10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ รักหลังจากคืนนั้น นิยาย

สารบัญ

1. สามีจอมเผด็จการ

2. ของหวงท่านประธาน

3. เขยไม่เอาถ่านกับตำนานลูกเศรษฐี

4. รักหลังจากหย่า

5. ฮองเฮาไม่ได้ร้าย

6. เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80s

7. ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18

8. มลทินรักซาตาน

9. คุณนายยอมหย่าแล้ว

10. ภรรยากระดูกเหล็ก

---

1. สามีจอมเผด็จการ

ผู้เขียน: Symon Diller

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เธอต้องการหย่า

ณ เจียงเฉิง ในคืนฤดูร้อนอันเงียบสงบ

ซูเวยนั่งอยู่บนโซฟาพลางเลื่อนดูข่าวในโทรศัพท์ของเธอ

“ฟู่เหยียนอัน ประธานฟู่ชื่อ กรุ๊ปเข้าร่วมงานอย่างเป็นทางการกับหลิวยิน ศิลปินหญิงยอดนิยม ทั้งคู่ค้างคืนที่โรงแรมด้วยกัน มีนักข่าวถ่ายภาพใกล้ชิดของพวกเขาเอาไว้ได้...”

ข่าวนี้ติดเทรนการค้นหายอดนิยมและดังไปทั่วอินเทอร์เน็ต

ซูเวยดันกรอบแว่นตาสีดำบนใบหน้าของเธอขึ้นแล้วมองภาพในข่าวด้วยสีหน้านิ่งเรียบ

ภาพที่ถ่ายมานั้นเบลอมาก แต่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่ามันคือภาพผู้ชายกับผู้หญิงจูบกันที่ริมหน้าต่าง

พระเอกนั้นไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งก็คือฟู่เหยียนอัน สามีของเธอซึ่งเป็นทายาทของตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเจียงเฉิง

เป็นคนสูงส่งที่กุมเส้นทางเศรษฐกิจที่สำคัญของเจียงเฉิง

พูดแล้วก็ตลกจริง ๆ

พวกเขาแต่งงานกันมาสองปีแล้ว แต่ฟู่เหยียนอันนั้นไม่เคยกลับมาเลย

แม้แต่ตอนจดทะเบียนสมรสนั้นเขาก็ไม่มาปรากฏตัวด้วยซ้ำ

2. ของหวงท่านประธาน

ผู้เขียน: เนื้อนวล

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

อองเดร มาร์แต็ง นักธุรกิจผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากระดับโลก ชายหนุ่มคือหนุ่มหล่อในฝันที่สาวๆ ทุกคนล้วนแต่อยากได้มาครอบครอง แต่อองเดรไม่ใช่สมบัติของใครทั้งนั้น เพราะในหัวของเขาเกลียดคำว่า ‘ครอบครัว’ ที่สุด

คำว่าครอบครัวไม่เคยเฉียดเข้าใกล้สมองของเขามาก่อน และเขาก็แทบไม่รู้จักกับคำนี้เลย คงเพราะฝันร้ายในวัยเยาว์ ทำให้เขาเลือกที่จะไม่สนใจคำนี้อีกเลย

บิดาของเขาร่ำรวย แต่ก็มีผู้หญิงมากหน้าหลายตา เขาต้องจมปลักอยู่กับความทุกข์เมื่อเห็นน้ำตาของมารดาไหลอาบแก้มทุกเมื่อเชื่อวัน จนกระทั่งวันที่มารดาจากโลกนี้ไป และทิ้งรอยแผลขนาดใหญ่เอาไว้ในใจของเด็กสิบขวบเช่นเขา

ความรักเหรอ... มันก็ไม่มีอยู่จริงเหมือนกับคำว่าครอบครัวนั่นแหละ

ดวงตาสีสนิมจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างห้องทำงานหรูอย่างไร้จุดหมาย

ตอนนี้เขาอายุย่างเข้าสู่เลขสี่มาสิบสองวันแล้ว แต่ในหัวของเขาก็ยังคงว่างเปล่า ชีวิตในทุกวันคือการทำงาน ส่วนค่ำคืนก็คือการหลับนอนกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา

