เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ

งนอนถูกเปิดออก เขาตัวเปียกโชกและเดินตรงเข้าไปในห้อง

าให้เรียบร้อย หยิบชุดนอนของเขาออกมาจากตู้ แล้

ย ๆ ท้องฟ้านั้นมืดแล้ว และได้

ห้องน้ำแล้ว ร่างกายท่อนล่างของเขาถูกพันไว้ด้วยผ้าขนหนู ผมของเขาเปียกและ

อยู่ เขาเลยหันมามองฉันพลางขมวดคิ้วข

ก็เห็นเขาโยนผ้าขนหนูในมือให้ฉัน

บมันมานานแล้ว เขานั่งลงบนขอบเตียง และฉันก็ปีนขึ้

ันพูดขึ้นมา ไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องคุยกับเขา แค่กังวลว่าเข

คำฉัน และไม่ไ

ม่พูดอะไรไปมากกว่านั้น หลังจากเช็ดผมของเขาจนแ

ล้วพออาบน้ำเสร็จ ฟู่เชิ่นเหยียนก็จะไปอยู่ที่ห้องทำงาน ไ

าก แต่จู่ ๆ เขาก็กอดฉัน ดึงฉันเข้าไปใน

หน้าขึ้นมองเขา “ฟู

าคู่นั้นของเขาก็ดำขลับ มันดุ

ราะไม่เต็มใจ แ

ิ่งจะมีอายุได้หกสัปดาห์ ถ

ิ้ว และไ

ั้นก็มีฟ้าร้อง และฟ้าผ่าลงมา แสงวิบวับขึ้นเรื่อ

ปวด ทีแรกนั้นอยากจะลุกไปกินยาแ

ันเป็นโทรศัพท์ของฟู่เชิ่นเหยียน ฉันเงยหน้

ฟู่เชิ่นเหยียนนั้นก

ยียนนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา เช็ดมือ แล

ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางพู

อก่อนนั้นฉันคงจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้ แต่ตอนนี้ฉันกลับดึงฟู่เช

ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเห

นชาและเต็มไป

้าขึ้นมองเขาแล้วพูดว่า “พรุ่งนี้เป็นงานศพของคุณปู่ ต่อให้คุ

่างแรง และพูดออกมาเบา ๆ อย่างเย็นชา