icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ

บทที่ 2 ไม่ไปได้ไหม?

จำนวนคำ:1002    |    อัปเดตเมื่อ:12/06/2023

ไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นก็เห็นประตูห้องนอนถูกเปิดออก เขาตัวเปียกโชกและเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่หันมามองฉัน หลังจากนั้นก็มีเสียงน้ำดังขึ้น

พอเขามา ฉันก็นอนต่อไม่ได้เลยลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย หยิบชุดนอนของเขาออกมาจากตู้ แล้ววางไว้ที่ประตูห้องน้ำ ก่อนจะเดินไปที่ระเบียง

มันเป็นฤดูฝน ข้างนอกมีฝนตกปรอย ๆ ท้องฟ้านั้นมืดแล้ว และได้ยินเสียงน้ำฝนกระทบหลังคาแว่ว ๆ

พอได้ยินเสียงจากด้านหลัง ฉันก็หันหน้าไปและเห็นว่าฟู่เชิ่นเหยียนออกมาจากห้องน้ำแล้ว ร่างกายท่อนล่างของเขาถูกพันไว้ด้วยผ้าขนหนู ผมของเขาเปียกและมีหยดน้ำหยดลงมาตามร่างกายกำยำของเขา มันมีเสน่ห์มากซะจนอะไรก็มาเทียบไม่ได้

อาจจะเป็นเพราะเห็นว่าฉันกำลังมองเขาอยู่ เขาเลยหันมามองฉันพลางขมวดคิ้วขึ้นมา “มานี่!” น้ำเสียงฟังดูไร้อารมณ์

ฉันเดินไปหาเขาอย่างเชื่อฟัง และก็เห็นเขาโยนผ้าขนหนูในมือให้ฉัน แล้วพูดเสียงทุ้มว่า “ช่วยเช็ดที”

เขาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉันเองก็ชินกับมันมานานแล้ว เขานั่งลงบนขอบเตียง และฉันก็ปีนขึ้นไปบนเตียงพลางคุกเข่าข้างหลังเขา และเช็ดผมให้เขา

“พรุ่งนี้งานศพของคุณปู่ เราต้องไปที่บ้านเก่ากันแต่เช้า” ฉันพูดขึ้นมา ไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องคุยกับเขา แค่กังวลว่าเขามัวแต่สนใจแต่ลู่ชินหราน ถ้าไม่พูดขึ้นมาก็กลัวว่าเขาจะลืม

“อืม!” เขารับคำฉัน และไม่ได้พูดอะไรออกมา

พอรู้ว่าเขาไม่อยากคุยอะไรกับฉันมากนัก ฉันเลยไม่พูดอะไรไปมากกว่านั้น หลังจากเช็ดผมของเขาจนแห้ง ฉันก็นอนลงบนเตียงอีกครั้ง และเตรียมตัวนอน

อาจเป็นเพราะอาการแพ้ท้อง เลยมักจะรู้สึกง่วงนอนมาก ปกติแล้วพออาบน้ำเสร็จ ฟู่เชิ่นเหยียนก็จะไปอยู่ที่ห้องทำงาน ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยนชุดนอนเสร็จ ก็ทิ้งตัวลงนอนแล้ว

แม้ว่ามันจะแปลก แต่ฉันก็ไม่ได้ถามอะไรมาก แต่จู่ ๆ เขาก็กอดฉัน ดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนของเขา แล้วก็จูบฉันอย่างอ่อนโยน

ฉันรู้สึกงง เลยเงยหน้าขึ้นมองเขา “ฟู่เชิ่นเหยียน ฉัน...”

“ไม่เต็มใจเหรอ?” เขาพูด ดวงตาคู่นั้นของเขาก็ดำขลับ มันดุร้าย และแฝงไปด้วยความป่าเถื่อน

ฉันหลุบตาลง เพราะไม่เต็มใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

“เบาหน่อยได้ไหมคะ?” ลูกเพิ่งจะมีอายุได้หกสัปดาห์ ถ้าไม่ระวังจะเป็นอันตรายได้

เขาเลิกคิ้ว และไม่พูดอะไร

... ฝนนอกหน้าต่างเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ทันใดนั้นก็มีฟ้าร้อง และฟ้าผ่าลงมา แสงวิบวับขึ้นเรื่อย ๆ ผ่านไปสักพักเขาก็ลุกขึ้น และเข้าไปในห้องน้ำ

ฉันเหงื่อแตกพลั่กเพราะความเจ็บปวด ทีแรกนั้นอยากจะลุกไปกินยาแก้ปวด แต่ก็ไม่ทำเพราะเป็นห่วงลูก

“อ๊ะ...” โทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียงดังขึ้น มันเป็นโทรศัพท์ของฟู่เชิ่นเหยียน ฉันเงยหน้ามองนาฬิกาบนผนัง ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว

เวลานี้คนที่จะโทรหาฟู่เชิ่นเหยียนนั้นก็คงจะมีแต่ลู่ชินหราน

เสียงน้ำในห้องน้ำหยุดลง ฟู่เชิ่นเหยียนนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา เช็ดมือ และรับโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดอะไร

จากนั้นก็เห็นฟู่เชิ่นเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางพูดว่า “ชินหราน ไม่เอาน่า!”

