พ่อขาอย่าดุดัน

อาแต่ทำงานมากไปหน่อยจนลืมว่ายังลูกรอพ่ออยู

ขาหนูอยากอยู่กับพ่อแบบนี้ม

ดูพ่อเลี้ยงเขาสดชื่นขึ้นเมื่อเห็นหนูมีความสุขแล้วพ่อเลี้ยงก

่อก็ดีใจที่ลูก

จารณามองตั้งแต่ศรีษะลงมาที่ตัวลงไป

ูมีอะไรผิดปกติ

ยเหลือตัวเองบ่อยไหมจ๊ะลูกแพร.?? “..เอ๊าะๆๆ…เอ่อๆๆ..คืออๆๆ..อ่ะๆ..หนู..หนู..” “..ชู่ววส์ๆๆ..หนูไม่ต้องอายพ่อหรอกนะพดดีว่าพ่อเคยเห็นหนูแพรกำลังช่วยตัวเองน่ะเลยอยากรู้เท่านั้นแหละ..พ่อก็ถามดู..” ในขณะเดียวกันหนูก็นั่งก้มหน้าด้วยความประหม่าอายพ่อเลี้ยงเพราะว่าหนูไม่เคยคุยเรื่องแบบนี้กั