เขาสนุกกับการมีเซ็กซ์โดยไร้การผูกมัด เงินในกระเป๋าจบปัญหากวนใจทุกอย่างได้เป็นอย่างดี แต่ก็มีบ้างที่เขาถูกคู่นอนตามตื้อ แต่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร เพราะเขามีเลขาฯ คู่ใจผู้ที่จะจัดการกับผู้หญิงพวกนั้นจนไม่กลับมาตอแยกับเขาอีก

เรือนร่างสูงใหญ่เกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซ็นติเมตรขยับเดินกลับมาหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้หนังสีดำตัวโต

หลังจากที่บิดาตายคานมปลอมของนางแบบชุดชั้นในไปเมื่อสิบเอ็ดปีก่อน เขาก็รับช่วงต่อจากท่านดูแลธุรกิจน้ำมัน และพัฒนาจนมันรุ่งเรืองจนไม่มีคู่แข่งใดๆ กล้าเทียบเคียง

ชีวิตของเขาประสบความสำเร็จในทุกด้าน ทั้งงาน และความรื่นเริงในยามค่ำคืน แต่ทำไมนะ เขาถึงรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปบางสิ่ง

มันไม่ใช่คำว่าครอบครัว และมันก็ไม่ใช่เรื่องของผู้หญิง แต่มันคือ...

3. เขยไม่เอาถ่านกับตำนานลูกเศรษฐี

ผู้เขียน: Sydney Chaplin

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ภรรยานอกใจ

ณ แผนกต้อนรับของบริษัท อีสท์เดย์ เดคคอร์เรชั่น เมืองจิ่วเจียง ประเทศอเมริกา

“นี่คือกาแฟที่คุณฟางจืออางสั่งไว้ค่ะ จะให้ไปส่งไว้ที่ไหนดีครับ？”

หลินเทียนถือถุงกระดาษในมืออย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะทำกาแฟหกอยู่ด้านใน

ผู้ช่วยหญิงที่แผนกต้อนรับมองพิจารณาหลินเทียนตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็พูดด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามว่า “ตามฉันมา”

หลินเทียนเดิมเป็นคนขับอูเบอร์ แต่วันนี้เขาได้รับคำสั่งซื้อเดลิเวอรี่โดยไม่คาดคิดพร้อมเงินพิเศษ แล้วก็ยังได้ค่าส่งแบบเร่งด่วนเพิ่มมาอีกสองร้อยดอลลาร์ เขาถึงได้มาที่นี่

หลังจากนั้นไม่นาน หลินเทียนก็เดินตามผู้ช่วยหญิงคนนั้นไปที่ประตูสำนักงาน

ตอนที่หลินเทียนเพิ่งจะวางมือลงบนลูกบิดประตูสำนักงาน เสียงอ่อนเสียงหวานที่ชวนปลุกอารมณ์ของผู้หญิงก็ดังมาจากข้างใน

เสียงนี้ หลินเทียนคุ้นเคยเป็นอย่างมาก มันเหมือนกับเสียงของเจียงเชียนหนิงที่เป็นภรรยาของตัวเองเลย

ไม่หรอก เขาต้องฟังผิดแน่ ๆ

แต่หลินเทียนก็ยังทนไม่ไหวจึงต้องขยับเข้าไปฟังใกล้ ๆ

“อ่าส์...คุณฟาง อย่าทำแบบนี้สิคะ...”

“ให้ผมจูบหน่อยเถอะนะ สามีที่ไม่เอาไหนคนนั้นของคุณคงไม่เคยจูบคุณมาก่อนสิท่า”

เมื่อหลินเทียนได้ยินบทสนทนานี้ เขาก็ตัวแข็งอยู่กับที่ ราวกับถูกฟ้าผ่าลงมาอย่างจัง

4. รักหลังจากหย่า

ผู้เขียน: Kaiser Abarca

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 กลับประเทศไปหย่า

“วันนี้ต้องถ่ายรูปหลักฐานการนอกใจของเฟิงเยี่ยนให้ได้！”

