โซ่เสน่หาบัญชาหัวใจ

เขาใหญ่ จังหวัดนค

ิ่นหอมอ่อนๆ เจืออยู่ในอากาศ อุโมงค์ดอกวิสทีเรียสีขาวบานสะพรั่งตระการตา รวมทั้งช่วงนี้ดอกไม้เมืองหนาวที่ประดับประดาอยู่เต็มทุ่งดอกไม้กำลังเบ่ง

กลางทิวเขาที่โอบล้อมรอบโดยมีรีสอร์ตคล้ายแอ่งกระทะน้อยๆ และปลูกประดับด้วยเหล่ามวลหมู่ไม้ดอกไม้ประดับที่สวยงามตระการตาแล้ว ยังเป็นที่เลื่องลือว่าที่นี่มีการบริการที่ยอดเยี่ยม อาหารอร่อยหลากหลายเมนูชนิดที่ไม่แพ้ที่ใดในประเทศไทย หากที่สำคัญกว่าน

ึงทรงหางม้า รองเท้าบูตหนังกระชับเท้า ส่งให้ทุกก้าวย่างของหญิงสาวเต็มไปด้วยความมั่นใจ รูปลักษณ์เรียบแต่หรู น้อยแต่สวยลงตัว ดูทะมัดทะแมง เธอก้าวเ

อนยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา นาฬิกาข

าของร่างแบบบางเงยหน้าสบตาพนักงานทุกคนพร้อมคำถามที่ฟังดู

่ะ/ พร้

า หลังจากลูกค้าเข้าพักแล้ว หากใครมีปัญหาอะไรให้วิทยุเรียกรินทันที ต้องรีบแจ้งนะคะ อย่าดองปัญหาโอเคไหมคะ” รินรุ้งเป็นพนักงานบริหาร

จับปูใส่กระด้ง แขกที่ต่างคนต่างมาร้อยพ่อพันแม่แต่ต้องมาอยู่รวมกันในเวลาเดียวกัน คนหนึ่งจะเอาแบบหนึ่ง อีกคนจะเอาอีกแบบหนึ่ง ปัญหามันต้องมีอยู่แล้วเป็นธรรมดา หากมีการจั

ก็ย่อมมีคนเกลียดเป็นธรรมดา เพราะมีความดีความชอบเกินหน้านี่ล่ะ ที่ทำเอาพนักงานรุ่นพี่บางค

งแข็งขัน สีหน้าแต่ละคนตื่นเต้นและเบิกบานรอการมาของล

ุกใจเพื่อนร่วมงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสหลังจากสั่งงานแล้ว ร่า

ทรศัพท์มือถือขอ

ยงหวานเอ่ยเม

อไหร่” เสียงเจ้าอ

ะเลยนะแม่ เดือนนี้น่ะ” รินรุ้งอวดอย่างภูมิใจ และขณะนี้เธอเอง

่แกทำเนี่ยเขาเห็นค่าแกบ้างไหม ทำง

ี่คะแม่ อีกอย่างริน

ได้เรอะ ไอ้ความสนุกน่ะ

กับสะอึกไม่รู้จะ

่อยู่ในกรุงเทพฯ ทำไมไม่หา ดอดไปทำงานทำไมถึงเขาใหญ่ อยากมีผัวเป็นช้างรึไง” เสียง

นรุ้งเถียงบ้าง ปกติก็ไม่อยากมีปากมีเสียงนักห

นฝากงานให้

่นๆ ก็โอเคหรอกค่ะ แต่ข้างในเป็นกาสิโ

ิสุทธิ์นักเลย มันก็ได

่ะ” รินรุ้งพูดแทงใจดำเข้า ปลายสายถึงกับเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เสี

้าของเขาก็สนิทกับฉันอยู่แล้ว ไม่งั้นจะฝา

เป็น เท่ากับฝังรินทั้งเป็นเลยนะ เงินที่ได้มาจากที่อย่าง

เดือนนี้แกต้องลาออกแล้ว

มล่ะ

พาผู้เป็นแม่เลี้ยงยื่นคำขาด นางก้าวเข้ามาในครอบครัวหงสกรพงษาเมื่อสี่ปีที่แล้ว ในเวลาที่เธออายุครบยี่สิบปี ซึ

งล่วงหน้าสามสิบวัน ไม่งั้นบริษัทเข

ให้แก รายได้หลายร้อยเท่าเงินประกันกระจอกๆ นั่นเสีย

าะเห็นแก่พ่อ แม้ว่าท่านจะจากไปแล้ว หญิงสาวก็ยังให้เกียรติคนเป็นแม่เลี้ยงว่าอย่

ท่านก็ได้จัดสรรเอาไว้ให้แม่เลี้ยงอย่างยุติธรรม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้อัมพาพอใจ เพราะ

