icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปปลูกผักอิหยังวะ

บทที่ 5 ความสัมพันธ์พี่น้อง

จำนวนคำ:2003    |    อัปเดตเมื่อ:27/06/2024

้าส่วน จูเจี่ยกับจูจิ้นเตรียมอาหารและน้ำช่วยแม่ของเจ้า น

จนหมดหม้อแป๋มขอเพิ่มยายป้าแค่เพียงยิ้มๆ จูจิ้นกลั

ไป”ฉลาดจริงเจ้าเด็กนี้หากอยู่ในโลกปัจจุบันคงเป็

อก อุ๊ยเขินเรียกตัวเองว่านางเอก แต่ก็นะถ้ามาแบบนี้จะ

งปลูกนั่งเก็บผักปลูกผัก จูจิ้น หยิบเอาเมล็ดผั

จะงอก”ถามลองภ

มะระห้าวัน กว้างตุ้งสองวันตระกูลผักกาด

อีกไม่เคยรู้อะไรเลย หยิบเมล็ดผักบุ้งโรยเป็นแถวต

บมันเทศใส่ลงไปในหลัว อีกสอง

งื่อที่ใบหน้าสองวันมานี้ เสี่ยวซง คล้ำลงเล็กน้อย แม้แสงแดดที่ส่งลงมาจะเพียงบางเบาเพราะอากาศหนาวทำให้ฟ้าหลัว แต่ก็จัดว

ขึ้นมาวางระเกะระกะ ข้างแป

่างน่ามองแป๋มคิดถึงกล้องโทรศัพท์หากเป็นตอนนี้คงจะเอาที่จะเก็บภาพ สวยงามนี้ไว้ไม่ได้เหมือนนายแบบหน

แขนบ้าง เจ้าเด็กนี่มองไปมองมาก็น่า

ดลมหายใจเข้ายิ้มกว้าง เย็

นเทศเหล่านี้ได้ไห

บเอาพ่อจะพาพวกเจ้าไปจับกุ้งแม่น้ำ ไว้ไปแกงรวมกันกับมัน

ๆๆๆๆ แล้วก็มันเทศ

่อทว่าเพื่อก

นา มันเทศเต็มหลัวไปหลายใบแล้วเสี่ยว

าวกันไ

วซงให้วิ่งตาม หัน

่เสี่ยวซง เป็นพี่ชายต

ย่างเจ้า นรกชัดๆ ”เสี่ยวซงยิ้มเห็นเขี้ย

ดทุกข์กับข้า ถ้าจะพูดเช่นนี้ข

”กระโดดเข้าใส่จูจิ้นที่ดึงมือเสี่ยว

ือหมายจะฟาดไปที่เจ้าเด็กบ้านั่นแต่ทว่ากลับเสียหลัก ชนเข้ากับเสี่ยวซง ร่างผอมบางอย่างไรจะทานน้ำหนักตัว เกือบแปดสิบกิโลของแป๋มไหว ร่างอ้วนเตี้ยของแป๋มล้มลงไปทับเสี

ป็นเหมือนเจ้าน้องจูจิ้นด้วยหรือ ไม่น่าแปลกใจว่าเจ้าจูจิ้นได้นิสัยใครมาคงบวกๆ กันระหว่างพ่อกับแม่ เสี่ยวซงเห็นต

้ว เจ้าเจ็บต

ปัดตัวให้แป๋มเสีย อย่างกับว่าตัวเอง

มท่านเจ้าบ้านเฉินไปที่เถียงนา เสี่ยวซงหันหลังเดินตา

างวันว

ูจิ้นคีบเอาเนื้อปลาที่ฮูหยินเฉินย่างก่อนหน้านั้

ินเยอะๆ จะได้กระฉับกระเฉงว

กือบดีละ”แป

ลากุ้ยฟันล่างยื่นออกมา555) แล้ว

มกับไม่รู้สึกอะไรเพราะไม่ร

อยากจะให้เขากินของอร่อยแต่ชอบไปพู

ระฉับกระเฉง ว่องไว ชาวจีนโดยทั่วไปจึงเชื่อ

าวจีนจึงเชื่อกันว่า การกินปลาช่วยให้มีลูกได้

กับหวี (余) ที่แปลว่า (มีมากจนเหลือ) เหลือเฟือ ล้นเหลือ ซึ่งฟังดูมีนัยที่เป็นมงคล

ปลาสีขาว สะอาดตา แป๋มคีบมันใส่ปาดรสหวานในครั

ากที่ไหน”เสี่ยวซงถามเพ

่วไปที่มีรากไม้หนาแน่นออกหากิน

ุ้ยยังอยู่ในแจกันและกระเบ

วดคิ้ว ว่าจะไม่พูดด้วยยั

่อะไรใ

คำถามของแป๋ม เจ้าน้องชา

นสัตว์มงคล จึงเหมาะที่จะนำ

ำนัก”เสี่ยวซงอมยิ้มมองสองพี่น้อง

เคยได้ยินเขาเล่ามาจูเจี่ย เสียอีกไม

ดี พ่อจะพาไปจับกุ้งแม่น้ำหากว่

จูจิ้น เผลอมองสบตาเสี่ยวซงที่ยิ้มๆ เ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ปฐมบท2 บทที่ 2 สูดอากาศบริสุทธิ์3 บทที่ 3 อโวคาโด้ราดน้ำผึ้งป่า4 บทที่ 4 สูตรลับ5 บทที่ 5 ความสัมพันธ์พี่น้อง6 บทที่ 6 ชวงเจีย7 บทที่ 7 ช่วงเวลาความสุขเพียงสั้นๆ8 บทที่ 8 ซาลาเปาแป้งนุ่ม9 บทที่ 9 พะโล้หน่อไม้กับใจสั่นๆของใครบางคน10 บทที่ 10 มิตรภาพยามคับขันจีรังยั่งยืนเพียงใด11 บทที่ 11 ใจคอ12 บทที่ 12 เกาลัด13 บทที่ 13 เกาลัด214 บทที่ 14 อาหารประเภทเนื้อเยียวทุกอย่าง15 บทที่ 15 บ๊ะจ่าง16 บทที่ 16 บ๊ะจ่าง217 บทที่ 17 ไปเก็บลูกพลับกัน18 บทที่ 18 ผักดอง19 บทที่ 19 พ่อมา20 บทที่ 20 ไม่คิดถึง21 บทที่ 21 พระกระโดดกำแพง22 บทที่ 22 คนเราเลือกอะไรได้23 บทที่ 23 หลงป่า24 บทที่ 24 ขอบใจ25 บทที่ 25 อาหารเช้าแสนธรรมดา(เสียเสี่่ยง)26 บทที่ 26 ข้ารักนาง27 บทที่ 27 สองปีผ่านไป28 บทที่ 28 ลืมเลือนกันหรือยัง29 บทที่ 29 ตัดสินใจ30 บทที่ 30 พบกันใหม่31 บทที่ 31 สองปีมันนาน32 บทที่ 32 ปลาทอดราดซอสขิง33 บทที่ 33 พาหญิงงามเข้าวัง34 บทที่ 34 ช้าไปแล้ว35 บทที่ 35 จุดพีค36 บทที่ 36 ยังไง37 บทที่ 37 บทสรุป38 บทที่ 38 จบบริบูรณ์