icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 14
ได้เจอผู้มีพระคุณ
จำนวนคำ:1221    |    อัปเดตเมื่อ:18/01/2023

“จางเฟิง นายดูพวกมันทั้งหมดไว้ ฉันจะไปตรวจสอบเครื่องมือก่อน”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา สีหน้าของหม่าเสี่ยวหนาน และคนอื่น ๆ ก็ซีดเผือดอีกครั้ง

เมื่อได้ยินอย่างนั้นจางเฟิงก็กลางมือออก ในเมื่อผู้อำนวยการพูดออกมาแล้ว งั้นเขาก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน

หลินเทียนที่รู้เรื่องภายใน กลับไปไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย :“แบบนี้ก็ต้องรอดูว่าฝีมือลุงของสุ่ยตงเชื่อถือได้หรือเปล่า”

สีหน้าของสุ่ยตงเปลี่ยนไปทันที

ในสถานการณ์แบบนี้ เขาจะยังกล้าอวดเก่งได้อย่างไร?

เมื่อครู่ ก็แค่คุยโวต่อหน้าจ้าวอีฝานเพื่อให้เธอรู้สึกดีกับเขาเฉย ๆ

ถึงตอนนี้ เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบ เขายังจะกล้าเล่นละครต่อได้ยังไง?

หม่าเสี่ยวหนาน และคนอื่น ๆ ยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างเหม่อ ๆ

พวกเขารู้สึกราวกับอยู่บนรถไฟเหาะ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง

จ้าวอีฝานควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ร้องไห้ออกมา

ส่วนสุ่ยตงก็เปิดปากด่าหลินเทียนด้วยสีหน้าโกรธแค้น :“ทั้งหมดเป็นเพราะแก! ถ้าไม่เพราะแกชนเครื่องมือจนพัง คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น! ”

“ตอนนี้ซวยกันหมดแล้ว ผู้อำนวยการหลี่เจิ้นกว๋อ ก็คือผู้อำนวยการโรงพยาบาลของวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดล เจอเนอรัล เขารู้จักเป็นการส่วนตัวกับคณะกรรมการของวิทยาลัยเราด้วย! ”

“การจะไล่นักศึกษาสามคนออก ก็แค่คำพูดเดียว!“

หม่าเสี่ยวหนานเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินออกมาพูดว่า :“ไม่เป็นไร อาจารย์จะรับผิดชอบเอง แล้วก็... บางที อาจารย์อาจจะสามารถหาคนที่ซ่อมเครื่องมือเครื่องนี้ได้”

จ้าวอีฝานพูดขึ้นอย่างร้อนใจว่า:“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกแม้แต่นิดเดียว ทั้งหมดเป็นความผิดของหลินเทียน! ”

สุ่ยตงก็พูดขึ้นเช่นกันว่า :“ใช่ เราแจ้งตำรวจเถอะ ให้ตำรวจจับตัวมันไป เราจะได้ไม่ต้องซวยไปด้วย! ”

แม้จะพูดแบบนี้ แต่ในใจของทุกคนก็ยังตุ้ม ๆ ต่อม ๆ อยู่

หลังจากนั้นไม่นาน

การพิพากษาครั้งสุดท้ายก็มาถึงแล้ว

ได้ยินเพียงเสียงเอะอะดังมาจากประตู ต่อมาก็มีคนพูดขึ้นว่า :“ผู้อำนวยการหลี่มาแล้ว! ”

หลังจากนั้น ทุกคนที่กำลังมุงดูอยู่ ก็ต่างพากันหลีกทาง

เห็นเพียงชายชราผมสีดอกเลา ที่ยังกระฉับกระเฉง กำลังเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ

หลี่เจิ้นกว๋อที่เพิ่งตรวจสอบเครื่องมือเสร็จ สีหน้าของเขานิ่ง ไม่มีความโกรธอยู่บนใบหน้า

“ผู้อำนวยการหลี่ เป็นฝีมือของไอ้หมอนี่ครับที่ชนเครื่องมือการแพทย์ของคุณพัง ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา”

“ใช่ เขานั่นแหละที่ไม่เข้าใจแล้วยังอวดรู้ ไม่จับไปแตะ เลยทำให้เกิดผลร้ายแบบนี้”

“ถ้าต้องการลงโทษ ก็ลงโทษเขาคนเดียวก็พอ! ”

จ้าวอีฝานกับสุ่ยตงสองคนโยนความผิดทั้งหมดให้กับหลินเทียนทันที พวกเขาต้องการสลัดความรับผิดชอบออกจากตัว

หม่าเสี่ยวหนานยังอยากจะช่วยอธิบายแทนหลินเทียน แต่กลับถูกชายชรายกมือให้หยุด

หลังจากนั้น เขาก็เดินเข้าไปหาหลินเทียนอย่างช้า ๆ

สุ่ยตงสีหน้าเต็มไปด้วยความสะใจ :“ฉันว่าแล้ว ผู้อำนวยการหลี่ต้องเป็นคนแยกแยะออกว่าใครถูกใครผิด ให้ตำรวจจับหลินเทียนไป จากนั้นก็ให้คณะกรรมการวิทยาลัยไล่เขาออก! ”