ะไรเห

สั่ง ชาตินี้ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่”

ปลายสายวางไปอย่า

่อ ก็ดูเหมือนจะทำให้ชีวิตเธอยากลำบากมากขึ้นไปด้วย เพราะแม่เลี้ยงและพี่สาวต่างม

จงหรือจีรนันท์กึ่งเดินกึ่งวิ่งหน้าตาตื่น ตรงรี่เขามาบอก ทำ

คนรักนักธุรกิจหนุ่มสเปนที่จะตามมาทีหลัง แต่ปัญหาคือเมื่อวานห้องพักของเธอแอร์เสีย ขอเปลี่ยนห้อง หญ

่องจากมีธุระด่วนต้องรีบกลับกรุงเทพฯ เธอจึงพอจะแก้ไขสถานการณ์ไปได้อย่างเฉียดฉิว หากนั่นก็ไม่ได้ทำให้แขกคนสวยแต่ขี้เหวี่ยงพึงพอใจนัก ที่แสบกว่านั้นคือเจ้าหล่อนยังส่ง

ีรนันท์ เพื่อนร่วมงานรุ่

อกตาอย่างเหนื่อยหน่ายก

ัศมี พนักงานเออีน้องใหม่ซึ่งนับว่าสนิทกับรินรุ้งในระดับหนึ่ง เธอมีหน้าที่ขายกรุ๊ปทัวร์สัมมนา

ี่มีพนักงานขับรถพาเธอไปยังโซนท้ายรีสอร์ต สายตาคู่หนึ

*

ดมช

ด้วยความรู้สึกผ่อนคลายยากหาสิ่งใดเปรียบได้ ชายหนุ่มเพิ่งเดินทางมาถึงที่พัก เขาไม่ได้เหยียบย่างลงบนผืนแผ

นพ่อนั้น เป็นนักธุรกิจชาวสเปน เชื้อสายสโลวัก ผู้คร่ำหวอดอยู่ในโลกธุรกิจการบินพาณิชย์อันดับต้นๆ ของโลก เป็นที่แน

อย่างยอดเยี่ยมแม้อายุยังน้อย โดยก้าวเข้ามาช่วยผู้เ

พร้อมสวมกอดร่างสูงจากด้านหลัง ก่อนซบหน้าแนบกับแผ่นหลังกว้างอย่างเสน่หา ฉุดเขาออกมาจากห้วงคำนึงที

ุ่ม สะพานที่ทอดให้สาวๆ แม้เพียงครั้งยังไม่เคย ขณะเดียวกันเขาก็ไม่ใช่พวกที่ถูกล่าง่ายๆ จากสาวสวยล่าสวาท ทายาทไฮโซตระกูลดังแม้สักนิด ความสัมพันธ์ระหว่างเ

อกจากงาน” ชายหนุ่มตอบน้ำเสียงนิ่งเฉยพอๆ กับสายต

ยให้เธอรอนาน โดยอ้างว่าติดต่อการเจรจาทางธุรกิจที่ภูเก็ต ทั้งที่ฝ่ายผู้ใหญ่ต้องการให้การมาเมืองไทยครั้งน

ม หากอบิเกลส่ายหน้ามองมาด้วยดวงตาพราว

กับคุณ” แววตาเต็มไปด้วยประกายเชิญชวน เธอมีเสน่ห์ชวนมองก็จริง

หวงความเป็นส่วนตัวเท่านั้น เซคิโอยังไม่นิยมร่วมถ่ายภาพกับบรรดาคู่ขาคู่ควงเสียด้วย เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่ภ

ามโสด เขาจึงปฏิเสธมันเสียต

กแปลกตรงที่มันไม่ได้สร้างความปั่นป่วนในเรือนกายเขาเอาเสียเลย เขาอาจจะชินกับการทอดสะพานสารพัดของสาวๆ สวยๆ ที่เต็มไปด้วยจริตจะ

แล้ว” ชายหนุ่มส่งยิ

ลางบรรยากาศสวนสวยดีๆ ไม่ชอบ ระวังจะได้นอนถ่ายรูปบนเตียงกับฉันในสภาพ

์ตโฟนของเขา โดยอ้างว่ามือถือตัวเองแบ็ตหมดเพราะลืมชาร์จทั้งคืน แต่เจตนาที่แท้จริงแล้ว อยากใ

ุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมากลับวนเวียนอยู่ในสมองไม่จางหาย แม้แต่ภาพน

ป็นทิวเขาสุดลูกหูลูกตา มีไอหมอกลอยอยู่จางๆ เพราะเป็นยามเช้า มันจ

*

าเลื่อนดูภาพถ่ายอย่างเพลิดเพลิน พยายามออดอ้อนข

ักวันคุณต้องคุกเข่าขอฉันแต่ง

ดริด เขานั้นไม่อยากขัดใจผู้เป็นแม่ อีกไม่กี่ชั่วโมงเขาและเธอก็จะบินกลับมาตุภูมิแล้ว อันที่จริงอบิเก

