Love Returns | หนูเอื้อยขา 20+

เมษา พี่นาดา ทำฝ่ายPRเหมือนกัน รู

ท่าไหร่ ส่วนพี่เมษาน่าจะเป็นรุ่นพี่ฉันไม่กี่ปีเช่นกันแต่หน้าจะอายุเท่า ๆ กับพี่เนยหวาน เธอดูเป็นผู้หญิงที่แซ่บมาก ท่าทางพี่เมษาน่าจะทำงานเก่งพอสมควรเลย

่เลย อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย” พ

่ะพี่นาดา เอื้อย

้ว อีกเดี๋ยวคงโดนเฉดแล้วแหละมั้ย” อะ..อะไรนะ พี่นาดาสี่สิบกว่าแล้วหรอ!! ไม่อย

กมากๆ เลยค่ะ ตอนแรกเอื้อยคิดว่าพี่น

ระ

ขมวดคิ้วใส่พี่เมษาทัน

าทำงานอีกคน ทั้งให้แกไปช่วยพูด คุณทิมยังปฏิเสธเลยแล้วให้เหตุผลว่าตำแหน่งนี้คนเยอะมากพอแล้ว แล้

ห็นว่าเธอพูดจาแบบนี้อีก ไม่งั้นพี่จะส่งเรื่อง

ไม่ชอบหน้าฉันสักเท่าไหร่ ไม่สิ น่าจะใช้คำว่าโคตรของโคตรไม

่เอื้อยไม่ได้จะประจบนะคะ เอื้อยแค

าดเมื่อไหร่ ฉันให้คุณทิมเอาออกแน่” พี่เมษาพู

ตัวแย่ใส่เลย ทำไมพี่ไม่ยอมให้ฉันรายงานย

ำงานเก่งพอตัว แต่ถ้าเป็นแบบนี้อ

านไม่เห็นจะเป

พยายามปรั

งานแต่เช้าเลยนะ พ

่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนสีดำทั่วไปแต่กลับรู้สึกดูดีมาก ๆ เมื่อเค้าใส่มัน ผมยุ่งๆ เล็กน้อยเหมื

ด้รางวัลพนักง

ลังจากที่พี่นาดารับไหว้ ก

เป็นผู้ชายที่ตัวสูงพอ ๆ กับพี่ทิมเลยแหละ มองดี ๆ จะเห็นลักยิ้มบาง ๆ ที่ข

นใหม่หรือลูกหลานพี่นา

าไม่ได้เลย!” พี่นาดาฟาดมือลงไ

PR คนใหม่” พี่เนยแ

้คนตรงหน้าก่อนจะเงยหน้า

เอื้อยคนสวยเข้ามาแทน” เขาพูดทีเล่นทีจริง แต่ดูท่าทางก็เอาเรื่องเลยแฮะ

ยังอยู่นะคะ ไม่ได้ออกไปไหน”

่กลัวรึไง” พี่เนยหวานพูดขึ้นก่อนจะมุ่ยปากไปทา

ฉันไม่อยากเป็

ึ้นมาดูรอบๆ ก็แทบไม่เห็นใครแล้ว เลยก้มลงมองที่เวลาในคอม อ่อ

อื้อย” พี่นาวินเดินเข้ามา

ที่ต้องรู้จนลืมด

อาแบบนี้นะน

วเหมือนกันแหละค่ะ” ข้าวกล่องเต็มกล่อง

ไปคุยโปรเจคกับเดอะลักซ์ที่จะทำงานร่วมกันเลยหาตัวแทนฝ่าย PR ไปน่ะ ส่วนยัยเนยก็ไปช

จะเริ่มเยอะขึ้น แต่ตอนมอปลายฉันก็โดดเดี่ยวจนชินแล้วเหมือ

อก

อหน้าพี่นาวินเลยเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ น่าอาย

ล้วล่

ยค่ะ ขอโ

ทษเรื่องอ

ร้องเสียงดัง มัน

นาวินเลื่อนเก้าอี้ข้างๆ ฉันมานั่งข

องหน้านาวินด

นี่ ช้อนครับ เดี

ังมากินก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่นาวินจะไม่อิ่

นแบบนี้ แต่ฉันก็เกรงใจนี่นา มาทำงานวันแรก

อะ มากินเถอะ” พี่นาวินเปิดกล่องข้าว

รู้สึกผ

ิเสธน้ำใจพี่ พี่

ย” ฉันหยิบช้อนพร้อมกับตักข้าวกล่องของพี่นาวินเข้า

้องหน้าฉันอย่างตั้งใจและจ

เลย” ฉันหยิบน้ำขึ้

บว่ามันอร่อย ไม่ใช่เพ

จริงๆ ก็อยากหัดชวนคุยด้วยแหละ เพราะฉันเองเป็นคนที่ชวนคุยไม่ค่อยเก่ง ส่วนมากจะเป็นผู้ฟังเสียมา

้มดีใจก่อนจะตักข้าวเข้าปา

่าคะ ดูท่าทา

ำอาหารไม่เป็นเลย แต่ว่าแม่พี่ป่วย ลุกมาทำอาหารให้พี่กินไม่ได้แล้ว จะซื้

ื้อยทำมาแบ่งพี่วินบ้างดีกว่า” ฉั

เซตเดียว ช้อนเลยมาตกอยู่ที่ฉัน พี่นาวินใจดีกับฉันมาก ถ้าเป็นคนอื่น แค่เดินเข้ามาทักคงจะไม่ ยิ่งแ

รในที่ทำ

ันกับพี่นาวิน ชายร่างสูงเดินล้วงกระเ

ผมเห็นว่าจะเลยเวลาทานมื้อเที่ยงแล้วเลยนั่งทานกันที่โต๊ะครั

ข้าวกล่องเดียวกัน ป้อนข้าวกันแบบนี้” พี่ทิมเอ่ยขึ้นพร้อม

ับ เราไม่ได้กินกล่องเดียวกัน ไม่

านอีก พวกคุณคิดว่าที่นี่เป็นบริษัทหรือตลา

ยงดังก็คงไม่มีใครได้ยิน อีกอย่างฉันกับพี่นาวินก็ไม่ได้เสียงดังขนาดนั้นสักหน่อย ฉันได้แต่คิดเถียงในใจแ

้นอีกครับ วันหลังผมกับน้องเอื้อยจะออกไปทานข้า

ทำให้พี่นาว

ี่นาวินแค่มีน้ำใจแ

มไปที

ะ?

ม่ชัดหร

อเก็บข้าวก่อ

ทำไมต้องเดินมาหากัน มันใกล้มากใช่มั้ย ผมจะได้ย้ายโต๊ะทำงานคุณไปอยู่ชั้นอื่น หรืออ

่นาวินหยิบกล่องข้าวขอ

ะล้างแล้วเอาไป

ล่องไปคืนพี่เค้าก่อนที่จะรีบเร่งฝีเท้าไปที่ห้องพี่ทิม มีเรื