icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พลิกชะตาพระชายาอสรพิษ

บทที่ 3 เส้นเรื่องเดิมกลับมาแล้ว

จำนวนคำ:2887    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

วันต

ยู่ในสถานการณ์แบบไหน และตอนนี้เธอก็กลายเป็นหลัว เซียงเซีย

ยังไม่ถึงเสียด้วย จากคำบอกเล่าของสาวใช้นามหลิงหลิงก็ได

ก็คือหลัวเซียงเซียงในตอนนี้ได้ให้สาวใช้วางยานอนหลับโดยที่พวกเขาไม่รู้ต

งคน ระหว่างที่หลัวเซียงเซียงคิดทำตามแผนนั้น นางเกรงว่าจะไม่สมจริงจึงได้ดื่มสุราไปเป็นจำนวนมากเพื่อให้ตนเองเมามาย ทว่าระ

นออกบอกว่าไม่เป็นอะไร ทั้งโวยวายฟังไม่รู้เรื่อง บ่าวรับใช้จึงรีบทำตามแผน พาคุณ

๋องนั้น นางเหมือนได้ฟื้นขึ้นมาครั้งหนึ่ง ตอนนั้นหนาวจนสั่นสะท้านจึงพอจะคาดเดาได้ว่าวิ

ำเนินไปเช่นเคย จากสปอยล์ของเพื่อนสาวที่บอกเธอไว้ หลังจากแต่งงานแล้วชินอ๋องจะ

นหมั้นเพราะพฤติกรรมไม่เหมาะสมของนาง จากนั้นก็ปล่อยให้พระเอกรับนางเอกเข้าจวน ส่วนนางร้ายอย่างนางจะขอแยกตัวออกมาอย

ื่องนี้ง่ายยิ่

นอ๋องหลงเฟยเยี่ยไม่ใช่คนในชีวิตจริงของนาง หากเข

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นนางก็ไม่ได้พบชินอ๋องอี

ฏิเสธเด็ดขาด ไม่ต้องห่วงน

น้าแข็งกร้าว ม

แผนร้ายอ

ยงเซียง

ต้องสนใจเรื่องนี้อีก หากข้าบอกว่าไม่ต้องการฝ่าบาทมีหรือจะบ

ิตผู้นี้ แม้ว่านางจะรูปโฉมงดงามทว่าจิตใจกลับบิดเบี

้อย่างวิจิตรงดงาม เมื่อหลัวเซียงเซียงได้เห็นกับตาก็ยิ่งรู้สึกตื่นตะลึงเป็นอย่างยิ่ง เพร

ั่นอะไร โอ้

ยเยี่

านว่าอันนั้นทำจา

ันนั่นจะเป็นของหายาก ว้าว สุดยอดเ

างของเขา ยังเอ่ยอย่างสนิทสนม ใช่นางคิดตีซี้กับเขา อย่างน้อยเป

ยู่บ้าง หากเอาไปขายในโลกของข้าโอ้โห ไม่ต

ทำให้หลงเฟยเยี่ยถึงกับถอนหายใจ เ

ยเป็นเช่นนี้มาก่อน ยามนี้แสดงตัว

ยงนิ่วหน้าพร

นสหายกันแล้ว ข้าคิดว่าไม่จำเป็นต้องโกหก ท่านก

อีกอย่างข้ามิใช่สหายของเจ้า

หลัวเซียงเซียงหัวเราะขบขัน นางขยับเข้า

ัสได้กอดมาแล้ว ส่วนร่างกายของข้าท่านก็จับมาทั้งหมดแล้ว สนิทยิ่

ลายและไอออกมา เขากำมือแน่นทั้งสอ

ไร้ยา

กบีบบังคับจนเกิดเรื่องเช่นนี้ ทว่าหลัวเซียงเซียงกลั

งหมดก็เกิดขึ้นแล้ว แต่ข้ายืนกรานกับท

หนึ่งของหลัวเซียงเซียงยังจับชายแขนเสื้อกว้างของเขาเอาไว้ ยังยืนแนบชิดสนิ

ยิ้มให้กันและกันด้วยความยินด

ากไปเพราะสงครามตั้งแต่หลงเฟยเยี่ยยังเด็กนัก ดังนั้นฝ่าบาทจึงเลี้ยงเขามาปร

เป็นตัวเลือกที่สำคัญในครานี้ เป็นหลงเฟยเยี่ยที่เห็นว่าฝ่าบาทเสด็จก่อน เขากระตุกข้อมื