งจากการหงุดหงิดพนักงานที่นี่หลายครั้งหลายคราอดทำหน้างอใส่ไม่ได้ เธอต้องการการดู

ับอบิเกลเหมาะสมกัน นอกจากนั้นก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่าธุรกิ

ทางรีสอร์ตกระทั่งอิ่ม การสนทนาระหว่างมื้อดูจะราบเรียบ ติดจะน่าเบื่อสำหรับเขาเสียด้วยซ้ำ บางครั้งเข

งซื้อกลับสเปนสักจำนวนหนึ่ง แม้เทียบไม่ได้แม้แต่กับไวน์เกรดนิวเวิร์ล[ New World Wines (ไวน์โลกใหม่) – คือไวน์ที่ไม่ได้ผลิตในประเทศที่มีการผลิตไวน์เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิม ส่วนใหญ่เป็นประเทศนอกทวีปยุโรปที่เพิ่งมีการผลิตไวน์ไม่เกิน 500 ปี เช่น ชิลี อาร์เจนตินา ออสเตรเลีย อเมริกาเป็นต้น แม้ในกระบวนการผลิตมีลักษณะ Innovation ไม่ยึดติ

ถวนี้หน่อยน่ะ คุณไปพ

สิคะ” เธออ

ย่านนี้จะมีรถไฟความเร็วสูง อาจจะกระทบสายการบินโลว์คอสที่ผมมีหุ้นส่วน...” เขาตัดบท ก่อนหั

*

ือนเกิดเรื่องราวใหญ่โตอะไรสักอย่าง แต่เขาก็ต้องสลัดความสงสัยนั้นทิ้งไปทันทีเมื่อรถกอล์ฟมารับเ

ดาว่าอบิเกลอาจจะกำลังใช้เวลาส่วนตัวในการประทินความงามในยามค่ำ เท้ายาวจึงก

วยค่ะ” แว่วเสียงราว

ะก็ไม่ใช่ภาษาที่เขาคุ้นชิน หากแต่รับรู้ได้ว่าน่าจะเป็นเสียงร้องขอความช่วยเ

. มีใครอยู่

ินเหมือนเป็นการร้องขอความช่วยเหลือ สายตาที่มองออกไปนั้นมืดสนิท เพราะวิลล่าว

กล่าวท่ามกลางความมืด มีเพียงแสงแปลบปลาบของสายฟ้าแลบในระยะไกล นั่นทำให้เขาพอจะเดาได้ว่าอีกไม่นา

่ะ ใครอยู่ตรงนั้น ช่วย

าว่ามันมาจากทางไหนกันแน่ ท่ามกลางความมืดของรีสอร์ตใจกลางขุนเขาแบบนี้ มีแสงไฟเพียงริบหรี่จากเส

ง อุปกรณ์ก่อสร้างหรืออะไรก็แล้วแต่ นาสิกประสาทรับรู้ได้ถึงกลิ่นคล้ายน้ำมัน ยาง และผงซั

ะ มีใครอยู่

มออกไปด้วยภาษาอังกฤษ “

.

เขาก็แน่ใจแล้วว่ามีคนกำลัง

ั

้านใน ความมืดทำให้เขามองไม่เห็นอะไร และโชคร้ายที่เขาลืมโทร

ว่าสวิตซ์ไฟอยู่ตรงไหน จึงปล่อยให้สายตาค่อ

ึ

จึงย่อตัวลงแล้วเอื้อมไปจับวัตถุนั้น มันอุ่นๆ และมี

ุณ

.

ียที่ติดอยู่ในนี้นานหลายชั่วโมง ขาดน้ำ ขาดอาหาร กลิ่นหอมบางอย่างที่ได้สูดดมทำให้เขารู้ในทันทีว่าร่างนั้นคือผู้หญิง ด้ว

อดภัย’ เขาค

น ค

ทำเอาพื้นดินสะเทือนเลื่อนลั่น ไม่ทันที่จะคิดอะไรออก ฝนก็เทลงมาอย่างไม่มีป

ดามันและประเทศไทยตลอดทุกพื้นที่ ส่งผลให้ประเทศไทยมีฝนตกชุก เกิดพายุฝนฟ้าคะนองและลมกระโ

ื่นวิทยุภาษาอังกฤษเพียงไม่กี่สถานีในประเทศไทย เขารู้อยู่แล้วว่าต้อง

เธอแบบนี้ ทำไมมาติดในนี้อยู่ได้” เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ได้แต่ส่ายหน้าช้าๆ หลังจากพึ

