ใจร้าย

ดีค่ะ

มบางๆ เท่านั้น เธอจำแทนไทได้ว่าเป็นลูกชายของเพื่อนสนิทของพ่อ แทนไทมีอัธยา

แล้ว” นงนภาบอกเสียงระรื่นประดุจดั่งว่าไม่เคยมีเรื่องขุ่นข้องหมองใจกับเอมมาลิน ทั้งๆ

านจะขัดจึงเปลี่ยนคำที่ใช้เรียกแทนไท ถ

ว่าไม่ค่อ

อบสั้นๆ เรียบๆ เนือย

ลาดพอจะดูออกว่าตอนนี้เอมมาลินอาจจะอยากคุยอะไรบางอย่า

ปสิ

านนอก ธนินมองตามโดยไม่ได้ว่าอะไร เขากลับดี

ทว่าเอมมาลินไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองเดินที่นี่แล้วจะสบายใจแต่อย่างใด เท้าเล็ก

รือเปล่า หรือว่ากังวลเรื่องไปเรียนต่อต่าง

่วนอีกเรื่องหนึ่งเอมมาลินเล

่อพี่อยากให้ไปเรียนต่อต่างประเทศ เพราะอยากให้พี่ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ เจอเพื่อนใหม่ๆ บรรยากาศใหม่ๆ และได้มุมมองชีวิตใ

วยเหตุผลเดียวกับพ่

หตุผลเดียวกับพ่อ

นแปลง” น้ำเสียงกับแววตาหม่นเศร้าลงอย่างควบคุมไม่ได้ แทนไทจึงเดินอ้อ

ะบาย หรืออยาก

ออกไปข้างนอ

างรวดเร็ว เมื่อน้ำเสียงยามที่พูดออกม

ลั้นความดีใจเอาไว้แทบไม่อยู่ เพราะในที่สุดเธอก็มีอิสรภาพอีกครั้ง โดยไม่ต้องทำให้ป้าแก้วหรือใครเดือ

ม่มีโทรศัพท์มือถือ เพราะถูกนงนภายึดไปตั้งแต่เมื่อวาน แต่น

ศร้า เพราะนับจากนี้ไปเธอคงไม่มีโอกาสได้กลับมาบ้านหลังนี้อีกแล้ว พ่อคงตัดขาดลูกท

ุงเทพฯ ที่การจราจรหนาแน่นมากกว่าเมืองใดๆ อยู่แล้ว บวกกับเป็นเวลาเที่ยงพอดีทำให้รถรายิ่งมากกว่าเดิม รถคันนั้นจึงแล่นได้ไม่เร็วมากนัก และความโดดเด่นของรถที่สวยและดูแพงกว่ารถทั่วไป เ

รเพิ่มเติม ตลอดช่วงครึ่งวันแรกเขาแทบจะไม่มีสมาธิกับการฝึกงาน เพราะบ่อยครั้งที่ใจพะว้าพะวงและนึกเป็นห่วงสาวน้อยผู้เป็นที่รัก ซึ่งต