บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง 5
หน ๆ เวลาต้นยามห้าย(21.00 – 22.59) ท่านห
ลี่อ้าย และองครักษ์ทั้งหมดก
งข้าเป็นเช่นไรบ้าง” จางอี้เทา
อดภัยแล้วหรือไม่” องค์ร
” ท่านหมอกู้เดินนำไปนั่งลงบนโต๊ะกลมในอีกห้องหนึ่งซึ่งจัดไว้เป็นที่พัก
การไม่น่าเป็นห่วง เพียงแต่ต
นเล่าท่านหมอ” จางอี้เทาถามต่อด้วยความวิตกกังวล หากอา
ปากแตก ลำตัวมีรอยฟกช้ำจากการโดนของแข็งกระแทก และยังมีอาการจุกปวดจากการถูกเหวี่ยงลงพื้นด้วย โชคดีที่ท่านอ๋อง
งเอ๋อร์ปลอดภัย” หลี่อ้า
ม่” จางอี้เทาเอ่ยถามท่านหมอกู้ต่
พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง ข้าได้จัดการให้หมอผู้ช่วยคอยดูแลท่านอ๋องน้อยตลอดเวลา หากว่า
รับ” จางอี้เทาไม่ดื้อรั้นที่จะเข้าเยี่ยมบุตรชาย หากท่านหมอบอกว่
เป
้พวกเขาจะเป็นเพียงชาวบ้านแต่ก็เป็นบิดาและมารดาที่แท้จริงของเจ้
ับใช้ก็เข้ามาแจ้งข่าวว่าจางอี้หมิงปลอดภัยแล้
รีบเข้ามาแจ้งให้จางอี้เทาไปพบท่านอ๋องน้อยที่ห้องโดยพลัน จางอี้เทารีบลุกออกไปทันที ด้วยความวิตก
ื้อผ้าแล้วตามพี่ไป
วามคิดตีวนไปต่าง ๆ นานาถึงบุตรชายที่นอนเจ็บอยู่อีกฝากหนึ่งของจวน เมื่อไปถ
อี้เทาเห็นบุตรชายมีสีหน้าเช่นนั้นจึงรีบเข้าไปนั่งข้างเตียง เขาใช้สายตากวาดมองอย่างรวดเร็วไปคร
้เทายกมือลูบใบหน้าบุตรชายด้วยความรักและเป็นห่วง
ให้พวกข้าหมอผู้ช่วยเข้ามาช่วยเหลือ องครักษ์ปาจึงต้องไปตา
า ที่เขาเสียงแผ่วเช่นนี้เพราะหนึ่งด้วยความอายและสองเ
จ้าเอง” จางอี้เทาพ่นลมหายใจออกมาด้วยความโ
ง การดูแลให้พวกข้าน้อยที่เป็นหมอดูแลจะเป็นการดีกว่านะขอรับ
งท่านอ๋องมิไหว หากเกิดอันใดขึ้นกับท่านอ๋องน้อยขอ
แต่พ่อเห็นด้วยกับท่านหมอนะ ขอเพียงผ่านพ้นช่วง
พักเพื่อพิจารณาตาม
มคำแนะนำจึงได้
็ได้แต่ข่มกลั้นความอาย พยักหน้าให้บิดาและหมอผู้ช่
บหน้าก็แดงก่ำ เด็กน้อยโอดค
ค่ปวดเบาคงพอทำใจได้ แต่นี้เขาต้องการปลดทุกข์นักเชียวนะ เขาก็เกรงใจเป็นธรรมดา
งรับแขกเพื่อเข้าเยี่ยมบุตรชายในเช้านี้ ทั้ง
ช่นไรบ้าง” นางหูเอ่ยถา
ยดีแล้ว ตอนนี้กำลังล้างหน
องการรู้รายละเอียดถามออกมา เนื่องจากเมื่อคืนนางไม่สะดวกในการสอบถามเรื่องราว ซุนซูลี่
ี่เอ๋อร์กับเย่เอ๋อร์ยกโทษให้กับพวกเราครอบครัวจางด้วย” หลี่อ้ายรีบเอ่ยขอโทษเด็กน้อย
รอบครัวซุนด้วยที่เกิดเหตุร้ายนี้ขึ้น” จางอี้เทายกมือคารว
่างก็ปลอดภัยแล้ว เป็นหมิงหมิงน้อยเสียอีกที่เจ็บหนัก พวกเราครอบครัวซุนมิได้ติดใจโกรธเคียง
มอันใดกับหมิงเอ๋อร์” จางอี้เทาเป็นตัวแทน
และได้ข้อตกลงว่าจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ต่อให้จะโกรธหรือต้องการให้จางอี้หมิงรับผิดชอบก็คงทำไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยตำแหน่งของเด็กชาย บุญคุณที่บ้านจางช่
ดเบา เช็ดตัว ล้างหน้า เปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ใช้เวลาไปถึงคร
ารท่านอ๋องน้อยก่อน เสร็จแล้วค่อยว่ากันอีกที” ท
ค่ะ/ข
จางอี้หมิงไม่ถึงหนึ่งเค่อ เขาก็
องน้อยด้วย เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมาเยี่ยมก็ยังมิสาย จนกว่าอาการของท่านอ๋องน้อยจะหายดีคงต้องให้พักที่จวน
เรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ครอบครัวจาง ครอบครัวซุน และทุกคนจึงได้เข้าเยี่ย
บ่ายวันนี้ ส่วนเถ้าแก่หลินไห่หลังจากที่เยี่ยมหลานชายบุญธรรมเสร็จแล้วจึงกลับไปที่เหลาซิ่งฝูเนื่องจากจ
ที่เกือบทำให้ตนเองได้รับบาดเจ็บสาหัส ยัง
กแล้ว ก็อย่าลงโทษอีกเลย” นางหูเข้าไปขอร้องบุตรแทนหลานชายที่นอนเจ็บอย
็บนี้ถูกต้องแล้วขอรับ ต่อไปจะได้จำว่า
ันใดจะคิดให้ละเอียดรอบคอบมา
สำนึกผิดแล้วอย่างแท้จริง เมื่อยามหวนคิดไปถึงเห
รตอนนี้ลูกก็สำนึกผิดแล้ว ต่อไปคงจดจำไม่กล้าดื้อรั้นและซุกซนอีกแล้ว ก็ขอให้จบเรื่องเพียง
๋อร์ต้องสัญญากับพ่อว่าจะต้องไ
บ ข้า
อี (1) ลงโทษที่ละเลยต่อหน้าที่ทำใ
น เนื่องจากจางอี้หมิงคิดว่าหากไม่ได้องครักษ์ซานช่วย
มาได้ทันท่วงที...ถึงแม้ว่าจางอี้หมิงจะไม