icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70

บทที่ 3 อยากได้

จำนวนคำ:2957    |    อัปเดตเมื่อ:29/04/2024

ไม่ค่อยจะมีคนเข้าไป ส่วนมากแล้วจะเป็นคนในหมู่บ้านที่รวมกลุ่มล่าสัตว

งสาว

ายฉกรรจ์ที่ยิ้มให้กับเธอ กัวเหม่ยอิ

่ให

งตอบรับ รีบเดินตรงมาหาเธอที่กำลังนั่งเก็บเห็ดป่า ในมือของ

ีก็ตายจากตั้งแต่อายุยังน้อยอีก ต่อไปน้องสาวของเขาจะทำยังไง ไหนจะบ้านใหญ่สกุลหานอีก ทุกครั้งที่เขาจะเข้าป่

ันลืมน

ากได้อะไรก็ให้มา

กันที่ตีนเขาก่อนจะกลับบ้าน และที่ไม่เอาเธอไปด้วยก็เพราะจะเดินทางลำบาก อีกอย่างถึง

ิงอุทานในใจ พร้อมกับรีบวิ่ง

วเหม่ยอิงขุดเอาหน่อไม้เกือบสามสิบหน่อจึงเลิกขุด พรุ่งนี้หรือ

ับผักหวานป่าเพิ่มอีกเยอะพอสมควร ก่อนจะเด

ด้จากที่ไหนนอกจากปลาก็เลยจะมาลองจับดู

วกเขาจะใช้น้ำเส้นนี้ทั้งดื่ม ทั้งใช้และอาบ กัวเหม่ยอิงมองหาโขดหินเพื่อจะวางของในตะกร้

ี่ไม่กลัวจะจมน้ำ ปลาหลากหลายสายพันธุ์เวียนว่ายรอบตัวกัวเหม่ยอิง ทั้ง ๆ ที่ความเป็

