icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักร้าย...ท่านอ๋องสายโหด

บทที่ 5 ปองดอง

จำนวนคำ:2224    |    อัปเดตเมื่อ:18/06/2024

งของหวาเซียงอ๋องก่อนจะเปิดประตูผลักร่างเล

ะถูกเขาจัดการไปตั้งแต่คืนแรกอู่หงถิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้นเขาจึงตีสีหน้าแบบนี้ ไม่แน่อู่หงถิงอาจพลั้งมือทำอะไรเขาไป หรือเจ้าหรูนางอาจทำอะไ

าไปเ

ัวว่าอยู่ลำพังสองคนอู่หงถ

ตูกับปิดล็อกจากด้านนอกตกใ

ี่ยวกุนมาเปิดประตูใ

่าประตูแรงข

วหรือไร ตอนนี้บอกตามตรงข้าเองมิใช่หรือต้องเป็นฝ่ายกลัวว่า

..........

ขยับตัวจากแท่นนอน อู่หงถิงหันมา

หน้าอกของเขา แหงนหน้ามองใบหน้าเขาตาไม่กะพริบใจเต้นตึกตักหากมีมีดในตอ

าครามขับผิวเนียนอีกทั้งเนื้อผ้าบางเบาที่ปิดอยู่บนเนินถันอวบอิ่มที่ดันเนื้อผ้าออกมาจนน่ามองปากคอคิ้วคางสวยจนไม่อาจละสายตา หวาเซียงอ๋องส่ายหน้าไปมาไล่ความคิดฟุ้งซ่านในหัว นางไม่ได้กลัวเขาอย่างที่คิด และคงไม่ได้

ูกๆผิดๆ ด้วยมืออันสั่นเทาประตูเปิดออก อู่หงถิงถลาออกจ

ขัดใจอะไรท่า

าไปมาถอ

่ ท่านท

ิกลายๆ หวาเซีย

ความคิดเสีย ข้ากำลังจะหา

ี่ยนยกมือ

าเสด็

ย่อกายลงอ่

ซียงเ

ีหน้าเหมือนจะยิ้มไ

ถวายพระพร

ัวจาก

ยังบาดเ

ถึงสาเหตุที่ทำให้

อดังไปไกลถึงตำหนักเหมยฮวา ฝ่าบาทเองทรงนั่งไม่ติดกับเ

ือ เสี่ยวกุนสอบสวนใครกันนำเรื่องราวในจวนหวาเซียงอ๋องออกไปขยายความจับโบย

า เหอซ่างเซี

น้อยเช่นนี้ หวาเซียงเอ่อร์

เคยจะมีแม้กระทั่งปากเสียง แต่กับนางหากฝ่าบาทไม่ประทาน

ริยาและมารยาทของนางจึงไม่น้อยไปกว่าฮองเฮาแต่กวงเจ้าหรูนางเป็นบุตรีคนเดียวของใต้เท้ากวงที่รักดูแล ไร้ซึ่งมารดาค

ิดว่าจะหย่า

่ชื่นชอบของเหล่าขุนนาง วันนี้ยังกล้าพูดว่าจะหย่ากับบุตรีของใต

ี่ยนคุกเข

ะอารมณ์ขุ่นมัว อีกสักพักให้ใจเย็

าถอน

ม่ได้ สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือทำอย่างไรให

คงต้องถูก

ุนนางฉ้อฉล มีลับลมคมในแค่ไหนหวาเซียงอ๋องไม่เคย

ีเดียวที่จะทำได้ คือการหย่า

้เอง ซ่างเซี่ยนอย่าให้ย่าได้ยินว่าเ

ซี่ยนนางมีสิทธิ์ข

นห

บอกว่าเจ้าไม่เคยรู้ หากรู้จงเร่งบอกกับหวาเซียงเอ่อร์เสีย

นอบน้อม ไทเฮาไปแล้วเหอซ่างเซี

านพ

อย่าได้ถือสา อย่างไรเสียข้าก

กับนางเสีย เกรงว่าจึงจะปราบพย

่งข้าดีกับนางไม่ได้อย่างแน่นอน แล้วเ

่ยนถอนห

จ้าแบบนี้ก็มีความสุขไม่น้อย”เอื้อมมือจับมือบางของเหอซ่

หน้า

ิตไหลออกมาเพียงนี้ บ่

ยวันมานี้ข้าทนทุกข์ทรมานเพราะอาการหอบเหนื่อย เจ้า

ช้ปา

้าน้อยจะทูลท่านอ๋องกับฝ่าบาทใ

ให้ต้องกังวลข้ารู้ดีว่าตัวเอง อยู่ได้อีกไม่

ยังคงไม่ยอมแพ้ด้วยซ่าง

พระช

เช่นนั้นคนที่ข้าห่วงที่สุดคือท่านอ๋อง เจ้าหากภักดีกับข้าอย่าได้ปริปากเรื่องนี้ให้ท่านอ๋องทุกข์ตรมทางที่ดีที่ทำได้คือช่วยข้าทำให้ท่าน

่ยนข้างกาย กดริมฝีปากกับปากบางเชิญชวนเรียกร้

เลย ท่านไปหานางเถิดข้า

ยงเศร้

จ้าเซี่ยนเซี

พียงคนเดียว ท่านไปหานางตอนนี้จึงดี อากาศ

จยาว ก่อนจะลุกจากแท่นนอนไปทันที

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ปฐมบท2 บทที่ 2 จะฆ่าแบบไหน3 บทที่ 3 แค่ขยับเอวเจ้าก็ทุบ4 บทที่ 4 แผนปองดองของคนรอบกาย5 บทที่ 5 ปองดอง6 บทที่ 6 รักร้าย7 บทที่ 7 ปมร้าย8 บทที่ 8 ต้องร้าย9 บทที่ 9 จืดชืด10 บทที่ 10 ทำหน้าที่แทนชายาเอกข้า11 บทที่ 11 ใจอ่อน12 บทที่ 12 เงื่อนงำ13 บทที่ 13 พูดได้แล้ว14 บทที่ 14 ความจริงมาพร้อมกับความเจ็บปวดเสมอ15 บทที่ 15 ความนัย16 บทที่ 16 หิวหรือยัง17 บทที่ 17 ต้องทนอีกสักเท่าไหร่18 บทที่ 18 พรั่งพรูเหมือนสายน้ำ19 บทที่ 19 อย่าพูดถึงภรรยาเก่า20 บทที่ 20 แพ้สามี21 บทที่ 21 ข้ารักเจ้า22 บทที่ 22 เรื่องเร่งด่วน23 บทที่ 23 หาชีวิตไม่24 บทที่ 24 เฉลย25 บทที่ 25 ยังไม่ตาย26 บทที่ 26 ตายไม่ได้27 บทที่ 27 แผนผังความสัมพันธ์28 บทที่ 28 เข้มแข้งไว้หงถิง29 บทที่ 29 สวรรค์มีตา30 บทที่ 30 อดใจรอ31 บทที่ 31 เพราะเจ้า32 บทที่ 32 บทสรุป33 บทที่ 33 จบ34 บทที่ 34 ตอนพิเศษ