icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สตรีร้ายกาจผู้นี้จะเลิกรักท่านเอง

สตรีร้ายกาจผู้นี้จะเลิกรักท่านเอง

ผู้เขียน: ซีไซต์
icon

บทที่ 1 คุณหนูใหญ่สกุลเสิ่น

จำนวนคำ:1323    |    อัปเดตเมื่อ:18/09/2023

ว้

้จะมีความงามจนเลื่องลือไปทั่วแคว้น กระทั่งฝ่าบาทยังเค

งพระขนิษฐาที่สละฐานันดรเพื่อแต่งงานกับสามัญชนแล้ว ด้ว

ี่เลื่องลือไปไกลยังมีความโหดเหี้ยมเอาแต่ใ

้ร่ำรวยเป็นหลานของฝ่าบาทแม้ว่าจะไร้ฐานันดรผู้ใ

ใคร่จึงเลี้ยงนางอย่างตามใจ ผู้ใดที่ขวางหูขวางต

วลือเรื่องความเหี้ยมโหดของนางไม่มีผู้ใดไม่รู้ ว่ากัน

บุตรสาวของท่านน้าของนางอยู่ผู้หนึ่ง

ของท่านเซิ่นแต่งออกให้กับพ่อค้าผู้หนึ่งที่ต่างเมืองให้ก

ลวงหลายร้อยลี้ นอกจากจดหมายที่ส่งมาเป็นระยะแ

ับมาเยี่ยมท่านเสิ่นและท่านแม่ที่เมืองหลวงก็ได้

นหลานสาวของท่านเสิ่นที่เหลือเพียง

าอาศัยอยู่ที่นี่ในความดูแลของท

่นเฉกเช่นเสิ่นอวี้หลันผู้เป็นญาติผู้น้อง ทว่าก

่ซินซึ่งเป็นญาติผู้น้องราวฟ้ากับเหว ยิ่งหลี่ซินอ่อน

่นอวี้หลันนอกจากรังแกคนแล

มายกับบุตรชายของสกุลใหญ่ใ

ั้นหมายของเสิ่นอวี้หลันก็ล่มทั้งสองครั้งเมื่อบุ

ว่าผู้ใดก็ต้องการได้นางไปเป็นภรรยา ทว่าท่านเซิ่นผู้เป็นลุงก็ยัง

ดปีแล้วประตูคฤหาสน์เสิ่นจึง

งกับสาวใช้คนสนิทและบ่าวอีกสองคน ในระหว่างที่นางส

ีเพียงไม่กี่คนต่อสู้ปกป้องคุณหนูเสิ่นอย่างสุดชีวิตทว่าด้วยจำนวนค

เข้าไปในรถม้ายังถูกมัดมือมัดเท้านอนอยู่ในหีบไม้ใบใหญ่ใบหนึ่ง นอกจาก

่างออกจากเมืองหลวงจู่ ๆ รถม้า

งเมืองหลวงและเมืองอี้จึง

ลับถูกปิดปากมัดมือมัดเท้าจึงทำให้ไม่สาม

่ตรวจตราด่านนั้นบัดนี้รับสินบนจึงยอมปล่อยรถม้

วย ช่วย

่งออกไปได้เพียงเสียงอู้อี้ใ

ได้คนแรกที่นางจะขอให้เสด็จลุงสังหา

สสังหารคนเสิ่นอวี้หลั

่วครู่ จู่ ๆ เสิ่นอวี้หลันก็ไ

ล่อยรถม้าคันนั้น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คุณหนูใหญ่สกุลเสิ่น2 บทที่ 2 วีรบุรุษช่วยสาวงามจึงทำให้สาวงามหลงใหล3 บทที่ 3 บุรุษคนเดียวกัน4 บทที่ 4 สมรสพระราชทาน5 บทที่ 5 เขาไม่เคยรักนางเลย6 บทที่ 6 เอาอกเอาใจ7 บทที่ 7 กลับบ้านเดิม8 บทที่ 8 แม้นางจะป่วยก็ไม่ไยดี9 บทที่ 9 นางมารร้าย10 บทที่ 10 ตัดใจจากเขา11 บทที่ 11 ถูกไล่ล่า12 บทที่ 12 เขาเปลี่ยนไป13 บทที่ 13 กลับไปหายอดดวงใจของท่านสิ14 บทที่ 14 เขาป่วย15 บทที่ 15 จูบแรกที่น่าตื่นเต้น16 บทที่ 16 จับได้คาหนังคาเขา17 บทที่ 17 ผู้ใดก็เล่นงิ้วเป็น18 บทที่ 18 นางจากไปแล้ว19 บทที่ 19 ท่านมาได้อย่างไร20 บทที่ 20 ไม่มีทางคืนดีจริง ๆ นะ21 บทที่ 21 อบอุ่นดั่งแสงตะวัน22 บทที่ 22 ล่วงรู้ความจริง23 บทที่ 23 พวกเราคืนดีกันได้หรือไม่24 บทที่ 24 สามีภรรยาที่ปรองดอง25 บทที่ 25 อย่าทำเช่นนี้อีก26 บทที่ 26 ตอนจบ