องนางเอกจะมีมิติ ซึ่งเธอไม่มี นางเอกแยกบ้านออกไปอยู่กับสามีและ

งจะมีเพียงแต่ของในตู้เสื้อผ้าที่เธอไม่รู้ว่ามีได

จับปลาที่อยู่ ๆ ก็ไม่ขยับตัวว่าย เหมือนมันต้องการให้เธอจับ เพราะเธอไม่

มแดง และปู พอเห็นว่าจับได้เยอะแล้ว เ

เธอบ่

ว พอมีปลาที่คาดว่าจะมีมากกว่าห้า

เขา ของในตะกร้านี้สามารถทำก

สุดของตะกร้า ทำให้ไม่มีใครมองเห็นของข้างในได้ ส่วนในย่ามผ้าท

อข้าวไปด้วย หรือใครที่ห่อไปก็ไม่ได้ออกมา แต่กัวเหม่ยอิงที่ห่

คนในหมู่บ้านที่เดินลงมาตามหลังกัวเหม่ยอ

กหวานของเธอ ผักหวานพวกนี้แค่จับก็ช้ำแล

ู้นี้ไม่เคยคัดค้านนางสักครั้งเพราะนางเป็นญาติผ

าเถอะค่ะ ผักพวกนี้ช้ำง่าย ถ้าแตะฉันกลั

เรื่องราวในบ้านและป็นคนที่กดขี่บ้านสาม ชอบใช้ย่าหานมาอ้างเมื่อจะเอาเงินไป ซึ่ง

ักหวาน เธอจะไม่เอาให้ย่าสามีของเธอกินเหรอ” ไม่ว่า

็ขึ้นไปเก

ๆ แล้วต้องเอาให้คนอื่นกันล่ะ หากเป็นกัวเหม่ยอิงคนก่อนห

ภ้ให

ของน้องชายสามีก็ยอมทุกอย่าง ไม่ว่านางจะหยิบจับอะไรก็ไม่มีใครว่า แต่วั

ม่เห็นคนคุย

ผักหวานป่

อกอยู่ให้หล่อ

มันเพิ่งขึ้น

แต่ไม่หา

ม่มีใครกลัวคนสกุลหาน หากสกุลหานอยากมีปัญหาก็ลองดู แม้บ้านพวกนางจะ

ใภ้อย่างหล่อนก็ไม่กล้าเอา

้จะอยากได้มัน” กัวเหม่ยอิงอธิบาย ผักหวานป่าที่ทุกคนเห็นมันมีไม่

ิด คนที่กำลังว่าให้นางพวกนี้นางไม่สามารถทำอะไรได้ จึงมีเพียงหลานสะใภ้ตร

ึงให้นางขึ้นมาเก็บ แต่นางตื่นสายกว่าจะมาถึง

าไปให้แม่สามีที่อยากกิน ขอแค่ได้กินแม่สามีของนางก็ไม่สนว่า

าจับกลุ่มกันเป็นก้อน บางคนก็ขึ้นเขาไปล่าสัตว์คนเดียวอย่างพี่ใหญ่กัว บางคนไปกันเป

รกันเห

น้องสาวเจ้าน่ะสิ จะแย่งผักหวานของน้องสาวเจ้

้ใหญ่รีบแก้ตัว สามีของนางก็อยู่ในกลุ่มล่า

ันจะกล่าวหามั่ว ๆ ถา

ที่นี่มีแ

นู้น” ลุงใหญ่สามีของป้าสะใภ้พูดขึ้น แค้เมียอ้าปากเข

่ใหญ่หานช

าสานขึ้นหลังเพื่อที่จะกลับบ้าน โดยมีพี่ใหญ่ของเธอเดินตา

ามมา ส่วนความวุ่นวายได้หลัง

ของเธอ” พี่ใหญ่กัวยื่นไก่ฟ้าสา

แค่ตัวเดียวก็พอ” กัว

หญ่หาน จึงให้เธอมาสามตัว เผื่อเธอจะได

เธอเอาไปเถอะ ต้มน้ำแกงให้แม่สาม

ี่ถูกวางลงบนแคร่ไม้หน้าบ้าน พร้

าลูบผมผู้เป็นน้องสาวอย่างเป็นห่วง เด็กคนนี้พวกเขาทะนุถนอมมาตั้งแต่เกิด ได้เรียนในระดับสูง ๆ

