icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

อุบัติเหตุลิขิตรัก

บทที่ 9 การพบกันอีกครั้ง 2

จำนวนคำ:1332    |    อัปเดตเมื่อ:25/03/2023

เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง ทุกคนดื่มพูดคุยสอบถามสารทุกข์สุกดิบกันอย่างสนุกสนาน ตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน ต้องอัปเดตชีวิตกันหน่อย

“ดาวพอก่อนแกดื่มมากไปแล้วนะ ถึงฉันจะเคยเป็นผู้ชายแต่ตอนนี้ฉันบอบบางมาก ฉันแบกแกกลับบ้านไม่ไหวหรอกนะ” เชอร์รี่ออกตัวเมื่อเห็นเพื่อนที่คออ่อนเริ่มเมามากเกินไปแล้ว

“ฉันมาเองได้ก็กลับเองได้ พวกแกรู้มั้ยว่าฉันไม่ได้ออกมาสนุกแบบนี้มานานแล้ว ฉันเหนื่อย ขอวันหนึ่งนะต่อไปก็ไม่ค่อยได้มาดื่มกับพวกแกอีกแล้ว”

คนเมาบ่นและขอความเห็นใจจากเพื่อนในกลุ่ม เพราะหลังจากวันนี้ไป เธอต้องทำงานเต็มตัวมีหน้าที่และความรับผิดชอบมากขึ้น

เมื่อทุกคนในกลุ่มได้ฟังเช่นนั้น ก็ได้แต่เพียงมองหน้ากันด้วยความเห็นใจ และปล่อยให้คนที่บอกว่าตัวเองเหนื่อยได้ดื่มให้เต็มที่ไปเลย เพราะเข้าใจว่าสองปีที่ผ่านมานิศราไม่มีเวลาได้มาเที่ยวกับเพื่อน เพราะเอาแต่ทำงานหาเงินใช้หนี้ให้บริษัทของครอบครัว อีกทั้งพอหนี้เริ่มน้อยลง เริ่มมีเวลาก็ต้องกลับไปเรียนให้จบ ทุกคนก็ต่างทำงานกันหมดแล้ว เลยทำให้เวลาไม่ตรงกันจะหาเวลามาเจอหน้ากันก็มีน้อย

“เอ้า งั้นก็ดื่มไปให้เต็มที่ วันนี้ฉันจะแปลงร่างแบกแกไปส่งที่บ้านเอง” เชอร์รี่เอ่ยขึ้นพร้อมเสนอตัวไปส่งหญิงสาว

“ขอบใจนะเพื่อน รี่ ฉันรักแกจัง เดี๋ยวฉันกลับมาดื่มต่อ ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่ง สั่งเครื่องดื่มมาเติมให้ด้วยจะกลับมาดื่มต่อ” คนเมาสั่งก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นเดิน

“ฉันไปเป็นเพื่อน” แพรไหมอาสาเมื่อเห็นว่าเพื่อนเดินไม่ตรงทาง

“ไม่ต้อง ๆ แพรแกอยู่ที่แหละ ฉันไปคนเดียวได้สบายยย” คนเมาบอกขณะที่ยังใช้มือค้ำกับโต๊ะไว้อยู่เลย

“แน่ใจนะ” แพรไหมถามย้ำ

“อืม” คนเมาที่ไม่รู้ตัวว่าเมา เดินโซเซไปเข้าห้องน้ำ โดยมีสายตาเพื่อน ๆ ที่มองตามหลัง จนหายเข้าไปในมุมของร้านอาหาร

“แกว่ามันจะไปถึงห้องน้ำมั้ย” นุ่นถามเพื่อนที่อยู่ด้วยกัน

“ถึงสิ มันก็แค่เดินไม่ตรงทาง แต่ยังมีสติอยู่” เชอร์รี่บอก

“ถ้าหายไปนานเดี๋ยวฉันเดินไปตามเอง” แพรไหมบอกก่อนจะหันมาดื่มต่อ

“เฮ! น้องสาว ไหวรึเปล่า จะไปไหนให้เพ่ช่วยมั้ย” ชายหนุ่มแปลกหน้าที่น่าจะเมาไม่แพ้เธอเช่นกันเอ่ยถามนิศราที่เดินเซออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่ต้องค่ะ เดินเองได้”

“มาเถอะน่า ยืนตรงยังไม่ไหวเลยเดี๋ยวพี่ช่วย” มือของคนแปลกหน้าสอดเข้าไปที่เอวคอดของเธออย่างถือวิสาสะ ทำนิศราที่ไม่ทันตั้งตัวถูกดึงร่างเซไปหา

