สามีเถื่อน ซีรีส์ชุด ชุด The Billionaire demons virgin mistress Erotica Vol2

ปัง ปัง ปัง!!! โครม!!!

เสียงทุบประตูที่แทบพังเข้ามา และเสียงกระทบกระแทกด้านนอก ทำให้ไพรหอม จำปานันท์ เด็กสาววัยยี่สิบปี รีบออกไปเปิดประตูด้วยความตระหนกตกใจ เธอผงะเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ยืนจังก้าอยู่หน้าประตูพร้อมอาวุธครบมือ ด้วยความที่ยังเด็กนักจึงคิดว่าคนในหมู่บ้านมีธุระด่วนจึงมาเคาะประตูระรัวถึงขนาดนี้ แต่พอได้สติ เด็กสาวคิดว่าเธอไม่สมควรมาเปิดประตูให้คนอื่นง่ายๆ เพราะจะนำอันตรายมาสู่ตัวเองและคนในบ้าน

“ใครมาเหรอหอม แค่กๆๆ” ยายว่านหอมเอ่ยถามด้วยเสียงแหบแห้งเพราะกำลังล้มป่วย สายตาท่านก็ฝ้าฟางมากแล้ว จึงมองอะไรไม่ค่อยชัด

“พวกคุณเป็นใครกันคะ! มาที่นี่ต้องการอะไร” เด็กสาวเอ่ยถามอย่างหวาดระแวง ถอยหลังไปหลายก้าว เมื่อเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์สาวเท้าเข้ามาอย่างคุกคามน่ากลัว เด็กสาวหันไปหยิบไม้ขนาดเหมาะมือขึ้นมาถือเอาไว้ แม้รู้ดีว่าไม่มีปัญญาจะไปสู้รบปรบมือกับชายฉกรรจ์พวกนี้ได้ แต่เธอก็ขอสู้ให้ถึงที่สุด เพื่อปกป้องตัวเองและผู้เป็นยาย

“เจ้านายจะบอกเธอเอง ตามมานี่” หนึ่งในชายฉกรรจ์กระชากมือของไพรหอมออกไปจากบ้านไม้หลังเก่าสภาพทรุดโทรมแทบจะพังแหล่ไม่พังแหล่ ไพรหอมใช้ไม้รัวตี แต่โดนแย่งไปจากมือได้และโยนไปทิ้งไปอย่างง่ายดาย

“ปล่อยนะ เราไม่เคยรู้จักกัน อย่าทำอะไรฉันเลยนะ” เธอร้องขอน้ำเสียงตกใจ คนพวกนี้เป็นผู้ชายร่างใหญ่ยักษ์แถมยังแรงเยอะกว่าเธอหลายเท่านัก ถ้าใช้แรงกำลังคงสู้ไม่ไหว ที่ทำได้คือต้องใช้ปากให้เป็นประโยชน์ ขอร้องความเมตตา เผื่อพวกเขาจะใจอ่อนยอมปล่อยเธอไป

“นี่เหรอลูกสาวนังว่านจันทร์ นังอสรพิษนั่น” พันศึก หาญวรกร นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัย 36 ปี ที่ร่ำรวยมหาศาล ทั้งยังเจ้าชู้เรียกว่าเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เขาเอ่ยเหมือนคาดไม่ถึง มองเด็กสาวที่ตัวสั่นอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป สายตาของเขาทำให้ไพรหอมหวาดหวั่นอย่างประหลาด สมองที่กำลังครุ่นคิดเอาตัวรอดกลับชะงักและอื้ออึงในทันที

“คุณรู้จักแม่ของดิฉันด้วยเหรอคะ” เด็กสาวถามเสียงสั่นพยายามผลักมือหนาที่บีบคางเธอออกไป แต่เหมือนเขาจะยิ่งบีบหนักเหมือนคีบเหล็ก เขาวางอำนาจและดูเจ้าอารมณ์ ไม่ชอบให้ใครขัดใจ ที่สำคัญสายตาของเขามองเธอนิ่งไม่ยอมละไปไหน

“รู้จักดีมากทีเดียวเชียว แม่สารเลวของเธอทำฉันแสบมาก” เขาผลักคางของเธอออกห่าง สายตาดุกร้าวน่ากลัว

“แม่ทำอะไร” ไพรหอมถามเสียงสั่นเทา กลัวเขาจับใจ เขาเป็นผู้ชายที่ดูมีอำนาจมาก

เธอไม่เคยเจอหน้ามารดานานแล้ว จำได้ว่าเคยเจอตอนเด็กๆ ท่านทิ้งเธอเอาไว้กับยาย ท่านไม่ให้เธอเรียกว่าแม่ด้วยซ้ำ เธอแอบน้อยใจร้องไห้บ่อยครั้ง ยายเท่านั้นที่คอยปลอบโยน ครอบครัวของเธอลำบากมาก อาศัยอยู่ท้ายหมู่บ้าน บนพื้นที่เล็กๆ ที่เป็นสมบัติชิ้นเดียวของยาย เธอไม่ได้เรียนหนังสือต่อ เพราะไม่มีทุนทรัพย์ ยายก็มาป่วยหนักจนเธอต้องออกมาดูแลท่าน ชีวิตลำเค็ญ อดๆ อยากๆ ต้องเก็บผักเก็บหญ้า

เธอประทังชีวิตด้วยการขุดหัวเผือกหัวมันเพื่อยาไส้ เงินค่ายาก็ไม่มี เธอก็พายายไปรักษาที่อนามัยใกล้ๆ โดยใช้บัตรทอง เพราะถ้าไปโรงพยาบาลต้องมีค่ารถค่ารา ซึ่งมันลำบากมากสำหรับคนจนๆ ยาที่ได้มาก็เป็นยาสามัญประจำบ้าน รักษาไปตามอาการ หายก็โชคดีไป ไม่หายก็ต้องกินยาเรื้อรังหลายอย่าง ทั้งยาความดันโลหิตสูง ยาละลายไขมันในเส้นเลือด ช่วงหลังมายายอาการน่าเป็นห่วง ทางอนามัยส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้วให้กลับมาพักรักษาตัว แต่อาการก็ทรงๆ ทรุดๆ ไม่ดีขึ้นเท่าที่ควร ค่าเดินทางและอื่นๆ ทำให้เธอนึกท้อแท้ในชะตาชีวิตของตัวเอง และสงสารยายจับใจ คิดอยากมีเงินเยอะๆ จะได้เพียงพอกับค่ารักษายาย