พอพูดจบ เขาก็วางสาย และเตรียมเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อจะออกไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนนั้นฉันคงจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้ แต่ตอนนี้ฉันกลับดึงฟู่เชิ่นเหยียนไว้อย่างแรง พลางพูดขอร้องเขาเบา ๆ ว่า “คืนนี้ไม่ไปได้ไหมคะ?”

ฟู่เชิ่นเหยียนขมวดคิ้ว ความเย็นชา และความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา “ดีด้วยหน่อยก็ได้ใจแล้วเหรอ?”

คำพูดนั้นเย็นชาและเต็มไปด้วยความแดกดัน

ฉันอึ้งไปพักหนึ่ง พลางคิดว่าตัวเองนั้นตลกสิ้นดี ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดว่า “พรุ่งนี้เป็นงานศพของคุณปู่ ต่อให้คุณเป็นห่วงเธอ แต่ก็ควรจะรู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควรไม่ใช่เหรอคะ?”

“ขู่เหรอ?” เขาหรี่ตาพลางบีบคางฉันอย่างแรง และพูดออกมาเบา ๆ อย่างเย็นชาว่า “เสิ่นชู เธอปีกกล้าขาแข็งแล้วนี่”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ท้องแล้ว2 บทที่ 2 ไม่ไปได้ไหม?3 บทที่ 3 ฉันตกลงหย่า4 บทที่ 4 บุกรุกบ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต5 บทที่ 5 โชคดีจริง ๆ ที่ได้ทานอาหารเช้าที่คุณฟู่ทำ6 บทที่ 6 ลู่ชินหรานท้อง7 บทที่ 7 งานศพคุณปู่8 บทที่ 8 ดูแลลู่ชินหราน9 บทที่ 9 เดิมพัน10 บทที่ 10 ฟู่เชิ่นเหยียนแสร้งทำเป็นไม่เห็น11 บทที่ 11 เธอจะคืนคำไหม?12 บทที่ 12 พวกอันธพาลมาก่อเรื่อง13 บทที่ 13 ฉันอยู่ที่สถานีตำรวจ14 บทที่ 14 เธอคิดว่าเฉิงจวิ้นยวี่ชอบเธองั้นเหรอ?15 บทที่ 15 เขารู้ว่าฉันท้องแล้ว16 บทที่ 16 ต้องเอาเด็กออก17 บทที่ 17 ท่าทางของฟู่เชิ่นเหยียน18 บทที่ 18 ฉันตัดสินใจทำแท้ง19 บทที่ 19 ตกลงหย่า20 บทที่ 20 เธอไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจว่าลูกจะอยู่หรือจะไป21 บทที่ 21 ทำแท้งแล้วจริง ๆ เหรอ?22 บทที่ 22 มารับผู้ชายของเธอที่บาร์ซะ23 บทที่ 23 ฉันไม่ได้แก้แค้นคุณ24 บทที่ 24 รับผิดความล่าช้าในการชำระเงินงวดสุดท้าย25 บทที่ 25 โดนมองออกว่าท้อง26 บทที่ 26 ฟู่เชิ่นเหยียนอยากมีลูกใหม่27 บทที่ 27 บังเอิญเจอลู่ชินหราน28 บทที่ 28 คุณเสิ่นเล่นไหวไหม?29 บทที่ 29 เธออยากจะไปงั้นเหรอ?30 บทที่ 30 อดีตของเขา31 บทที่ 31 จุดเริ่มต้นของความขัดแย้ง32 บทที่ 32 เรื่องเมื่อสี่ปีก่อน33 บทที่ 33 ไม่กล้าเผชิญหน้าเขา34 บทที่ 34 โครงการใหม่ที่ปัญหาเยอะ35 บทที่ 35 ข้อตกลง36 บทที่ 36 คุยเรื่องเงื่อนไข37 บทที่ 37 ใจเย็นลงแล้วค่อยมาคุยกัน38 บทที่ 38 เฉินชิง ผู้บริหารบริษัท ซินไต้39 บทที่ 39 ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของฟู่เชิ่นเหยียน40 บทที่ 40 ปัญหาของฟู่ซือ กรุ๊ป41 บทที่ 41 การประมูล และตัดสินผลการประมูล42 บทที่ 42 ไปหาฟู่เชิ่นเหยียน