10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ นางร้ายในสายตาเทอร์ นิยาย

สารบัญ

1. เธอคือลมหายใจของฉัน

2. สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก

3. ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet Temptations

4. มาเฟีย เมียอุ้มบุญ

5. ฉันนี่แหละเศรษฐี

6. จอมใจ จอมมาเฟีย

7. แม่ทัพร้ายโหยหารัก

8. วิวาห์จัดฉาก

9. หนี้ร้ายพ่ายรัก

10. กับดักรักดวงใจชีค

---

1. เธอคือลมหายใจของฉัน

ผู้เขียน: ณัฏฐินี แก้วมณีงาม

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 หนังสือข้อตกลงการหย่า

“ลุงโจว๋คะ นี่ค่ะ หนังสือข้อตกลงการหย่า ฉันเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วค่ะ รบกวนลุงโจว๋ เอาให้โฮว่หลิงเฉินด้วยนะคะ”

เป็นเรื่องไม่ง่ายเลยที่เหนียนหย่าเสวียน จะตัดสินใจเซ็นชื่อลงในหนังสือข้อตกลงการหย่า ก่อนจะนำมาให้อี้จูน พ่อบ้านประจำตระกูล

อี้จูนอ่านเอกสารดูคร่าว ๆ แต่อ่านได้เพียงแค่สองสามคำก็ถึงกับถอนหายใจออกมา “เฮ้อ หย่าเสวียน！ ทำไมคุณถึงได้ซื่อขนาดนี้นะ？ ผมเข้าใจ ถ้าคุณต้องการหย่ากับคุณชาย เพราะตลอดระยะเวลาสามปีมานี้คุณก็ไม่เคยเจอคุณชายเลยสักครั้ง แต่ทำไมคุณถึงเลือกที่จะไปตัวเปล่า ไม่เรียกร้องอะไรเลยล่ะ？”

หย่าเสวียนเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยเท่านั้น พ่อของเธอเสียชีวิตในขณะที่เธอไม่รู้ว่าแม่ของเธอเป็นใคร อี้จูนคิดว่า การที่เธอตัดสินใจหย่า เป็นการตัดสินใจที่ผิด แล้วนี้เธอยังเลือกที่จะไม่เรียกร้องอะไรเลย

หย่าเสวียนเกาหัวอย่างเขิน ๆ อี้จูนดูแลเธอเหมือนเป็นลูกสาวแท้ ๆ ดังนั้นเธอจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องปิดบังอะไรเขา “ฉัน... ฉันอยากลาออกจากมหาวิทยาลัยค่ะ” เธอพูดตะกุกตะกัก

“อะไรนะ？ หย่าเสวียน ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากลาออกล่ะ？ มีอะไรรึป่าว？ หรือว่ามีอะไรที่ทำให้เธอลำบากใจ ？” อี้จูนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ

“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ！ ลุงโจว๋คิดมากไปได้ ลุงก็รู้อยู่แล้วว่า ฉัน...ไม่ชอบเรียนหนังสือ ฉันแค่ไม่อยากเสียเวลาก็เท่านั้น” เธออธิบาย

แท้ที่จริงแล้ว การลาออกจากมหาวิทยาลัยนั้นเป็นแค่ข้ออ้างที่เธอกุขึ้นมาเท่านั้น เหตุผลที่แท้จริง มีแต่เธอเท่านั้นที่รู้

เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ความคิดหลายอย่างแล่นเข้ามาในหัวของเธอ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดอายุยี่สิบเอ็ดปีของเธอ และยังเป็นวันครบรอบวันแต่งงานปีที่สามของเธออีกด้วย

เธออายุเพียงแค่ยี่สิบเอ็ดปี ถือว่ายังเด็ก เธอไม่อยากเสียเวลา ไปกับการแต่งงานเพียงแค่ในนามอีกต่อไป

เธอไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้าสามีของเธอ เพราะงั้นเธอก็ไม่ได้รู้สึกอาลัยอาวรณ์อะไร ตอนแรกที่เธอตัดสินใจแต่งงาน เป็นเพราะความประสงค์ของพ่อเท่านั้น

2. สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก

ผู้เขียน: Leonora

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจ

“ครั้งแรกเหรอ？”

ลมหายใจของชายแปลกหน้าดังก้องอยู่ข้างหูเธอ หลินซินเหยียนตัวสั่นเทา ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามอง

