ชายาบำเรอท่านอ๋องไร้ใจ(โอเมก้าจีน)

ช่องหน้าต่างเข้ามา กิม

ที่ร่วงหล่นบน

องให้ท่านย้ายไป

้าวเข้ามาในห้องสายตาแสดง

้าไป

ที่ หลุดลุ

ระชายาอย่าได้ถือสา”เอ่ยด้วยน้ำเ

ม่อาจ

้งๆที่ใ

จะหายโกรธและคิดได

่ต้องพู

แต่งชายาเป็นหญิงงามอันดับสอง แต่มาครั้งนี้ท่านอ๋องเหตุใดถึงได้ หมางเมินกับชาย

นตรงช่องทางเดินไม่แม้แต

พบคุณหนูเ

รงหน้า กิมฮวนยิ้

างที

ดงความสนใจ

เพื่อเข้าพบท่านอ๋อง ข้าน้อยจ

งพำนักที่ห

อนแข็งๆ ลงคอ

กล้าหันกลับมาเผช

สาวนางยอมมานี่แล้วท่

ะมาจะไปเพียงแค่ก้าวเดินเข้ามาจ่ายเงินแล้วออกไป ข้าไป๋กวานอ๋องไม่เคยถู

ำด้วย

หน้าไป๋กวานสายตาที่เขม่นมองไป๋กวานเผยแววตาพึ

มรอยเข้ามาในจวนอ๋องช่างหน้าไม่อายยิ่งนัก ข้าเองเพิ่งจะ

จียจิวมักจะใส่ความกิมฮวนเสมอจนมารดาเหลือที่จะทน

นและตระกูลถังเพียงนี้”มือเล็กสะบัดลงบนใบหน้าของกิมฮ

ี่สุด”เสียงทุ

ยจิวพอรู้ว่าเขาแอบอ้างเป็นเจ

ล้วก่อนหน้านั

กลางป่าจนได้สติ จึงรู้ว่า กิมฮวนแอบอ้างเป็นข้า

ค้นหาความจริงแต่ทว่า เจียจ

นตามหาข้า ดีที่ท่านพ่อส่งคนไปตามหาข้าจนพบไม่อย่างนั้นข้าคงมาที่นี่ไม่ท

นได้โปรดอย่าพูดจาให้ร้ายข้านัก

ิวยิ้

อ๋องกับตระกูลถังต้องบาดหมางกัน เจ้ารู้ว่าท่านอ๋องไม่มีทางยอมให

วนยิ

งจะต้องฆ่าคนผู้นั้นเสียไม่จำเ

างเข้าหาตัว ไม่

เสีย”กิมฮวน

เป็นคนของท่าน ข้าไม่ได้อยากทำเรื่อง

งเข้ามาใน วงเวี

มฝีปากกับปากอวบอิ่มต่อหน้าคนทั้งหมดก่อนจะผลักร่างบาง

จสิ้นดี ไปใ

กอยู่ที่นี่”กิม

จ้าไปเสี

จิวไ

่จนกว่าข้าจะพอใจ

านตวา

ไม่

้น ทว่าไป๋กวานกลับกระชากร่างบางลากเ

รอของข้าไว้ในห้อง ห้

้นยืนเขย่าป

ยาบำเรอของข้

่าชายาบำเรอ นึกเจ็บแค้นที่ไป๋กวานไม่ได้มีท่าทีรังเกียจกิมฮวนอ

วยบนโต๊ะลงกับ

ครถึงกล้าขัดคำสั่งข

ศษจานชามและเครื่องเ

าบำเรอของข้าตอ

รวดเดียวหมดเหยือก เสี่

ง กำลังนอน เพราะว่

ยหรือยัง”เสี่

ล้วข

เสวย ข้าเกลียดยิ่ง

องจริง แต่ท่านอ๋องของเขากลับยอมรับฟังคำแก้ตัวของเจียจิวคนนั้นคนที่มีสายตาไม่จริง

ื่อกลางวันพระช

ะไปที่นั่น ห้ามใค

คอช้าๆ ท่านอ๋องเมื่อด