“นี่ทำอะไรนะ ปล่อยนะ” หญิงสาวร้องพร้อมพยายามสะบัดตัวหนีออกจากมือใหญ่ แต่ไม่เป็นผลเพราะชายแปลกหน้ารัดเอวบางของเธอไว้แน่น แถมไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยมือจากเธอด้วย

“จะดิ้นทำไม พี่ก็กำลังจะช่วยน้องอยู่นี่ไง” ชายคนเดิมพูดพร้อมกลับยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอหมายจะฉกจูบ หญิงสาวที่มีสติเหลือน้อยนิด รีบใช้มือดันใบหน้าชายผู้นั้นให้ออกห่างทันที พร้อมกับพยายามดันตัวถอยหนี

“ว้าย.. ถอยไปนะ ออกไปเดี๋ยวนี้ ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ” หญิงสาวร้องเสียงดังให้คนช่วยเมื่อชายตรงหน้าพยายามเข้ามาใกล้และทำมิดีมิร้ายเธอ

“เฮ้ย! ทำอะไรนะ ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้” เสียงเข้มเอ่ยห้ามพร้อมกระชากไหล่ชายคนนั้นให้ออกจากตัวหญิงสาวทันที

ธีรวัฒน์เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น ที่ไม่ได้เข้ามาช่วยตั้งแต่แรก เพราะนี่อาจเป็นความต้องการของเธอก็เป็นได้ในการหาเหยื่อ แต่เขาคิดผิดเมื่อสิ่งที่เห็น ไม่เป็นอย่างที่เขาคิด เธอมีอาการขัดขืนไม่ยอมและกำลังจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบเขาจึงรีบเดินเข้ามาช่วย

“อย่ามายุ่งเรื่องของผัวเมีย” ชายแปลกหน้าบอก

“ไม่ ไม่ใช่นะ” เธอปฏิเสธทันควันพยายามสะบัดตัวหนีแต่ไม่หลุด

“ดูท่าแล้วคุณผู้หญิงจะไม่ได้คิดแบบคุณ งั้นผมคงต้องโทรแจ้งตำรวจก่อน” เขาขู่เสียงเรียบจริงจัง พร้อมกับดึงแขนเธอเข้ามาหาตัว อีกมือก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาตำรวจ ชายแปลกหน้าเห็นเช่นนั้น ก็รีบเดินหนีไปทันที

“ไม่ต้องโทรฉันไปแล้ว” พูดจบมันก็รีบเดินหายออกไปจากตรงนั้น

“ขอบ.. คุณค่ะ...” หญิงสาวที่ตอนนี้ยืนพิงที่อกกว้างของเขาอยู่ กล่าวขอบคุณโดยที่ยังไม่ทันเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ เมื่อพยายามหรี่ตามองเธอก็รู้สึกคุ้นหน้า

“เอ๊ะ คุณหน้าคุ้นจัง”

คำพูดชะงักเมื่อใบหน้าสวยเงยขึ้นพยายามหรี่ตาจ้องมองอย่างพินิจอีกครั้ง ใบหน้าคมของคนที่อยู่เบื้องหน้า จากภาพที่เบลออยู่เมื่อสักครู่ บัดนี้เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาที่หรี่เล็กเมื่อครู่ กายเป็นเบิกโตกว้างขึ้นมาในทันที

ด้วยความตกใจก่อนจะอึ้งไปชั่วครู่ แล้วผลักหน้าอกเขาออกอย่างแรง แต่กลับเป็นตัวเธอเองที่เซถลาถอยหลังไป จนเขาต้องเดินเข้าไปคว้าเอวบางเข้ามาหาตัวอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะล้มไปกองที่พื้น

“นี่ปล่อยเลยนะ คุณมันคนนิสัยไม่ดี” พูดพร้อมกับพยายามสะบัดตัวให้หลุดออกจากอกแกร่งของเขา

“คุณพูดกับคนที่พึ่งช่วยคุณไว้ แบบนี้ได้ยังไง” ธีรวัฒน์ต่อว่าคนเมา

“คุณ..ไม่ใช่คุณ..แต่เป็น ไอ้ขยะเปียก คนเมื่อวาน คุณมันก็ไม่ต่างจากไอ้คนเมื่อกี้หรอก ฉวยโอกาสอยู่เนี่ย”

คนเมาต่อว่าด้วยสติอันน้อยนิดที่มี แต่ยังอุตส่าห์จำเขาได้เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างเอ็นดู

