รักร้าย...ท่านอ๋องสายโหด

ไมมาอยู่ตรงนี้ในเมื่อเมื่อคืนจำได้ว่าตัวเองกำลังจะกลับบ้านที่เ

างออ

ี่สวมใส่ยังใหม่และสวย แต่อู่หงถิงกับคิดถึงราคาของมันหากนำไปขา

์สวยงาม ยืนมองอู่ห

ำไมทำกับน

ขนรอบไหล่บางของเหอซ่างเซี่ยน ชายาเอกที

ข้าไปข้างในเสียเถอะ อย่ามา

วามไม่พอใจ หากมีเสียงก็จะเปล่งวาจาด่าทอแต

ในไม่สนใจภาษามือด่าทอนั้นหรื

ี้ทำไมถึง งดงามเพียงนี้แ

ก็บของที่มี ทั้งธัญพ

่า ท่านอ๋องจะม

วก่อนจะเดินส

านที่อู่หงถิงอยู่กั

ผิด”แววตาอ่อนโยนไ

แทงข้าก่อนที่จะ

นถึงลูกขุนนางใหญ่ แต่งเข้ามาในจวนอ๋องค

วาเซียงส่

นางพูด อย่าเพิ

งไอถี่ๆ

กเสีย ยกถ้วย

สั่งส

้แน่นพยุงให้ไป

หน้า

ท้าเข้าไปในห้องหอที่

ิดป

ดงบางเบา เสียงมีดสั้นแหวกอากาศพุ่งเข้าสีข้างเขาอย่างจังทั้งๆที่เบี่ยงตัวหลบ เลือดไหลซึมหวาเชียงอ๋องผลักร

ตัวน

ับพื้นก่อนที่ร่างบางในอา

งแล้ว นางสลบอ

ปขัง

ามขลาดเขลาจึงไม่กล้าออกแรงในการแทง หรืออาจเป็นเพราะคนแทงไร้วรยุทธ์ แผล

วางใจจากฝ่าบาทไม่น้อย เขาเองเคยพบนางเพี

ะลงทัณฑ์น

ัญชาฝ่าบาทไม่อาจกระทำอีกทั้งพ่อขอ

น้อยอย่าได้ลงทัณฑ์นางเลยค

่ได้พลั้งมือทำร้ายข้าหา

งไรเสียนางก็

ข้าจวนอ๋องของข้าทั้งๆที่รู้ว่า ...ช่างเ

่งให้ด้วยความห่วงใย หวาเซียงอ๋องเพียงรับมา

เข้าใจว่าตัวเองล้วงเกินอะไรบุรุษผู้นั้นและคนในบ้านนี้จึงถูกนำมาขังไว้ที่นี่ ก้มหน้าก้มต

น่อย เสียงบานประตูเปิดออกช้าๆ ร่างดำทะ

เจ

ตรงหน้า อู่หง

วาเซียงอ๋องว่าเจ้าไม่ใช่ กวงเจ้าหรูไม่เช่น

นพูดไม่ยั้ง ร่างบางถู

า สวมรอยเป็นเจ้าหรูได้แนบเนียนแม่กับน้องจึงจะปลอดภั

ำตาร่วงพรูคลานเข้าไปกอ

กวง เป็นบุตรีของใต้เท้าก

ม่ได้อาศัยขอทาน

แปลกใจไม่ได้ นางทำไมถึงม

บังเ

นหวงจิกผมของอู่หงถิ

รักแม่รักน้องไม่น้อย แต่ถึงจะกล้าก

ร่างบางลงไป

อาจถูกใจเจ้ารับเป็นนางบำเรอ แต่เดิ

ตาก้มลงศรีษะจร

องการพ

ทำทุกอย่างขอเพีย

ีบปากบาง

์ หากฆ่าหวาเซียงอ๋องได้เมื่อไหร

ของอู๋หงถิงสะบัดตามแรงมื