2. เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80s
3. ฉันแต่งงานกับศัตรูของอดีตสามี
6. สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก
10. เมียลับมหาเศรษฐี
ผู้เขียน: Gilbert Soysal
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 หย่ากันเถอะ
“หย่ากันเถอะ”
กระดาษบาง ๆ สองแผ่น ได้ตัดสินให้ชีวิตแต่งงานสี่ปีถึงจุดจบลงอย่างง่ายดาย
นิ้วสีขาวเรียวเล็กของฉินซูเนียนจับอยู่ที่ลายเซ็นต์ของฝ่ายชายบนหนังสือสัญญา ในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองลี่ อี้เฉินนั้น นัยน์ตาก็มีน้ำเอ่อขึ้นจนยากจะปิดบัง
“ไม่มีโอกาสจะหันกลับแล้วใช่ไหมคะ?”
เสียงของเธอแหบเล็กน้อย เหงื่อบนขมับของเธอที่ทำงานบ้านเพิ่งเสร็จยังไม่จางหาย มันเปื้อนติดอยู่ที่กรอบแว่นสีดำหนาของเธอ ทำให้เธอดูเฉิ่มเชยมากยิ่งขึ้น
เป็นเพราะเขาบอกว่าคืนนี้จะกลับมา เป็นเพราะเขาบอกว่าอยากคุยกับตัวเอง...
เธอตื่นแต่เช้าด้วยความคาดหวัง ไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารเอง ทำความสะอาดบ้านทั้งหลังจนสะอาดสะอ้าน แม้แต่เวลาจะพักสักนาทีก็ไม่มี สิ่งที่รอคือข่าวที่ทำให้คนยากที่จะหายใจข่าวนี้
“เดิมทีมันก็เป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยน” หลี่อี้เฉินเคาะขึ้บุหรี่ของเขาอย่างรำคาญ “จะว่าไป หวานหวานใกล้จะกลับมาแล้ว”
ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง
ซงหวานหวาน คนรักที่อยู่ในใจไม่เคยลืมของลี่อี้เฉิน
ปลายลิ้นแตะเพดานปาก ความรู้สึกพ่ายแพ้เหมือนดังเช่นสี่ปีก่อน ฉินซูเนียนก้มศีรษะลงเหมือนกระจ่างในทันที เพียงแค่ซงหวานหวานปรากฏตัว ลี่ อี้เฉินก็สามารถละทิ้งผลประโยชน์และหลักการทั้งหมดเพื่อเธอได้
ผู้เขียน: เพลงมีนา
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
ตอนที่1. ลืมตา
ทันทีที่ตัดสินใจลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเด็กน้อยสองคนที่หน้าตาคล้ายกันจนเหมือนพิมพ์เดียวกันนั่งจ้องหน้าด้วยแววตาวิตกกังวล มันไม่ใช่แววตาที่เด็กสามขวบควรมี ทำให้เธอตัดสินใจยื่นมือไปคว้าเอาเด็กสองคนมากอดแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ เสียงหัวเราะคิกคักจึงดังขึ้น
“แม่ตื่นแล้ว” หญิงสาวบอกกับเด็กน้อยที่ตอนนี้ปีนขึ้นเตียงเธอเรียบร้อยแล้ว “ทำไมลูกๆ ตื่นเช้ากันจัง หรือว่าหิวกันแล้ว”
“หม่ำๆ”
“ขอโทษนะ แม่ตื่นสายเอง” เธอจุ๊บแก้มนุ่มๆ ของเด็กๆ ไม่กี่นาทีต่อมา แม่บ้านวัยห้าสิบก็โผล่หน้าเข้ามาด้วยสีหน้าสำนึกผิด
“ขอโทษค่ะคุณผู้หญิง ป้าเตรียมอาหารเช้าอยู่ไม่คิดว่าคุณหนูจะตื่นแล้วมากวนคุณผู้หญิง”
“ช่างเถอะ” หญิงสาวโบกมือไปมาแล้วบอกกับเด็กฝาแฝดชายหญิงทั้งสอง “ขอแม่ล้างหน้าแปรงฟันก่อน ไปรอแม่ข้างนอกก่อนนะคะ”
เด็กน้อยทั้งสองพยักหน้ารับแล้วกระโดดลงจากเตียงเดินไปพร้อมกับคุณป้าแม่บ้าน หลังจากบานประตูห้องปิดสนิทแล้ว หญิงสาวก็ถอนหายใจออกมา พลางหันไปมองตัวเองในจากกระจกโต๊ะเครื่องแป้งที่อยู่ใกล้เตียงนอน