*

พดินฟ้าอากาศช่างไม่เป็นใจ ร่างกายเขาเองก็อ่อนเพลียและรู้สึกง่วง หากไม่เพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ ของหญิงสาวที่เจือจางในอากาศชื้นๆ ยามหลังฝนแบบนี้ที่ช่างปลุกเร

คนที่นอนอยู่ใกล้ๆ ร่างเล็กเริ่มขยับ ไม่

ียงร้องลั่นทำคน

มือนหญิงสาวจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ในสายตาเธอแล้ว เขาคงไม่ต่างจ

หญิงสาวโวยวาย มองเห็นสีหน้า

่อยู่ลิบๆ ภายนอก นั่นไม่มากพอที่จะทำให้มองเห็นอะไรชัดนัก รว

ธอตะเบ็งเสีย

ให้ห

แกออกไปใ

เข้ามาช่วยคุ

ยโอกาสแบบนี้ยังเรี

มือนคนโกหกอย

ยง หัวใจเต้นรัวระทึกไปด้วยความกลัว เหงื่อผุดพรายทั่วสรรพางค์ รวมทั้งฝ่ามือน้อ

ะไม่มาช่วยเลย” เขาตวาด

มฉัน” เธอไม่ฟัง แถมยังตะโกนก้อง

ปล่า

น่งสุดยอดหนุ่มในฝันสาวๆ ที่เขาได้รับหลายปีซ้อนนั่นมันอะไร มา

อควรตอบแทนเขาดีๆ ต่างหาก อย่า

ียงต้องการตรวจร่างกายเธอว่าไม่ได้ถูกสัตว์มีพิษกัด เขาพลาดตรงที่ไม่ได้จัดการพวกมันให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิม เธอไม่มีวันรู้หรอกว่าเขาต้

าผมยังไม่สนเลย” ถ้อยคำสบประมาทเปล่งออกมาอย่างหงุดห

ามก! ฉันไม่เ

าร่างเล็กเข้ามาใกล้ ก่อนกดจุมพิตร้อนแรงลงไปปิดปากเธอเสียมิด และมันเป็นเป็นห้องเก็บเสียงชั้นดี เซคิ

่มคิดด้วยหัวใจลำพองขณะละเลียดจูบ จู่โจมหญิงสาวโดยที่เธอไม่มีโอกาสขัดขืนได้เลย จุมพิตเขาไม่เพียงปิดเสียงโวยวายได้เสียจนมิด ห

ก่อนออกแรงที่เหลืออยู่เพียงนิด ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มสากๆ

” สิ้นถ้อยคำบริภาษหญิงสาวก็สูดลมหายใจเข้ายาว

วที่เขาคิดจะทำตอนนี้ คือพาเธอออกไปจากที่นี่โดยเร็วที

ร้าย เพราะเธอไม่ได้คิดว่าเขาเป็นฮีโร่ หากเป็นคนโรคจิตก็เถอะ กระนั้นเขาก็ยังมีมนุ

*

รุ่

ด้อยู่รอต้อนรับลูกค้ากรุ๊ปใหญ่จนทุกคนวุ่นวายกันไปหมด พนักงานบางส่วนก็ออกตามหาจนทั่ว แต่ก็ไม่พบ แถมตอนตกดึกฝ

คำบอกเล่าจากชายหนุ่มรูปร่างสูง หน้าตาดี มีดีกรีเป็นถึงซีอีโอสายการบินใหญ

ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่ใช่อุบัติเหตุเสียแล้ว ว่าแต่ใครล่ะ

ประทับเอาไว้ มันเป็นความรู้สึกที่ย

หาทิ้งลูกค้า ขาดความรับผิดชอบ มีอันต้องรับโทษอีกกระทงจากเดิมที่เพิ่งถูกตำหนิไปหมาดๆ นี่มันคืออะไร ใค

ิ่งดีๆ เหลืออยู่บ้าง เมื่อรัศมีพนักงา

กเลยนะคะ แต่คุณเค้าเช็กเอาต์ออกไปแล้วแต่เช

ไอพีมีปัญหา รินรุ้งก็รีบนั่งรถกอล์ฟเพื่อไปที่ห้องพักของแขก แต่ยังไม่ทันพบใคร จู่ๆ ก็มีใครบางคน

้นเ

เขาพักห้องเดียวกับแข

ิงเ

่าเสียดายเนอะ คนหล่อๆ ไม่น่าไปเป็นแ

.

ไงบ้าง ต้อง

ีขึ้น

ล้วทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย” รัศมีว

ึกไม่ออกไปมี

พี่รินไม่

น่

ป็นอะไร... แต่ข่าวร้า

้ไปเขียนใบลาออกด้วยนะ” รัศมีจำใจเอ่ย ทั้งที่ในใจเองก็รู้สึกโหวงๆ กับ

$$