และขอความช่วยเหลือจากเขา 143 บทที่ 43 ไปหาฟู่เชิ่นเหยียนขอความช่วยเหลือจากเขา 244 บทที่ 44 ฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นพ่อของเด็กงั้นเหรอ?45 บทที่ 45 ผมหิว46 บทที่ 46 ช่วยคิดวิธีให้หลี่มู่จื่อ47 บทที่ 47 ช่วยคิดวิธีให้หลี่มู่จื่อ48 บทที่ 48 ลูกสาวของหลินหว่าน49 บทที่ 49 ความไม่เชื่อใจของฟู่เชิ่นเหยียน50 บทที่ 50 ผู้ชายของเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของคนอื่น51 บทที่ 51 ถ้าไม่มีลูกแล้วล่ะ?52 บทที่ 52 หลี่มู่จื่ออยากไปเที่ยว53 บทที่ 53 ฉันไม่สามารถรั้งเขาให้ไปหาคนที่เขารักได้54 บทที่ 54 ฉันอาจจะป่วยแล้วจริง ๆ55 บทที่ 55 ฉันเป็นผู้หญิงแบบนั้นงั้นเหรอ?56 บทที่ 56 หาคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้เชียว?57 บทที่ 57 ความโกรธของฟู่เชิ่นเหยียน58 บทที่ 58 เธอไปอาบน้ำ59 บทที่ 59 เฉินชิงเมา60 บทที่ 60 การปรากฏตัวของเสิ่นยวี่61 บทที่ 61 พาดหัวข่าวซุบซิบ62 บทที่ 62 ขอโทษฟู่เชิ่นเหยียน63 บทที่ 63 ฟู่เชิ่นเหยียนห่วงใย64 บทที่ 64 เฉินชิงต้องการเปิดเผยความสัมพันธ์?65 บทที่ 65 การคุกคามของเสิ่นยวี่66 บทที่ 66 เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของหลินหว่าน67 บทที่ 67 ลูกสาวของหลินหว่าน68 บทที่ 68 ความบ้าระห่ำของลู่ชินหราน69 บทที่ 69 ทำไมถึงไม่เหมาะสมล่ะ?70 บทที่ 70 ความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิง71 บทที่ 71 ฟู่เชิ่นเหยียนกับเสิ่นยวี่72 บทที่ 72 ทะเลาะกับฟู่เชิ่นเหยียน73 บทที่ 73 จุดจบของเรื่อง74 บทที่ 74 นิสัยดื้อรั้นของฟู่เชิ่นเหยียน75 บทที่ 75 ช่วยฉันเช็ดผมหน่อย76 บทที่ 76 เขาเป็นห่วงลู่ชินหราน77 บทที่ 77 อยากให้ฉันนอนเป็นเพื่อนเหรอ?78 บทที่ 78 แฟนของหานชวง79 บทที่ 79 ต่อให้ตาย ฉันก็จะปกป้องเธอให้ดี80 บทที่ 80 เธออยากให้คุณไปอยู่กับเธอ81 บทที่ 81 เรามารอดูกัน82 บทที่ 82 ไม่ตายก็โอเค83 บทที่ 83 ฉันกำลังกินหม้อไฟอยู่84 บทที่ 84 ลู่ชินหรานโดนตำรวจจับไป85 บทที่ 85 เราเป็นสามีภรรยากัน86 บทที่ 86 ความหน้าซื่อใจคดของลู่ชินหราน87 บทที่ 87 เธอไม่คิดถึงพี่ชายเหรอ?88 บทที่ 88 เธอไม่ได้อยากให้ฉันสนองความต้องการให้หรอกเหรอ?89 บทที่ 89 ความชั่วร้ายของเสิ่นยวี่90 บทที่ 90 รู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่?91 บทที่ 91 ต่อไปจะไม่ทำอีก92 บทที่ 92 เป็นตัวของตัวเอง93 บทที่ 93 พวกคุณเคยมีอะไรกันรึป่าว?94 บทที่ 94 ยังเหลืออีกหกเดือน95 บทที่ 95 ประทับใจการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา96 บทที่ 96 เลขาคนใหม่ของฟู่เชิ่นเหยียน97 บทที่ 97 เกิดเรื่องกับฟู่เชิ่นเหยียน98 บทที่ 98 จัดการอย่างใจเย็น99 บทที่ 99 ไปจากฟู่ซือ กรุ๊ป 1100 บทที่ 100 ไปจากฟู่ซือ กรุ๊ป 2