หม่าเสี่ยวหนานรีบก้าวออกมาอธิบาย :“ผู้อำนวยการหลี่ค่ะ เรื่องนี้เป็นความรับผิดชอบของฉัน เขาเป็นนักศึกษาที่ฉันพามา เมื่อเกิดเรื่องขึ้น ฉันยินดีรับผิดชอบทั้งหมด ไม่ว่าคุณจะจัดการยังไงก็ตาม…”

หลี่เจิ้นกว๋อไม่ได้สนใจคำพูดของทุกคน แต่สายตาของเขากลับจับจ้องไปที่หลินเทียน

สุ่ยตงกับจ้าวอีฝานมองหน้ากัน ในความเห็นของพวกเขา หลินเทียนตายแน่แล้ว!

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป ก็ไม่มีใครคาดคิด

หลี่เจิ้นกว๋อยกมือขึ้น ตบไหล่ของหลินเทียนเบา ๆ จากนั้นก็หัวหัวเราะเสียงดัง :“ล้มก็ดี ล้มก็ดี! ! ”

เสียงชื่นชมยินดีสองครั้ง ทำให้ทุกคนงุนงงทันที

เครื่องมือที่สำคัญ และล้ำค่ามากจากปากของจางเฟิง...

หรือว่าชายชราคนนี้สมองจะได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงเลอะเลือนไปแล้ว?

“เครื่องมือได้ซ่อมจนกลับมาสมบูรณ์แล้ว และระบบก็ได้รับการอัปเกรด หนุ่มน้อย เธอคือดาวนำโชคของฉันจริง ๆ ! ” หลี่เจิ้นกว๋อพูดขึ้นอย่างมีความสุข

เมื่อสุ่ยตงที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินคำพูดนี้ ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาไม่ต้องการให้หลินเทียนโดดเด่นกว่าอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเดินออกไปแล้วพูดขึ้นว่า :“คุณหลี่ เครื่องมือนั่น ลุงของผมเป็นคนซ่อมครับ...”

“และคุณหลี่ครับ ผมคิดว่าคนทำผิด ก็ควรได้รับการลงโทษ”

“ลุงของผมซ่อมเครื่องมือจนกลับมาใช้งานได้ นั่นไม่สามารถชดเชยความผิดที่หลินเทียนชนเครื่องพังไปได้! ดังนั้นเขาควรถูกตำรวจจับตัวไป และควรจะถูกวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดลไล่ออก! ”