นี่คือใบหน้าของผู้หญิงที่ชื่อ หลินเหยาซื่อ เจ้าของใบหน้างดงามอ่อนหวาน แม้จะอายุเพียงยี่สิบสองแต่ก็มีลูกแฝดชายหญิงแสนน่ารักชื่อ กั๋วจางลี่และกั๋วจางหย่ง ทั้งสองใช้แซ่กั๋วตามบิดาก็คือกั๋วคังเหรินที่หายสาบสูญไปตั้งแต่ลูกยังอยู่ในท้อง
หลินเหยาซื่อได้แต่ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงนี้ได้เลย เธอคือ ‘หลินเหยาซื่อ’ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง ‘หลินเหยาซื่อ’ อายุยี่สิบสอง คุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980
ครั้งแรกที่เธอลืมตาขึ้นคือเมื่อเจ็ดวันที่แล้ว หลินเหยาซื่อไม่มีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมเลยสักนิด เธอรู้เพียงแค่ว่า ร่างกายนี้อ่อนแอจนน่าเวทนา ตรอมใจกับการหายไปของสามีจนร่างกายทรุดโทรมลงทุกวัน สุดท้ายก็เป็นลมหมดสติไปถึงเจ็ดวัน การหลับไปยาวนานของเจ้าของร่างเป็นสาเหตุให้เด็กแฝดทั้งจะมองแม่ด้วยแววตาหวั่นวิตก ด้วยกลัวว่าแม่จะหลับไปยาวนานไม่ตื่นขึ้นมาอีก หลินเหยาซื่อต้องตั้งสติอยู่เป็นวันๆ เธอยังคิดว่าตัวเองคงแค่ฝันไป หากตื่นมาอีกครั้งคงกลับไปสู่ร่างของตนเอง แต่ลืมตากี่ครั้ง เธอก็ยังอยู่ในร่างนี้และสิ่งแวดล้อมในยุค 80
ผู้เขียน: Alvis Lane
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 อยู่ต่อได้ไหม?
วันนี้เป็นการแต่งงานของตระกูลเจียงและตระกูลกู้แห่งเมืองเอ งานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ห้องจัดเลี้ยงที่มีพื้นที่กว่าพันตารางเมตรได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและชวนฝันมาก
พิธีกรบนเวทีกำลังกล่าวเชิญเจ้าบ่าว “ขอเชิญคุณกู้อี้อัน เจ้าบ่าวสุดหล่อของเราขึ้นมาบนเวทีได้เลยครับ!”
พอพิธีกรพูดจบ ผู้ชมก็ปรบมือดังกึกก้อง
แต่หลังจากที่พิธีกรกล่าวเชิญจบไปแล้วหลายวินาที ก็ยังไม่เห็นวี่แววของเจ้าบ่าวที่ควรจะปรากฏตัวขึ้นจากด้านข้างของเวทีเลย
ผู้ชมที่อยู่ด้านล่างเริ่มซุบซิบกันขึ้นมา พิธีกรบนเวทียิ้มอย่างสงบเพื่อชดเชย “เรื่องไม่คาดคิด” นี้ หลังจากสงบไปได้ครึ่งนาที พิธีกรก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติเลยหยุดพูดไป บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงเลยเงียบขึ้นมาทันที
ในขณะนี้เอง จู่ ๆ ก็มีเสียงตบหน้าดังมาจากหลังเวที ญาติและเพื่อนที่อยู่ใกล้เวทีนั้นต่างก็มองเห็นภาพหลังเวทีได้อย่างชัดเจน
และก็เห็นว่ากู้อี้อันที่เป็นเจ้าบ่าวนั้นโดนแม่ของเขาตบหน้าเข้าอย่างแรงหนึ่งที กู้อี้อันกระชากเข็มกลัด “เจ้าบ่าว” ที่หน้าอกซ้ายของเขาออก ก่อนจะหันหลังกลับไปพลางก้าวเท้ายาว ๆ แล้ววิ่งออกไปทันที
ในขณะเดียวกัน เจียงเหวยอี้นั้นกำลังกอดแขนเจียงเฉาเชิงอยู่ สองพ่อลูกนั้นกำลังรอประตูด้านหลังเปิด จากนั้นก็จะเดินขึ้นไปบนเวที
“ตื่นเต้นเหรอ อี้อี้?”