“ผ่อนคลายหน่อยสิ ฉันกลัวทำเธอเจ็บ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

หลินซินเหยียนยังไม่ทันได้ตอบ ชายหนุ่มก็ใช้มือช้อนคางเธอขึ้นมารับจูบจากเขา

โอ๊ยเจ็บ！

ความเจ็บปวดที่ราวกับถูกฉีกทึ้งทำให้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่าไปในชั่วขณะ

พอหลังเที่ยงคืน ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลินซินเหยียนกัดฟันรีบพาร่างที่เจ็บปวดของเธอออกจากห้องไป

ในค่ำคืนที่เงียบงัน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอย่างฉับพลันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกว้าวุ่นกระวนกระวายใจ

หลินซินเหยียนมองโทรศัพท์แค่แวบเดียวก็รีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที

“คุณหมอคะ รีบช่วยแม่กับน้องชายฉันด้วยนะคะ…” หลินซินเหยียนเซ็นชื่อด้วยมือที่สั่นเทิ้ม แล้วยื่นเอกสารส่งให้หมอ

หมอมองไปที่เธอพลางพูดว่า “ขอโทษด้วยครับ น้องชายคุณได้จากไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ！”

มันเหมือนราวกับฟ้าผ่าลงกลางศีรษะของหลินซินเหยียน

หลินซินเหยียนทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น

เมื่อแปดปีก่อน เธออายุได้สิบขวบ พ่อของเธอนอกใจแม่ของเธอ เขาได้ส่งแม่ที่กำลังตั้งท้องและตัวเธอไปยังที่ที่ไม่คุ้นเคย

หลังจากน้องชายเธอคลอดและอายุได้ 3 ขวบก็ตรวจพบว่าเป็นออทิสติก เธอกับแม่จึงต้องวิ่งรอกรับจ้างทำงานไปทั่ว ถึงมีชีวิตรอดมาได้ถึงทุกวันนี้ ทว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ กลับทำให้ครอบครัวเธอเหมือนถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัด

3. ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet Temptations

ผู้เขียน: เนื้อนวล

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

บทที่ 1

“อุ๊ย... ขะ... ขอโทษค่ะ”

อลินดารีบกล่าวขอโทษขอโพยผู้ชายตัวสูงที่ตัวเองเดินเข้าไปชนด้านหลังของเขาอย่างแรงๆ เนื่องจากตัวเองมัวแต่เดินใจลอย

“ไม่เป็นไร แต่คราวหน้าคราวหลัง หัดระมัดระวังให้มากกว่านี้หน่อย เพราะในโลกนี้ไม่ได้มีแต่ผู้ชายใจดีเท่านั้น”

คำพูดเย็นชาและน้ำเสียงคุ้นหูที่ดังขึ้น ทำให้หล่อนที่มัวแต่ก้มหน้าเก็บแฟ้มกระดาษที่ตกลงเกลื่อนกับพื้นต้องเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะห่อปาก เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

“คุณแซค...”

แซคคารีย์ แฮซมิลตัน คือชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาสีสนิม เขาคือหนุ่มกรีก ร่างใหญ่ยักษ์ และสุดเซ็กซี่ เขาเป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมกว่าพันสาขาทั่วโลก รวมถึงโรงแรมที่หล่อนทำงานอยู่นี่ด้วย

เขาคือนายจ้างของหล่อน แต่นั่นไม่ใช่สถานะเดียวที่เขาเกี่ยวข้องกับหล่อน เพราะอีกสถานะหนึ่งที่สนิทชิดเชื้อมากกว่านี้ก็คือ เขากำลังจะเป็นพี่เขยของหล่อนนั่นเอง

“เอ่อ... ขอประทานโทษค่ะ”

“นอกจากคำว่าขอโทษ ผู้หญิงอย่างเธอ คงพูดคำอื่นไม่เป็นแล้วอย่างนั้นใช่ไหม”

“คือว่า...”

