเมาที่ลวนลามเธออยู่ไม่ค่อยชัด แต่ก็พอเดาออกมาน่าจะเป็นคนใหญ่คนโต เพราะคนเมาถึงกับหยุดนิ่งและปล่อยตัวเธอแทบจะทันที

"คุณนาวิน ผมนึกว่าคุณออกไปกับคู่ขาคุณแล้ว "คนเมาที่แสดงความใหญ่โตเมื่อกี๊นี้รีบลุกขึ้นโค้งคำนับคนตรงหน้า ทำให้แพนได้โอกาศรีบลุกหนี แต่กลับถูกมือของคนที่เหมือนจะช่วยเธอดึงแขนเธอไว้

"นายนี่ใจถึงดี ฉันชอบ"

"อะไรนะครับ คุณมาวิน"

"สนุกต่อสิ ฉันก็อยากดูหนังสดอยู่เหมือนกัน"เสียงทุ้มแผ่วเบาพูดเชิงออกคำสั่ง ทำเอาคนที่ถูกดึงมือถึงกับหน้าถอดสี

" อะไร หมายความว่าไง" "หรือจะเป็น พวกไฮโซโรคจิต" เธอได้แค่นึกคิดในใจ แต่ยังไม่ทันไรร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงโซฟาที่เธอพึ่งจะลุกหนีมา

"คุณนาวินหมายความว่าไงครับ"

"เอา..ให้ดูหน่อย ตรงนี้เลย" ร่างสูงชี้ไปยังหญิงสาวที่นั่งตัวแข็ง ในแววตาก็สั่นเทราไปด้วยความกลัว คุณนาวินเดินไปล้มตัวนั่งข้างโซฟาที่อยู่ตรงกันข้ามโดยมีโต๊ะคั่นกลาง ด้วยสีหน้านิ่งเฉยประดุจดั่งเป็นเรื่องปรกติสำหรับเขา

คนเมาที่ถูกออกคำสั่งก็มีท่าทีไม่กล้า ถึงเขาจะดูเป็นคนหื่นกาม แต่จะให้มามีอะไรกับผู้หญิงต่อหน้าคนอื่น ใครมันจะบ้าได้ขนาดนั้นวะ

"เร็วหน่อยสิ อย่าเสียเวลา"

"คือผม......"คนเมามองมาที่หญิงสาวที่นอนตัวสั่นด้วยความกลัว ไม่ใช่แค่เธอ เขาเองก็สั่นไม่แพ้กัน

"อย่าทำหนูเลยนะคะ"หญิงสาวพนมมืออ้อนวอน

"เสียเวลาว่ะ ไวน์"เสียงทุ้มถอนหายใจอย่างเอือมละอาก่อนตะโกนเรียกรุ่นน้องคนสนิท ที่ยืนร้องคาราโอเกะอยู่กับพีอาสาวสวย

"มีอะไรหรอเฮีย"

"กูอยากดูหนังสด"

"ตอนนี้หรอ อารมณ์ยังไม่มาเลย"

"เออ เอากับผู้หญิงคนนี้ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้"คุณมาวินชี้มาที่แพน เขาชี้นิ้วสั่งทุกอย่างเหมือนกับสั่งของกินเล่นตามร้านสะดวกซื้อ ไม่รู้หรอกว่ารวยมาจากไหน แต่ทำแบบนี้มันเกินไปหน่อย

"มันจะมากไปแล้วนะ ทำแบบนี้ ขาดความอบอุ่นหรือไง"แพนได้รวบรวมความกล้าต่อว่ามาวินไปชุดใหญ่ ทำให้พีอาคู่ขาไวน์รีบใช้มืออุดปากเธอไว้

"น้องเป็นแค่เด็กเสร์ฟค่ะคุณมาวิน และที่สำคัญน้องยังอายุไม่ถึงสิบแปดเลย อย่าโกทธน้องเลยนะคะ"

"งั้นหรอ อายุไม่ถึง แสดงว่ายังเด็กอยู่ของชอบมึงเลยดิไอ่ไวน์"

"ไม่เอาอะเฮีย ให้คนอื่นเหอะ"ไวน์ส่ายหัวตอบปฏิเสธ สำหรับคืนนี้เขาได้สาวที่ถูกใจแล้ว ก่อนจะไล่สายตามองหาคนที่จะมาทำแทนเขา

"ปล่อยนะพี่"เสียงอู่อี้ขัดขืนที่ถูกมือเรียวของรุ่นพี่คนสนิทปิดปากไว้ แพนพยายามแกะมันออก แต่เมื่อเห็นรุ่นพี่ส่งสายตาเตือนเธอ เธอก็พอจะรับรู้ได้ว่านี่ไม่ใช่สถาณการณ์ปรกติ

"แต่ผมอยากดูหนังสดตอนนี้ ทำไงดีล่ะ เหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะมีปัญหา หรือเราควรหาร้านประจำร้านใหม่ดีวะ"มาวินแสร้งส่งเสียงถามเพื่อนๆที่มาด้วยกัน ทำให้ทุกคนที่อยู่ในอาการมึนเมาหันมามองที่มาวินอย่างสงสัย

"เฮีย ไม่เอาน่าาา"ไวน์รีบตอบปฏิเสธพร้อมกับหันไปมองคนอื่นๆที่ฟุบหลับไปหมดเหลือแค่ไวน์กับเฮียที่เป็นผู้ชาย

ชายหนุ่มลูบคางทำท่าครุ่นคิด

"งั้นเรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีไหม"

"อะไรคะ"รุ่นพี่สาวสวยถามกลับด้วยสีหน้าที่ดูกงวลใจ

"เธอก็ทำแทนยัยนี่สิ ถึงฉันจะดูเธอกับไอ่ไวน์มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่วันนี้ถ้าฉันมีเพื่อนมาดูเพิ่มอีกสักคน ก็น่าตื่นเต้นดีนะ "

รุ่นพี่สาวสวยตั้งใจฟังอยู่สักพัก ก่อนจะกระตุกยิ้มบนมุมปาก

"แค่นี้เองหรอคะ"

"อือ"

"แล้วหนูล่ะคะคุณมาวิน"ข้าวคู่ขาประจำของเธอทำสายตาออดอ้อนที่ถูกเขาเมิน

"งั้นสามคนละกัน ดีไหมไอ่ไวน์"มาวินมองไปยังไวน์รุ่นน้องคนสนิทที่ยืนยิ้มอยู่อย่างพอใจกับข้อเสนอ

........................................................

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ ครีลัวคนครั่ง

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