ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย

่านอาจารย์ป

หวงมากที่สุดก็คือสภาพจิตใจของเขามากกว่า การได้เผชิญกับเหตุการณ์สะเทือนใ

าะนางมีส่วนผิดไม่มากก็น้อยที่ปล่อยให้ลู่เหลียนถูกตาแ

ียนและยกไปส่งถึงห้องนอนเนื่องจากว่าตั้งแต่กลับบ้านมาลู

ะหันไปพูดกับเด็กชายที่นั่งขดตัวอยู่บนเตียง “รีบมาก

ม่ขยับ ฟางเซียนนั่งรออย่างใจเย็น จนกว่าลู่เหลียนจะยอมกินอาหารนางก็คงจะไม่ได้ไปไหน เมื่อลู่เหลียนเห็นฟางเซียนอยู่ใน

มหาศาลเพื่อซื้อตัวข้ากัน?” ลู่เหลียนเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฟางเซ

างส่งๆ “ข้าแค่อยากรับเจ้าเป็นศิษย์ ส่วนเงินพวกนั้นไม่ใ

ย์?นั่นไม่ใช่เหตุ

ว่าหากข้าตายท่านจะลำบาก?หรือท่

าย หากนางได้รับมันมาชาตินี้นางคงไม่ได้ตายสมใจแน่ “อย่าสงสัยให้มาก ข้ารับเจ้าเป็นลูกศ

ม ระบบแสดงเครื่องหมายคำถาม

ฟางเซียนกล่าวเสียงเร

เงียบขึ้

นหลุดทำสีหน้าเหวอ สมอ

กตัวร้ายระดับเล็กอีกมากมายเลยนะ จะตายเร็วไม

ีแค่เจ้าเท่านั้นที่ทำได้ รับปากมาซะว่าจะทำ ไม่เช่นนั้นข้าจะหั่นเจ้าเป็นชิ้น

ึนงงจึงพยักหน้ารับแบบไม่ได้คิด

ทำมาให้ได้แล้ว เจ้าจะ

าปากด้วยท่าทางสับสน เหตุใดนางถึงต้องการให้เขาสังหา

ผลที่ตัวเองไม่เข้าใจพลางแ

างได้เริ่มสอนกระบวนท่าต่อสู้ให้กับลู่เหลียนเพราะระบบห้าม

่างถูกต้อง ซึ่งมันเป็นปัญหาสำหรับฟางเซียนมากเพราะนางไม่เคยเรียนรู้กระบวนท่าต่อสู้มาก่อน แม้ว่าระบบจะใส่ข

บาง ลู่เหลียนเลยไม่รู้ตัวว่าอาจาร

่เหลียนดำเนินไปได้อย่างราบร

ห็นทหารหลายยี่สิบคนมายืนเคาะประตูอยู่หน้าบ้านตั้งแต่เช้า เช้า

รสังหารขุนนางคนหนึ่งไป เพราะงั้นพวกเ

ไมทหารที่นี่ถึงทำงานกันช้านัก?นางไม่ได้คิดที่จะปกปิดตัวตนหรือหลักฐานแม้แต่น้อยแต่พว

อเขาเห็นคนสวยอย่างคุณต้องจับคุณไปเป็นทาสบนเตียงแทนจ

ไม่เอาวิธ

เซียนบอกให้ลู่เหลียนไป

ถหาซื้อใหม่ได้เพราะเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลย เมื่อเตรียมตัวเรียบร้อยและก่อนที่ทหารจะบุกเข้ามาในบ้านฟางเซ

รับการฝึกฝนและบำเพ็ญเพียรมากครับ] ระบบได้แนะนำสถานที่หลบหนีขณะเดียวกันนั้นเองลูกศร

ราะตั้งแต่เลื่อนระดับถึงขั้นเจ็ดนางก็แทบจะไม่มีความเหนื่อยเลย แต่เดินพอมากไปฟางเซียนก็ชักรู้สึกเบ

ระบบคล้ายจะรู้สึกได้ว่าฟางเซียนคิดอะไรจึงกล่าวขึ้นมา

บในลำคอด้วยท่าทีเอื่อ

ดูเงียบเหงาแต่เพื่อความปลอดภัยลู่เหลียนจึงสวมเสื้อคลุมเพื่อซ่อนใบหน้าแล

านดูร้างผู้คน ตั้งแต่เข้าม

ี่ไม่เหมือนหมู่บ้านร้างเลยสักนิด สภาพของบ้านยังดูใหม่ราวกับว่ามีผู้คนอาศั

ไปหารถม้าได้จากที่ไหน

็ได้พบเห็นบางอย่างที่เคลื่อนไหว นางเดินตามไปจนกระทั่งเห็นสิ่งนั้นเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่ง จะเรียกว่าบ้านก็ไม่ได้เ