เจียงเฉาเชิงตบแขนลูกสาวของเขาด้วยความรัก เจียงเหวยอี้ก็เหลือบมองพ่อของเธออย่างอาย ๆ
และตอนที่เธอกำลังจะพูดนั้น จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงคุณนายกู้ดังมาจากด้านหลังเธอ “กู้อี้อัน กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
พอได้ยินเสียงคุณนายกู้ เจียงเหวยอี้ก็หันกลับไปมองทันที
พอเธอหันกลับไป เธอก็เห็นกู้อี้อันวิ่งผ่านเธอไปอย่างรีบร้อน
ผู้เขียน: ณดารินทร์
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1 ไปอยู่กับฉันไหม
เสียงลมหายใจหอบกระชั้นดังฝ่าความมืดมิดจนแทบมองไม่เห็นสิ่งใดในค่ำคืนที่หนาวเหน็บ อวัยวะเบื้องต่ำกระทบผืนดินแตกระแหงในจังหวะถี่รัว
เด็กสาวอายุเพียง 18 ปี ผมเผ้ารุงรัง เหงื่อกาฬไหลท่วมตัวผสมกับหยาดน้ำตาที่เอ่อนองเต็มใบหน้าเปรอะเปื้อนมอมแมมแทบดูไม่ได้
เธอเม้มปากแน่นกลั้นเสียงสะอื้นจากความเจ็บปวดที่ได้รับบริเวณฝ่าเท้าเปลือยเปล่าที่แตกยับจากการวิ่งหนีใครบางคนอย่างไม่คิดชีวิต
แสงสว่างเป็นดวงๆ ลอยอยู่ด้านหน้าไม่ไกลจากจุดที่เธออยู่นัก จึงกลั้นใจฝืนทนต่อความเจ็บแสบปวดแปลบแล้วใช้แรงเฮือกสุดท้ายพุ่งทะยานไปข้างหน้าตามแสงไฟที่ลอดผ่านแนวพุ่มไม้นั้น
อีกนิด อีกเพียงนิด ในที่สุด..เธอพุ่งตัวพ้นแนวพุ่มไม้ขนาดใหญ่ แสงไฟบนท้องถนนสว่างวาบขึ้นตรงหน้าพร้อมกับเสียงห้ามล้อดังสนั่น
คนตัวบางที่น้ำตาไหลอาบแก้มเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ขาเรียวไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขยับไปไหนอีกแล้ว จึงยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาบังแสงไฟ ก่อนความสว่างวาบนั้นจะถูกแทนที่ด้วยความมืดมิดราวกับเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ไม่มีผิดพร้อมๆ กับสติสัมปชัญญะสุดท้ายของสาวน้อยผู้แสนโชคร้ายนี้จะวูบดับลงไป
“เห้ยยยยย”
ชายหนุ่มหล่อเหลาเรือนร่างใหญ่โตที่อยู่เบื้องหลังพวงมาลัยรถยนต์คันหรูราคาแพงที่การันตีสมรรถนะในการขับขี่ร้องลั่น เมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้หญิงตัวบางๆ วิ่งทะเล่อทะล่าออกมายืนขวางหน้ารถของเขาในระยะไม่ไกลนัก
เขาเหยียบเบรกและประคองพวงมาลัยเพื่อหักหลบไปอีกเลนหนึ่งของถนนขนาดเล็กนอกเมือง โชคดีเหลือเกินที่เวลานี้ไม่มีการสัญจรขวักไขว่เหมือนช่วงหัวค่ำจึงไม่มีรถสวนมาให้เกิดอุบัติเหตุซ้ำ
