โฉมงามของอ๋องอสูร

ับรู้ความจริงอีกครั้ง และตอนนี้เธอ

หลา ทั้งยังตัวสูงเหมือนนายแบบ เขาเป็นคน

ญิงไม่ต้องกลัวข้า

าที่เขามอบให้จากนั

หมอจริง

พยั

ันถามหน

จวยิ้มแ

ป็นพระชายาอ๋องข้าอยู่ได้ไม่นาน

งไม่ได้ไขข้อข้องใจแม้แต่เรื่องเดียว เสิ่นหรันหรั

ี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ

ธอยังไม่มีแรงเดินด้วยซ้ำ เธอยังไม่หายดีจึงได้แต่นอนน

ตื่นมาครานี้ดูเหมือนว่าร่างกายจะเบาขึ้น ไม่มีอา

่อได้ยินเสียงประตูเปิดพร้อมกับเ

อหน้าเธอ เสิ่นหรันหรันยังมึนงง เธอมองหน้าผู้ชายคน

้นหน้าผู

เป็น

ทรมานอย่างหนักจนมีรอยเลือดเต็มไปทั้งหน้า ใบหน้ายังเขี

น่ากลัวอีกครั้ง เธอไม่รู้ว

มันอะไร

งเสิ่นหรันหรันอย

ถึงยังมีชีวิต

นก ผู้หญิงคนนี้เรียกเธอว่าองค์หญิงเหมือน

ฉันไม่ใช่องค์หญ

ิยิ่งกว่าเสิ่นหรันหรันเสียอีก เ

ไม่ตาย ไยเจ้าจึงยังมีชีวิตรอด ไม่จริง ข้าฆ่าเจ้าแ

หี้ยมเกรียมเอ่

ดว่าได้มีโอกาสติดตามข้าแล้วจะทำสิ

ันไปมองเขา สีห

ไม่กล้าแล้วเพคะ อย่าฆ่าหม่อมฉัน ท่านอ๋องได้โปร

างนั้นด้วยสายตาเหี้ย

ล้วจะเหนือสตรีอื่นหรือ คนมักใหญ่ใฝ่สูงทั้งยังไ

กท่าน หม่อมฉันหวาดกลัวว่าจะมีผู้ใดมาแย่งท่

าให้เจ้ารับใช้องค์หญิงในฐานะบ่าว เจ้ากลับกล้าลงมือวางยาพิษ สตรีของข้าเจ้าอยากจะ

าวกับพายุทำให้เสิ่นหรันหรันมอง

ด้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนนั้นพร้อ

๋อง กร

อย่างรวดเร็วและเหี้ยมโหด

ดูสิว่านางจะเอาตัวรอดจาก

มาในห้องเก็บฟืนแห่งนี

ะค่ะท่

อกก็รู้ได้ว่ากำลังเจ็บปวดและทรมานมากเพียง

ตรงหน้า พร้อมกับมองใบหน้าของอ๋องป

เรื่องนี้ไม่จริง เรื่อง

็พลันดับวูบไม่รับ