ถังชีชีกำมือเล็ก ๆ ของเธอด้วยความฮึกเฮิม เธอปรับหมวกแก๊ปให้แน่นขึ้น ก้มหน้าลงเพื่อหลีกเลี่ยงกล้องวงจรปิด แล้วก็เดินเข้าไปในคลับระดับไฮเอนด์

วันนี้ เธอมาที่นี่เพื่อจับชู้！

เธอกับเฟิงเยี่ยนแต่งงานกันมาหนึ่งปีแล้ว แต่หลังจากที่จดทะเบียนสมรสไปแล้ว เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย

การแต่งงานแบบนี้มันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด พวกเขาไม่ได้รักกัน ขืนอยู่ด้วยกันไปก็เสียเวลาชีวิตเปล่า ๆ ！

ล่าสุด เพื่อนรักของเธอที่ต่างประเทศเล่าให้ฟังว่า มักจะเห็นสามีของเธอไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นบ่อย ๆ แถมทั้งคู่ยังดูสนิทสนมกันมากอีกด้วย

เธอจึงจำเป็นต้องกลับไปเพื่อหาหลักฐานบางอย่าง เพื่อที่เธอจะได้เป็นฝ่ายขอหย่ากับเฟิงเยี่ยนก่อนอย่างมีเหตุผล！

มองจากระยะไกล เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งพาเฟิงเยี่ยนไปที่ห้องเพรสซิเด้นท์ สวีท ประตูเปิดแง้มอยู่ เธอซ่อนตัวอยู่ด้านข้าง แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์

“ฉันรู้แล้วน่า ครั้งนี้ฉันจะไม่พลาดแน่นอน ฉันจะติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณไว้ แล้วก็จะบันทึกวิดีโอที่แสนจะโรแมนติกเอาไว้ขู่เขา.....”

5. ฮองเฮาไม่ได้ร้าย

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ดาราเจ้าบทบาท

ประตูตำหนักเย็นถูกปิดมิดชิด อดีตฮองเฮาสกุลหลิวกำลังนอนเกลือกกลิ้งด้วยความทรมานบนพื้นอันเย็นเยียบหลังได้รับพระราชทานยาพิษจากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของตนเอง

เบื้องหน้าคือบุรุษผู้หนึ่งใบหน้าคมคายหล่อเหลาอยู่ในอาภรณ์สีทองสูงส่งสง่างาม รอบกายคล้ายจะมีรัศมีบางอย่างแผ่กระจายออกมาดูเยือกเย็นน่ากลัวยิ่งนัก ทว่าบัดนี้เขาผู้นั้นกำลังมองนางด้วยสายตารังเกียจทั้งอำมหิต

หลิวฉูฉู่นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้นเปล่งเสียงกรีดร้องโหยหวนดูน่าเวทนา ทว่ากลับไม่มีผู้ใดสนใจเสียงร้องนั้นเลยแม้แต่น้อย นางค่อย ๆ ขยับร่างกายเข้าหาเขาผู้นั้นอย่างช้า ๆ อีกเพียงนิดเดียวนิ้วมือเรียวก็จะสัมผัสรองเท้าของเขาอยู่แล้ว ทว่าคนผู้นั้นกลับขยับกายห่างไม่ยอมให้นางได้แตะต้องตัวเขาเลยแม้แต่น้อย

"ฝะ ฝ่าบาท มะ หม่อมฉัน ทรมานเหลือเกิน"

ดวงตาของหลิวฉูฉู่แทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เมื่อความทรมานนั้นถึงที่สุด โลหิตสด ๆ ไหลออกมาจากปากของนางเป็นสายกระทั่งคำที่จะเอื้อนเอ่ยยังไม่อาจพูดได้มีเพียงเสียงแหบแห้งที่หลุดออกมา ยังมีสายตาเย็นชาของคนผู้นั้นที่เฝ้ามองการตายของนางด้วยความรู้สึกสาแก่ใจ

"เจ้ากล้าวางยารัชทายาททั้ง ๆ ที่เจ้าเป็นผู้ชุบเลี้ยงเขามากับมือตนเอง เขาอายุเพียงเจ็ดขวบเท่านั้น หลิวฉูฉู่การตายของเจ้าครานี้ยังน้อยไปนัก สกุลหลิวเลี้ยงบุตรีให้เป็นคนต่ำช้าเลวทราม ต้องโทษประหารเก้าชั่วโคตร บิดามารดา ข้าก็ไม่ละเว้นแม้แต่ผู้เดียว"

