ลิขิตแค้นแสนรัก

องซือเจ

อแม่ของเฉินหลีซือก็โทรมาบอกว่าจะมาหาพวกเรา ฉันเองก็ไม่ได้เจอพวกเธอมาน

หนึ่งของตระกูลเฉินอยู่เสมอ ส่วนเรื่องที่ฉันกับเฉินห

อหลินกับอั้ยหลี่ฉือกลับไป ช่วงเมื่อกี้นี้เป็นอะไรที่น่าหวาดเสีย

ากสามีภรรยาที่รักกันมากกับเขา ออสการ์คง

้ตอนที่ถูกคุณย่าสั่งสอน ฉัน

ัวเรา

่จะอยู่คนเดียว เพราะการได้อยู่ใกล้เฉินหลีซ

ะไปไห

องค

ีซือทำสีหน้าเย็นชาขึ้นมาอีกค

ไ

าวขนาดใหญ่สำหรับสองคนอันนี้ ฉันยังไม่เคยใช้มาก่อนเลย ในหัวของฉันจึงอ

ให้เอาไว้เพียงเท่านั้น ซือเจีย

ปรับอุณหภูมิ แล

ต้องจะไปกับเฉินหลีซือใช่ไหม？ การจะได้เจอเคอหลิน อั้ยหลี่ฉือ แล้วก็เฉินวุยถิง

องน้ำก็ถูกเปิดออก

รวดเร็ว ทำให้เท้าเกิ

้ม

่ครึ่งอ่าง อ่างอาบน้ำใหญ่จนรู้สึกเหมื

ันใดนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่ามันคืออ่า

่โหมดเงียบ มีเพียงแค่เสียง

นออกมาจากอ่างอาบน้ำทันท

ล่ะ？” เฉินหลีซือขมวดค

้อชั้นในทะลุผ่านเสื้อสีขาวออกมาทำให้มองเห็นได้อย่างชัดเจน ไหนจะกระโปรงสั้นของท่อนล่างที

ว่ะเนี่ย ถ้าฉันนั่งพื้นไปเลยก็คงไ

ฉันรีบปิดก๊อกน้ำ แล้วก็เปิดสว

่ยนเสื้อผ้

นึ่ง แล้วก็โยนผ้าเช็ดตัวให้

อย่างรวดเร็ว กลับไปที่ห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า จาก

ันโดยสิ้นเชิง ฉันอยากจะหันหน้าหนีมาก แต่เหมือนดวงตาของฉันมันจะมีความคิดเป็นของตัวเอง สายตาของฉันมองลงไปข้างล่างโดยที่ฉันไม่รู้

่มร้อนระอุขึ้นมา เฉินหลีซือกำลังจะถอดกางเกง

ดแพ็คของเขา ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ บนหน้าอกของเขายังม

ี้ได้มาไ

นหลีซือทำให้ฉันตกใจ แต่ฟังดูเ

ฉันก็โน้มตัวพร้อมกับก้มหน้าลงไปโดยไม่รู้ตัว จ

นผ้าขนหนูในมือของฉันก็หายไป แต่

ละใส่เสื้อผ้าเหล่าน

ลีซือก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งบน

ินธา ชื่อนี้ย้ำเตือนฉันครั้งแล้วครั้งเล

ออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำ

ๆ แต่ฉันต้องพยายามข่มใ

โทรมาหาคุณน่ะ” ฉันเ

ที แล้วก็ชำเลืองมองมาที่ฉันแวบหนึ่ง จากนั้นก็เดินไปที่

นี้คุณต้องพักผ่อนก่อน” ฉันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะเย้ยออกมา การแสดงที่แข็งขืนฝืนธรรมช

้ามา แล้วก็ไปหยุดอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า จา

ล้ว ทุกครั้งที่ฉันมองเขา หัวใ

มแล้ว ถ้ามีเรื่องอะไรเร่งด่วนก

่าเขากำลังจะไปหาเหรินธาแน่ ๆ ฉันรู้สึกผิดหวังอ

ือชะงักไ

มโทรเรีย

ัพท์ออกไป หลังจากนั้นไม่นาน เ

ของเฉิ

มเห็นแววตาที่ดูผิดหวังและเศร้าหมองของซือเจียเหลยหลั

บาร์” ผมออกค

หมอไปดูแลแล้ว ถ้าผม

บ คุ

ลางคืน แสงสีเสียงครบมา

นายต้องกลับมา！” เสิ่นผิงเซินเดิน

ให้

ี้ให้ผมแก้วหนึ่ง

เองไหม มันเป็นเพราะนายโลภเกินไปไง นายต้องการมากเก

ปากไปจะได้ไหม” ต่งเว่

อก็โยนไม้คิวพู

นกันสั

ม่ได้ล่ะ？” ผ

ที่กลิ้งไปมาบนโต

อที่มีคนมาตามจีบซือเจียเหลยน่ะ？ ฉันหมายถึงหล

ถือไม้คิวพลูอยู่ ขยับเข้

ค่น้องสาวของฉันเท่านั้นแหละ ฉันแค่กำลังคิดว่า ช่วงสามปีนี้ นายกับเหรินธาก็สนิทสนมกันมาก หวานชื่

ีกลูกหนึ่ง แต่มือของผมส

วานชื่นอะไร

นายกับเหรินธายังไม่เคย

ที่อยู่กับเธอ เนื้อตัวเราไม่ได้

พ้คนหนึ่งเท่านั้นแหละ นายยังไม่ไ

าอีกครั้ง ยังคงเป็นเหรินธาเช่นเดิม แต

เหลยอยู่ในวิลล่าคนเดียว ถ้าหากมีอ

ปิดเครื่อง

ม่รับสายเหรินธาล่ะ？” เสิ

ธุระอะไ

ม่ได้หรอกนะ มันไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงสองคนนี้เอาซะเลย ในเมื่อนา

หย่ากับซือเจียเหลย’ มันถึงได้ทำให้

้ดำเนินการอะไรกันทั้งนั้น