คู่มือโต้กลับ ฉบับหมอเศรษฐี
ผู้เขียน:Rabbit
หมวดหมู่ผจญภัย
คู่มือโต้กลับ ฉบับหมอเศรษฐี
เมื่อชายชราได้ยินลู่หยางพูดแบบนี้ ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็มองหลินเทียนด้วยสีหน้าสงสัย
ต่อมาลู่หยางก็พูดขึ้นว่า :“คุณยังไม่รู้ใช่ไหม? มันเป็นไอ้คนไม่ได้เรื่องของวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดลของเรา มือขวาของมันมักจะสั่นเหมือนกับเป็นพาร์กินสัน”
“คุณกล้าให้คนแบบนี้จับมีดผ่าตัดให้หลานชายของคุณเหรอครับ? ”
ชายชราก็เป็นหมอเช่นกัน เป็นธรรมดาที่เขาจะรู้ก็มือที่นิ่งนั้นมีความสำคัญมากแค่ไหน
หากเป็นจริงตามที่ลู่หยางพูด หลินเทียนมีปัญหามือสั่น ให้เขาผ่าตัดให้กับหลานชายของเขา นั่นไม่ใช่ช่วยชีวิตคน แต่เป็นการฆาตกรรม!
ชายชราจ้องไปที่หลินเทียนด้วยความโกรธ :“นายยังมีจรรยาบรรณทางการแพทย์อยู่หรือเปล่า? ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้! ”
เมื่อหลินเทียนเห็นแบบนี้ ก็แสยะยิ้มออกมา และเดินหลบออกไปทันที
อุตส่าห์ใจดีมาช่วย แต่กลับมาพูดจาแบบนี้ เขาก็อยากเห็นเหมือนกันว่าลู่หยางจะแสดงฝีมือออกมาได้ยังไง!
เมื่อชายชราเห็นลู่หยาง สีหน้าของเขาก็อ่อนลงไม่น้อย เขาพูดขึ้นอย่างรีบร้อนว่า :“ฉันก็เป็นหมอคนหนึ่งเหมือนกัน! ”
“เมื่อกี้มีเศษแก้วเข้าไปในหลอดเลือดแดงคาโรติดของหลานชายของฉัน ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วนมาก แต่ตำแหน่งที่จะลงมีด ทำได้เพียงผ่าก่อนแล้วค่อยตรวจสอบ! ”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของลู่หยางก็เปลี่ยนไป
หาเศษแก้วในหลอดเลือดด้วยมือเปล่า?
แล้วยังเป็นหลอดเลือดแดงคาโรติด?
เชรดแม่ มึงมองกูสูงเกินไปหรือเปล่า!
ไม่มีเครื่องมือในการตรวจสอบ จะประเมินตำแหน่งของเศษแก้วได้อย่างไร?
กรณีแบบนี้ไม่ต้องพูดว่าเคยเรียนมา เมื่อเจอเข้าแบบนี้ ลู่หยางจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าเขาเคยได้ยินในชั้นเรียนมาก่อน
ไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วยซ้ำ นี่จะจัดการยังไงกัน?
“ไม่ได้ มันอันตรายเกินไป! ”
ลู่หยางไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีหากเด็กผู้ชายคนนี้ตายขึ้นมา ด้วยความช่วยเหลือของเขา งั้นประวัติของเขาก็จะมีรอยด่างพร้อย
เรื่องนี้จะกลายเป็นรอยด่างในหน้าที่การงานของเขาไปตลอดชีวิต!
ลู่หยางแอบสาปแช่งในใจ :หลินเทียน ไอ้โง่เอ๋ย เรื่องแบบนี้ก็กล้ารับ ทำให้กูต้องถูกแขวนอยู่ในกองเพลิง!