เสียงกรีดร้องโหยหวนพลันดังขึ้นในขณะที่ร่างสูงค่อย ๆ สะบัดผ้าเดินออกจากตำหนักเย็นไป หลิวฉูฉู่ดวงตาเบิกค้างไม่อาจทนความเจ็บปวดได้อีกต่อไป ลมหายใจพลันขาดสะบั้นก่อนตายเจ็บปวดทรมานทั้งกายและใจสาสมกับความผิดที่นางได้ก่อเอาไว้

ความเงียบเข้าปกคลุมแสงตะเกียงรำไรสาดส่องร่างกายเล็กในอาภรณ์ขาว ทว่าแปดเปื้อนไปด้วยคราบโลหิต ปิดฉากชีวิตฮองเฮาผู้เคยมีอำนาจสูงสุดในวังหลัง ไร้คนเหลียวแล สิ้นวาสนากระทั่งชีวิตบัดนี้ยังไม่อาจรักษาเอาไว้ได้.....

6. เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80s

ผู้เขียน: เพลงมีนา

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

ตอนที่1. ลืมตา

ทันทีที่ตัดสินใจลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเด็กน้อยสองคนที่หน้าตาคล้ายกันจนเหมือนพิมพ์เดียวกันนั่งจ้องหน้าด้วยแววตาวิตกกังวล มันไม่ใช่แววตาที่เด็กสามขวบควรมี ทำให้เธอตัดสินใจยื่นมือไปคว้าเอาเด็กสองคนมากอดแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ เสียงหัวเราะคิกคักจึงดังขึ้น

“แม่ตื่นแล้ว” หญิงสาวบอกกับเด็กน้อยที่ตอนนี้ปีนขึ้นเตียงเธอเรียบร้อยแล้ว “ทำไมลูกๆ ตื่นเช้ากันจัง หรือว่าหิวกันแล้ว”

“หม่ำๆ”

“ขอโทษนะ แม่ตื่นสายเอง” เธอจุ๊บแก้มนุ่มๆ ของเด็กๆ ไม่กี่นาทีต่อมา แม่บ้านวัยห้าสิบก็โผล่หน้าเข้ามาด้วยสีหน้าสำนึกผิด

“ขอโทษค่ะคุณผู้หญิง ป้าเตรียมอาหารเช้าอยู่ไม่คิดว่าคุณหนูจะตื่นแล้วมากวนคุณผู้หญิง”

“ช่างเถอะ” หญิงสาวโบกมือไปมาแล้วบอกกับเด็กฝาแฝดชายหญิงทั้งสอง “ขอแม่ล้างหน้าแปรงฟันก่อน ไปรอแม่ข้างนอกก่อนนะคะ”

เด็กน้อยทั้งสองพยักหน้ารับแล้วกระโดดลงจากเตียงเดินไปพร้อมกับคุณป้าแม่บ้าน หลังจากบานประตูห้องปิดสนิทแล้ว หญิงสาวก็ถอนหายใจออกมา พลางหันไปมองตัวเองในจากกระจกโต๊ะเครื่องแป้งที่อยู่ใกล้เตียงนอน

นี่คือใบหน้าของผู้หญิงที่ชื่อ หลินเหยาซื่อ เจ้าของใบหน้างดงามอ่อนหวาน แม้จะอายุเพียงยี่สิบสองแต่ก็มีลูกแฝดชายหญิงแสนน่ารักชื่อ กั๋วจางลี่และกั๋วจางหย่ง ทั้งสองใช้แซ่กั๋วตามบิดาก็คือกั๋วคังเหรินที่หายสาบสูญไปตั้งแต่ลูกยังอยู่ในท้อง

หลินเหยาซื่อได้แต่ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงนี้ได้เลย เธอคือ ‘หลินเหยาซื่อ’ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง ‘หลินเหยาซื่อ’ อายุยี่สิบสอง คุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980

