icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เล่ห์นางโลม

บทที่ 6 หน้ามือเป็นหลังมือ

จำนวนคำ:1519    |    อัปเดตเมื่อ:28/02/2023

ุ่ง

ญิงหลันฮวาของพวกเขา ลุกขึ้นมาเดินเหินได้ปกติ ราวกับไม่ได้ป่วย

ท่านหญิงที่โต๊ะอาหาร นั่นก็คืออิงเยี่ย ชายาคนใหม่ขอ

หญิง แข็งแรงดี

ี่ย ” สรรพนามที่ใช้และน้ำเสียงแข็งกร

้งก่อนที่นางเป็

ิ มากกว่าแต่

ก็ฉลาดพอที่จะไ

ข้าขอตัวไปดูแลท่

การท่านพ่อแล้ว อีกอย่าง เจ้าก็ยังไม่ได้กินอะไรสักค

้วก็กินให้มาก ๆ เพราะคนเราน่ะมีขึ้นก็มีลง วันนี้มีกิน วันพรุ่งอาจจะไม่มี ตกอับกว่าเดิมที่เคยตกก็เป็นได้

ท่านหญิงผู้หัวอ่อน มีจิ

ท่านนักพรตโหวกู

ปโดยด่วน ถ้าหากนางไม่ยอมตายแถมยังปีกก

้สึกยังไม่ค่อยหิว เชิญท่

ยู่ชั่วครู แล้วรีบผุดลุกพรวดทันทีที่นาง ลับสายตา ทำให้สาวใช้ทั้งอา

านหญิง เป็นอ

่ามันจะทำการเลวร้ายอันใดอีก ” นางว่าพลางคอยลอบมองแม่เลี้

คะ ” หนึ่งในบ่าวรับใช้มารายงาน ล

ี่จือตามอิงเยี่ยอยู่ห่าง ๆ และแล้วมันก็จอดลงริมทาง นางลงจ

นดีเล่าเพคะ ท่านหญิง

จือว่าก่อนกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งเข้าตรอกตามแม่เลี้ยงใจร้ายไปเง

แปลกไปมากราวกับคนละคน แต่ก็ดีแล้วที่เข้มแข็งขึ

เห็นว่านางผลุบหายเข้าไปในบ้านหลังเล็กท้ายตรอก หญิ

ิงสมองหมูนั่นมันยังสะเออะฟื้นคืนชีพมาได้ ไหนว่ามันจะค่อ

ราตรีมิเคยผิดพลาด เจ้าใส่ยานั่นให้ท่านห

ในถ้วยชา เห็นมันกับตา ถึงแม้

ดของเจ้าเอง นางโลมข้างถนน เจ้าเอง

ถ้าเช่นนั้น เจ้าพอมียาอะไรที่ฤทธิ์แรงกว่านั้นหรือไม่ เอา

นี่มันช่างใจดำอำมห

็นเช่นนั้นแล้ว อย่าลืมสิว่าข้าคือชายาของท่านอ๋อง

ด้โงหัวจากบ้านซอมซ่อของเจ้าหลังนี้

่ายามาสิ ตามที่เคยตกลงกันเอาไว้ แต่ยาน่ะ ข้าต้อ

ยาเสน่ห์พันบุร

มไว้ให้เจ้าในวันพรุ่งนี้เช่นเดี

ิ ก็นางท่านหญิงนั่นดันตื่นขึ้นมาแ

เดี๋ยวข้าจะจัดการให้ ขอเพียง

มันคือเสียงอันเคยคุ้นที่นางได้ยินมานับไม่ถ้วน นางผละออกจากผนังตรงนั้นทันที แม่เล

า กระทั่งเสียงเสพสมเงียบลง นางรีบเร้นกายหลบหลีก กระท

ั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจเดินเข

งหมดเรี่ยวแรงบนเตียงนอนดีดตัวผ

วงาม งามที่สุดเท่

ามาในบ้านข้า ” เขารีบสวมอาภรณ์ให้เรียบร้อ

รีที่ทั้งรูปงาม ทั้งสาวทั้งสด มา

้าเป็นใคร บอ

ดาของท่านอ๋องที่นางโลมชั่วนั่นใช้ยาพิษของ

“ ทะ...

้องกลัวไป ข้ามาท

เจรจา อย่า

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ดับ..ตอนสวิงกิ้ง2 บทที่ 2 คิดถึงเพื่อนตัวแสบเหลือเกิน...3 บทที่ 3 ท่านหญิงหงหลันฮวา4 บทที่ 4 ร่างใหม่5 บทที่ 5 ท่านหญิงฟื้นแล้ว ! 6 บทที่ 6 หน้ามือเป็นหลังมือ7 บทที่ 7 สาแก่ใจ8 บทที่ 8 นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ 9 บทที่ 9 อีแก่ที่บ้านเอาไว้ก่อนล่ะงานนี้ !10 บทที่ 10 ข้าจะขย่มท่านให้ฟ้าดินสะเทือน11 บทที่ 11 จะใหญ่สมตัวหรือไม่12 บทที่ 12 มีวิญญาณมาสวมทับ13 บทที่ 13 ข้ายอมทุกอย่าง14 บทที่ 14 หญิงชั้นต่ำ15 บทที่ 15 ยังเป็นท่านหญิงของข้า16 บทที่ 16 ข้าจะทำทุกอย่าง17 บทที่ 17 ชีวิตของข้ามันไร้ค่า18 บทที่ 18 สงบศึก19 บทที่ 19 อบอุ่น20 บทที่ 20 เจ้าเป็นผู้ใดกันแน่21 บทที่ 21 เล่าให้ข้าฟังทั้งหมด22 บทที่ 22 ปวดปร่า23 บทที่ 23 ราตรีสุดท้าย24 บทที่ 24 ถึงยามจากลา25 บทที่ 25 เสียสิ่งหนึ่งไป แต่ได้สิ่งหนึ่งมา26 บทที่ 26 ข้าไม่ให้เจ้าไป27 บทที่ 27 ละเลงลิ้น28 บทที่ 28 เลื่อนไหลจนสุดลิ่มลำ29 บทที่ 29 เจ้าดูดเก่งเหลือเกิน30 บทที่ 30 ของท่านพี่ใหญ่เหลือเกิน31 บทที่ 31 พี่อยากเอาเจ้า32 บทที่ 32 ไม่ภพชาติใดก็ภพชาติหนึ่ง