รถยนต์สัญชาติยุโรปสมรรถนะดีเยี่ยมหยุดตัวเองลงได้หลังจากต้องไถลเปลี่ยนเลนไปไกล ผู้ชายที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วรีบมองกระจกหลังเพื่อดูว่าผู้หญิงที่เห็นเมื่อครู่ยังมีตัวตนอยู่ไหม ก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นถนน จึงรีบขับรถกลับมาอยู่ในเลนปกติของตัวเองแล้วขยับเข้าจอดชิดริมขอบทาง ก่อนจะรีบวิ่งไปดูคนที่นอนอยู่กับพื้นถนนนั้นอย่างรวดเร็ว
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
คฤหาสน์หรูสไตล์นีโอคลาสสิกบนเนื้อที่กว่า 180 เอเคอร์แทรกอยู่กลางแมกไม้อันเขียวขจีย่านชานเมืองของกรุงมอสโก ประเทศรัสเชีย เจ้าของคือคอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคม คอร์เนลเป็นบุตรชายของวีแลน ซีร์ยานอฟ อดีตมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ในกรุงมอสโก หลังจากบิดาถูกคู่อริลอบสังหารจนเสียชีวิต คอร์เนลก็จำต้องเข้ามามีบทบาทในธุรกิจของตระกูลซีร์ยานอฟอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง
แม้จะไม่ชอบ แม้จะรังเกียจ แต่ก็ต้องทำเพื่อความอยู่รอด และการเข้ามาบริหารงานของเขาในครั้งนี้นั้นไม่ได้ยึดถือกฎเกณฑ์อันธพาลของพวกมาเฟียรุ่นเก่าๆ เอาไว้อีกเลย
คอร์เนลละเลิกทุกอย่างที่ผิดกฎหมายที่บิดาเคยทำไว้ ไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน สินค้าหนีภาษี การเรียกเก็บค่าคุ้มครอง หรือแม้แต่สถานบันเทิงที่มีการค้าประเวณี ธุรกิจสกปรกพวกนี้ถูกยกเลิกไปตั้งแต่เขาก้าวเท้ามาบริหารงานแทนบิดาที่เสียไป
และเพียงไม่กี่ปีคอร์เนลก็สามารถผงาดขึ้นมาเป็นผู้นำของวงการโทรคมนาคมของโลกตะวันตกทั้งหมดได้อย่างน่าทึ่ง การบริหารคนด้วยสมอง การตอบโจทย์ธุรกิจยากๆ และการชิงไหวชิงพริบในสนามแข่งขัน เป็นสิ่งที่เขาคลั่งไคล้ คอร์เนลสนุกกับการบดขยี้คู่แข่งด้วยกลยุทธ์ที่แยบยล ทำให้คู่แข่งไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องอุทธรณ์
ชายหนุ่มโหดเหี้ยม เลือดเย็น และไร้หัวใจอย่างที่สุดเมื่อก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของตระกูลซีร์ยานอฟ ไม่มีใครขวางทางของเขาได้ ไม่ว่าเขาต้องการอะไร ทุกอย่างเหล่านั้นก็ต้องมากองอยู่แทบเท้า แต่ตอนนี้สิ่งที่เขากำลังต้องการที่สุดก็คือ...
คนทรยศ!
“ตามมันเจอไหม?”
