มุกร้อยกะรัต

่างฝ่ายก็ยอมเสียสละจึงได้เห็นถึงน้ำใจแม้จะไม่ได้รู้จักกันมาก่อนก็ตาม โซเฟียทนต่อแรงตื้อของณิชาไม่ไหว เธอจึงได้อยู่ที่อพาร์ทเม้นท์นี้ แต่คำขอบคุณก็

อเดอร์ลูกค้าบ้าง แต่ใครเลยจะล่วงรู้ว่าหลังร้านอาหารธรรมดาๆ แห่งนี้เป็นฐานลับของเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับหลายสิบนาย ด้านล่างมีห้องใต้ดินที่เพียบพร้อมด้วยอุปกรณ์อันทันสมัย ม

ถึงก็ตรงไปยังห้องเก็บหลักฐาน เพราะวันนี้มีนัดประชุมคดีสำคัญที่ทีมเธอได้รับมอบหมายให้สะสางตามจับคนร้ายมาเกือบหกเดือน แต่ก็ยังไร้แม้แต่เงาคนก่อคดี งานนี้มีทีมตำรวจทำงานด้วยอีกหลายทีม แต่นั่นเหมือนจะยัง

่งก่

านานหลายปี มือบอบบางแต่กลับใช้อาวุธมีดได้ดีจนหาตัวจับยากเลื่อนเก้าอี้ตรงหน้าแล้วทิ้งตัวลงไปนั่ง รอบโต๊ะขณะนี

ิ่มอีกราย เป็นเด็กชา

าพจะฉายขึ้นบนจอแอลซีดีไล่เรียงเหตุการณ์ตั้งแต่เหยื่อรายแรกถึงราย

กหาความกระจ่าง เพราะไม่อย่างนั้นเธอคงเก็บเอาไปนอนฝันทุกคืนเป็นแน่ ตั้งแต่ได้รับมอบหมายจากประธานใหญ่ของหน่วยสืบราชการลับให้สืบหาฆาตกรรายนี้ งานนี้ถ

เดียว เพราะถ้ามองข้ามนั่นอาจเป็นเบาะแสที่สำคัญก็เป็นได้ ทั้งเรื่องขัดผลประโยชน์ การเจ็บแค้นส่วนตัว หรือพวกคลั่

าะเห็นหญิงสาวนิ่งเงียบมานาน เงียบแบบนี้เธอมักจะคิดอะไรที่เขาคาดไม่ถึงเสมอ

ไม่ใช่ความบังเอิญแน่ๆ” นี่คือสิ่งที่ณิชาสงสัยและลึกๆ ยังเกิดความกังวลไม่น้อย เหตุเพรา

แน่ชัดคือฆาตกรต้องวางแผนมาอย่างดี รวมทั้งรู้ข้อมูลของเหยื่ออย่างละเอียดด้วย จากการสืบข่าวรอบๆ ตัวเหยื่อว่าใครต้องสงสัยที่จะเป็นฆาตกรในคดีนี้บ้าง ขณะนี้ก

กรายล้วนมีคุณสมบัติบางอย่างคล้ายคลึงกัน นั่นคือพวกเขามาจากครอบครัวสองเช

่เป็นชาวเอเชียต้องมีลูกติดมาด้วย” เมื่อณิชาเอ่ยจบประโยคทั้งทีมก็มองหน้ากันอย่างรู้ใจ คริสสั่งการให้เจ้าหน้าที่ทั้งในและนอกเครื่องแบบเฝ้าจับตาบุคคลที่อาจตกเป็นเหยื

็นชาวเอเชีย ที่สำคัญยังเป็นเอเชียตะวั

ระชุมพร้อมทั้งหยิบปากกาสีแดงขึ้นมาขีดฆ่าประเทศที่มีคนเสียชีวิตไปแล้ว รายที่หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า ไล่ๆ ดูภาพเหมือนจะเป็