หมอขาอย่ากินดุ

ำแหน่งแคชเชียร์ พี่ชายลองปรับปรุงร้านเป็น ร้านอาหารกึ่งผับ เพิ่มรายได้ด้วยการขายเครื่องดื่มยามค่ำคืน ซึ่งก็ได้รับผลตอบรับดีที่เดียว ทุกอย่างมันเหมือนจะไปได้ดีแล้วแท้ๆ แต่สถานการณ์โควิด-19ทำให้ผับของกา

เหลือแค่พนักงานในร้านอีกสองคน และ

ี่ทำให้เรา

กันนะ ถ้ากะทิไม่มีพี่ตะโ

ตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอจำหน้าพ่อไม่ได้ด้วยซ้ำและแม่ก็ไม่เก็บรูปพ่อไว้ให้ดู แต่เท่าที่พี่ชายเล่าให้ฟัง พ่อเป็นผู้ชายที่ไม่มีความเป็นพ่อเอาเสียเลย คงเพราะแบบนี้ การันต์จึงดูแลเธอราวกับเป็นพ่อคนที่

รีมาก่อน หญิงสาวจอดรถเรียบร้อยแล้วเดินเข้ามาในร้าน ด้านหน้ามีลูกค

ให้กะทิช

อาใส่กล่องให้

ด้ค

ารใส่กล่องลงถุงแล

บอกรายการอาหาร ลูกค้าที่สั่งไว้ยื่นม

านกลับมาต้องช่วยงานในร้าน เขาอยากให้น้องเรียนต่อระดับปริญญาโท แต่การเงินที่ติดขัดแบบนี้ เขาไม่กล้ารับปากน้อง งานในร้านเบาบางลงแล้ว ก

รมณ์

์ดีไม่ไ

” เขาหยอกล้อแล้วลากเก้าอี้มา

าจีบหน่อยเถอะค่ะ” เธอหัวเราะไม่ได

ยเหรอ ตากแด

ี่เอง แล้วทุกคนในร้านก็ยุ่งด้วย เราจะจ่ายเงินจ้างไรเดอร์ทุกครั้ง

รมณ์ดีเพราะได

้งแยกเขี้ยวใส่กลบเกลื

หมออิฐอยู่อ

ค่ะไม่ใช

ษย์เก่า มาพูดแนะนำเรื่องการสอบเข้าคณะแพทย์ สำหรับเกวลินที่ตอนนั้นเรียนอยู่แค่ ม.5รู้สึกประทับใจมาก จนแอบจดชื่อนามสกุลแล้วส่องตามโลกโซเซียล เธอไม่กล้าแสดงตัว ได้แต่แอบติด