“ไม่เจอเลยครับนาย ผมหาจนทั่วแล้วครับ”
เซอร์เกคนสนิทของคอร์เนลก้มหน้ารายงานด้วยน้ำเสียงยำเกรง อารมณ์ของหนุ่มหล่อตรงหน้านั้นร้อนและแรงแค่ไหน เขารู้ดีกว่าใครทั้งนั้น เพราะทำงานด้วยกันมาหลายปี ตั้งแต่คอร์เนลยื่นมือเข้าไปช่วยชีวิตบุตรสาวของเขาจากไอ้มาเฟียกระจอกเมื่อห้าปีก่อน เขาก็ได้ให้สัญญากับตัวเองว่าจะจงรักภักดีต่อคอร์เนลไปตลอดชีวิต
“ระยำ! พวกนายทำงานประสาอะไรฮ้า! แค่คนต่างชาติคนเดียวก็หาไม่เจอ ทำงานกันแบบนี้มันน่าเอายิงทิ้งนัก”
เซอร์เกรู้ดีว่านายน้อยรูปหล่อปานเทพบุตรของตนเองไม่มีทางทำอย่างที่พูดแน่ เพราะคอร์เนลไม่ชอบตัดสินปัญหาด้วยวิธีที่รุนแรง มือของคอร์เนลไม่เคยเปื้อนเลือด พอๆ กับที่คอร์เนลไม่เคยสั่งให้ลูกน้องอย่างพวกเขาไปทำร้ายศัตรูนั่นแหละ นายน้อยของเขาใช้สมองทุกครั้งในการต่อสู้ ไม่ว่าจะในสนามชีวิต หรือจะในสนามของธุรกิจ และคอร์เนลก็สามารถกำชัยชนะเอาไว้ได้ทุกครั้งอย่างน่าทึ่ง
ผู้เขียน: Leonora
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจ
“ครั้งแรกเหรอ?”
ลมหายใจของชายแปลกหน้าดังก้องอยู่ข้างหูเธอ หลินซินเหยียนตัวสั่นเทา ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามอง
“ผ่อนคลายหน่อยสิ ฉันกลัวทำเธอเจ็บ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า
หลินซินเหยียนยังไม่ทันได้ตอบ ชายหนุ่มก็ใช้มือช้อนคางเธอขึ้นมารับจูบจากเขา
โอ๊ยเจ็บ!
ความเจ็บปวดที่ราวกับถูกฉีกทึ้งทำให้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่าไปในชั่วขณะ
พอหลังเที่ยงคืน ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลินซินเหยียนกัดฟันรีบพาร่างที่เจ็บปวดของเธอออกจากห้องไป
ในค่ำคืนที่เงียบงัน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอย่างฉับพลันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกว้าวุ่นกระวนกระวายใจ
หลินซินเหยียนมองโทรศัพท์แค่แวบเดียวก็รีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที
“คุณหมอคะ รีบช่วยแม่กับน้องชายฉันด้วยนะคะ…” หลินซินเหยียนเซ็นชื่อด้วยมือที่สั่นเทิ้ม แล้วยื่นเอกสารส่งให้หมอ
หมอมองไปที่เธอพลางพูดว่า “ขอโทษด้วยครับ น้องชายคุณได้จากไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ!”
