ล้านักข้าจักเลิกรักคุณพี่

กะเชอ ทำให้แม่นายจันทร์มารดาของนายช่างทัพ และนายช่างไม้ ผู้เป็นใหญ่แห่งเรือนช่างสังคโลกแห่งนี้ถึงกับต้องหันไปมองด้วยไม่

ขา แม่นาย แ

็งรึว่าอย่าวิ่งบนเรือน กิริยาหางามไม่ ผมหงอกแล้วหนา ทำเยี่ย

จ นางบ่าวคนสนิทผมสองสีแล้วแต่ทำราวกับเด็กสาวมิร

ว แต่บ่าวอดมิได้เจ้าค่ะ เรื่องด่วน

อ่ยบอกด้วยท่าทางร

ห้ข้าต้องร้อนหูอีกนะเอ็ง

่องนี้ฟังแล้วรับรองต้องเย็

ระไร ไหน

กรู้สักทีว่าเรื่องที่

ยช่างทัพเจ้าค่ะ นายช่า

ชีวิต ลืมสิ้นว่าตนเองนั้นหนาอายุใช่น้อยแล้ว แต่ด้วยว่าเรื่องนี้สำคัญยิ่ง ดังนั้น เรื่องดีเช่นนี้แม่นายจ

างช้อย พ่อทัพ พ่

กไปมาพลัน ในน้ำเสียงคนเป็นแม่นั้นแฝงไปด้วยความสั่นเคร

นายช่างทัพเธอกล

นั่นทำให้คนเป็นแ

ให้พ่อทัพบัดเดี๋ยวนี้ ทั้งข้าวปลาอาหาร แลผลหมากรากไม้ เอามา

าย บ่าวจักจั

วโดยพลัน ส่วนแม่นายจันทร์นั้นก็ได้แต่ส่งสายตาไปยังประตูห

หญิงคนงามอยู่ในอ้อมแขน แม่นายจันทร์เห็นดังนั้นก็ให้ตกตะลึงงัน ก่อนจะผินหน้าไปสบตาลูก

ลงก่อนเถิดเจ้าค่

นขลุกขลักด้วยเขินอา

าว่าเจ้า

ใจเจ

ั่นว่าสามารถยืนเองได้ นา

ัพเจอแม่

่ยถามทันทีมิให

ุณป้า / ข

บามองหน้ากันก่อนจะหั

ดจึงอุ้มกันมาเช่นนี้เล่า

า คือชบาไปเดินเล่นมา แล้วเกิดเท้

เจาะดีเหลือเกิน แม่น

ช่นนั้

้าค

่านอย่างไรท่านคงตกอกตกใจเป็นแน่แท้ ดังนั้น เธอจึงมิกล้าเล่าให้ผู้เป

เจ้าเจ็บ

่ชบาขอตัวก่อนหนาเจ้าคะจักให้

อบคำถามนาน ผู้เป็นป้าต้องรู้เป็

ิด แจ่มหาหยูกหายาให้นายเอ็งด

ค่ะแม

่ลืมหันไปส่งยิ้มหวานให้นายช่างทัพด้วยเช่นกัน ไว้หายเคล็ด

นเข้าหอนอนไปจนลับตา ลืมถามเสียได้ว่

รียกขานชื่อลูกชายคนโตเสียงหลง ผู้เป็นแม่สาวเท้าก้าวไปหาลูกชายโดยเร็ว สองแม่ล

ักทีหนาเจ้า ครานี้ไปนานนัก แ

ร้อมลูบเนื้อลูบตัวลูก

ุณแม่ข

าบเท้ามารดา ก่อนจะโ

เถิด บัดนี้ พ่อทัพลูกแม่ซูบผอมไปมากนัก ที่กรุงศ

จันทร์

ิอร่อยถูกปากดั่งเช

าบน้ำอาบท่าเสียก่อน แม่สั่งให้คนจัดสำรับไว้ให้ล

กขอตัวไปอาบน้ำลงท่าก่อนห

ให้ร่างกายได้สดชื่น แล้

อร

ข้าหอนอนของตนไป พร้อมมีอ้าย

เดินไปลับตา ใบหน้านาง

งเรือนไปโรงปั้นสังคโ

จเพียงพี่ชาย แต่คิดในใจว่าหากหลบหลีกผู้เป็นแม่ได้ก็คงจักดี วันนี้จักให้ผู้เป

่อไม้ ทางนี้แม่จัก

ันไปยิ้มให้นายช่างไม้อย่างมีเลศนัย นายช

หม่ ท้องไส้ของพ่อในเพลานี้ร้องบอกว่าหิวมิใช่ย่อย เขาอยากกินข้าวปลาอาหารที่มารดาเ

ั้งใจจักกินข้าวปลาให้อร่อย กลับเรื

่ยเอา

รงนี้เถิดหนาพ่อทัพ มาดูนี่เ

งใกล้ ๆ นายช่างหนุ่มก็เดินเข้าไป

ไม้ล้างมือเสร็จเรียบร้อยแล

ามาอยู่ที่เรือนเรา

ม่หญิง ภายในใจให้นึกสงสัยแ

่จักเล่าให้ลูกฟังพร้อมน้องดีฤๅไม่

อร

ม่อยากเล่าเท้าความด้วยเกรงว่าเรื่องราวของแม่หญิงผู้มาอาศ