หลังจากหลินเทียนออกมาจากโรงพยาบาล โฮดูว์ โรเยอร์ จนกระทั่งขึ้นรถแท็กซี่ ในหัวของเขาก็ยังมึน ๆ อยู่

โรงแรมเบรเดน นั่นเป็นโรงแรมห้าดาวที่มีชื่อเสียงในเมืองเจี้ยนเฉี่ยว ซึ่งมีมูลค่าตามราคาตลาดกว่าห้าร้อยล้านดอลลาร์！

พูดว่ายกให้ก็ยกให้เลยเหรอ？

แล้วยังเป็นแค่ของขวัญชิ้นแรก？

หากมีแบบนี้อีกหลาย ๆ ครั้ง หลินเทียนเกรงว่าหัวใจของเขาจะรับแรงกระตุ้นแบบนี้ไม่ไหว

แต่รอจนหลินเทียนได้สติกลับมา เขาถึงพบว่ารถแท็กซี่หยุดลงกลางคัน และถนนทั้งสายก็กำลังติดขัด

[ถนนมาซายทางด้านตะวันออกเกิดอุบัติเหตุ มีเด็กชายอายุเก้าขวบได้รับบาดเจ็บ อีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถพยาบาลจะมาถึง หากใกล้ ๆ นี้มีหมอ ขอความกรุณาช่วยมาประถมพยาบาลยังที่เกิดเหตุด้วย ]

“ผมเป็นหมอครับ！ ”

เมื่อได้ยินประกาศจากวิทยุในรถแท็กซี่ หลินเทียนก็รีบลงจากรถวิ่งไปช่วยเหลือทันที

คิดไม่ถึงว่าเขาเพิ่งวิ่งออกไปไม่กี่ก้าว ก็เจอกับ “คนคุ้นเคย (ศัตรู) ” สองคน—ลู่หยางกับหยางเสวย！

“เอ๊ะ มือพิการแล้ว ยังมีน้ำใจมาช่วยคนอื่นอีก”

ทันทีที่เห็นหลินเทียน ลู่หยางก็หัวเราะออกมา ：“ไม่ส่องกระจกดูตัวเองเสียบ้าง อยากช่วยคนอื่น นายเหมาะสมแล้วเหรอ？ ”

“พี่ลู่ อย่าไปสนใจคนจน ๆ ที่อยู่ในสลัมแบบนี้เลยค่ะ ตอนนี้ฉันมองเขานิดเดียวก็อยากจะอ้วก”

ชายชู้กับผู้หญิงสำส่อน ขานรับกับเป็นปี่เป็นขลุ่ย สิ่งที่แสดงกับหลินเทียนเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม

โดยเฉพาะหยางเสวย ยังชูกระเป๋าแอร์เมสที่ไหล่ของเธอขึ้นมาเหมือนกับตั้งใจ

ผู้หญิงที่ภายนอกเคยงดงาม ก็ได้กลายเป็นคนน่าเกลียดไปแล้ว！

เมื่อหลินเทียนนึกถึงมือขวาของเขา ตอนนั้นเขาถูกคนของลู่หยางฟันจนได้รับบาดเจ็บ เขาอดไม่ได้คิดจะเข้าไปสั่งสอนไปสักหมัดสองหมัด

แต่เขาระลึกอยู่เสมอว่าเขาเป็นหมอ！

หมอ หน้าที่ก็คือช่วยชีวิตคน！

หลินเทียนไม่สนใจคนเลวคู่นี้อีก จากนั้นก็วิ่งไปยังจุดเกิดเหตุอย่างรวดเร็ว

ไม่นาน หลินเทียนก็เห็นรถเบนซ์สีดำที่ด้านหน้าถูกชนจนผิดรูปจอดอยู่ข้างถนน ชายชราอายุครึ่งร้อยที่มีผมสีดอกเลา อยู่ในสถาพไม่น่ามองนัก เขากำลังช่วยเหลือเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่หมดสติอยู่ที่พื้น

ดวงตาของชายชราแดงก่ำ พลางทำความสะอาดเศษแก้วออกจากร่างของเด็กชาย พลางตะโกนไปรอบ ๆ ว่า ：“มีหมอหรือเปล่า？ หลานชายของฉันได้รับบาดเจ็บ ขอร้องพวกคุณล่ะ ช่วยหาหมอให้ผมหน่อย！ ”

เด็กผู้ชายคนนั้นนอนหงายอยู่ที่พื้น มีบาดแผลเล็ก ๆ ไปทั่วทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าตอนที่รถชนกัน ถูกกระจกที่แตกกระเด็นใส่

จุดที่หนักที่สุดคือที่ลำคอ！

เมื่อชายชราเห็นหลินเทียนเดินเข้ามา ดวงตาของเขาก็เป็นประกายทันที เขาพูดขึ้นด้วยความดีใจว่า ：“คุณเป็นหมอหรือเปล่า？ ผมต้องการผู้ช่วยคนหนึ่ง ช่วยผมผ่าตัดตอนนี้！ ”

“ผมสงสัยว่ามีเศษแก้วเข้าไปในเส้นเลือดของหลานชายของผม！ ”

เมื่อเห็นแบบนี้ หลินเทียนก็ตั้งใจมองทันที

จากสถานการณ์ในที่เกิดเหตุ ในสมองของเขาผุดภาพเศษกระจกจำนวนมหาศาลที่กำลังแตก จากนั้นสายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ส่วนกลางของหลอดเลือดแดงทางด้านซ้ายของลำคอของเด็ก

เขาเคยเห็นวิดีโอที่คุณหมอหลิวเคยผ่าตัดคล้าย ๆ กัน

เมื่อพิจารณาจากโครงสร้างของร่างกายมนุษย์ หลินเทียนคาดการณ์ว่า ชิ้นส่วนของเศษแก้วอยู่ตรงตำแหน่งนี้！

มันกำลังไหลไปตามเส้นเลือดแดง และกรีดเส้นเลือดของเด็กอยู่ตลอดเวลา

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่อันตรายที่สุด หลอดเลือดแดงคาโรติดอยู่ใกล้กับหัวใจมาก เมื่อเศษชิ้นส่วนเข้าสู่หัวใจ เด็กคนนี้ก็จะตาย！

ดังนั้นไม่สามารถรอรถพยาบาลได้ จะต้องเอาเศษแก้วออกมาเดี๋ยวนี้

ทว่าชายชราเองก็มีความรู้เรื่องนี้ ทำให้หลินเทียนมองเห็นเขาในอีกมุม

เขาจะช่วยเหลือชายชราทำการผ่าตัด

แต่ในตอนนั้นนั่นเอง ด้านหลังก็มีเสียงท้าทายของลู่หยางดังขึ้น ：“แกมันไอ้คนพิการ ยังมีหน้ามาผ่าตัดให้คนอื่นอีกเหรอ？ ไม่กลัวว่ามือจะสั่นแล้วไปกรีดโดนเส้นเลือดใหญ่เข้า ทำให้เด็กเสียเลือดจนตายเหรอไง？ ”