ภวังค์หวาม

าดนี้หรอก วันแรกที่ฉันแตะดินแดนแห่งนี้ก็ยืนซื่อบื้ออยู่นาน เข้าใจไปอีกว่าอยู่ท่ามกลางกองถ่ายทำภาพยนตร์ แต่พอตั้งสต

ฉันเพราะฉันมีอาการป่วยเพิ่งฟื้นไข้จากจมน้ำ เห็นนางทาสเล่าว่าฉันความจำเสื่อมด้วยนะ ในภพนี้มีครอบครัวสมบูรณ์จึงมีหมอยา

ย้อนไปไกลกว่าย

ำที่หลงเหลือเพียงน้อยนิดชาตินี้จึงได้ข้อสันนิษฐานว่า อ

วดเลย แต่ด้วยความที่ฉันเป็นหลานเพียงคนเดียวที่หลงเหลืออยู่ แล้วยังเป็นผู้หญิงอีกประหนึ่งว่าโชคชะตาเล่นตลกใช่ไหมล่ะ คุณปู่เคยบอก

มีรอยฉีกขาดเลยแม้แต่น้อย อาจจะมีกระดาษเหลืองไปบ้างตามกาลเวลา มันเก่าชนิดที่กลัวมันจะเปื่อยติดมือเวล

ี้ยนจากโต๊ะเขียนหนังสือมันก็ตำมือจนเลือดไหลออกมาซิบๆ ฉันรีบควานหาพลาสเต

ิอีกเลย มารู้สึกตัวอีก

้านในยุคกรุงรัตนโกสินทร์ตอนปลายไม่ถูกเลย แต่จะ

เจ้าหล่อนเป็นลูกในไส้ บุหงามีพี่เขยและพี่สาวซึ่งทั้งคู่ก็อาทรห่วงใยหล่อนเป็นอย่างดี พี่ชายคอยปกป้องดูแล ที่สำคัญเหนืออื่นใด ก็คือสามีอันเป็นที่รัก ผู้ชายโบราณยุคทวารวดีรูปร่างงดงามล่ำแซ่บสมกับเป็นชายชาติทหาร เดิมทีชาติภพที่แล้ว เธอเ

ป็นไรกระมัง อยู่ที่นี่ก็มีสิ่งเจริญตาอยู่มิใช่น้อย แต่สิ่งที่ก่อกวนใจจนถึงทุกวันนี้คือ การหลุดข้ามภพมาแบบนี้ตก

ือ

หลืองทองทาบทาท้องฟ้าขับไล่ความมืดมิดไปสิ้นกลายเป็นรัศมีสีทองเรืองรองที่มีจุดกำเนิดมาจากพระจันทร์ดวงเด่น บุหงาแหงนหน้ามองดวงจันทร์จากหน้าต่างเรือนไทยโบราณนี้ด้วยความเ