นางถวายบังคมฝ่าบาทด้วยท่าทางที่ถูกต้อง แม้ว

บเอ่ยถึงเรื่องที่เรีย

อเสียงของคุณหนูรองสกุลหลัวเสื่อมเสียเพราะ

ยปากเอ่ยคำ หลัวเซียงเ

ิดขึ้นจริง ๆ เพคะ หม่อมฉันไม่อยากแต่งกับชินอ๋อง เขาไม่ใช่สเปก เอ๊ย ไ

วเซียงเซียงจะพูดขึ้นมาจริง ๆ ในขณะที่บิดาก็ไม่เข้าใจ เรื่

ก่อนที่พระองค์จะตรัสหลัวเ

ขารักกับพี่สาวของหม่อมฉัน หม่อมฉันไม่กล้ายื่นมือเข้าไปแทรกก

รรมด้วยหรือ การกระทำของนางทำให้เขารู้สึกสับสนเป็

าชอบสตรีเช่นนี้ช่างเป็นคนที่กล้าหาญเช่นบิดาของเจ้าจริง ๆ ห

ที่สนับสนุนแล้ว ฝ่าบาทคนนี้ยังกระโดดมาร่วมวงเห็นดีเห็นงามด้วย นี่มันนิ

เล่าขานปากต่อปากออกมานอกจวน ในฐาน

ิเสธเขาคงเพราะรู้จิตใจของฝ่าบาทกระมัง แผนชั่วนั้น

่อมยอมรับโดยไม่มีข

เซียงตะโก

แล้วท่านจะมาแต่งงานกับหม่อมฉันทำไม คน

ยี่ยหัว

ได้ตามที่เจ้าต้องการแล้วก็หุบปากเสียที สมรสพระราชทา

เช่นนั้นเราจะออกราชโองการส่งไปย

าน กล่าวขอบพระทัยฝ่าบ

นโดยง่าย เป็นไปได้อย่างไรท่าทางเขาเ

นก็เท่ากับว่าเส้นเรื่องกำลังดำเนินไปในทิศทางเดิม ถ้าเป็น

เหรอเนี่ย ไม่เอา ไม่ยอม ฉัน

นว่าแม้หลัวเซียงเซียงจะพยายามถอยหนี แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่เบ

้กัน แต่อย่างไรหลัวเซียงเซียงก็ไม่ยอมแพ

ทำคือกลับไปทำดีกับญาติผู้พี่ของตนเอง เพื่อลดความบาดหม

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 คณะงิ้ว3 บทที่ 3 เส้นเรื่องเดิมกลับมาแล้ว4 บทที่ 4 นางร้ายอาละวาด5 บทที่ 5 เต่าชรา6 บทที่ 6 มู่ลี่เอ๋อร์ผู้น่าสงสาร7 บทที่ 7 คุณหนูตัวร้าย8 บทที่ 8 เพราะนาง9 บทที่ 9 กามเทพโดนเสียเอง10 บทที่ 10 ไม่ยอมให้นางสมหวัง11 บทที่ 11 จับตาดูนางเอาไว้12 บทที่ 12 มาทำไม13 บทที่ 13 จูบทางอ้อม14 บทที่ 14 วัยทอง15 บทที่ 15 พวกเราไม่อาจเป็นเช่นเดิม16 บทที่ 16 หาทางปรองดอง17 บทที่ 17 ไม่อยากเสียหน้า18 บทที่ 18 ขัดขืนสิ19 บทที่ 19 แย่แล้ว20 บทที่ 20 ได้เห็นดีกันแน่21 บทที่ 21 ตามหาระบบ22 บทที่ 22 นางผู้ทำให้ข้าสับสน23 บทที่ 23 สตรีไร้สมอง24 บทที่ 24 วันที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น25 บทที่ 25 สตรีที่ทำให้อารมณ์เดือดดาล26 บทที่ 26 ข้าแค้นยิ่งนัก27 บทที่ 27 เป็นเขาที่ต้องปรนนิบัติ28 บทที่ 28 ตบตาคน29 บทที่ 29 หัวใจที่อ่อนแอ30 บทที่ 30 จีบ31 บทที่ 31 แพ้แล้ว32 บทที่ 32 ลักพาตัว33 บทที่ 33 เป็นแผนการของเจ้าหรือ34 บทที่ 34 ข้าไม่ได้เป็นคนจับนาง35 บทที่ 35 ข้าตายไปแล้วจริง ๆ36 บทที่ 36 การอ้อนวอนของหลงเฟยเยี่ย37 บทที่ 37 คนบนสวรรค์ผู้ใจดี38 บทที่ 38 ข่าวว่าเขาจะแต่งงาน39 บทที่ 39 หนังสือหย่า มอบให้ท่าน40 บทที่ 40 ความคิดถึงช่างทรมานยิ่งนัก41 บทที่ 41 พบกันอีกครา42 บทที่ 42 รักข้าเถิด หลงเฟยเยี่ย NC43 บทที่ 43 ต่อกันนะ NC44 บทที่ 44 คำสารภาพ45 บทที่ 45 กลับบ้าน46 บทที่ 46 ตอนจบ