มันเหมือนราวกับฟ้าผ่าลงกลางศีรษะของหลินซินเหยียน
หลินซินเหยียนทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น
เมื่อแปดปีก่อน เธออายุได้สิบขวบ พ่อของเธอนอกใจแม่ของเธอ เขาได้ส่งแม่ที่กำลังตั้งท้องและตัวเธอไปยังที่ที่ไม่คุ้นเคย
หลังจากน้องชายเธอคลอดและอายุได้ 3 ขวบก็ตรวจพบว่าเป็นออทิสติก เธอกับแม่จึงต้องวิ่งรอกรับจ้างทำงานไปทั่ว ถึงมีชีวิตรอดมาได้ถึงทุกวันนี้ ทว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ กลับทำให้ครอบครัวเธอเหมือนถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัด
ผู้เขียน: อักษรสีทอง
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 มีเซ็กซ์ครั้งแรกกับท่านประธาน
เทียนหอมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า ในมือคือกล้องที่มีสายคล้องคอไว้ เธอใส่เสื้อยืดกับกระโปรงทรงพลีทยาวคลุมเข่า ผมยาวมัดรวบปล่อยเป็นหางม้าไว้ด้านหลัง เปิดเผยดวงหน้าเรียวรูปไข่ที่ประกอบไปด้วยเครื่องหน้าสวยเฉี่ยว ดวงตาโตเรียว ปากอิ่ม จมูกโด่งรั้น เธอแต่งหน้าอ่อนๆ ดูเป็นธรรมชาติ ไม่ได้เสริมแต่งจุดไหนมากเป็นพิเศษ โดยรวมแล้วเธอแต่งตัวเรียบร้อยตามกาลเทศะ แต่แม้จะแต่งเรียบง่าย ทว่าใบหน้าสวยหวานของเธอก็ยังดูผุดผาดโดดเด่นอยู่ดี
เธอมีกระเป๋าสะพายข้างคล้ายถุงย่าม ในนั้นมีทั้งสมุดสำหรับจดบันทึก และปากกา
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเปลี่ยนจากทำข่าวอาชญากรรมมาอยู่ฝ่ายบันเทิง และงานแรกของเธอก็ไม่ใช่การหาข่าวของดารานักร้องหรือบุคคลสาธารณะทั่วไป แต่เป็นการสัมภาษณ์มหาเศรษฐี
นนทิวรรธน์ รดิศไชยนันท์ อายุ 32 ปี มีบิดาเป็นเจ้าของนิคมอุตสาหกรรม ทำธุรกิจนำเข้า – ส่งออกสินค้าและอสังหาริมทรัพย์หลายพันล้าน และมีมารดาเป็นเจ้าของธุรกิจเพชร สตาร์ไดมอนต์
เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวที่จะต้องสานต่อธุรกิจของพ่อและแม่ โดยเขาเรียนจบปริญญาโทจากประเทศออสเตรเลีย และตอนนี้ก็อยู่ในช่วงรับงานต่อจากพ่อแม่ เขาจึงเป็นผู้ชายที่เนื้อหอมที่สุดในช่วงนี้ เป็นคนที่ผู้หญิงร้อยละแปดสิบต่างใฝ่ฝัน ติดอันดับ 1 ใน 10 สามีในฝันที่ผู้หญิงทั่วประเทศพากันโหวตให้
และในตอนนี้เขากำลังคบหาดูใจอยู่กับวิมลิน นางเอกสาวดาวรุ่ง จึงยิ่งเป็นที่จับตามองมากขึ้น เธอเองก็มาที่แห่งนี้เพื่อสัมภาษณ์เขาในฐานะที่เขาเป็นนักธุรกิจไฟแรงและเป็นคู่หมั้นของวิมลิน
กว่าจะติดต่อขอสัมภาษณ์ได้ช่างยากเย็น รอนานเป็นเดือนกว่าทางเขาจะตอบรับยอมให้เธอไปทำข่าวได้ ซึ่งดูเหมือนว่าเธอจะเป็นนักข่าวคนแรกที่ได้รับอนุญาต
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ อีกครั้ง แล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมา เธอยืนนิ่งอยู่หน้าห้องมาพักใหญ่แล้ว
“เชิญสิครับ คุณนนท์ว่างแค่ชั่วโมงเดียวนะครับ เดี๋ยวก็ต้องเข้าประชุมแล้ว” พิพัฒน์ ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะหน้าห้อง ในตำแหน่งเลขาได้เอ่ยเตือนสติ