ครั้งแรกที่เธอลืมตาขึ้นคือเมื่อเจ็ดวันที่แล้ว หลินเหยาซื่อไม่มีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมเลยสักนิด เธอรู้เพียงแค่ว่า ร่างกายนี้อ่อนแอจนน่าเวทนา ตรอมใจกับการหายไปของสามีจนร่างกายทรุดโทรมลงทุกวัน สุดท้ายก็เป็นลมหมดสติไปถึงเจ็ดวัน การหลับไปยาวนานของเจ้าของร่างเป็นสาเหตุให้เด็กแฝดทั้งจะมองแม่ด้วยแววตาหวั่นวิตก ด้วยกลัวว่าแม่จะหลับไปยาวนานไม่ตื่นขึ้นมาอีก หลินเหยาซื่อต้องตั้งสติอยู่เป็นวันๆ เธอยังคิดว่าตัวเองคงแค่ฝันไป หากตื่นมาอีกครั้งคงกลับไปสู่ร่างของตนเอง แต่ลืมตากี่ครั้ง เธอก็ยังอยู่ในร่างนี้และสิ่งแวดล้อมในยุค 80

7. ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 วางยา

กลางดึกยามจื่อคืนนี้ครึกครื้นนัก ภายในจวนใหญ่ของอ๋องเจ็ดเต๋อลู่หานผู้ที่กำลังเกิดความต้องการอันบ้าคลั่ง สองมือปลดเปลื้องชุดแต่งงานของสตรีที่ชื่อว่าเป็นพระชายาของตนเองออกโดยแรง กระทั่งชุดแต่งงานขาดออกเป็นชิ้น ๆ กระจายอยู่เต็มพื้น

สตรีนางหนึ่งกลับนอนแน่นิ่ง ปล่อยให้เต๋อลู่หานย่ำยีร่างกายตนเองตามที่เขาปรารถนาโดยไร้อาการต่อต้านอย่างสิ้นเชิง

เมิ่งลี่เฟยมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่กำลังจับร่างของตนด้วยอาการหยาบโลนด้วยสายตาอันว่างเปล่าไร้ความรู้สึก

นางได้แต่คิดถึงงานมงคลของตนเองที่เพิ่งจะผ่านพ้น

ช่างเป็นวันมงคลที่น่าอดสูสิ้นดี

สามีเกลียดชัง ไร้การคล้องแขนดื่มสุราอวยพร ไร้ซึ่งการเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวอย่างที่ควรจะเป็น

เสียงของผู้คนภายนอกยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าอากาศด้านนอกนั้นจะหนาวจัด แต่ผู้คนยังปักหลักอยู่ในจวน ร่ำสุราฟังเสียงหวานของนักดนตรีผู้งดงามขับกล่อมด้วยความสนุกสนาน

ผ้าสีแดงถูกประดับเต็มอาณาเขต ภายนอกเรือนหอผู้คนเริงสำราญ ทว่าบรรยากาศภายในเรือนนั้นกำลังเดือดพล่านด้วยความร้อนแรงของเต๋ออ๋องที่คล้ายจะคลุ้มคลั่งด้วยความหื่นกระหายจนไม่อาจควบคุม

อ๋องเจ็ดเต๋อลู่หานปลดผ้าคาดเอวของตนเองออกแล้วโยนทิ้งลงข้างเตียงอย่างไม่แยแส มือของเขาสั่นเทา รู้สึกปวดร้าวไปทั่วกายราวกับว่าหากเขามิได้ปลดปล่อยความใคร่ออกไปในยามนี้ เขาคงต้องตายเป็นแน่แท้

สายตาของเต๋อลู่หานเต็มไปด้วยไฟราคะกวาดมองร่างงดงามจนทั่ว พระชายาของเขาผู้นี้มีผิวพรรณขาวผ่องรูปร่างเย้ายวล ใบหน้างดงามประดุจเทพเซียนที่ลงมาจุติจากสวรรค์ ในยามที่เขามองนางด้วยสายตาหื่นกระหายนั้นเมิ่งลี่เฟยกลับไม่ร้อนรนเลยแม้แต่น้อย

8. มลทินรักซาตาน

ผู้เขียน: พวงชมพู

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

ปฐมบท

เพล้ง!

