อ้อนรักหวานใจ
ติ๊
นต่อแล้วหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูข้อความว่าใครส่งอะไรมา ถ้าเดาไม่ผิดก็คงจะเป็นตาลุงจอมหื่นของเธอที่วันๆ เอาแต่ชวนเธอคุย ไม่รู้ว่าทำงานทำการบ้าง
่ภ
อยทำอะไ
นนี้อยู
อบด้วยนะคะ
แต่ก็ไม่วายมีเพื่อนได้ยินแล้วพากันแซวเธอใ
้างหู และไวเท่าความคิดก็รีบหันกลับไปหาที่มาของต้นเสียง เขามาอยู่ที่นี่ ตรงหน้าเธอ ตอนนี้พี่ภาคข
พูดแล้วก็กอดอกแกล้งทำหน้าเชิดใส่คนตัวโตที่ทรุดตัวลงมานั่ง
ือเล็กพยายมแกะมือเขาออก แต่มือเขาเหนียวยิ่งกว่ากาวตาช้างซะอ
ชื่อเล่นพราวค่ะ” พริบพราวกล่าวแนะนำตัวเสร็จก็ยกมือขึ้นไหว้ภาคภูมิ ขัดจังหวะความหวานของคนทั้งคู่ เมื่อเห็นว่า
งพลอยเลยลืมทักทายน้องๆ” ถ้าพริบพราวไม่ทักขึ้นมาเขาก็คงไม่ได้สังเกตอีกหลายชีว
คะ” แพรพลอยบอกเสียงขุ่น ตอนนี้เพื่อนเธอแซวใหญ่แล้ว โดยเฉพ
้นทบดอกนะจ๊ะเมียจ๋า” ภาคภูมิยอมปล่อยแพรพล
” แพรพลอยถามคนที่ลุกขึ้นยืนแล้วดึงมือเธอให้ลุกข
ึ่ง ส่วนอีกท่านเป็นเจ้าของห้องเสื้อ” ภาคภูมิพูดจบก็จูงมือเธ
้อที่มีแต่คนดังแวะเวียนเข้าไปใช้บริการ แต่คนที่พามาไม่ยอมบอกรายละเอียดสักที คอยแต่จะจูบจะหอมเธอลูกเดียว ถามอะไรหน่อยก็จูบปิดปากเธออยู่เรื่อย จนทนไม่ไหวต้องเอามือม
รทั้งนั้น” แพรพลอยยื่นคำขาดให้กับคนตัวโตที่กอดรัดเอวเธอแน่น ส่วนคนโดนขู่ก
ระโปรงสั้นมากเลยนะ พี่ไม่ยอมอะ” ภาคภูมิลูบไล้ขาสวยหน้าตาก็บูดบึ้งเมื่อคิดถึงหน
ีเข่า ยังหาว่าสั้นไปอีกเหรอคะ” แพรพลอยก้มลงมองกระโปรงตัวเองมันสั้น
ายของเขาท่าจะเป็นเอามาก เกี่ยวกับหวานใจนี่ไม่ได้เลย เขาสองคนต้องทำเอาหูไปนา เอาต
แล้วทำไมต้องมีลับลมคมในด้วยนะ ภาคภูมิมองคนที่ทำหน้าสงสัยอย่างเอ็นดู คงจะคิดล่ะสิว่าเขามาบ้านเธอทำไม ถ้าจะบอกมันก็บอกได้อยู่แล้
นชะเง้อหาเราแล้ว” ภาคภูมิจูงมือคนที่ขมวดคิ้วมุ่นเข้าไปในบ้าน ตอน
ู้ใหญ่สองท่านที่นั่งอยู่ด้วย จะว่าไปหน้าตาละม้ายคล้ายกับภาคภูมิอยู่ไม่น้อ
าของแพรพลอยอย่างสนิทสนม เพราะก่อนหน้านี้เขาได้เข้ามาพูดคุยเป็นการส่วนตั
ีและคุณแม่สุรีย์จ้ะ” ภาคภูมิแนะนำให
ความเคารพคุณพ่อคุณแม่ภาคภูมิอีกครั
ีรีบบอกให้แพรพลอยปรับเปลี่ยนสร
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมั
ณแม่ของหนูแล้ว พวกท่านอยากให้หนูเป็นคนตัดสินใจเอาเองจ้ะ หนูคิดเห็นยังไงบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ” คุณสุรีย์พูดในสิ่งที่ลูกชายของเธอต้องการ ซึ่งลูกชายของเธอก็ได้หาลูกสะใภ้ที่ถูกใจเธอจริงๆ โดยส่วนตั
งเอ็นดู โดยเฉพาะคนข้างกายที่หน้าบานกว่าใครเพื่อน ท
คุณสันติถามลูกสาว
ี่ภาคเรารู้จักกันได้ไม่นาน มันจะไม่เร็วไปเหรอคะ” แพรพล
ให้เราก้าวเดินไปพร้อมกัน เรียนรู้ไปด้วยกัน พี่อยากให้น้องพลอยมีส่วนร่วมกับพี่ในทุกๆ เรื่อง น้องพลอยคือคนแรกและคนสุดท้ายที่พี่อยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วย พี่รักน้องพลอยมากนะครับ รักอย่างที่ไม่คิ
ตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ออก ในใจมันเต้นระรัว เพราะคำหวานหูที่เธอได้รับฟังเมื่อสักครู่
ท่านก็ได้แต่ส่งยิ้มมาให้ คงจะให้เขากับน้องพลอยตกลงกันเอาเอง ว่าจะเอาย
่ก็ไม่วายคิดเจ้าเล่ห์ เรียนจบค่อยแต่งน่ะได้ แต่ในระหว่างนี้ถ้าเขาอยากจะเข้าหอก่อนก็ไม่เป็น
หอมแก้มให้รางวัลคนท
ดโตที่ทอแสงประกายวิบวับที่นิ้วนางข้างซ้ายเพื่อประกาศให้คนได้รู้กันทั่วว่าเธอมีเจ้
งสวมใส่ให้กับคนที่ยื่นมือมารอโดยที่เธอไม่ต้องเรียกเอา จากนั้นเขาก็จุมพิตไป
ะ” คุณสุรีย์พูดอย่างขำๆ ทำให้
่า เขาอาศัยจังหวะที่เธอมีเรียนเข้าพบคุณพ่อคุณแม่ แต่ขอร้องไม่ให้พวกท่านบอกเธอ เรื่องแหวนเขาก