หล่อนไม่รู้ว่าทำไมแซคคารีย์ถึงได้แสดงท่าทางเลือดเย็นใส่หล่อนนัก ทั้งๆ ที่หล่อนก็พยายามเสมอที่จะเป็นว่าที่น้องสะใภ้ที่ดี แม้ว่าแท้จริงแล้ว หล่อนจะตกหลุมรักเขามาแสนนานก็ตาม

เขามองหล่อนด้วยสายตาดุดันอีกครั้ง ก่อนจะก้าวยาวๆ ผ่านหน้าไปอย่างไม่ไยดี หล่อนทำได้แค่เพียงมองตามแผ่นหลังกว้างใหญ่ของเขาไปทั้งน้ำตา

“ทำไมถึงใจร้ายนักคะ”

หล่อนพึมพำแผ่วเบา ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเก็บแฟ้มที่ตกกระจัดกระจายตรงหน้าอย่างรีบร้อน จนกระทั่งมือเล็กถูกมือใหญ่ของใครบางคนยื่นมากุมเอาไว้

“คุณแฮรี่”

หล่อนยิ้มกว้าง แต่ก็ไม่ลืมดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขาอย่างสุภาพ

4. มาเฟีย เมียอุ้มบุญ

ผู้เขียน: รวิญาดา ผการุ้ง

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1.ตอน แม่อุ้มบุญ 1

ตอนที่ 1.

ประเทศคารัสซีเลีย เป็นประเทศเล็กๆ ตั้งอยู่บนหมู่เกาะแห่งหนึ่งแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย โดยมีประธานาธิบดีเป็นผู้นำสูงสุด เมืองหลวงของประเทศคือเมืองคาซาญ่า เป็นพื้นที่ส่วนกลางของประเทศ มีความเจริญเทียบเท่าเมืองหลวงของประเทศอื่นๆ

คารัสซีเลียมีทรัพยากรทางธรรมชาติมากมาย โดยเฉพาะทองคำและเพชร รวมถึงเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวมาจากทั่วโลก เดินทางโดยเรือสำราญมาแวะที่นี่ ทำให้มีความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ มีความเจริญทางเทคโนโลยีไม่แพ้ประเทศใดใด

ทว่า... ในสังคมยังมีกลุ่มผู้ทรงอิทธิพล ที่มีเบื้องหลังเป็นแก๊งมาเฟียใหญ่ สี่แก๊งด้วยกัน ประกอบด้วย แก๊งเลโอปาสคาล มีสัญลักษณ์เป็นสิงโต แก๊งไทก้าซานโตนี่ มีสัญลักษณ์เป็นเสือดาว แก๊งฟินนิกซ์ลาโอญ่า มีสัญลักษณ์เป็นนกฟินนิกซ์ และแก๊งดราก้อนฟิโรเช่ มีสัญลักษณ์เป็นมังกร กลุ่มผู้มีอิทธิพลทั้งสี่แก๊งต่างฝ่ายต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน อยู่ในเขตการปกครองสี่แคว้นใหญ่ของประเทศ คือ แคว้นปาสคาล แคว้นซานโตนี่ แคว้นลาโอญ่า และแคว้นฟิโรเช่ ดังเป็นชื่อต่อท้ายแก๊งต่างๆ ตามเมืองที่อยู่อาศัย

ณ โรงพยาบาลเซนส์โจนา เมืองคาซาญ่า

อลิชาเดินทางมาที่นี่เมื่อห้าวันที่แล้วเพื่อตรวจร่างกาย เตรียมความพร้อมก่อนจะเริ่มต้นการอุ้มบุญ เธอได้รับคัดเลือกจากผู้สมัครนับร้อยคน โดยผู้เป็นนายจ้างได้ส่งทนายความของเขามาจัดการเรื่องนี้แทนตัวเขา

“คุณผ่านการคัดเลือกรอบสุดท้าย ได้ถูกว่าจ้างให้อุ้มบุญ นี่คือสัญญาผมจะอ่านเงื่อนไขให้ฟัง หากคุณตกลงใจว่าสามารถทำตามสัญญานี้ได้ ก็ลงชื่อรับรองสัญญาจะสมบูรณ์ในทันที”

เอริกทนายความยื่นเอกสารให้อลิชา ก่อนจะหยิบแว่นตามาสวมแล้วอ่านฉบับของตนที่ถืออยู่ให้หญิงสาวฟัง

“เงื่อนไข ในสัญญาอุ้มบุญ มีดังนี้ หนึ่งนายจ้างต้องการลูกชายเท่านั้น สองต้องปกปิดความลับเรื่องการอุ้มบุญนี้ ไม่ให้ผู้อื่นล่วงรู้ โดยผู้อุ้มบุญจะสัญญาว่า จะไม่บอกว่าเป็นแม่ของเด็ก สามผู้ว่าจ้างตกลงจ่ายค่าจ้างตามที่ตกลงกัน โดยไม่ต้องพบหน้ากัน ให้ทนายคือผมเป็นคนดำเนินการแทน เมื่อคลอดเด็กออกมาจะจ่ายค่าจ้างงวดสุดท้ายให้และสัญญาถือว่าสมบูรณ์”