-นี่เธอว่าเขาเป็นขยะเปียกอย่างนั้นหรือ- เขาคิด

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ อุบัติเหตุ2 บทที่ 2 วันที่โชคร้าย 13 บทที่ 3 วันที่โชคร้าย 24 บทที่ 4 วันที่โชคร้าย 35 บทที่ 5 วันที่โชคร้าย 46 บทที่ 6 จบการศึกษา 17 บทที่ 7 จบการศึกษา 28 บทที่ 8 การพบกันอีกครั้ง 19 บทที่ 9 การพบกันอีกครั้ง 210 บทที่ 10 การพบกันอีกครั้ง 311 บทที่ 11 ไม่มีผลต่องาน แต่มีผลต่อใจ 112 บทที่ 12 ไม่มีผลต่องาน แต่มีผลต่อใจ 213 บทที่ 13 ช่วยเหลือ 114 บทที่ 14 ช่วยเหลือ 215 บทที่ 15 ช่วยเหลือ 316 บทที่ 16 ช่วยเหลือ 417 บทที่ 17 ทำงานด้วยกัน 118 บทที่ 18 ทำงานด้วยกัน 219 บทที่ 19 ทำงานด้วยกัน 320 บทที่ 20 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป 121 บทที่ 21 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป 222 บทที่ 22 จูบแรก 123 บทที่ 23 จูบแรก 224 บทที่ 24 จูบแรก 325 บทที่ 25 จูบแรก 426 บทที่ 26 จูบแรก 527 บทที่ 27 แผนลักพาตัว 128 บทที่ 28 แผนลักพาตัว 229 บทที่ 29 แผนลักพาตัว 330 บทที่ 30 พักฟื้น 131 บทที่ 31 พักฟื้น 232 บทที่ 32 พักฟื้น 333 บทที่ 33 ดูแลคนป่วย 134 บทที่ 34 ดูแลคนป่วย 235 บทที่ 35 ดูแลคนป่วย 336 บทที่ 36 หลบหน้า 137 บทที่ 37 หลบหน้า 238 บทที่ 38 หลบหน้า 339 บทที่ 39 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 140 บทที่ 40 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 241 บทที่ 41 แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าจูบ 342 บทที่ 42 การสูญเสีย 143 บทที่ 43 การสูญเสีย 244 บทที่ 44 การสูญเสีย 345 บทที่ 45 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 146 บทที่ 46 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 247 บทที่ 47 หลงรักเธอเข้าเสียแล้ว 348 บทที่ 48 สารภาพรัก 149 บทที่ 49 สารภาพรัก 250 บทที่ 50 สารภาพรัก 351 บทที่ 51 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 152 บทที่ 52 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 253 บทที่ 53 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 354 บทที่ 54 พายุฝนกับเรื่องที่กลัว 455 บทที่ 55 ช่วยตัวประกัน 156 บทที่ 56 ช่วยตัวประกัน 257 บทที่ 57 ช่วยตัวประกัน 358 บทที่ 58 ช่วยตัวประกัน 459 บทที่ 59 ชำระแค้น 160 บทที่ 60 ชำระแค้น 261 บทที่ 61 ชำระแค้น 362 บทที่ 62 ชำระแค้น 463 บทที่ 63 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 164 บทที่ 64 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 265 บทที่ 65 การกลับมาของบุคคลสำคัญ 366 บทที่ 66 ผู้ช่วยชั่วคราว 167 บทที่ 67 ผู้ช่วยชั่วคราว 268 บทที่ 68 ผู้ช่วยชั่วคราว 369 บทที่ 69 เป็นแฟนกับพี่นะ 170 บทที่ 70 เป็นแฟนกับพี่นะ 271 บทที่ 71 เป็นแฟนกับพี่นะ 372 บทที่ 72 การมาของเพื่อนเก่า 173 บทที่ 73 การมาของเพื่อนเก่า 274 บทที่ 74 การมาของเพื่อนเก่า 375 บทที่ 75 การมาของเพื่อนเก่า 476 บทที่ 76 ง้อคนขี้หึง 177 บทที่ 77 ง้อคนขี้หึง 278 บทที่ 78 คนเจ้าเล่ห์ 179 บทที่ 79 คนเจ้าเล่ห์ 280 บทที่ 80 ห้ามตัวเองไม่ได้ 181 บทที่ 81 ห้ามตัวเองไม่ได้ 282 บทที่ 82 ห้ามตัวเองไม่ได้ 383 บทที่ 83 แต่งงานกับพี่นะ 184 บทที่ 84 แต่งงานกับพี่นะ 285 บทที่ 85 แต่งงานกับพี่นะ 386 บทที่ 86 แต่งงานกับพี่นะ 487 บทที่ 87 เอาไปเปลี่ยน วันที่โชคร้าย288 บทที่ 88 เอาไปเปลี่ยน หลบหน้า2