สุภาพบุรุษมาเฟีย (วิลสัน-พุทธมิกา)

อาหารพร้อมกับน้ำดื่มส่งให้วิลสัน เขาเอื้อมมือมารับยาแล้วส่งเข้าปากพร้อมกับดื่มน้ำตามท

ยิ้มให้คนป่วยที่ตอนนี้ยังคงนั่งนิ่ง ดวงตาสีเทาของเขาจ้องมองใบหน

ที่หมู่บ้านผาเดือนแต่เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน" วิล

ีกเกือบสิบกิโลเมตร ตรงที่รถคุณตกลงมาเป็นหน้าผา เรียกว่าผาเชิงดาว

ห์ฉันจะต้องเข้าไปในเมืองเพื่อหาซื้ออุปกรณ์การเรียนและสิ่งของจ

จว่าตัวเองได้ตายหรือหายสาปสูญไปแล้ว พวกมันจะได้เลิกไล่ล่า อย่างน้อยถ้าเขาจะกลับไปก็ควรจะแข็งแรงมากกว่านี้เสียก่อน สิ่งที่เขาเป็นห่วงที่สุดในตอนนี้คือมัมเคธี่กับท

ี่นี่ให้หายก่อนแล้วถ้าคุณจำได้หรือต้องการให้ฉันช่วยอะไรก็บอกได้เลยนะคะ" พุทธมิกาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เหมื

ขอตัวไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ก่อน ตอนกลางวันจะแวะมาอีกครั

หาสน

่รีบเดินไปหาสามีที่เพิ่งกลับมาจากการค้นหาลูกชายโ

งรถที่ติดอยู่บนถนน รถน่าจะตกเหวลงไป ตอนนี้พวกเรากำลังเร่งมือ

ัมใจจะขาดแล้ว" มัมเคธี่ซบหน้าลงกับฝ่ามือของตัว

อร์ก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน มัมเชื่อผมนะ" วิลเซนต์บอกผู้เป็นมารดา เพราะทั้งเข

สิมิลัน ภรรยาสาวที่กำลังท้องแก่ เธอถูกจับตัวไปในขณะที่อยู่ที่ห้างหนึ่งในจังหวัดพังงา และเป็นว

ในท้องปลอดภัยดี ส่วนอัลเฟรดถูกยิงเพราะเข้าไปบังกระสุนให้ตาวิลล์ ตอนนี้ทั

เธอมากเกินกว่าหัวใจของคนเป็นแม่จะรับไหว มัมเคธี่ถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ ร่างกายซูบผอ

งไอ้ครีย์แล้ว มันจะบินกลับมาดูให้ทันทีที่กลับจากพังงา ถ้าจอนนี่ฟื้น เราอาจได้ข้อมูลของวิลสันเพิ่ม

ผ่อนที่ชั้นบนของคฤหาสน์ โดยแด๊ดโจเซฟได้บอกให้ทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะวันพรุ่งนี้วิลเซนต์ต้องกลับไ

ลย มีแต่เรื่องเศร้ารุมเร้า เป็นกำลังใจใ

งหลักของพี่วิลเซอร์กับน้องเก้านะคะ ติดตามอ่านไ