5. ฉันนี่แหละเศรษฐี

ผู้เขียน: Abelard Evans

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เสียงครางจากในห้อง

ที่สนามกีฬาของมหาวิทยาลัย

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดกีฬาสีฟ้า ยืนอยู่หน้าประตูสนามกีฬา

มือข้างนึงถือกระสอบ มืออีกข้างสวมถุงมือ กำลังก้มลงหยิบขวดเปล่า โยนลงในกระสอบ

‘ถ้ามีการแข่งบาสทุกวันก็คงจะดี หลังจากจบการแข่งขัน ฉันจะได้เอาขวดพวกนี้ไปขายได้ อย่างน้อย ๆ ก็สองสามร้อย สิ้นเดือนฉันจะได้มีเงินไปซื้อไอโฟนสิบเอ็ดให้หยิงหยิงเป็นของขวัญวันเกิด”

เฉินฝานดูตื่นเต้นมาก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นและมองไปรอบ ๆ เพื่อหาขวดพลาสติก

ขณะเดียวกัน มีนักศึกษาชายตัวสูงกลุ่มนึงเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ละคนถือถังใบเล็ก ๆ ที่มีชุดกีฬาและถุงเท้าเหม็น ๆ เดินเข้ามาหาเฉินฝาน

“เฉินฝาน ชุดของทีมบาสทั้งหมด ถังละห้าสิบ นายเอาไปซักให้ทีสิ”

นักศึกษาชายคนหนึ่งย้อมผมสีแดงในปากคาบบุหรี่ โยนถังลงข้าง ๆ เฉินฝาน

“ทุกคนต่างก็เป็นเด็กใหม่ของทีม อย่าหาว่าฉันกัวเถาไม่ดูแลนายเลยนะ รับไปสิ”

พูดจบ ผู้ชายผมแดงก็โบกมือเพื่อเป็นสัญญาณ คนอื่น ๆ ก็โยนเสื้อผ้า รองเท้า และถุงเท้าที่มีกลิ่นเหม็น ๆ เต็มไปด้วยเหงื่อลงบนพื้น

“นี่เสื้อผ้าและถุงเท้าเหม็น ๆ ที่ฉันให้ลูกทีมเก็บไว้อาทิตย์นึง เพื่อให้นายมีรายได้เลยนะ ลองดมดูสิหอมไหม？”

กัวเถาหยิบถุงเท้าที่มีกลิ่นเหม็นขึ้นมา และโยนใส่เฉินฝาน

เฉินฝานหลบไม่ทัน ทำให้ถุงเท้าตกลงมาบนหน้าของเขา เขาได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยวจนแสบจมูก

“ฉัน…”

ขณะที่เฉินฝานกำลังจะโต้กลับ เขาได้แต่กัดฟัน และกลืนคำพวกนั้นลงไป เขาโกรธจนหน้าดำหน้าแดงไปหมด

6. จอมใจ จอมมาเฟีย

ผู้เขียน: เนื้อนวล

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

บทที่ 1

หากเอ่ยคำว่า ‘มาเฟีย’ ขึ้นมาหลายๆ คนคงคิดไปถึงมาเฟียอิตาลีผู้เป็นต้นกำเนิดของมาเฟีย แต่หากใครจะคิดล่ะว่านอกจากในอิตาลีและสหรัฐอเมริกาแล้ว มาเฟียรัสเซียก็เหี้ยมโหดไม่แพ้กัน หรือบางครั้งบางทีอาจจะดุร้ายกว่าก็เป็นไปได้

คฤหาสน์หรูที่ตั้งตระหง่านอยู่บนเนินเขาเป็นที่พักอาศัยของกลุ่มมาเฟียที่เรียกตัวเองว่า เซอร์คอฟ แต่ถึงแม้พวกเขาจะเรียกตัวเองว่าเป็นมาเฟีย ทว่าฉากหน้าของพวกเขาก็ความขาวสะอาด ธุรกิจทุกอย่างที่ทำล้วนแล้วแต่มีที่มาที่ไปอย่างชัดเจน รวมไปถึงการบริจาคเงินจำนวนมหาศาลในทุกๆ ปี

