เล่ห์ร้ายน้องชายสุดที่รัก

ตรา

ี่เขาปฐมพยาบาลฉันจน

งแต่ก่อนที่เขาจะลุกออกจากห้องฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องจะบอกก

คือพี่มีเรื่อ

คัญไว้คุยพรุ่งนี้ตอ

บอกให้วินรู้ว่าถ้าพี่เรียนจบแล้วพี่จะย้าย

.....

จะฟ้องแม่กับพ่อเรื่องวิน วินพูดถูกพี่เป็นแค่ลูกบุญธรรมพี่ไม่มีสิทธิ์อะไรในบ้านหลังนี

ใช่ไหมท

ดอะไรต่อเขาแค่มองหน้า

ันต่อ

ตอนไหนเพราะเมื่อคืนฉันเอ

ก๊อ

ก" เสียงแม่มลนี่นา

ื้นไม่ได้ลงน้ำหนักฉันก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บ ฉันก้มมองดูเท้าตัวเองซึ่งมันยังบวมอ

เจ็บจ

แม่มลเปิดประตูเข้ามาหน้

ปวดเท

กเลยไปหาหมอ

ันก็ไม่อยากไปโรงพยาบาลห

่เข้ามาในห้อง เขามองฉันด้วยสายตาเฉยชาจนกระทั่งแม่

ลูก" แม่มลคอยบอกมาวินเพราะมาวินอุ้มฉันลงบันไดมา

หล่นหรอก

นช้าลงระหว่างที่เดินลงมาไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล

บคุ

อ

ิน.

ผมไม่ไปด้วยทั้งที่ผมเป็นสาเหตุให้มุ่ยเจ็บ ผมจะไปได้ไงเพราะตอ

่อ พ่อมองผมทีมองใบเกรดในมือทีสลั

บนโต๊ะทำงานตรงหน้าผม ผมก็แค่ชำเลือง

คำอธิบ

มหาลัยที่พ่อเคยเรียนซึ่งมีชื่อเสียงติดอันดับโลก คือถ้าใครเข้าเรียนที่นั่นได้ถือว่าเก่งมากๆ พ่อหวังให้ผมไปเรียน

ยนยากมากหรือ

ยากอะไรหรอกแค่ผมไม่ตั้งใจเรียน

งต้องให้เราเรี

ไปเรียนตอนจะขึ้นมอหนึ่งมันเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากๆต้

ยน พ่อจะให้พี่

ว่าไ

มุ่ยเป็นครูส

่ยว่ายัยนั่นพ่อก็ตวัดสายตาพิฆาตมา

ติวให้ไอ้ติณ

พ่อบอกหลายครั้งแล้วนะติณณ์เค้าอายุม

ลยนะ แล้วแต่ละคนก็ไม่

แน่ๆวินต้องเรียนพิเศษ พ่อจะให้พี่มุ่ย

ับแล้วแต