ชาตินี้ไม่ขอเป็นสตรีต่ำช้า

องอาเจินว่านางได้สารภาพทุกอย่าง

งเอาไว้ในเรือนของตน เขาบ

งเขานั้นก็คือ การที่เขาจะพาคนมาจ

งการจะส่งทหารมาจ

จยังสามารถหลบหลีกทหารเวรยามนั้นได้อย่างรวดเร็วและพ

งทบทวนความผิดของตนเอง รู้สึกว่าที่ลงทุนมาทั้งหมดล้วนสูญเปล่

ัวของตนเอง คนผู้นั้นบอกว่ายามนี้ทหารติดตามไม่ล

นึ่งพร้อมกับสาวใช้นามอาเจิน จากนั้นเขาก็จากไปท

นายท่าน ท่านอยู่ที่นี่

ว เจ้าระวั

อร

านถึงครึ่งปีโดยที่ไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวของนา

่าบางทีเขาอ

ละพานางไปหาครอบครัวในที่สุด นางเฝ้ารอมานานหลายเดือนแต

มานางและอาเจินจึ

หนึ่งจนเขาหัวแตก ทหารผู้นั

นได้กอดนางเอาไว้และยอมร

ยที่อาเจ

ูหนีไป

อาเจิน เจ้าอย

างของนางที่กอดอาเจินเอาไว้ ซูลี่จูเข่าอ่อนร่

ายเพราะนาง

ลับมาที่เมืองห้วยโจวโดยค

างเห็นแววตาของเขา นางไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับเ

าบิดาของอันผิงจือตายแล้ว ส่วนอั

บไม่ได้พูดคุยกัน ทุกคนล้วนหนีไม่พ้นต่างถูกจับมัดมือมัดปากไม่

ายตาเศร้าหมอง น้ำตาของคนชราทั้งคู

อ

งมีส่วนเกี่ยวข้อง หากนางมีสติและเตื

ารและเนรเทศ ซูลี่จูก็ถูกพาไปย

มลงยังถูกทหารคนนั้นลากแขนบอบบา

คนชั่วเช่นเจ้าตายเช

ดูถูกเหยียดหยาม มันเจ็บปวดจนกระทั่งน

ีตฮูหยินท่าน

ใส่ร้ายสกุลอัน ทำคนดี ๆ ตายไปหนึ่งคนทั

สิผอมบางยิ่งกว่ากระดาษ ใบหน้าซูบผอมเหลือเพียงกระด

นนาง ตายไป

ไม่มีผู้ใดเห็นใจนาง ม

งที่สุดเช่นนี้ยามนี้

ให้นางเข้าใจถึงการกระทำที่ผ่านมา กระทั่งสุดท้า

้อนวอนสวรรค์ให้นางได้แ

หน้านางคือเชือกที่ผูกเงื่อนตายแขวนลงมาจา

้ชาวบ้านหลายคนถึงกับส่งเ

ง ฆ่าน

เป็นการพบที่ทำให้นางหัวใจแทบแตกสลายด้วยพวกเข

ปิดปากบัดนี้จึงได้แต่ส่งสายตาให้กันและกัน ส

่ในอก ทว่าน้ำตาของนางไหลลงมาถึงเพียงคร

ือกเส้นใหญ่กดทับเข้าไปในเนื้อขาว ด้วยสัญชาตญาณทำให้นาง

ึกทรมานที่สุดในชีวิ

ตายเร็

ยินคำของคนผู้หนึ่งด

กาสกลับไป เจ้าจ

ลับเข้าใจได้อย่างชัดเจน นางไม่

าจะเปลี่ยน

นอย่างทรมาน แขนขากวัดแกว่งไร้ทิศทางกล

นิ่นนานเกือบเท่าชีวิตของนาง ดวงตาคู่งามบัดนี้กลับมองเห็นแสงประเดี๋ยวสว่างประเดี๋

หลังจากทรมานอย่างเหลือแสนและ

ปลี่ยนหร

ุกอย่างก