หากแต่ใครจะรู้ล่ะว่าเบื้องหลังยังมีธุรกิจสีเทาที่ตกทอดจากบรรพบุรุษมาถึงรุ่นลูกรุ่นหลานอย่างการค้าอาวุธสงครามซ่อนเร้นอยู่ และถึงแม้ว่าตอนนี้ผู้ที่ขึ้นมากุมบังเหียนของตระกูลจะเป็น ดินิย่าร์ เซอร์คอฟ แต่ธุรกิจบางอย่างก็ไม่สามารถตัดออกจากวงจรได้ง่ายๆ อย่างที่ใจต้องการ คงต้องใช้เวลาอีกนิดเพื่อที่เขาจะสามารถลบคำว่ามาเฟียออกไปจากคำนำหน้าชื่อสกุลได้สำเร็จ

“ได้ตัวมันแล้วครับนาย”

เรือนกายสูงสง่าบึกบึนในสุดสูทสีดำสนิทค่อยๆ หันกลับเข้ามาภายในห้องโถงอีกครั้ง หลังจากเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยู่นาน

“ลากมันเข้ามา” นัยน์ตาสีเขียวมรกตไร้ความรู้สึกยามเค้นเสียงน่ากลัวออกมาจากลำคอแกร่ง

“ครับนาย”

แกรนด์ คนสนิทของเขารับคำอย่างนอบน้อม ก่อนจะรีบทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด และเพียงไม่นาน ไอ้คนที่แอบแฝงกายเข้ามาอยู่ในอาณาจักรของเขาก็ถูกโยนลงบนพื้นพรมตรงหน้าในสภาพไม่ต่างจากเศษขยะชิ้นหนึ่งเลยสักนิด

รอยยิ้มเลือดเย็นระบายบนใบหน้าหล่อลากดินของดินิย่าร์ ขณะชายหนุ่มรับปืนสั้นจากลูกน้องขึ้นมาตั้งลำปืนและจ่อไปที่หัวของมัน

“คนอย่างแกอยู่ไปก็หนักแผ่นดิน”

“อย่า... อย่าทำผมเลยครับ อย่า...”

เสียงวิงวอนของคนที่กำลังอยู่บนเส้นทางแห่งความตายดังขึ้นอย่างน่าเวทนาและนั่นก็ทำให้เมลิน่าที่ยืนอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยอดสงสารไม่ได้ หล่อนมองหน้าดินิย่าร์อย่างไม่พอใจ ก่อนจะตัดสินใจคัดค้านออกมาเสียงแหลมเล็กอย่างลืมตัว

7. แม่ทัพร้ายโหยหารัก

ผู้เขียน: ฮุยอิง

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 3 คนในอดีต

“อันอันเข้ามาในห้องหน่อย!” เสียงหัวหน้างานดังขึ้นอยู่ห้องทำงานส่วนตัว

ร่างบุรุษในชุดเกราะแม่ทัพหันกลับมามองหัวหน้างานของหญิงสาวเพียงครู่ ก่อนจะหันกลับมามองเธอดั่งเดิม พรึบ! ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ เลือนหายไปชั่วพริบตา

“เฮ้อ!” หญิงสาวถอนหายใจออกมาทันใด มือน้อยๆ ยกขึ้นจับหน้าอกของตัวเองพร้อมตบลงเบาๆ เป็นการเรียกขวัญของเธอให้กลับคืนมาโดยพลันพลางกลืนน้ำลายลงคอ

“มาให้เห็นกลางวันแสกๆ เลยหรือนี่ ผีหวงของชัดๆ” จางเพ่ยอันบ่นพึมพำพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดใบหน้าหวานสวยของเธอพลางสูดลมหายใจเข้าปอด

“มาแล้วค่ะหัวหน้า” หญิงสาวรีบขานรับตอบกลับไป

ร่างระหงรีบลุกจากเก้าอี้ทำงานหากแต่ก่อนไปก็ไม่วายที่จะหันกลับมามองปิ่นหยกโบราณที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพิศวงอย่างยิ่งยวด เมื่อเพิ่งได้พานพบกับเจ้าของปิ่นหยกดังกล่าวอย่างไม่คาดฝัน