คำพูดใส่ไฟไม่หยุดของสุ่ยตง ทำให้ไฟโกรธในใจของหลินเทียนแผดเผาขึ้น

ตอนที่เขากำลังจะระเบิดออกมา หลี่เจิ้นกว๋อกลับหันกลับมาด้วยท่าทางเฉยชา แล้วมองไปยังสุ่ยตง :“นายพูดถูกเมื่อทำความผิด ก็ควรได้รับการลงโทษ”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 อดีตของคุณหมออัจฉริยะ2 บทที่ 2 แฟนสาวนอกใจ3 บทที่ 3 แผนร้าย4 บทที่ 4 ความสามารถเหนือมนุษย์5 บทที่ 5 ลงมือ6 บทที่ 6 เด็กผู้ชายที่ถูกรถชน7 บทที่ 7 ลู่หยางผู้กลัวการผ่าตัด8 บทที่ 8 ช่วยคนสำเร็จ9 บทที่ 9 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมีตาแต่ไร้แวว10 บทที่ 10 ไล่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออก11 บทที่ 11 สุ่ยตงใส่ร้าย12 บทที่ 12 มีเงินเธอก็ชดใช้ไม่ไหว13 บทที่ 13 ชดใช้ด้วยเงิน14 บทที่ 14 ได้เจอผู้มีพระคุณ15 บทที่ 15 หยางเสวยยังไม่สำนึกผิดอีก16 บทที่ 16 เปิดโปงคำโกหกของหยางเสวย17 บทที่ 17 หลินเทียนโด่งดังบนอินเทอร์เน็ต18 บทที่ 18 เรื่องที่ช่วยชีวิตคนถูกเปิดเผย19 บทที่ 19 ลงโทษคนชั่ว20 บทที่ 20 โจมตีกลับไป21 บทที่ 21 แผนการของเจียงเวยเวย22 บทที่ 22 สาวสวยตัวติดกัน23 บทที่ 23 พ่อแม่ของหญิงสาวเสียใจภายหลัง24 บทที่ 24 ช่วยชีวิตได้สำเร็จ25 บทที่ 25 ซุปเปอร์วีไอพี26 บทที่ 26 ใครกล้าไล่หลินเทียน27 บทที่ 27 ขอโทษนะ ฉันบริจาคไปยี่สิบล้านแล้ว!28 บทที่ 28 การเสียใจภายหลังของหยางเสวย29 บทที่ 29 คนละครึ่งก็คนละครึ่ง30 บทที่ 30 ไปร้านหรู31 บทที่ 31 การลงไม้ลงมือของเถ้าแก่จาง32 บทที่ 32 เปิดเผยตัวตน33 บทที่ 33 ถูกคนแอบอ้าง?34 บทที่ 34 ห้องไดมอนด์35 บทที่ 35 อาหารมื้อเย็นที่เพิ่มเงินอย่างบ้าคลั่ง36 บทที่ 36 หลินเทียนให้กระเป๋าปลอม?37 บทที่ 37 หานฉี่เปลี่ยนหน้า38 บทที่ 38 ไปหาหมอที่โรงพยาบาล39 บทที่ 39 การสัมมนาแลกเปลี่ยนทางการแพทย์40 บทที่ 40 แอบขโมยกินถูกจับได้41 บทที่ 41 เคยเจอคุณหมอหลินแล้ว42 บทที่ 42 โรคเบื่ออาหาร43 บทที่ 43 ชายหนึ่งหญิงสี่44 บทที่ 44 เจียงเวยเวยผู้ขี้อิจฉา45 บทที่ 45 โรงพยาบาลใหม่46 บทที่ 46 คุณหลินผู้ลึกลับ47 บทที่ 47 ถูกสุ่ยตงกลั่นแกล้ง48 บทที่ 48 สุ่ยตงถูกตอกกลับจนอับอาย49 บทที่ 49 ตัวตนลึกลับของหลินเทียน50 บทที่ 50 เปิดเผยเรื่องอื้อฉาวของตระกูลสุ่ย51 บทที่ 51 จ้าวอีฝานเป็นบ้า52 บทที่ 52 ซื้อรถ53 บทที่ 53 คุณมีปัญญาซื้อรถด้วยเหรอ?54 บทที่ 54 ซื้อรถสำเร็จ55 บทที่ 55 กลายเป็นแพทย์ฝึกหัด56 บทที่ 56 เจ้าของโรงแรมเป็นมะเร็ง57 บทที่ 57 บัตรทองของโรงแรม แฟรนชั่น58 บทที่ 58 ดอกฟ้ากับหมาวัด59 บทที่ 59 ไปทานข้าวที่โรงแรม แฟรนชั่น60 บทที่ 60 หวังหยางหาเรื่อง61 บทที่ 61 หมอส่วนตัวผู้ลึกลับ62 บทที่ 62 แอบอ้างเป็นหมอส่วนตัว63 บทที่ 63 แม้แต่รถก็ถูกคนอื่นแอบอ้าง64 บทที่ 64 ผู้จัดการเสิร์ฟอาหาร65 บทที่ 65 ถูกเปิดโปงตัวตน66 บทที่ 66 หลินเทียนถูกเลี้ยงดู67 บทที่ 67 รักษาคนสำคัญ68 บทที่ 68 คุกเข่าแล้วขอโทษซะ69 บทที่ 69 เฒ่าแก่สิงฟื้น หมอหวงตาย!70 บทที่ 70 แผนร้ายของหวังหยาง71 บทที่ 71 หลินเทียนถูกใส่ร้าย72 บทที่ 72 เจอกับความโชคร้ายแล้ว73 บทที่ 73 แผนของหวังหยาง74 บทที่ 74 แผนการถูกเปิดโปง75 บทที่ 75 พวกนักเลงถูกซ้อม!76 บทที่ 76 หักขาที่สามขอหวังหยาง!77 บทที่ 77 เฒ่าแก่หูช่วยผมด้วย!78 บทที่ 78 เฒ่าแก่หูผู้เกรี้ยวกราด79 บทที่ 79 รู้จักนาฬิกาเรือนนี้ไหม?80 บทที่ 80 สิงเฟ่ยเยี่ยนจู่โจม81 บทที่ 81 จัดการเฒ่าแก่หู82 บทที่ 82 ลู่หยางถูกจับ83 บทที่ 83 การเตือนของคุณหมอหลิว84 บทที่ 84 คุณนายอัธพาล85 บทที่ 85 ฉันมาจากนรก ฉันสาบานว่าจะกำจัดตระกูลหวัง!86 บทที่ 86 คุณนายอัธพาล87 บทที่ 87 ตระกูลหวังถูกกำจัด88 บทที่ 88 คุณนายตาย!89 บทที่ 89 อำนาจของคุณหมอหลิว90 บทที่ 90 เมาเพื่อลืมความเศร้า91 บทที่ 91 เปิดห้อง92 บทที่ 92 คุณเสวผู้ลึกลับ93 บทที่ 93 ฉันมีวิธีฆ่านายเป็นร้อยวิธี!94 บทที่ 94 งานเลี้ยงไฮโซ95 บทที่ 95 ซื้อเครื่องประดับ96 บทที่ 96 เช่าสร้อยคอ97 บทที่ 97 เช็คมีปัญหา98 บทที่ 98 หานหลี่ผู้ร้องไห้อ้อนวอนขอการอภัย99 บทที่ 99 บริการพิเศษของร้านเครื่องประดับ100 บทที่ 100 หม่าเสี่ยวหนานพิชิตใจผู้ชม