“อ่า...นั่นสินะคะ คงเพราะฉันตื่นเต้นมากเกินไป” เธอกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ มีเวลาแค่ชั่วโมงเดียว ดังนั้นเธอต้องทำให้ดีที่สุด จะผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
ผู้เขียน: ฮุยอิง
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 3 คนในอดีต
“อันอันเข้ามาในห้องหน่อย!” เสียงหัวหน้างานดังขึ้นอยู่ห้องทำงานส่วนตัว
ร่างบุรุษในชุดเกราะแม่ทัพหันกลับมามองหัวหน้างานของหญิงสาวเพียงครู่ ก่อนจะหันกลับมามองเธอดั่งเดิม พรึบ! ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ เลือนหายไปชั่วพริบตา
“เฮ้อ!” หญิงสาวถอนหายใจออกมาทันใด มือน้อยๆ ยกขึ้นจับหน้าอกของตัวเองพร้อมตบลงเบาๆ เป็นการเรียกขวัญของเธอให้กลับคืนมาโดยพลันพลางกลืนน้ำลายลงคอ
“มาให้เห็นกลางวันแสกๆ เลยหรือนี่ ผีหวงของชัดๆ” จางเพ่ยอันบ่นพึมพำพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดใบหน้าหวานสวยของเธอพลางสูดลมหายใจเข้าปอด
“มาแล้วค่ะหัวหน้า” หญิงสาวรีบขานรับตอบกลับไป
ร่างระหงรีบลุกจากเก้าอี้ทำงานหากแต่ก่อนไปก็ไม่วายที่จะหันกลับมามองปิ่นหยกโบราณที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพิศวงอย่างยิ่งยวด เมื่อเพิ่งได้พานพบกับเจ้าของปิ่นหยกดังกล่าวอย่างไม่คาดฝัน
ทันทีที่ก้าวเข้ามาภายในห้องทำงานส่วนตัวของหัวหน้างาน
“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเตรียมตัวออกพื้นที่ไปร่วมตรวจสอบกับทีมงานที่เพิ่งขุดค้นสุสานใหม่ด้วยนะอันอัน ข้อมูลของวัตถุโบราณที่เพิ่งให้ไปนำส่งก่อนจะออกเดินทางด้วยนะ” หัวหน้าสาวรุ่นใหญ่บอกกับเธอก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเห็นลูกน้องยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่เช่นนั้น
“เป็นอะไรอันอัน ไม่สบายหรือเปล่าดูหน้าซีดๆ ชอบกล” หัวหน้างานถามกลับไปทันทีที่เห็นความผิดปกติ
และนั่นทำให้จางเพ่ยอันรู้สึกตัวขึ้นมาทันที
“อะ… เออ... อันอันสบายดีค่ะหัวหน้า พอดีกำลังค้นคว้าหาข้อมูลปิ่นหยกนั่นอยู่ก็เลยคิดอะไรเพลินไปหน่อย” หญิงสาวรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แล้วก็อย่าลืมไปรายงานตัวที่ฝ่ายพัฒนาบุคลากรด้วยล่ะ เธอจะได้มาช่วยทำงานเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้กับสถาบันวิจัยอย่างเต็มที่”
ใบหน้าสวยฉีกยิ้มกว้างออกมาทันใดครั้นได้ยินเช่นนั้น
ผู้เขียน: เกาะครีต
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ถูกโจมตีและย้อนเวลา
ฉู่ชิงหวงมีอมยิ้มอยู่ในปาก ขณะที่มือก็แกะกล่องเครื่องมือออกอย่างชำนาญ “คราวนี้เป็นคนใหญ่คนโตซะด้วย ไม่รู้จะผ่ายังไงดี”
“ชิงหวง เธอเป็นแพทย์นิติเวชนะ ตอนชันสูตรศพช่วยวางมาดเคร่งขรึมหน่อยจะได้ไหม แล้วก็ช่วยหยุดกินก่อนได้หรือเปล่า?” เสี่ยวตงที่เป็นเพื่อนร่วมงานมองใบหน้าเปื้อนยิ้มของฉู่ชิงหวงแล้วถามขึ้นอย่างปวดเศียรเวียนเกล้า
เป็นผู้หญิงยิงเรือ ทั้งยังหน้าตาสะสวย อายุก็ตั้ง 28 แล้ว แต่กลับยังไม่มีแฟน มีคนตั้งไม่รู้เท่าไรมาตามจีบเธอเพราะใบหน้าสะสวยนั้น แต่กลับถูกความนิยมชมชอบที่มีต่อการผ่าศพจนพิลึกพิลั่นของเธอขู่จนเสียขวัญ หนีกระเกิดกระเจิงไปหมดแล้ว!
