กับดักเสน่หาอาญาอสูร

่เป็นแม่ค้าขายข้าวแกงรถเข็นแถวบ้านสามคนด้วยกัน คนโตเป็นลูกสาว อายุยี่สิบแล้ว เวลานี้เรียนอยู่ที่

เพราะไม่คิดว่าจะมีภัยใดๆ อีกอย่

ตามที่บอกกับตำรวจ แต่ตั้งใจจ

งบอกว่าตายไปแล้วจากเหตุการณ์เครื่องบินตกตั้งแต่ก่อนพ่อจะรู้ว่าฉันมีตัวตน ฉันลองโทรถามไปทางสำนักพิมพ์ทางน

ว้างดูเหมือนจะมีอยู่หลายไร่ เดี๋ยวนะ ขอผมนึกก่อน ไร่อะไรน้าที่เคยตกเป็นข่าวโด่งดังทางหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อราวๆ สองปีมานี้เอง ที่จำได้ก็เพราะเป็นข่าวสะเทือนขวัญ เป็นที่โจษจันกันอยู่นาน นึกออกแล้ว! ไร่ฉัตรแก้วครับ ผมไม่คิดว่าจะจำผ

่อ ชายผู้มีน้ำใจไม่ลืมให

ามีอะไรให้ผมช่วยเ

อีกครั้งพร้อมกล่าวข

น เป็นห้องติดพัดลม หล่อนก็ลงมาข้างล่างเพื่

อร์มือถือของเขา แต่ปรากฏว่าไม่มีสัญญาณตอบรับ ทิ้งระยะห่างประมาณห้านาทีโทรกลับไปที่อพาร์ตเมนต์อีกครั้ง ครั้ง

ี่ศีรษะกระแทกขาโต๊ะจนต้องเย็บสี่เข็มนั่นแหละค่ะ ครบยี่สิบสี่ชั่วโมงถ้าไม่มีอะไรหมอก็คงให้กลับบ้านได้ เบ็ตติน่าให้กุญแจอพาร์ตเมนต์กับดิฉันเพราะห่วงว่าค

ณก่อนวางสาย จากนั้นก็ต่อโทรศัพท์ไปยังโรงพยาบาลที่เบ

กสักระยะถึงจะรู้ จำเป็นต้องให้คนเจ็บนอนโรงพยาบาลต่อไปอีกสักสองวัน ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อาการแพ้ยาที่เกิดขึ้นไม่ได้ส่งผลถึงขั้นรุนแรง ที่แพทย์ต้อง

ความเป็นห่วงยังมีอยู่ แต่ก็ไม่ถึงกับวิตกกังวลเช่นเม

่ายๆ เพราะเวลากลับกัน จึงลุกขึ้นเปิดไฟบนโต๊ะข้างเตียง คิด

ญหาที่ไม่เคยเผชิญก่อน ประกายหัวแหวนประดั

คู่หมั้นหนุ่มให้ช่วยหาวิธีจัดการแก้ปัญหาให้ทางใดทางหนึ่ง อาจจะต้องไปเปิดบัญชีทางนี้หรือยังไง เพื่อให้โอนเงินม