เมื่อเห็นว่าลู่หยางไม่กล้าลงมือ ชายชราก็พูดขึ้นด้วยความรีบร้อนว่า :“หากระหว่างผ่าตัดเกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น ฉันรับผิดชอบคนเดียว จะไม่ส่งผลกระทบกับพวกคุณแน่นอน! ”
เมื่อเผชิญหน้ากับคำขอร้องของชายชรา ลู่หยางกับหยางเสวย ทั้งสองคนต่างมีสีหน้าเฉยชา
ลู่หยางเย้ยหยันอยู่ในใจ เขาคือผู้ชายที่กำลังจะกลายเป็นหมอในตำนาน จะมาผ่าตัดเคสที่มีอัตราที่จะล้มเหลวสูงแบบนี้ได้อย่างไร
ในเวลานี้คนรอบ ๆ ต่างพากันชี้นิ้วบ่น
“นั่นน่ะสิ เป็นถึงนักศึกษาของวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดล น่าขายหน้าจริง ๆ ! ”
“สมัยนี้หมอก็เป็นแบบนี้ทุกคน ก็รู้แต่หาเงิน ไม่มีจรรยาบรรณทางการแพทย์เลย!”
“ไอ้ขี้ขลาด อย่างแกคู่ควรเป็นหมอด้วยเหรอ? ”
เมื่อเผชิญกับการชี้นิ้วด่าของทุกคน ลู่หยางกับหยางเสวยก็หน้าแดงเล็กน้อย พยายามเถียงกลับไปว่า :“พวกคุณจะเข้าใจอะไร!
พูดจบทั้งสองคนก็จะเดินจากไป
ชายชรารู้ว่าเขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขาทำได้เพียงหยิบมีดผ่าตัดออกมาจากกระเป๋าเป้สะพายหลังเพื่อจะทำการผ่าตัด
หลินเทียนทนดูไม่ไหว เปิดปากพูดขึ้นว่า :“ถ้าคุณลงมีดแบบนี้ ผมขอรับรองว่าหลานชายของคุณต้องตายก่อนที่เศษแก้วจะเข้าสู่หัวใจแน่นอน ให้เป็นหน้าที่ผมเถอะ! ”
แม้ก่อนหน้านี้ชายชราจะมีกิริยาท่าทางไม่ดีกับเขา แต่ชีวิตของเด็กคนนี้ก็สำคัญ
ชายชรามองหลินเทียน อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า :“นายไม่กลัวความเสี่ยงเหรอ? ”
“เพราะมีความเสี่ยงแล้วไม่ช่วยชีวิตคน จะเป็นหมอไปเพื่ออะไรกัน? ”
หลินเทียนไม่ปล่อยให้เสียเวลา เดินออกมาข้างหน้าทันที
เขาทำการฆ่าเชื้ออย่างชำนาญ หยิบมีดผ่าตัดจากมือของชายชรา และผ่าลงไปที่หลอดเลือดแดงคาโรติดของเด็กผู้ชาย!
เมื่อลู่หยางเห็นแบบนี้ ก็พูดขึ้นด้วยความไม่พอใจว่า :“ฮึ แกยังคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะของวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดลเหรอ? ”
“ตอนนี้แกก็เป็นไอ้คนพิการ แม้แต่มีดผ่าตัดก็จับไม่นิ่ง! ”
“เชรดแม่ ยังกล้าอวดเก่งอีก? ”
หยางเสวยก็สบประหม่าขึ้นมาเช่นกัน :“พี่ลู่อย่างโมโหไปเลย อีกเดี๋ยวรอเด็กตายขึ้นมา มันได้ร้องไห้แน่! ”
แต่คำพูดสบประหม่าที่เพิ่งจะพูดออกมา ทำเอาผู้คนรอบ ๆ ถึงกับอุทานออกมาด้วยความตกใจ
“โห เร็วจัง! ”
รูม่านตาของชายชราก็หดทันที เขาพูดขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ :“เป็นไปได้ยังไง? ”
เขาเห็นแค่ว่าหลินเทียนเหมือนจะรู้ว่าเศษแก้วอยู่ที่ไหน จากนั้นก็ผ่าลงไปด้านข้างของลำคอของเด็กผู้ชายที่กำลังหมดสติ แล้วก็เอาเศษแก้วออกมาได้อย่างสบาย ๆ แล้วก็เย็บแผลอย่างรวดเร็ว
ทุกกระบวนการใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาที!
เด็กรอดแล้ว!