“รุ่นพี่ น้ำตาลช่วยให้สมองแล่นนะ มีประโยชน์กับงาน พี่เอาหน่อยไหม?” ฉู่ชิงหวงล้วงเอาอมยิ้มในกระเป๋าตัวเองยื่นให้กัวเสี่ยวตง
กัวเสี่ยวตงทำหน้าถมึงทึง “ไม่เอา การชันสูตรครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่าน ๆ มา จะสะเพร่าไม่ได้ ผู้ตายเป็นถึงนายทหารชั้นผู้ใหญ่ ได้ยินว่าเกี่ยวพันกับความลับสุดยอด น่าจะถูกฆ่าปิดปาก หัวหน้าก็ไม่รู้คิดยังไง ถึงสั่งให้เราสองคนมาชันสูตร ทั้งที่รู้อยู่ว่าไม่ใช่งานที่ดีเด่อะไร...”
“อย่าเสียงดังสิ!” ฉู่ชิงหวงเอ่ยขัดกัวเสี่ยวตง ก่อนจะใช้มือช่องท้องของผู้ตายออก ไม่นึกว่าในนั้นจะมีกุญแจอยู่ดอกหนึ่งจริง ๆ ด้วย “กุญแจ”
“กุญแจอะไร?” กัวเสี่ยวตงยื่นหน้าเข้าไปถามด้วยความใคร่รู้
ฉู่ชิงหวงเอากุญแจออกมาล้างให้สะอาด แล้วเพ่งดูให้ชัด ๆ “เป็นกุญแจตู้เซฟธนาคาร ก่อนตายเขาน่าจะถูกโจมตี ก็เลยกลืนกุญแจลงท้อง”
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
คอนโดสุดหรูใจกลางเมืองหลวง คือที่อยู่อาศัยของ มาลี นักศึกษามหาวิทยาลัยปีที่สี่ ท่ามกลางความหรูหรา สะดวกสบายที่โอบล้อมอยู่รอบตัว มันกลับไม่ได้ทำให้ชีวิตของมาลีมีความสุขเต็มร้อยอย่างที่ควรจะเป็นเลย
เพราะอะไรน่ะเหรอ...
ก็เพราะว่าสิ่งต่างๆ ที่หล่อนมีอยู่ในตอนนี้ มันต้องแลกมาด้วยเรือนร่าง และลีลาบนเตียงนั่นเอง
หล่อนคือเด็กเสี่ย...
นักศึกษาสาวสวยหุ่นสะบึมที่มีผู้ชายร่ำรวยคอยเลี้ยงดูอุ้มชู
ไม่ว่าหล่อนจะต้องการอะไร อยากได้สิ่งของราคาแพงแค่ไหน ก็จะได้มาอย่างง่ายดาย เพียงแค่ทำตัวให้ร่านร้อนบนเตียง ให้ถูกอกถูกใจเจ้าของเงิน
ชีวิตเด็กเสี่ยของหล่อนเริ่มต้นมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีที่สอง เพราะเดือดร้อนเงินอย่างหนัก ไม่มีเงินจ่ายแม้กระทั่งค่าหอพัก ทำให้เพื่อนที่รู้จัก แนะนำอาชีพนี้มาให้
ขายตัวแลกกับเงิน...
หล่อนจำได้ว่าตัวเองปฏิเสธไปทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ต้องทำออกจากปากของเพื่อน แต่ภาระ และทุกอย่างรอบตัวก็บีบบังคับให้หล่อนต้องยอมก้มหัวให้กับโชคชะตาร้ายๆ
จำต้องยอมขายตัวให้กับมหาเศรษฐีคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยรู้จักหน้าค่าตามาก่อน
จำนวนเงินสามหมื่นบาท คือเงินก้อนแรกที่ได้จากการขายตัว ผู้ชายคนนั้นจ่ายให้ล่วงหน้า ก่อนจะได้เจอตัวจริงหล่อนเสียอีก
และเมื่อถึงค่ำคืนที่ต้องถูกพร่าผลาญพรหมจรรย์ การเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ตัวเองไม่เคยรู้จักมาก่อนมันคือความสยองขวัญที่สุดในชีวิต
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
620
357
85
53
51