เสียงบางสิ่งที่ตกกระทบพื้นในกลางดึกปลุกเอาคนตัวเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขกสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะรีบเดินมายังหน้าบ้านเพื่อต้อนรับการกลับมาของใครบางคน ใครที่มักจะกลับมาพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายเสมอ กระทั่งเมื่อเดินมาถึงรถยุโรปสีดำที่ในตอนนี้นั้นมีร่างสูงโปร่งของใครบางคนที่ว่าคนนั้น ซึ่งตอนนี้กำลังเมาหนักจนแทบจะยืนด้วยตัวเองไม่ไหวจำต้องให้ลุงมั่น คนขับรถส่วนตัวช่วยพยุงเอาไว้อีกแรง เมื่อไล่ระดับสายตาต่ำลงไปหน่อย ก็พบกับเศษขวดเหล้าที่แตกกระจายไปทั่วพื้นไม่ไกลกันเท่าไหร่

“ดื่มหนักอีกแล้วหรือคะวันนี้” หนูเล็ก หรือรินลดา วิยาพรรณ ลูกสาวคนเล็กของเจ้าสัวโกสน เจ้าของฟาร์มองุ่นแห่งใหญ่ในจังหวัดราชบุรี อีกทั้งยังเป็นอดีตนายหน้าขายที่มีชื่อเสียงซึ่งใครๆ ต่างก็รู้จัก แม้ว่าตอนนี้เจ้าตัวนั้นจะจากไปนานหลายปีแล้วก็ตามถามชายชราตรงหน้าเมื่อมาถึงก่อนจะเอื้อมมือไปรับสามี ที่ถูกต้องตามกฏหมายของตัวเองมาโอบเอาไว้ด้วยสองมือเล็กน่ารัก

“ครับคุณเล็ก วันนี้หนักกว่าทุกๆ วันเลย ไอ้ผมก็พยายามห้ามคุณภพตามที่คุณหนูเล็กสั่งเอาไว้แล้วนะครับ แต่คุณภพก็ยัง…” ไม่จำเป็นต้องตอบอะไรมากไปกว่านี้ เพราะใครๆ ต่างก็รู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้หัวรั้นและไม่ยอมฟังคำใครทั้งนั้นนอกเสียจากตัวของเขาเอง หรือหากจะพูดให้ถูกแล้วล่ะก็ นอกจากพ่อแม่ของเขาที่มาด่วนจากไปแล้วนั้นเห็นทีก็คงจะมีแต่ผู้เป็นย่าคนเดียวเท่านั้นที่เขายอมคำฟัง

ตรีภพ สุวงศ์ไพศาลกุล หลานชายคนโตของคุณหญิงสุรัตน์ เจ้าของโรงแรมหรูขนาดใหญ่ที่มีเครือแตกยอดออกไปอีกมากมายหลายแห่งทั่วประเทศ อีกทั้งยังเป็นเจ้าของโรงทอผ้าไหมขนาดใหญ่ เพราะกิจการมากมายของครอบครัวที่มีอยู่ส่งผลทำให้เขา ซึ่งเป็นหลานชายเพียงคนเดียวจำต้องแบกรับหน้าที่ดูแล จัดการสานต่อโดยมีผู้เป็นย่าซึ่งตอนนี้ได้วางมือจากธุรกิจไปแล้ว  ปล่อยให้หลานชายเป็นผู้ดูแลต่อคอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

9. คุณนายยอมหย่าแล้ว

ผู้เขียน: Calv Momose

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ลูกของพวกเขา

“คุณเวิน ผลการตรวจพบว่า คุณมีผนังมดลูกบางมาตั้งแต่กำเนิด ทารกในครรภ์จึงไม่แข็งแรงดี คุณควรระมัดระวังเรื่องการรับประทานอาหาร และการออกกำลังกายให้มากขึ้นนะครับ”

แพทย์สั่งยาพร้อมกับให้คำแนะนำ แล้วก็ส่งบัตรใบหนึ่งมาให้ “นี่ครับ เชิญไปเอายาได้ครับ”

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ” เวินเหลี่ยงรับบัตรมา แล้วก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน

