อันหนิง ยอดหญิงแห่งตงหลาง
งปีต
มทำให้สองพี่น้องชะลอความเร็วของม้าลง และค่อยๆ ขี่ม้ากลับมายังข้างสนาม ที่ซึ่งมีลุงลู่ ซุนซุน และหวงเทายืนอยู่ บ่าว
เจ้า” ใต้เท้าฉีเอ่ยถามบุตรชายคนโตหล
ลูกว่าคงมิมีผู้ใดเอาชนะการตีคลีของสกุลฉีไปได้แล้ว
คำขอที่ดังออกมาจากริมฝีปากเล็กของบุตรีทำเอาท่านเจ้า
์” ใต้เท้าฉีเอ่ยถามบุตร
มได้เรียนวิชาขี่ม้ายิงธนู ลูกก็อยากจะฝึก
่ม้า ต่อบทกวี ดีดฉิน โยนศร หมากล้
่ยมาก็มิมีบุรุษใดในใต้หล้าสามารถเรียนรู้ได้ท
ความรู้ติดตัว เผื่อในอนาคตนางอาจจะได้ช่วย
่ผ่านมา เช่นนั้นเรื่องวิชายิงธนูพ่อจะให้
าและพี่ชายทั้งสามได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างเอ็นดู เพราะคงจะห้
ศึกษา
งมาก นางคิดว่ามิว่าจะเป็นบุรุษหรือสตรีก็มีความเท่าเทียมกัน มิควรแบ่งแยกเพียงเพราะการที่บุรุษแข็งแรงกว่าหรือตัวโตกว่า เมื่อก่อนอาจจะมีเ
็นของพวกเจ้าออกมา ในหัวข้อที่อาจารย์กำห
บรรดาลูกศิษย์ตอ
แสดงความคิดเห็นเรื่องสหาย จงบอกถึงสหายที่เจ้า
นว่ามีเด็กหญิงหลายๆ คนหันไปมองหน้ากัน นั่นอาจ
่านมา ไหนลองบอกอาจารย์หน่อยได้หรือไม่ว่าสหายแบบไห
ฉีอันหนิงยืนขึ้นก่อนที่จะเริ่มแสดงความคิ
ลตอบแทนย่อมดีกว่าการคบหากันเพียงเพราะหวังผลประโยชน์จากอีกฝ่าย เพราะถ้าเป็นการคบหาเพียงเช่นนั้น หากวันใดวันหนึ่งอีกฝ่ายหมดประโยชน์ คำว่ามิตรภาพก็หมดลงไปเช่นกันเจ้าค่ะ สำหรั
่เข้ามาเพียงเพราะเห็นว่านางมีประโยชน์ ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว
ามีผลประโยชน์ใดแอบแฝง หากเป็นเช่นนั้น ในภายภาคหน้าหากอีกฝ่ายหมดประโยชน์ คำว่
ลี่ยกมือขึ้นเพื่อให้เด็ก
ชน์จากตัวของพวกเจ้า พวกเจ้ายังจะคิดคบหากับอีกฝ่ายอยู่ไหม เพราะวันหนึ่งที่พวกเจ้าหมดปร
อคบด้วยเจ้าค่ะ” ศิษย
่านไป เพราะมิใช่ข้อสอบหากแต่เป็นเพียงการทด
องครอบครัวนั้นเป็นสิ่งสำคัญ ที่พวกตนยกเรื่องมิตรสหายมาให้เด็กๆ ได้แสดงความคิดเห็นออกมาก็เพื่อที่จะเป็นการแนะนำแนวทางในการคบหากันให้
ดาห์เป็นหนึ่งเดือน เด็กหญิงไปฝึกฝนยิงธนูกับพวกพี่ๆ ทุกวันมิได้เกียจคร้าน จนวันหนึ่งอาจารย์ที่มาสอนให้ทายาทสกุลฉีให้เด็กๆ ทำการทดสอบ เพื่อดูว่าฝีมือก้าวหน้าไปถึ
ป็นลูกศิษย์หญิงคนแรกของข้าที่ยิงธนูแ
ที่ก้าวหน้าของลูกศิษย์ตัวน้อย อายุเพียงเท่านี้แต่นางกลับ
เยอะ” นางถ่อมตนเสมอ มิว่าจะเป็นการเรียนรู้สิ่งใด นางมักจะไม
ธนูเมื่อไปถึงจุดที่อาจารย์กำหนดให้ยิงธนูได้แล้ว ฉีอันหนิงจึงยกคันธนูขึ้นมาก่อนที่จะใส่ลูกธนูแล้วง้างศรยิงสุดกำลัง ลูกธน
หลงหยอกล้อน้องชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ตนทันทีที
ื่องบุ๊นเท่าใดนัก น้องหญิงสี่แม้นางยังเด็ก แต่นางกลับชอบศึก
ี่แสดงออกมาถึงความภูมิใจยามเมื่อมองไ
สิ่งนั้นให้ดีเถิด ท่านพ่อกับท่านแม่ของพวกเราท่าน
น้องสามและน้องสี่กำลังขี่ม้ายิงธนูกันอยู่ ปีหน้าตัวของฉีอันหลงเองก็ต้องไปสอบเคอจวี่แล้ว เขาต้
ฉีอันหนิงบังคับม้ากลับมาหาบรรด
งสี่” พี่รองเอ่ยชมอ
ู้ดีว่าท่านพี่มิได้ชอบการขี่ม้ายิงธนู
เป็นผู้สั่งการลงมาว่าให้บุตรชายทั้งสามมีวิชาขี่ม้าย
งหญิง เรื่องบู๊พี่ขอยอมแพ้ แต่ถ้าหากเป็นบุ๊นละก็พี่สู้ตาย” สามพี่น้องหัวเราะออกมา ฉีอันล
้าก็รู้ตัวของข้าดี” เขาทำหน้าจ๋อยลงแต่เมื่อได
พวกพี่หัวเราะเยาะพี่รองของเจ้าต่างหากที่บอกว่าเ
อบได้ขนาดนี้” ฉีอันหนิงลงจากหลังม้าแล้วส่
กฝนและความเอาใจใส่ รวมไปถึงความชอบ อาจารย์เข้าใจ ท่านเจ้าเมืองท่านพ่อของพวกเจ้าก็มิได้บังคับให้อาจารย์ทำให้พวกเจ้าชอบในสิ่งที่อาจารย์สอนไป เขาเพียงอยากให้พวกเจ้ามีวิ
เถิด วันนี้ทำได้ดีแล
้าค่ะ ท่า
์ชวนเดินจากไปสี่คนพี่น้องก็พากันนั่งพักอยู่ที่