ผีเยลลี่ตัวนี้มาดีนะครับคุณนักศึกษา

ี๊ยด เอี๊

รื่องของพีทได้ เมฆสีดำยังคงปกคลุมท้องฟ้า ผมหันไปมองพีทที่อยู่บนเบาะด้านข้างคนขับสักพัก จ

าม

ตื่นตระหนกราวกับโดนคน

ล่อยวัด

มาทำท่าจะอาละวาดใส่ผมได้ มุมปาก

มันเกิดอ

ารณ์เมื่อสามวันก่อน

ญญาณจิงโจ้ก

โดดดึ๋งๆ กับโดดถี่กว่าเดิมอย่างกับว่าถ้าโดดครบ1ล้านครั้งแล้วจะได้ไปเ

้บ้าง” ผม

ล้วก็….จำไม่ได้แล้ว” เจ้าก้อนเยลลี่นั่งนึกแล

้ ตอนแรกผมก็ว่าจะบอกเขา แต่ก็ต้องชั่งใจพอเห็นเจ้าก้อนกลับมาโดดดึ๋งๆได้อีกครั้ง ผมยังจำได้ ภาพเมื่อสามวันที่แล้ว ว่าเขาทรมานมากแค่ไห

ก็เห็นพีทตัวร้อนมาก ยมทูตมาพอดี เขาบอกว

ยหรือ เอ๊ะ นี่ข้าหลั

ร็จหยิบของแล้วก็วิ่งฝ่าสายฝนเข้าตึกไป เจ้าก้อนดิ้นไปมาจนหลุดออกจากมือ แต่ดีที่ตอนนี้เข้าร่มแล้ว เจ้าเยลลี่เปลี่ยนจากเยลลี่สีฟ้าเป็นส

เด็

” เจ้าตัวที่หันห

ือเปล่า ไม

งถูกฝนก็ไม่เปียกหรอกน่า”

สีเจ

ผลัดสีน่ะ” เสี

ญญาณต้องผลั

นสีแบบสัตว์เลื้อยคลาน ผมว่ามันแปลกๆนะ ทำไมต้องหล

ดดดึ๋งๆไปทางโรงอาหารด้วยความเร็วแสง ผมท

ั

างเดิน จู่ๆก็มีก้อนหิ

หึ สงสัยเป็นพวกตกอับ นี่เขาเลิกปารถมาปาหัวคนกันแล้วสินะ จริงๆเลย เอาการปาหินมาเป็นงานอดิเรก

น่า

กาศหนึ่งที ก่อนจะเอามือล้

แต่ผลที่ได้จากการร้องห่มร้องไห้ของท่านเทพก็เป็นที่น่าพอใจ ช่วยตัดความน่ารำคาญในโรงอาหารไปได้เยอะ

านหลัง ส่งยิ้มเห็นฟันทั้งสามสิบสองซี่มาให้ พีท

ล่ะ”

จากใบตองและพีท เดลต้ายังคงเล่นแก้มเฟิร์นไม่สนใจผม ทำตาหวานเชื่อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ส่วนเฟิร์

ู่โรงพ

ดอะไ