ทันทีที่ก้าวเข้ามาภายในห้องทำงานส่วนตัวของหัวหน้างาน

“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเตรียมตัวออกพื้นที่ไปร่วมตรวจสอบกับทีมงานที่เพิ่งขุดค้นสุสานใหม่ด้วยนะอันอัน ข้อมูลของวัตถุโบราณที่เพิ่งให้ไปนำส่งก่อนจะออกเดินทางด้วยนะ” หัวหน้าสาวรุ่นใหญ่บอกกับเธอก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเห็นลูกน้องยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่เช่นนั้น

“เป็นอะไรอันอัน ไม่สบายหรือเปล่าดูหน้าซีดๆ ชอบกล” หัวหน้างานถามกลับไปทันทีที่เห็นความผิดปกติ

และนั่นทำให้จางเพ่ยอันรู้สึกตัวขึ้นมาทันที

“อะ… เออ... อันอันสบายดีค่ะหัวหน้า พอดีกำลังค้นคว้าหาข้อมูลปิ่นหยกนั่นอยู่ก็เลยคิดอะไรเพลินไปหน่อย” หญิงสาวรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แล้วก็อย่าลืมไปรายงานตัวที่ฝ่ายพัฒนาบุคลากรด้วยล่ะ เธอจะได้มาช่วยทำงานเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้กับสถาบันวิจัยอย่างเต็มที่”

ใบหน้าสวยฉีกยิ้มกว้างออกมาทันใดครั้นได้ยินเช่นนั้น

8. วิวาห์จัดฉาก

ผู้เขียน: รริศา

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ชะนีหนีคาน

งานเลี้ยงรุ่นประจำปี เป็นอีกวันที่สร้างความเบื่อหน่ายสุดแสนให้ ‘ป่านฝัน’ เธอเบื่อกับการฉายเดี่ยวตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในขณะที่เพื่อนสาวแต่ละคนต่างควงคู่มากับคนรัก จากนั้นก็ทยอยแต่งงานกันออกไป เหลือเพียงไม่กี่คนในวัยสามสิบอย่างเธอที่ยัง ‘โสด!!’

ทุกงาน... เธอมักตกเป็นหัวข้อสนทนา ต้องทนยืนฟังคำหยามหยันของเพื่อน หลายงานที่เธอต้องทำใจฝืนยิ้มและแกล้งเมา ครั้งนี้ก็คงหนีไม่พ้นอีหรอบเดิม ทั้งที่ประสาทสัมผัสทางหูสามารถรับรู้ทุกอย่างที่เพื่อนพูดได้ดี ในใจปวดปร่าเหมือนเหล็กแหลมทิ่มแทง แต่เธอกลับฝืนยิ้มทำตัวร่าเริงให้จบงานเหมือนเคย

บนถนนกลางกรุง มหานครที่รถติดยาวเหยียดในช่วงเวลารีบเร่ง กว่าป่านฝันจะหลุดออกมาจากลูกค้าจอมเขี้ยวก็กินเวลานัดเพื่อนไปนานโข จากที่ต้องไปแต่งหน้าทำผมที่ร้านตามนัดกับพราวลดา เธอกลับต้องตรงดิ่งมาพร้อมชุดทำงาน งานที่เธอรับผิดชอบก็แสนจะหนักหนาและวุ่นวาย จนเกือบมาไม่ทันเวลา

พราวลดาเองก็โทร. มาเร่งยิกๆ

‘แกอยู่ไหนแล้วป่าน ฉันถึงโรงแรมตั้งนานแล้วนะ นี่มันก็เลยเวลานัดมากแล้ว หรือแกจะเบี้ยวแบบลาสมินิทเหมือนงานก่อน บอกไว้ก่อนเลยนะ ว่าถ้าแกไม่มา ฉันโกรธจนลูกบวชแน่ มีอย่างที่ไหน นัดที่ร้านทำผมสี่โมงเย็น ไปไม่ทันยังพอทน แต่ที่บอกว่าจะมารอหน้างาน จะทุ่มครึ่งแล้ว ยังไม่เห็นโผล่หัวมาอีก’ ทันทีที่ป่านฝันกดรับสาย พราวลดาก็บ่นเพื่อนยืดยาว ตามแบบฉบับของเลขา เธออินกับบทบาทนี้มากจนเลยเถิดมาใช้จัดการชีวิตของเพื่อนแต่ละคนด้วย

แม้อยากยกให้เป็นเลขาแม่แบบ ทว่าบางครั้งก็อยากบอกเหมือนกันว่าเธอไม่ได้จัดตารางนักธุรกิจอยู่ ถึงพลาดเรื่องเวลาไม่ได้สักนาที