ร้างขึ้นมาจากแผ่นไม้และผ้าผืนบางแผ่

นกของใครบางคนก็ดังลั่น จากนั้นก็มีใครบางคนรีบร้อนคลานออกม

ระมาณสิบกว่าปีคนหนึ่งคลานออกมาจากซากไม้และมาหยุดอยู่ใกล้เท้าของนาง เด็กคนน

ของฟางเซียนก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองและทันใดนั้นเองเด็ก

นไปทีหนึ่ง “ข้าออกจะหน้าตาดี หาว่าข้

่ลูกหมาสักหน่อย!” ลูกหมาข้างถนนกุ

กหาว่าเป็นนางยักษ์ นางเ

นหมด พอดีข้าอยากจะซื้อรถม้

งถนนตะโกนตอบกลับมา ฟางเซียนมือกระตุกตบหัวเด็ก

สายตาของเขาเหมือนกำลังตำหน

ปีศาจที่หลงเหลืออยู่สามารถยืนยันได้ ผมลองย้อนดูข้อมูลจึงรู้มาว่าช่วงนี้มีปีศาจตนหนึ่งหลบหน

ังไง สารอาหารครบหมู่เรอะ

ิ่มระดับได้เร็วขึ้น การดูดซับพลังปราณเช่นนี้เทียบเท่ากับการดูดซับพลังปราณจากพิภพปีศาจเ

มาทำไม?แล้วอีกอย่างฉันเหมือนเจ้านั่นรึเปล่าเพราะฉัน

ลังปราณออกจากตัวมนุษย์หรืออาจจะต้องกลืนกินคนเข้าไปเลย แต่คุณฟางเซียนพิเศษเพราะคุณมีระบบอย่างผมคอยช่วยเหล

รู้สึกยินดีนักท

ซียนถามด้วยท่าทีใจเย็นพลางยื่นขนมให้กับเด็กคนนั้นเป็นของตอบ

ี้ยงม้า!” ลูกหมายิ้มแป้

ารให้เด็กชายนำทางไป แต่เขา

ที่นี่!ข้ากลัวว่ามันจะก

?” ลู่เหลียนเอ่

าด้วย” เขาพูดด้วยสีหน้าน่ากลัวหวังให้ลู่เหล

วปีศาจกินคน” ลู่เหลียนเชื่อในฝีมือขอ

ม่ต้องเดาก็รู้ว่าหายตัวไปไหน... “มาถึงแล้ว เจ้าจะเลือกใช้ม้าตัวไหนก็ได้เ

นว่านางไม่ลืมพาเจ้าลูกหมาไปด้วยเพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตจากการถูกปีศาจกินคนจับกินเพียงคนเดียว หากทิ้งเขา

กเส้นทางแทน ฟางเซียนถอนหายใจอย่างหงุดหงิดพลางหันไปมองเกวียนข้างหลังและนางก็พบว่าเด็กน้อยทั้งสองคนที่นั่งอยู่บนเกวียนได้นอนหลับสนิทไปแล้ว ลู่เหลียนเดินทางด้วยเท้ามากับฟางเซียนนานหลายชั่วยามโดยไม่บ่นขอพักสักคำทั้งที่ตัวก็เล็กขาก็สั้นอายุก็แค่เจ็ด

าเหมือนเดิมพลางคิดในใจว่าการบั

จึงจำเป็นต้องหยุดพักค้างคืนในป่า เด็กทั้งสองไม่ได้บ่นมากนักแม้จะต้องนอนบนดิน ส่วนฟางเซียนก็ไม่ได้

หารดีมีคุณภาพได้อย่างไร หากเป็นเช่นนี้พวกเขาก็คงต้องหาอาหารป่ากินเพื่อประทังความหิวไปก่อน ฟางเซียนพาพวกเขาเข้าป่าเพื่อหาอาหาร แต่น่าเศร้าที่ผลไม้ป่าส่วน

นางก็ไม่อยากตายเพร

จนักว่าผลไม้พวกนี้สามารถกินได้หร

พื่อนของข้าเคยเก็บมันมาจ

มพำพลางเก็บผลไม้หน้าตาประหลาดส่ง

ว่า “ตอนนี้หน้าหลุมศพของเขาเต็มไปด้วยต้นไม้ชนิดนี้ เป็นต้นไม้ที่อ

้ที่เพิ่งกัดเข้าปากทิ้งทันที เขา

ายเช่นนั้นใค

ม้ที่น่าสงสัยนั่นเข้าปากพอดี ลู่เหลียนเบิกตาก

ป ในใจก็คิดว่ามันเป็นผลไม้ที่รสชาติแย่ที่สุดเท่าที่เคยกินมา แต่นางก็ลองกัดอีก

้นมาว่า [มันไม

ียน “

ไอ้ระบบ