านจากไปเธอก็ตัวคนเดียว จนกระทั่งมาอยู่ที่นี่เธอยังไม่ได้กลับไปดูบ้า

ิดถึงหลานแต่ไม่กล้ามา” พี่ใหญ่กัวว่าก่อนจะเด

่านางมาเอาของของลูกสาวไป และมันจะเป็นช่องโหว่ให้คนสกุลหานเข้าไปด

ดรั้วหน้าบ้านที่ต่อให้ปิดเอาไว้ ก็สามารถข้าม

องรีบวิ่งเข้ามาช่วยเธอที

” เธอถามหาลูก

ะ ฉันก็เลยออกมาป้อนข้

กนี้เอาไว้ ฉันจะไปอาบน้ำก่อน ใครมาเคาะ

หากนางบอกย่าสามีว่าเธอได้มา ยังไงพวกนางก็ต้องมา

ักชุดให้พ

่ยอิงพ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 อีถิงถิงหัวจะปวด2 บทที่ 2 เริ่มปรับตัว3 บทที่ 3 อยากได้4 บทที่ 4 ไม่ให้ไก่5 บทที่ 5 หานเผยหนิง6 บทที่ 6 มีแต่เรื่อง7 บทที่ 7 เอาเด็กไปคืนแม่8 บทที่ 8 สัญญาการกู้ยืม9 บทที่ 9 ที่ดินของพี่ใหญ่หานเซิน10 บทที่ 10 ช่องทาหาเงิน11 บทที่ 11 ซื้อไหเพิ่ม12 บทที่ 12 คุยกับบ้านกัว13 บทที่ 13 บ้านกัวตอบตกลง14 บทที่ 14 ไปหาน้องชายสาม15 บทที่ 15 หน้าคุ้น ๆ16 บทที่ 16 แม่ม่ายลู่17 บทที่ 17 ไปซื้ออิฐ18 บทที่ 18 น้องชายรองกลับบ้านแล้ว19 บทที่ 19 เริ่มสร้างบ้าน20 บทที่ 20 เงินหมื่นหยวน21 บทที่ 21 กุ้งอร่อยมาก22 บทที่ 22 กุ้งแห้ง23 บทที่ 23 จ้างเลี้ยงลูกสาว หลานสาว24 บทที่ 24 น้องชายสามมีงานทำ25 บทที่ 25 น้องชายรองมีปัญหา26 บทที่ 26 สะใภ้รองตัดขาดบ้านเดิม27 บทที่ 27 บ้านหลังใหม่28 บทที่ 28 ถูกจับตามอง29 บทที่ 29 กัวเหม่ยอิงโกรธพี่ชาย30 บทที่ 30 แฝดหงส์31 บทที่ 31 ปี197632 บทที่ 32 ต่อเติมตึกคูหา33 บทที่ 33 แบ่งเงินออกเป็นห้าส่วน34 บทที่ 34 ชวนสหายไปทำงานด้วย35 บทที่ 35 ได้เวลาแบ่งเงินแล้ว 36 บทที่ 36 หลานนอกสกุลกัว37 บทที่ 37 คุณย่าหลี่เลือกเงิน 38 บทที่ 38 ความวุ่นวายก่อนเปิดร้าน39 บทที่ 39 ร้านขายของหานอี40 บทที่ 40 เริ่มขยายกิจการ41 บทที่ 41 ส่งน้องชายสามไปเรียน42 บทที่ 42 เข้ามณฑล 43 บทที่ 43 แผงลอย44 บทที่ 44 ฝัน 45 บทที่ 45 บ้านใหญ่จอมวุ่นวาย 46 บทที่ 46 กิมจิ47 บทที่ 47 พี่สาวใหญ่เป็นพนักงาน48 บทที่ 48 ร้านเสื้อผ้าหานเอ้อร์49 บทที่ 49 หาโรงงานตัดเย็บ50 บทที่ 50 โรงตัดเย็บสมาคมแม่บ้าน51 บทที่ 51 ได้ร้านเช่าแล้ว52 บทที่ 52 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่53 บทที่ 53 เสื้อยืดมีลาย 54 บทที่ 54 ลิขิตฟ้า ชะตาสวรรค์55 บทที่ 55 ไข่ครอบ56 บทที่ 56 น้องชายสามกลับจากปักกิ่ง57 บทที่ 57 แม่ของเสี่ยวหนิง58 บทที่ 58 หานหรงเจ๋อ59 บทที่ 59 หนักใจ60 บทที่ 60 การตัดสินใจครั้งใหญ่61 บทที่ 61 ตัดขาดความสัมพันธ์62 บทที่ 62 ปักกิ่ง63 บทที่ 63 โจวเฟิน64 บทที่ 64 สมัครเรียนโรงเรียนในปักกิ่ง65 บทที่ 65 ห้องเช่า66 บทที่ 66 โรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าขนาดใหญ่67 บทที่ 67 ผลิตเสื้อหลายสิบลาย68 บทที่ 68 เสื้อเชิ้ต69 บทที่ 69 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่สาขารอง70 บทที่ 70 พนักงานสิบห้าคน71 บทที่ 71 ย่าหานอยากให้กลับบ้าน72 บทที่ 72 ไปหางโจว 73 บทที่ 73 ชาหลงจิ่ว74 บทที่ 74 ชาไป๋หมู่ตาน75 บทที่ 75 ตกแต่งห้องเช่า76 บทที่ 76 กัวเฮยปั๋ว77 บทที่ 77 ผู้จัดการร้านเสื้อผ้าสาขารอง78 บทที่ 78 กลับบ้านเกิด79 บทที่ 79 หลานชายบ้านใหญ่80 บทที่ 80 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่สาขาสาม81 บทที่ 81 ประชุมผู้ปกครอง82 บทที่ 82 ว่าที่สะใภ้สามบ้านหาน83 บทที่ 83 น้องกับหลานมาปักกิ่ง84 บทที่ 84 หลี่เวยเวยอยากทำงาน85 บทที่ 85 นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น86 บทที่ 86 ย่าหานถึงแก่กรรม87 บทที่ 87 ของว่างของเด็ก ๆ88 บทที่ 88 ลูกสาวคนสวย89 บทที่ 89 บทส่งท้าย