“อือ! ฉันไม่เบี้ยวหรอกน่า เพิ่งเสร็จประชุมกับลูกค้า นี่ฉันก็ขับรถอยู่ ใกล้จะถึงโรงแรมแล้วแหละ อือ! ฉันจะเหยียบมิดคันเร่งเลยเป็นไง”

ป่านฝันเย้าเพื่อน สลับกับปลายสายที่ยังบ่นไม่หยุด แต่พอเธอบอกจะเหยียบมิดคันเร่ง ปลายสายถึงกลับขนลุกซู่ กลืนน้ำลายฝืดลงคอ เพราะรู้จักวีรกรรมแม่สาวตีนผีอย่างป่านฝันเป็นอย่างดี

9. หนี้ร้ายพ่ายรัก

ผู้เขียน: กวินทร์แก้ว

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

บทนำ

บ้านสวน, อัมพวา

เสียงกุกกักดังขึ้นกลางดึกทำให้ชญานินสะดุ้งตื่น เธอตัดสินใจเปิดไฟแค่ห้องนอนเพราะห้องของเธออยู่ติดกับโถงห้องนั่งเล่นทำให้ไฟสามารถส่องสว่างถึงแม้จะเพียงแค่เล็กน้อยก็ตาม แต่เธอก็สามารถเห็นความเคลื่อนไหวและของภายในโถงห้องนั่งเล่น เธอค่อยๆ เปิดประตูห้องอย่างระมัดระวัง แต่เมื่อเธอเปิดประตูกว้างขึ้นก็พบร่างท้วมของผู้ชายคนหนึ่งที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะเดินออกจากห้องและเอ่ยเรียกชายร่างท้วม

"พ่อค่ะ มาทำอะไรกลางดึกแบบนี้ค่ะ พ่อดื่มเหล้ามาอีกแล้วเหรอ" ชญานินเอ่ยพลางขมวดคิ้วเมื่อได้กลิ่นสุราจากชายร่างท้วมที่เธอเอ่ยเรียกว่า 'พ่อ' เธอชินแล้วกับการเห็นชายร่างท้วมกลับมาพร้อมกลิ่นสุรา แต่เธอก็ไม่เคยชินกับการที่พ่อส่งเสียงดังกลางดึก แม้พักหลังจะบ่อยขึ้นก็ตาม

บ้านของเธอเป็นบ้านสวนอยู่ริมแม่น้ำ ห่างจากถนนใหญ่ไม่มากแต่ก็ไม่มีเพื่อนบ้าน หากเกิดอะไรขึ้นก็ไม่มีใครรู้ รอบตัวบ้านก็มีสวนผลไม้เล็กๆ ที่แม่เป็นคนทำไว้ตั้งแต่เธอจำความได้และหลังจากสูญเสียแม่ไปจากโรคร้ายเธอก็คอยดูแลสวนหลังกลับจากงานร้านกาแฟและช่วงวันหยุดเพียงคนเดียว เพราะเธอไม่มีเงินมากมายที่จะจ้างคนมาดูแล

"มีเงินหรือเปล่า พ่อต้องการเงินสักห้าหมื่น" ธนัทพงษ์เอ่ยขึ้นพลางรื้อค้นลิ้นชักไปทั่วโถงห้องนั่งเล่น ชญานินมองตามร่างท้วมที่เดินไปทั่วก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป

"หนูไม่มีเงินแล้วค่ะ เมื่อวานพ่อก็มาเอาไปแล้วสามหมื่น เงินก้อนสุดท้ายที่หนูมี กว่าจะได้เงินเดือนจากร้านกาแฟก็สิ้นเดือนค่ะพ่อ"

"แกต้องมี! ถ้าแกไม่มีให้ฉันพวกเจ้าหนี้ก็จะมาฆ่าพวกเราและยืดบ้าน แกต้องการให้เป็นแบบนั้นหรือไง! " ธนัทพงษ์เดินมาตะคอกใส่ชญานินก่อนจะเดินชนไหล่หญิงสาวเข้าห้องนอนของเธอเพื่อรื้อค้นหาเงินต่อโดยไม่ฟังคำพูดของเธอที่เริ่มสั่นเครือพลางน้ำตาเอ่อคลอหันไปมองผู้เป็นพ่อ

