ยอดเสน่หาคนเถื่อน

หรือใครก็ได้ที่เป็นสตรีที่อาศัยอยู่ที่นี่ กำลังจะเดินไปที่โต๊ะเล็กมุมห้องที่มีโทรศัพท์ที่ใช้สื่อสารกันภายในบ้าน มีตัวเลขบอกตำแหน่งห้องต่า

มไว้ให้นายหญิงค่ะ อีกครึ่งชั่วโ

หนานุ่ม และแน่นอนว่ามันดีกว่าเตียงที่บ้านของเธอ และคงจะนอนสบายมาก หากเธอมาที่น

ะไรบ้าง และเธอเองก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนายใหญ่ของหุบเขาคนเถื่อนเลย น

ต้องเจอกับอะ

้อย โดยไม่รู้ว่าทุกการกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของใครอ

งไรดี ทั้งหวาดกลัวหวาดหวั่น กับ

์หลังงามเง

ป้าน้อมอยู่เป็นเพื่อน ก็ไม่สำเร็จ ป้าน้อมเดินมาส่งเธอถึงหน้าห้องแล้วก็กลับห้องพักของตนไป ซึ่งห้องพักของป้าน้อมและ

บน้ำนั้น เธอเห็นว่า บรรดาสาวใช้ต่างก็มานั่งพูดคุยหน้าห้องพักของตนอยู่กันสี่ห้าคน พอออกมาอีกที คนที่จับกลุ่มคุยกันเมื่อครู่นี

ูกปัดจ๋า ช่วยคุ้มค

นปัก มารดาผู้ล่วงลับ ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงปลายคาง ดวงตากลม

ืดมิดก็มีแสงแปลบปลาบขึ้นตามด้วยเสียงลมกระโชก พัดต้นไม้เสียงดังซู่ๆ ทั้งเสียงฟ้าร้องครืนๆ ก็ยิ่งทำให้บรรยากาศที่มันน่ากลัวอยู่แล้ว ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น แ