ถ้าฉันเป็นเขา

ลัยฯ

ป็นประจำอยู่ในทุกๆ วัน เพราะว่าวันที่รับน้องฉันได้เป็นน้องรหัสพี่เขาแล้วพ

พี่เขมไม่มาเหรอ

ันลาอะ น้อยพ

ื้อข้าวม

้พวกพี่ก

นี้พี่เขมไม่มาแต่ทำไมฉันรู้สึกเหงาๆ อย่างประหลาด ฉันตัด

ควา

ไมไม่มาเรียน เป

:

ู่ไหนเนี่ยเด

อยู่

ย :

ว่ายังไงวันนี้น้องต้องซื้อข้าวมันไก่มาให้ผม เพราะผมชอบกินเป็นประจำ ไม่รู้ว่าน้องไปรู้มาได้ยังไง เฮ้อ ตอนนี

ติ๊งต่อง

ตาแมวเห็นน้องพลอยยืนอยู่คนเดียวผมดีใจมากเลยนะ ผมรีบวิ่งไปที่ห้องนอนส่องกระ

ได้ แต่เมื่อผมเปิดประตูออก พระเจ้า ฟ้าผ่าลงกลางใจของผมอีกครั้งเมื่อไอ้ตั

ม่มีเมียให้อ้อนก็เลยต้องมาอ้

มแรงๆ แล้วละ แต่ยังไงต่อละมันจะรู้ไหมว่าที่จริงแล้วมั

สบายนิ

กมือไหว้ผมเหมือนอย่างที่เคยทำหน้าตาของน้องสดใสขึ้นมากๆ จะไม่สดใสได้ยังไงก็เพิ่งจะม

ไปหาหมอ

ชีวิตอยู่คนเดียวเพราะพ่อกับแม่ไม่ค่อยมีเวลามาหา เอ่อ ฉันรู้เรื่องของพี่เขาเท่านี้เองแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกแปลกๆ พี่เขมเ

แต่มันทำไม่ได้มันมีเส้นบางๆ ของคำว่าแฟนเพื่อนกั้นเอาไว้อยู่ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่ผมเ

หายเร็วๆ กูรอเต

็นให้ผม เธอหยิบยาแก้ไข้ที่ซื้อมาด้วยออกมาเตรียมไว้สองเม็ดก่อนจะยื่นให้ผม หัวใจของผมมันเต้นแรงก

นกันกะหนุงกะหนิงอยู่บนโซฟา โดยที่ตัวผมเองอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ผมรีบตักข้

ารีบกินข้าวจนหมดด้วยความรวดเร็ว แล้วก็กินยาตามที่ฉันวางเอาไว้ให้ เ

พลอยล้า

..

ไม่สบายก็ต้

ล้วรีบเดินไปล้างจานโดยที่พี่เขมก็เดินไปนั่งกับพี่ตั้มที่

มละคะพ

ไปนอ

่าฉันก็ไม่ได้ล้างนานขนาดนั้นนะ ฉันชะโงกหน้าเข้าไปดูพี่เขม

ับกันเลยไห

ปส

งผมค่อยๆ ปิดลงจนสนิท ทำให้ในห้องนอนของผมปกคลุมไปด้วยความมืดเพราะผม

้องเป็

ใช่ไหม ยอมรับที่น้องพลอยไปเป็นของคนอื่นแล้วจริงๆ ผมไม่ใช่ป่วยอะไรหรอกผมตรอม

จากนั้นผมจะเป็นคนใหม่ ผมจะกลับไปเป็นเขมคนที่ไม่สนใจเรื่องความรักอีก

อเลยว่าผมจะเป็นอะไรได้ถึงขนาดนี้ผมนอนไม่ได้เลยผมต้องทำยังไง ผมพยายามข่มต

ึง เขาเป็นขอ