10. กับดักรักดวงใจชีค

ผู้เขียน: pimchan publication

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 2 บทนำ

ณ ฮาเร็มแห่งชีค ซาอิด บิน โมริด อัล คาลิฟาห์ รัฐ ราสอัลไมคาราฟ หนึ่งสี่รัฐแห่งสหรัฐแลตโกเวีย

เสียงเอะอะโหวกเหวกโวยวายราวกับฮาเร็มจะแตกนั้นทำให้คนที่รออยู่ด้านนอกห้องแต่งตัวนางสนมคนใหม่ที่จะขึ้นถวายตัวแก่ชีคซาอิด ชีคผู้ครองนครราสอัลไมคาราฟนั้นประหวั่นพรั่นพรึงกันอย่างถ้วนทั่วหน้า... แต่ละคนล้วนเกรงจะโดนท่านชีคผู้ทรงอำนาจและแสนเด็ดขาดบั่นหัวที่ส่งตัวนางสนมผิดประเพณีที่เคยได้ทำสืบต่อกันมาเป็นร้อยๆ ปี เนื่องจากคำสั่งของมารดาแห่งท่านชีคให้ส่งตัวนางสนมด้วยวิธีที่ไม่เคยใช้มาก่อน...

นางรับใช้แต่ละคนล้วนลำบากใจที่ต้องทำตามความต้องการท่าน แต่ถึงอย่างไรก็ต้องทำ เพราะขืนขัดคำสั่งท่านชีคคาผู้เป็นมารดาของชีคซาอิดนั้นก็คงได้ต้องโทษหากท่านไม่ได้ดั่งใจ แต่กระนั้นการกระทำเช่นนี้หากท่านชีคซาอิดไม่พอใจ พวกนางก็คงไม่แคล้วต้องโทษเช่นกัน เรียกได้ว่าไม่ว่าจะเชื่อฟังฝ่ายใดก็มีสิทธิถูกบั่นหัวได้พอกัน

ตามประเพณีที่ถูกต้องนั้น สตรีนางใดที่จะถวายตัวนั้นต้องถูกเตรียมความพร้อม สอนวิชาการบริหารเสน่ห์และกามสูตรเพื่อให้นางเหล่านั้นปรนเปรอความสุขแก่ท่านชีคให้ได้พอใจมากที่สุด...แต่ละนางต้องถูกสั่งสอนให้เชื่อฟังและยกยอท่านชีคเหนือหัว ไม่แม้แต่จะเถียงหรือขัดเรื่องใดให้ท่านชีคเคืองอุรา... แต่ผู้หญิงที่มารดาแห่งท่านชีคพามาคนนี้ นอกจากจะเป็นคนต่างชาติต่างภาษาและไม่ได้รับการอบรมใดๆ ก่อนเข้าฮาเร็มแล้ว... นางยังไม่ได้ถูกทดสอบหรือทำลายเยื่อพรหมจรรย์ ไม่ได้เตรียมร่างกายให้พร้อมนอกเหนือไปจากการอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเท่านั้น... ท่านชีคกำลังจะมาที่ฮาเร็ม และพระมารดาสั่งให้พวกนางถวายตัวนางสนมที่เป็นต้นเหตุแห่งเสียงสนั่นราวกับโลกาวินาศนี้แก่ท่านชีค!...

พวกนางกำนัลที่ดูแลอยู่นั้นต่างส่ายหน้าแล้วมองหน้ากันอย่างให้กำลังใจ ราวกับว่าพวกตนกำลังจะถูกประหารลงตรงนี้...

“นี่ยังไม่หยุดเสียงดังอีกหรือ” เสียงพูดของผู้มาใหม่นั้นทำเอานางกำนัลที่กำลังพากันกลัดกลุ้มอยู่นั้น ต่างกรูกันเข้าไปเกาะที่แข้งขาของชีคคามูนา ผู้เป็นมารดาบังเกิดเกล้าแห่งชีคซาอิด

“ท่านชีคคา.. โปรดเถิด ให้พวกเราเปลี่ยนตัวนางสนมที่จะถวายตัวเถิด พวกเราขอรมยาสลบนางม้าดีดกะโหลกนี้แล้วซ่อนตัวนางไว้ก่อน ให้เราได้อบรมนางก่อนที่จะถวายตัวแก่ท่านชีคเถิดนะคะ ไม่อย่างนั้นเกิดนังนั่นทำอะไรไม่ถูกใจท่านชีคขึ้นมา เราได้หัวขาดกันทุกคนแน่”