ทันใดนั้นหมอก็เตือนขึ้นมาอีกครั้งว่า “ต้องระมัดระวังหน่อยนะครับ อย่าประมาทเด็ดขาด！”

ผนังมดลูกบางทำให้มีแนวโน้มที่จะแท้งบุตรได้ง่าย สตรีมีครรภ์จำนวนมากไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก หลังจากที่เคยแท้งไปแล้ว

“ขอบคุณค่ะคุณหมอ ฉันจะระวังให้มาก ๆ ค่ะ” เวินเหลี่ยงยิ้ม และพยักหน้า

หลังจากแต่งงานมาได้สามปี ไม่มีใครรอคอยการมาถึงของเด็กคนนี้มากไปกว่าเธออีกแล้ว ดังนั้นเธอจะต้องปกป้องเขาอย่างดีที่สุด

หลังจากไปเอายาเสร็จ เวินเหลี่ยงก็ออกมาจากคลินิกผู้ป่วยนอก และกลับไปที่รถ

คนขับสตาร์ทรถ และมองดูเธอในกระจกมองหลังพลางถามขึ้นว่า “คุณผู้หญิงครับ เที่ยวบินของคุณผู้ชายจะมาถึงเวลาบ่ายสามโมง ตอนนี้ยังมีเวลาอีกยี่สิบนาที คุณอยากจะไปที่สนามบินเลยไหมครับ？”

10. ภรรยากระดูกเหล็ก

ผู้เขียน: Kaleb Mugnai

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เราหย่ากันเถอะ

“คุณฉวี่ ยินดีด้วยนะคะ คุณตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วค่ะ”

ขณะที่กำลังอ่านผลการตรวจร่างกายและได้ยินสิ่งที่หมอพูด ดวงตาของฉวี่ชิงเกอก็สั่นขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ เธอท้องงั้นเหรอ？

หลังจากยืนยันอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ ฉวี่ชิงเกอก็ออกจากโรงพยาบาลมาด้วยใบหน้าที่มีความสุข พอเดินไปถึงประตูก็ยกโทรศัพท์โทรออก

“มีเรื่องอะไร？” เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายในสายดังขึ้นมา

เขาคือสามีของเธอเอง ฟู่หนานจิ่น พอได้ยินเสียงที่เย็นชานั้น ฉวี่ชิงเกอก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่พอนึกถึงเรื่องลูก เธอก็มีความสุขขึ้นมาอีกครั้ง

คำพูดมันติดอยู่ที่ปากแล้ว แต่ฉวี่ชิงเกอกลับลังเล เธอเพียงแค่ถามออกไปว่า “คืนนี้คุณจะกลับมาไหม？ ฉันมีเรื่องบางอย่างอยากจะบอกคุณ”

เรื่องนี้ ค่อยเก็บไว้บอกเขาเองต่อหน้าเขาดีกว่า！

“ไม่รู้เหมือนกัน”

หลังจากเขาพูดจบ โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไปทันที

ฉวี่ชิงเกอถอนหายใจและกลับไปที่บ้าน ทันทีที่เธอเปลี่ยนรองเท้าเสร็จ เสียงสาปแช่งด่าทอก็ดังมาจากห้องนั่งเล่น “ฉวี่ชิงเกอ ตอนบ่ายเธอหายหัวไปไหนมา เสื้อผ้าก็ไม่ซัก งานบ้านก็ไม่ทำ แถมยังไม่รับโทรศัพท์อีก เดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งใหญ่แล้วนะ！”

คุณแม่ฟู่ยืนขึ้น พลางมองมาที่ฉวี่ชิงเกอด้วยสายตารังเกียจเดียดฉันท์ แล้วก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “รีบไปทำกับข้าวให้ฉันกินสิ！”

ฉวี่ชิงเกอก้มหน้าลง เธอเคยชินกับนิสัยท่าทางแบบนี้ของคุณแม่ฟู่ตั้งนานแล้ว เธอไม่ตอบโต้อะไรกลับ ได้แต่ตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงไปว่า “ได้ค่ะคุณแม่”

หลังกินข้าวเสร็จ ฟู่หนานจิ่นก็ยังไม่กลับมา ฉวี่ชิงเกอนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอลูบท้องตัวเองไปมา และรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย